Μια ματιά στο αναθεωρημένο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα (ΕΣΕΚ) της κυβέρνησης πραγματικά σοκάρει και προκαλεί, διαβάζοντας τα ποσά που θα κληθούν να πληρώσουν τα λαϊκά νοικοκυριά για τις επενδύσεις στις ΑΠΕ και τις άλλες υποδομές για την αναβάθμιση των δικτύων, αλλά και για έργα «ενεργειακής αναβάθμισης» κατοικιών και κτιρίων, όλα στο όνομα της κερδοφορίας των ηλεκτροπαραγωγών, των διανομέων της ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και ομίλων που δραστηριοποιούνται σε άλλους κλάδους, όπως στις Κατασκευές κ.λπ.

Πάνω από 9 δισ. ευρώ τον χρόνο υπολογίζεται το κόστος της «πράσινης μετάβασης» την επόμενη διετία, ενώ για την πενταετία 2025 - 2030 αυτό το ποσό αναμένεται να εκτοξευτεί στα 11,6 δισ. ευρώ, με το συνολικό γδάρσιμο του λαού να ξεπερνά τα 76 δισ. ευρώ!

Συνολικά το ΕΣΕΚ προβλέπει βαρύ «πέλεκυ» για τον λαό και αντίστοιχα «χωρίς οροφή» στήριξη στους ενεργειακούς ομίλους, αφού τα περιβόητα σχέδια για την «πράσινη μετάβαση» θα απαιτήσουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, επενδύσεις και καταναλωτικές δαπάνες ύψους 165 δισ. ευρώ μέχρι το 2030!

Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με το Σχέδιο, έως το 2030:

-- Το μερίδιο των ΑΠΕ προβλέπεται να βρίσκεται στο 79% της ηλεκτροπαραγωγής, με προσθήκη μονάδων άνω των 12 GW στα έργα που βρίσκονται ήδη σε λειτουργία, ώστε η εγκατεστημένη ισχύς τους να φτάσει τα 23,5 GW (χωρίς τα υδροηλεκτρικά). Τα έργα ΑΠΕ που είναι σήμερα σε λειτουργία και τα έργα που έχουν λάβει Ορους Σύνδεσης έχουν δεσμεύσει ηλεκτρικό χώρο που υπερκαλύπτει τον στόχο του ΕΣΕΚ για το 2030. Η συνολική εγκατεστημένη ισχύς ΑΠΕ στη χώρα έχει ξεπεράσει τα 11,5 GW, εκ των οποίων περίπου τα 5 GW είναι συνδεδεμένα στο σύστημα μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας του ΑΔΜΗΕ και τα υπόλοιπα στο δίκτυο διανομής του ΔΕΔΔΗΕ.

-- Αναφορικά με την εξοικονόμηση Ενέργειας, τίθεται στόχος η τελική κατανάλωση να μην ξεπερνά τα 15,4 εκατ. ΤΙΠ (τόνοι ισοδύναμου πετρελαίου), από 21,1 ΤΙΠ το 2021, με βασικό μέσο την ενεργειακή αναβάθμιση των κατοικιών και ζητούμενο μέχρι το 2030 αυτή να έχει γίνει στο 19% των κατοικιών. Την ίδια ώρα, προβλέπεται ότι η ζήτηση για ρεύμα θα αυξηθεί έως και θα διπλασιαστεί μετά το 2030, λόγω της ηλεκτροκίνησης αλλά και της εκτεταμένης χρήσης για την παραγωγή υδρογόνου.

Κι όλα αυτά με τη βούλα της ΕΕ και του περιβόητου πακέτου «Fit for 55», που τον Απρίλη του 2023 ψήφισαν από κοινού οι ευρωβουλευτές των ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και το οποίο σηματοδοτεί νέες τεράστιες αυξήσεις τιμών σε είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, αυξήσεις ναύλων σε ακτοπλοΐα και αερομεταφορές, εκτίναξη του κόστους συντήρησης παλαιών κατοικιών και αυτοκινήτων και εκτόξευση των κινδύνων για την υγεία του λαού, καθώς εντάσσει στο άθλιο «εμπόριο ρύπων» την καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον καύση απορριμμάτων για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.

Οι μπίζνες όμως δεν σταματούν εδώ. Εντός του 2024 αναμένονται αποφάσεις για την περαιτέρω «αξιοποίηση» των παραχωρήσεων που έχουν γίνει σε Ιόνιο και Κρήτη για υδρογονάνθρακες. Ηδη από τον Φλεβάρη του 2023 έχει ολοκληρωθεί το μεγάλο πρόγραμμα των σεισμικών ερευνών σε περιοχές του Ιονίου και της Κρήτης από τους παραχωρησιούχους. Οι εταιρείες αυτήν την περίοδο ολοκληρώνουν την επεξεργασία των ερευνητικών δεδομένων προκειμένου να αξιολογήσουν τις προοπτικές για το επόμενο βήμα, δηλαδή τη διενέργεια ερευνητικής γεώτρησης.

Επιπλέον, σύμφωνα με το Εθνικό Πρόγραμμα για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, που εκπονήθηκε από την ΕΔΕΥΕΠ, το 2024 αναμένεται να ξεκινήσουν οι προετοιμασίες που περιλαμβάνουν διαγωνισμούς για τις τεχνικές μελέτες, υποβολή της τεχνικής μελέτης και της ΣΜΠΕ, καθώς και οριοθέτηση των ΠΟΑΥΑΠ με Προεδρικό Διάταγμα.

Το εθνικό σχέδιο ανάπτυξης πλωτών και σταθερής βάσης υπεράκτιων αιολικών πάρκων περιλαμβάνει 25 περιοχές με συνολική δυναμικότητα 12,4 GW, εκ των οποίων 19 πλωτά 10,4 GW και 6 σταθερής βάσης ισχύος 2 GW. Οι περιοχές όπου θα αναπτυχθούν τα υπεράκτια αιολικά πάρκα είναι τα Διαπόντια Νησιά στο Ιόνιο για σταθερής έδρασης, ο Πατραϊκός, επίσης για σταθερή έδραση, η Ανατολική Κρήτη για σταθερή και πλωτή έδραση, ενώ για πλωτή έδραση προβλέπεται η ανάπτυξη σε Ρόδο, Δονούσα, Γυάρο, Εύβοια (Αγιοι Απόστολοι) και Χίο.

«Η επέκταση των ΑΠΕ στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής θα οδηγήσει σε φτηνότερο ρεύμα»... Πόσες και πόσες φορές δεν ακούστηκε αυτή η εξαγγελία από εκπροσώπους της κυβέρνησης και των «πράσινων» αρπακτικών! Οπως και όλοι οι άλλοι, όμως, αποδεικνύεται κι αυτό ένας τεράστιος μύθος!

Οι ΑΠΕ, μαζί με τα υδροηλεκτρικά, κυριάρχησαν στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής για τη χώρα μας ήδη από το 2022. Ηταν η χρονιά που το φυσικό αέριο και ο λιγνίτης βρέθηκαν για πρώτη φορά κάτω από τα αιολικά, τα φωτοβολταϊκά και τις άλλες «πράσινες» πηγές Ενέργειας. Την ίδια χρονιά, όμως, οι τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος έσπαγαν το ένα ρεκόρ μετά το άλλο (βλέπε θέμα στη σελίδα 5).

Αυτή η τάση επικράτησης των ΑΠΕ στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής σταθεροποιήθηκε και ενισχύθηκε το 2023, οπότε καταγράφηκε ιστορικό ρεκόρ, με το 50% της ζήτησης σε ηλεκτρική ενέργεια να καλύπτεται από τέτοιες πηγές. Για πρώτη φορά μάλιστα η ανανεώσιμη Ενέργεια ξεπέρασε τα ορυκτά καύσιμα και τις καθαρές εισαγωγές αθροιστικά, καταγράφοντας αύξηση 5%, σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά, στο μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής.

Αποκλειστικά οι ΑΠΕ είχαν ποσοστό 42,7% στο μείγμα, ενώ την υπόλοιπη ζήτηση κάλυψαν το φυσικό αέριο με μερίδιο 29,5% (το χαμηλότερο από το 2019), οι καθαρές εισαγωγές με 11,6%, ο λιγνίτης με 8,9% και τα μεγάλα υδροηλεκτρικά με 7,5%. Το ιστορικό υψηλό των ΑΠΕ οδήγησε ταυτόχρονα σε ιστορικό χαμηλό τον λιγνίτη.

Η επέκταση των ΑΠΕ αντανακλάται και σε στοιχεία για την ισχύ που προσθέτουν στο σύστημα τα «πράσινα» έργα, τα οποία ολοκληρώνονται τμηματικά από χρόνο σε χρόνο. Ετσι, στο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας προστέθηκαν το τελευταίο διάστημα πάνω από 4 GW έργων ΑΠΕ, χωρίς να υπολογίζονται τα νησιά που δεν είναι ακόμα συνδεδεμένα με το δίκτυο.

Ως αποτέλεσμα, το συνολικό δυναμικό των ΑΠΕ έφτασε τον περασμένο Οκτώβρη στα 11,19 GW. Το σύνολο των αιολικών παράγει 5 GW ηλεκτρικής ενέργειας, τα φωτοβολταϊκά άλλα 6,3 GW, τα μικρά υδροηλεκτρικά 281 MW, η βιομάζα 134 MW και η συμπαραγωγή 255 MW. Αυτές οι «επιδόσεις» όμως δεν φέρνουν φτηνότερο ρεύμα για τα λαϊκά νοικοκυριά, όπως αποδεικνύει και η εξέλιξη των τιμών. Αντίθετα, γεμίζουν τα ταμεία των ενεργειακών ομίλων και των κατασκευαστικών, που ετοιμάζονται να βουτήξουν εκ νέου με τα μούτρα στη μαρμίτα των επιδοτήσεων και των διευκολύνσεων για τα επόμενα επενδυτικά σχέδιά τους.

Τέλος, με αφορμή τις τιμές που ανακοίνωσαν οι πάροχοι της Ενέργειας για τον Γενάρη του 2024, γράφτηκε από πολλούς «αναλυτές» των σομόν σελίδων ότι επιβεβαιώνεται τάχα η σημασία της «εξυγίανσης» και ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ΑΕ, επειδή μπορεί να δίνει τη φτηνότερη τιμή κιλοβατώρας και να παίζει ρόλο στον καθορισμό της τιμής στον ανταγωνισμό.

Δηλαδή, εκεί που μας χρωστούσαν, ζητάνε και το βόδι! Δεν φτάνει που ο λαός πληρώνει πανάκριβα την «πράσινη μετάβαση», δεν φτάνει που στερείται τον λιγνίτη, ένα φτηνό και άφθονο καύσιμο για την ηλεκτροπαραγωγή, δεν φτάνει που πλήρωσε και πληρώνει την απολιγνιτοποίηση με ανεργία και εγκατάλειψη ολόκληρων περιοχών, τώρα του ζητάνε να απολογηθεί κι από πάνω για τις μαζικές αντιδράσεις στην πολιτική της «απελευθέρωσης» και ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ ΑΕ από όλες τις κυβερνήσεις!

Θυμίζουμε ότι ειδικά στη Δυτική Μακεδονία και στην περιοχή της Μεγαλόπολης οι συνέπειες είναι τραγικές για τους εργαζόμενους και τον λαό. Μελέτες που καταγράφουν τις επιπτώσεις της απολιγνιτοποίησης από το 2012 κιόλας, και με χρονικό ορίζοντα το 2040, κάνουν λόγο για ετήσια απώλεια εισοδημάτων ύψους 1,2 δισ. ευρώ (συνολικά 9 δισ. ευρώ για την περίοδο 2013 - 2028) και συνολική απώλεια 21.000 θέσεων εργασίας, που αποτελεί και τη χαριστική βολή σε αυτές τις περιοχές.