Eurokinissi

Διανύοντας μια περίοδο που ο λαός στενάζει από την ακρίβεια και τους χαμηλούς μισθούς, και την ώρα που τα νέα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ έδειχναν και νέα αύξηση στον πληθωρισμό, ο Κυρ. Μητσοτάκης καυχήθηκε ότι «η Ελλάδα τα πηγαίνει αρκετά καλά», επικαλούμενος τους «υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης», αλλά και τη «σταθερή προσήλωση στη δημοσιονομική υπευθυνότητα με σημαντικά πρωτογενή πλεονάσματα».

Επιβεβαιώνοντας, εξάλλου, πως ο λαός θα καλείται συνεχώς να υποβάλλεται σε θυσίες για την καπιταλιστική κερδοφορία, ο πρωθυπουργός υπογράμμισε ότι «για να διατηρήσουμε αυτούς τους βιώσιμους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, πρέπει να επικεντρωθούμε ακόμη περισσότερο στις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις», που τσακίζουν τα λαϊκά δικαιώματα. «Αυτή ήταν η εντολή που έλαβε η κυβέρνηση πριν από εννέα μήνες», είπε προκλητικά, επαναλαμβάνοντας πως «συνεχίζουμε με τη μέγιστη ταχύτητα, ανεξάρτητα από τον εκλογικό κύκλο, να εφαρμόζουμε αυτές τις μεταρρυθμίσεις».

Αλλωστε, μόλις δύο μήνες πριν τις ευρωεκλογές, η ΕΕ και τα κόμματά της έχουν καταρτίσει το «κυβερνητικό πρόγραμμα» που θα υλοποιήσουν από κοινού τα επόμενα χρόνια και στη χώρα μας, με τίτλο «Νέο Δημοσιονομικό Πλαίσιο», το οποίο κλιμακώνει την πολιτική που έχει οδηγήσει ήδη 2,6 εκατομμύρια ανθρώπους στα πρόθυρα της φτώχειας και της εξαθλίωσης, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, ενώ φέρνει και νέα σκληρά μέτρα, που σωρεύονται στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Διόλου τυχαία, στον πυρήνα του προγράμματος βρίσκονται η κλιμάκωση των «ματωμένων» πρωτογενών πλεονασμάτων στο 2% του ΑΕΠ, η παραπέρα καθήλωση των μισθών, η ένταση της φοροαφαίμαξης των λαϊκών νοικοκυριών με «πράσινα» χαράτσια, η ένταση των πλειστηριασμών και των απειλών για τη διαχείριση των «κόκκινων» δανείων. Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οποιαδήποτε νέα κρατική δαπάνη, πάνω από το σημερινό όριο της εξαθλίωσης για τα λαϊκά νοικοκυριά, θα απαιτεί μόνιμα έσοδα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αυτό σημαίνει είτε «πάγωμα» - μείωση των κρατικών δαπανών, ακόμα και για στοιχειώδεις ανάγκες, είτε έκτακτη φορολογία στον λαό για παροχές - ψίχουλα και ξαναμοίρασμα της φτώχειας.

Εκφράζοντας την ευαρέσκειά του για τις τέτοιες επιδόσεις κι αυτά τα σχέδια, ο Π. Τζεντιλόνι εστίασε κυρίως στην προσέλκυση επενδύσεων, που έχουν, βέβαια, ως προϋπόθεση την ισοπέδωση των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων και την απόδοση «κινήτρων» πληρωμένων από τον λαό. Ταυτόχρονα, επιβεβαίωσε ότι η αντιλαϊκή πολιτική κλιμακώνεται με φόντο τις μεγάλες αβεβαιότητες στην οικονομία και τις ανησυχίες των αστικών επιτελείων για μια νέα καπιταλιστική κρίση.

Ο ίδιος ο επίτροπος είπε σχετικά ότι «έχουμε έναν μέσο όρο ανάπτυξης στην Ευρώπη στο 0%», προσθέτοντας για την ευρωενωσιακή οικονομία ότι «ο βηματισμός με τον οποίο εισήλθε στο 2024 είναι πολύ αδύναμος. Ελπίζουμε να έχουμε επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας στο δεύτερο μισό του έτους και ίσως το 2025 να είμαστε σε καλύτερη κατάσταση», και τονίζοντας ενόψει και των ευρωεκλογών την ανάγκη τους «να διηγηθούμε ένα success story» στα πλατιά λαϊκά στρώματα, όταν μονόδρομος για την ευημερία του λαού είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, ώστε να γίνουν νέα, θαρρετά βήματα ενίσχυσης του ρεύματος που αμφισβητεί την αντιλαϊκή πολιτική, να συναντηθούν ακόμα περισσότεροι με την ανατρεπτική πρόταση διεξόδου του Κόμματος, να σταλεί μήνυμα αγωνιστικής αντεπίθεσης σε Ελλάδα και ΕΕ.

Σημειωτέον, ο Τζεντιλόνι, μιλώντας λίγο αργότερα στο Φόρουμ των Δελφών, δεν απέκλεισε την εκδήλωση νέων κρίσεων, κάθε άλλο μάλιστα, ενώ έσπευσε να καθησυχάσει τους επιχειρηματικούς ομίλους, τονίζοντας ότι στα κεντρικά της ΕΕ έμαθαν το μάθημα των προηγούμενων κρίσεων και «φτιάξαμε μία σειρά προγραμμάτων στήριξης». Χαρακτήρισε, μάλιστα, τη δημιουργία νέων πακέτων στήριξης «μέρος των λύσεων για το μέλλον», στην πραγματικότητα οξύνοντας το πρόβλημα, την υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου που προκαλεί την καπιταλιστική κρίση, ενώ επέμεινε πως η μόνη λύση για την παγκόσμια οικονομία είναι να συνεχίσουν με την πανάκριβη για τους λαούς «πράσινη μετάβαση», για να βρουν νέα πεδία κερδοφορίας οι όμιλοι.

Στο 3,2% διαμορφώθηκε ο πληθωρισμός τον Μάρτη του 2024, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, σημειώνοντας άνοδο από 2,9% που ήταν τον προηγούμενο μήνα.

Ειδικότερα, στα είδη διατροφής η ετήσια αύξηση έφθασε στο 5,3%, δείχνοντας ότι ο λαός θα συνεχίσει να στενάζει από την ακρίβεια στο σούπερ μάρκετ.

Την ίδια ώρα, μεγάλη αύξηση με άνοδο 5,8% εντοπίζεται στα είδη ένδυσης και υπόδησης, ενώ η μεγαλύτερη αύξηση 6,4% είναι στις τιμές ξενοδοχείων, καφέ και εστιατορίων.

Σε ό,τι αφορά τα επιμέρους προϊόντα, το ελαιόλαδο αυξήθηκε κατά 67% σε σύγκριση με τον Μάρτη 2023, ενώ διατηρήθηκε η ανοδική πορεία και για τις τιμές φρούτων στο 12,7%, με το μεταλλικό νερό και τα αναψυκτικά να ενισχύονται κατά 11,4%.

Προκαλώντας τον λαό τη στιγμή που ο πληθωρισμός αυξήθηκε, ο υπουργός Ανάπτυξης, Κ. Σκρέκας, εμφανίστηκε να πανηγυρίζει λέγοντας ότι «τα μέτρα σταδιακά έχουν αρχίσει να αποδίδουν»... Την ώρα που τα αλλεπάλληλα περιβόητα μέτρα της κυβέρνησης είναι «ασπιρίνες» απέναντι στην ακρίβεια, την οποία δεν έχουν στόχο να αντιμετωπίσουν, αντίθετα θωρακίζουν την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων.

Την ίδια ώρα οι μηδαμινές αυξήσεις μισθών που εξαγγέλλει η κυβέρνηση, εξανεμίζονται πριν καν φτάσουν στις τσέπες των λαϊκών νοικοκυριών, τόσο από την ακρίβεια και τον πληθωρισμό σε τρόφιμα, καύσιμα και άλλες υπηρεσίες, όσο και λόγω της αύξησης του κόστους ζωής εξαιτίας της εμπορευματοποίησης δημόσιων παροχών όπως η Υγεία και η Παιδεία.

Το ΚΚΕ αποκαλύπτει τα αντιλαϊκά προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης που τα κρύβουν όλα τα κόμματα, ανέφερε η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ, Διαμάντω Μανωλάκου, μιλώντας χτες στη Βουλή, στο πλαίσιο της συζήτησης και ψήφισης του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομικών για την κύρωση δύο προσαρτημάτων στη Σύμβαση Χρηματοδότησης και στη Δανειακή Σύμβαση του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Τόνισε ότι το ΚΚΕ την καταψηφίζει, όπως καταψήφισε και την αρχική σύμβαση για το Ταμείο Ανάκαμψης.

Απευθυνόμενη στην κυβέρνηση, αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα της Βουλής, υπογράμμισε ότι ενδιαφέρονται περισσότερο για την απορρόφηση των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και τη δημιουργία του κατάλληλου φιλοεπενδυτικού περιβάλλοντος, παρά για τη μείωση της φτώχειας και της εξαθλίωσης.

Ανέδειξε τον ρόλο που παίζει το Ταμείο Ανάκαμψης της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην προσπάθεια να διατηρηθεί η κερδοφορία των μονοπωλίων, με την προώθηση 1,8 τρισ. ευρώ στους ομίλους, επιβεβαιώνοντας ότι πρόκειται για μία ΕΕ των μονοπωλίων και όχι των λαών, οι οποίοι καλούνται να ζουν με τα ελάχιστα και να πληρώσουν τον λογαριασμό του υπερμνημονίου, που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης.

«Το Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι κουμπαράς για τους λαούς», είπε χαρακτηριστικά, καθώς αντίθετα δεσμεύεται πακτωλός χρημάτων που κατευθύνεται στους ομίλους της «πράσινης» και «ψηφιακής μετάβασης», που εξασφαλίζουν τεράστια κέρδη και ταυτόχρονα πανάκριβη Ενέργεια για τον λαό και αύξηση της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ενώ κάθε δόση που εκταμιεύεται συνοδεύεται από πληθώρα προαπαιτούμενων αντιλαϊκών μέτρων, ορισμένα, μάλιστα, από τα οποία έχουν ψηφιστεί, όπως το αντεργατικό τερατούργημα για το σμπαράλιασμα του σταθερού χρόνου εργασίας, το κόστος της προμήθειας POS για σύνδεση με ταμειακές μηχανές, το αντιεκπαιδευτικό νομοσχέδιο για τα ιδιωτικά ΑΕΙ και τα απογευματινά χειρουργεία επί πληρωμή στα δημόσια νοσοκομεία.

Στάθηκε, ακόμα, στο γεγονός ότι η «πράσινη μετάβαση», που τάχα αποσκοπεί στην προστασία του περιβάλλοντος, τελικά σημαίνει καταστροφή περιοχών φυσικής ομορφιάς από ενεργειακούς ομίλους για εγκατάσταση ΑΠΕ, με κριτήριο, πάντα, τα κέρδη τους και άγρια καταστολή ενάντια σε όσους τα αντιπαλεύουν.

Συνέπειες, όμως, από την «πράσινη μετάβαση» και τον ψηφιακό μετασχηματισμό ο λαός βλέπει και στην τσέπη του, λόγω των πράσινων χαρατσιών που εκτόξευσαν τη λαϊκή φορολογία και της ψηφιακής φορολεηλασίας των αυτοαπασχολουμένων, ενώ την ίδια στιγμή μεγάλοι όμιλοι απολαμβάνουν φοροασυλία και επιδοτήσεις και οι τράπεζες μπουκώνονται με δισεκατομμύρια ευρώ και φοροαπαλλαγές, όπως εξήγησε.

Τέλος, έκανε ειδική αναφορά στο γεγονός ότι δεν προβλέπεται «ούτε δεκάρα» για αντισεισμική, αντιπλημμυρική και αντιπυρική θωράκιση, μιας και η ΕΕ αντιμετωπίζει τα μέτρα για την προστασία της λαϊκής ζωής και περιουσίας ως κόστος και τα «άπληστα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου» ως όφελος, τονίζοντας πως ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά την αντιπυρική θωράκιση, γίνονται ελάχιστες αναδασώσεις που συνδέονται με ΣΔΙΤ, ενώ η δασική βιομάζα αποτελεί προϊόν εκμετάλλευσης στα χέρια ιδιωτών, όπως ξυλέμπορους και ξυλοβιομήχανους, για μετατροπή σε πέλετ, παραγωγή ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας και δημιουργία αγοράς βιομάζας και δικαιωμάτων ρύπων.