Στις ομιλίες του ο Γ. Πρωτούλης τόνισε πως «τιμάμε τη συμπλήρωση των 105 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματος, απευθύνοντας κάλεσμα συμπόρευσης σε όλες και όλους που δεν συμβιβάζονται με λιγότερο ουρανό, απευθύνοντας κάλεσμα συστράτευσης σε πρωτοπόρους νέους αγωνιστές, αγωνίστριες, εργάτες και εργάτριες, βιοπαλαιστές της υπαίθρου, νέους επιστήμονες και φοιτητές να πυκνώσουν τις γραμμές του Κόμματος και της ΚΝΕ».

Στη συνέχεια ανέφερε ότι διανύουμε εποχές που το σύστημα συνεχώς φροντίζει όχι απλώς να καλύπτει τα πάντα με τα σκοτάδια του, αλλά να τα κάνει όλο και πιο πυκνά. «Υποβαθμίζουν διαρκώς τις ανάγκες της κοινωνίας και αδιαφορούν για την προστασία της, για να υπηρετήσουν τα τεράστια κολοσσιαία κέρδη μιας χούφτας» σημείωσε. «Μόνο τον τελευταίο χρόνο 150 εταιρείες εισηγμένες στο χρηματιστήριο είδαν κέρδη αυξημένα κατά 303% ίσο με το μισό ΑΕΠ της χώρας. Πώς βγήκαν αυτά; Οι εταιρείες Ενέργειας είδαν κέρδη που ξεπερνούν το 500% αύξηση. Οι δύο εταιρείες των διυλιστηρίων είχαν τον προηγούμενο χρόνο κέρδη τρία (3) δισεκατομμύρια ευρώ! Τώρα θα μας φέρουν πολύχρωμα τιμολόγια να διαλέξουμε! Σκέτη κοροϊδία».

Τόνισε πως την ίδια ώρα η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ «δίνουν δισεκατομμύρια για όπλα στον Ζελένσκι, γέμισαν όλη τη χώρα αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις, πληρώνουμε για φρεγάτες, Ραφάλ! Δίνουμε 7 δισ. για στρατιωτικούς πολεμικούς εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ! Ο ελληνικός λαός δηλαδή πληρώνει για να δολοφονούνται παιδιά στη Γάζα με τις πλάτες του ΝΑΤΟ. Και την ίδια στιγμή από τα Κέντρα Υγείας όλης της Κρήτης λείπουν γιατροί όλων των ειδικοτήτων, φτάνουν στο σημείο να μιλούν για συγχωνεύσεις, δηλαδή κλείσιμο νοσοκομείων. 10.000 βρίσκονται στη λίστα αναμονής για ένα χειρουργείο στα νοσοκομεία της Κρήτης!».

Ενώ στη συνέχεια σημείωσε πως «η στήριξή μας στον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης είναι ζήτημα αλληλεγγύης, είναι ζήτημα αντίδρασης στη σφαγή που διεξάγεται, είναι η σωστή πλευρά της Ιστορίας με το δίκιο ενός λαού που ζει υπό κατοχή χωρίς δικαιώματα, ενάντια στη γενοκτονία, για το δικαίωμά του να έχει πατρίδα».

Σε αυτό το σκοτάδι το πρόσφατο εκλογικό αποτέλεσμα του ΚΚΕ ήταν μια «λάμψη», επισήμανε ο ομιλητής σημειώνοντας πως «στις πρόσφατες εκλογές το ΚΚΕ ψήλωσε ακόμα περισσότερο επανεκλέγοντας εδώ στην Κρήτη κομμουνιστή βουλευτή τον σύντροφο Μανώλη Συντυχάκη. Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν θετικές διεργασίες που συντελούνται εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα και εκφράστηκαν, παρά τον συνολικά αρνητικό πολιτικό συσχετισμό. Θετικές διεργασίες που ήταν μια λάμψη μέσα στο σκοτάδι! Τα "κυβερνητικά χαμόγελα" για το εκλογικό αποτέλεσμα έχουν "κοντά ποδάρια", γιατί οξύνονται τα εργατικά - λαϊκά προβλήματα, σμπαραλιάζοντας ήδη τις προεκλογικές παροχολογίες. Κανένας δεν έχει δώσει λευκή επιταγή στην κυβέρνηση».

Ενώ υπογράμμισε πως η συνέχιση αυτής της πολιτικής δεν είναι γραφτό της μοίρας, ούτε μονόδρομος!

«Και σήμερα λύση δεν είναι μια νέα μεταμόρφωση της σοσιαλδημοκρατίας, ένας νέος κύκλος αυταπατών και ψευδαισθήσεων, έργο που το είδαμε πολλές φορές στο παρελθόν και τα τελευταία 14 χρόνια και όχι μόνο δεν έφερε ελπίδα και διέξοδο, αλλά πρόσθεσε μεγάλα εμπόδια στην άνοδο του κινήματος, στην πολιτικοποίηση των αγώνων, στην αμφισβήτηση του συστήματος, φόρτωσε δυσβάσταχτα βάρη στον λαό μας.

Αν κάτι αποδείχθηκε περίτρανα είναι ότι όσοι υπόσχονταν πως μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα προς όφελος του λαού, υπηρετώντας όμως τους στόχους των επιχειρηματικών ομίλων, του καπιταλιστικού συστήματος, της ΕΕ, δηλαδή χωρίς σύγκρουση, χωρίς ρήξη με την εξουσία του κεφαλαίου, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, απλά τον εξαπατούσαν».

«Στη σύγχρονη Ιστορία του ΚΚΕ πήγαμε κόντρα στο ρεύμα, κλείσαμε τα αυτιά στις σειρήνες, στεναχωρήσαμε κάποιους φίλους και συντρόφους που μας ζητούσαν να βάλουμε νερό στο κρασί μας. Και δεν το κάναμε γιατί το Κόμμα μας, με τα 105 χρόνια εμπειρίας στους ώμους του, δεν είχε και δεν έχει την πολυτέλεια να κάνει κανένα λάθος που θα πάει το κίνημα πίσω, θα του αφαιρέσει τη δυνατότητα να ανασυνταχθεί, να αντεπιτεθεί, να τραβήξει μπροστά και να σημαδέψει τη βάρβαρη εξουσία των εκμεταλλευτών. Πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα, κερδίσαμε τη συνείδηση νέων μαχητών, με το πιο απλό και ταυτόχρονα το πιο ουσιαστικό σύνθημα που γεννήθηκε στους δρόμους του αγώνα: Χωρίς εσένα γρανάζι δεν γυρνά, εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά!», ανέφερε στη συνέχεια.

Ενώ ολοκληρώνοντας την ομιλία ο Γιάννης Πρωτούλης κάλεσε σε αγωνιστική συμπόρευση με το ΚΚΕ λέγοντας: «Το ΚΚΕ απευθύνει κάλεσμα συμπόρευσης στις μεγάλες μάχες. Είναι τέτοιες οι περιστάσεις όπου επιτρέπει να γίνεται συνείδηση και να ενισχύεται το σύνθημα του ΚΚΕ "Μόνο ο λαός σώζει τον λαό", που επιβεβαιώνεται κάθε φορά και δυναμώνει εκεί που γεννήθηκε: Στην πρώτη γραμμή της μάχης και της λαϊκής κινητοποίησης, εκεί που μετουσιώνεται σε αλληλεγγύη και αγώνα. Μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα εμείς και τα παιδιά μας! Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να ικανοποιηθούν όχι γενικά οι λαϊκές ανάγκες, αλλά οι σύγχρονες λαϊκές ανάγκες με μια ριζικά διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας».

Ο σύντροφος Δήμος γεννήθηκε στο Σχηματάρι Βοιωτίας το 1951. Από μικρή ηλικία βγήκε στη βιοπάλη, το 1970 ξεκίνησε να εργάζεται σε εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας. Το 1976 οργανώνεται στο Κόμμα, το οποίο υπηρέτησε από πολλές υπεύθυνες θέσεις. Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής του Κόμματος, υποψήφιος δήμαρχος Τανάγρας και διετέλεσε δημοτικός σύμβουλος στον δήμο. Ηταν για χρόνια χρεωμένος στη διοίκηση του Συνδικάτου Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος Αττικής και μέλος από την ίδρυσή του το 1978. Υπήρξε μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΕΣΑΚ, ιδρυτικό μέλος του ΠΑΜΕ και για χρόνια πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος.

Εκ μέρους της ΚΕ τον σύντροφο Δήμο αποχαιρέτησε το μέλος της Γιώργος Καλύβας, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:

«Είμαστε εδώ για να σε αποχαιρετήσουμε σεμνά και μαχητικά, όπως σου αρμόζει. Οπως ήσουν και εσύ σεμνός μαχητής και με αγωνία για την υπόθεση της τάξης μας σε όλη σου τη ζωή (...) Πάντα είχες αγωνία και συνέβαλες για να πατήσει το Κόμμα πόδι μέσα στα εργοστάσια, εκεί που δένεται τ' ατσάλι.

Αφησες το αποτύπωμά σου στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα. Οι συνάδελφοί σου σε αγάπησαν και σε τίμησαν βλέποντας στο πρόσωπό σου έναν τίμιο εργάτη, έναν μπροστάρη, ακούραστο και αποφασιστικό συνάδελφο με όλη τη σημασία της λέξης (...)

Αγαπούσες τη ζωή και γι' αυτό πάλεψες πάντα όρθιος με το κεφάλι ψηλά. Είχες διαλέξει την πλευρά των ανθρώπων του μόχθου και του μεροκάματου, την πλευρά των αδικημένων. Δέθηκες μαζί τους και κέρδισες επάξια τον τίτλο του λαϊκού αγωνιστή (...)

Μείνε ήσυχος, σύντροφε Δήμο, γιατί χάρη σε σένα και τους άλλους συντρόφους της γενιάς σου και των προηγούμενων γενιών, είμαστε εμείς εδώ σήμερα και θα συνεχίσουμε να παλεύουμε όπου χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης που με τόση ανιδιοτέλεια υπηρέτησες.

Με την πίστη, που μας διδάσκει η Ιστορία της ταξικής πάλης, πως το δίκιο, η ειρήνη, η ευτυχία είναι πράγματα κατορθωτά. Με τη βεβαιότητα ότι ο κόσμος πρέπει και μπορεί να αλλάξει. Σε αποχαιρετούμε με σεβασμό και περηφάνια, εκφράζοντας τα πιο ειλικρινή μας συλλυπητήρια στην οικογένειά σου».

Τον λόγο πήρε επίσης ο Γιάννης Καρανικόλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος. Ανάμεσα σε άλλα ανέφερε ότι «μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής του αγωνιζόταν, υπερασπιζόταν αταλάντευτα το δίκιο των εργατών και του λαού».

Τόνισε ότι ακόμη και την τελευταία δεκαετία, που είχε βγει στη σύνταξη, «είχε καθημερινή παρουσία στη δραστηριότητα της Ομοσπονδίας, όπου με την εμπειρία του και τη στάση διαπαιδαγωγούσε και εμάς τους νέους αγωνιστές». Συμπλήρωσε πως «ακόμη και με το πρόβλημα υγείας που είχε, δεν θα ξεχάσουμε ότι πριν από περίπου ενάμιση μήνα, στο 11ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας, ήρθε και έδωσε το στίγμα του».

Τέλος, τον σύντροφο Δήμο αποχαιρέτησε με συγκινητικά λόγια η κόρη του, συντρόφισσα Αντιγόνη. Τόνισε ότι ήταν αγωνιστής σε όλες τις πτυχές της ζωής του, παράδειγμα μαχητικής αλληλεγγύης παντού, στον χώρο δουλειάς αλλά και για την οικογένειά του. «Πρόσφερε σε όλους διότι, όπως έλεγε ο ίδιος, "δεν μπορούμε να είμαστε καλά αν δεν είναι και οι γύρω μας καλά"». Εκλεισε με λίγους στίχους από το ποίημα του Τ. Λειβαδίτη «Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος», όπως θα ήθελε και ο ίδιος.