2024 ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η πολιτική της ΕΕ τσακίζει τα λαϊκά νοικοκυριά

Περιοδεία κλιμακίου του ΚΚΕ στην Πάτρα με επικεφαλής την Βάνα Πατρινού, υποψήφια ευρωβουλευτή του Κόμματος

Από την περιοδεία

Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα λαϊκά νοικοκυριά με τους χαμηλούς μισθούς, την ακρίβεια και την αδυναμία να καλύψουν τις ανάγκες τους, ως συνέπεια της πολιτικής της ΕΕ, βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης κατά τη διάρκεια περιοδείας της υποψήφιας ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, Βάνα Πατρινού, σε υπηρεσίες της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

Κλιμάκιο της Τομεακής Επιτροπής Αχαΐας του ΚΚΕ βρέθηκε σε σειρά Διευθύνσεων και στην Περιφερειακή Ενότητα του νομού, συνομιλώντας με τους εργαζόμενους. Στη συζήτηση αναδείχθηκαν τα προβλήματα που απασχολούν τους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπως η έλλειψη προσωπικού, με την κατάσταση να γίνεται ακόμα πιο δύσκολη από τις συνταξιοδοτήσεις. Επισημάνθηκε ότι παρά τα «κενά» οι προσλήψεις πραγματοποιούνται με το σταγονόμετρο, ενώ ακόμα και όσων συνταξιοδοτούνται δεν προβλέπεται η αναπλήρωσή τους, με αποτέλεσμα την επιβάρυνση των υπαρχόντων υπαλλήλων και δυσκολίες στην εξυπηρέτηση των λαϊκών στρωμάτων.

Αναφορές έγιναν στη γενικότερη ακρίβεια που επικρατεί, αλλά και στις μειώσεις μισθών που έχουν δεχτεί οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, με την απώλεια 13ου - 14ου μισθού και άλλα μέτρα. Σε πρώτο πλάνο βρέθηκαν και τα ζητήματα Υγείας, ιδιαίτερα με τις ελλείψεις προσωπικού στα νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας, αλλά και τα προβλήματα που επικρατούν σε αυτά.

Η υποψήφια ευρωβουλευτής αναφέρθηκε στις ευθύνες που έχει η ΕΕ, μαζί με τις κυβερνήσεις των χωρών - μελών της, για τα προβλήματα των εργαζομένων. Ανέδειξε ότι ενώ την ίδια ώρα εισπράττονται δισ. ευρώ από τη φορολογία των λαϊκών στρωμάτων, απαγορεύονται οι προσλήψεις για να «πιαστούν» μέσω διαφόρων χρηματοδοτήσεων και προγραμμάτων, μεταξύ άλλων, στόχοι που το κεφάλαιο θέτει για να επικρατήσει στον διεθνή ανταγωνισμό του κ.ά.

Εξήγησε ότι αυτός ο ανταγωνισμός, που τον αποδέχονται η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ και άλλα κόμματα που στηρίζουν την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τους σχεδιασμούς τους, φτάνει μέχρι τις πολεμικές συγκρούσεις, με ενεργό συμμετοχή της Ελλάδας σε αυτές και στους σχεδιασμούς αυτών των κέντρων, κάτι που μπορεί να έχει ολέθριες συνέπειες για τον λαό και τη νεολαία του στη χώρα. Σημείωσε ότι γι' αυτήν την «Ευρώπη» ανταγωνίζονται ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά, Ελληνική Λύση κ.ά., όλα αυτά όμως δεν έχουν σχέση με τα συμφέροντα του λαού.

Η αγανάκτηση των εργαζομένων να εκφραστεί με ψήφο στο ΚΚΕ

Περιοδεία στην Κέρκυρα του Γιάννη Τασιούλα, υποψήφιου ευρωβουλευτή

Από την περιοδεία στην Κέρκυρα

Θέλω να μάθω γιατί δεν μπήκαν οι τριετίες, πότε θα πάρω αύξηση, πόσα ρεπό δικαιούμαι;». Αυτά τα ερωτήματα και πολλά ακόμα μετέφεραν στον Γιάννη Τασιούλα, υποψήφιο ευρωβουλευτή του ΚΚΕ, ξενοδοχοϋπάλληλοι στην Κέρκυρα το περασμένο Σάββατο, κατά τη διάρκεια περιοδείας. Ο Γιάννης Τασιούλας κάλεσε τους εργαζόμενους αυτήν τη δυσαρέσκεια και την οργή να την εκφράσουν και στην κάλπη. «Ο λαός μας έχει μία μεγάλη δυνατότητα στις ευρωεκλογές. Να στείλει αποφασιστικό μήνυμα λέγοντας "φτάνει ως εδώ", στηρίζοντας και στέλνοντας όσο πιο ψηλά το ΚΚΕ».

Στο πλαίσιο της περιοδείας στο νησί, ο υποψήφιος ευρωβουλευτής, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, επισκέφτηκε και συζήτησε το Σάββατο με τους συναδέλφους του σε εργοτάξιο ανακατασκευής πτέρυγας του ξενοδοχείου «Marbella», ενώ ακολούθησε επίσκεψη και συζήτηση με ξενοδοχοϋπαλλήλους στα ξενοδοχεία «Marbella» και «Sandy». Το απόγευμα του Σαββάτου περιόδευσε στους Αργυράδες, στη Λευκίμμη και στο λιμάνι, ενώ την Κυριακή το πρωί επισκέφτηκε και συζήτησε με κατοίκους στον Αγ. Ματθαίο.

Ο Γ. Τασιούλας στο ξενοδοχείο «Marbella» ανέφερε πως «τα διαφορετικά μοντέλα στον εργάσιμο χρόνο ξεκινούν από τον ίδιο κανόνα. Τι συμφέρει τον εργοδότη. Τους εργοδότες τους συμφέρει να υπάρχει ευελιξία της εργασίας. Να σε φέρνει για δουλειά όποτε σε έχει ανάγκη, άλλοτε δύο ώρες το πρωί, δύο ώρες το απόγευμα, κι άλλοτε από το πρωί μέχρι το βράδυ». Στη συνέχεια ανέφερε ότι με αυτό το κριτήριο η κυβέρνηση της ΝΔ ενσωμάτωσε με τους νόμους Γεωργιάδη και Χατζηδάκη τις κοινοτικές Οδηγίες για δουλειά μέχρι 16 ώρες, καταργώντας το 5ήμερο - 8ωρο, συνολικά τον σταθερό εργάσιμο χρόνο. Αντίστοιχο σκοπό, να αυξήσει τον βαθμό εκμετάλλευσης των εργαζομένων, έχει και το 4ήμερο.

Για παράδειγμα, «οι συναδέλφισσες καμαριέρες, για να πάρουν τον συνηθισμένο μισθό τους, θα πρέπει να καθαρίσουν περισσότερα δωμάτια από αυτά που σήμερα βγάζουν στο 8ωρο. Αν δεν τα βγάλουνε, δεν θα πάρουν τον ίδιο μισθό, θα πρέπει να δουλέψουν περισσότερες ώρες. Το ζήτημα είναι τι βολεύει εμάς. Εμάς μας βολεύει να έχουμε 8ωρο, με καλό μισθό που να ανταποκρίνεται στο σήμερα που η ακρίβεια έχει εκτοξευτεί», σχολίασε, υπογραμμίζοντας ότι το ΚΚΕ υπερασπίζεται τα λαϊκά συμφέροντα παντού, από τους χώρους δουλειάς μέχρι το Ευρωκοινοβούλιο.

Η διαχωριστική γραμμή στις εκλογές είναι ανάμεσα στα κόμματα του «δημοκρατικού τόξου» και την ακροδεξιά...

Η ενίσχυση του ΚΚΕ και η μεγαλύτερη συμπόρευση στο εργατικό - λαϊκό κίνημα είναι η πιο ισχυρή απάντηση στην αβάντα που κάνει το σύστημα σε ακροδεξιές και φασιστικές ομάδες και κόμματα, επειδή είναι σάρκα από τη σάρκα του και εργαλείο του ενάντια στον λαό.

Ο ακροδεξιός «μπαμπούλας» επανέρχεται λίγο πριν από τις ευρωεκλογές απ' όλες τις αστικές δυνάμεις. Η ΝΔ προβάλλει ως «αποσταθεροποίηση» το ενδεχόμενο να ψηφιστούν ακροδεξιά - εθνικιστικά κόμματα, ενώ η σοσιαλδημοκρατία (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ) καταγγέλλει τη ΝΔ ότι οι «νεοφιλελεύθερες» πολιτικές της στρώνουν το έδαφος για την άνοδο της ακροδεξιάς.

Και οι μεν και οι δε προβάλλουν σκόπιμα αυτές τις δυνάμεις ως «αντισυστημικές», αποδίδοντάς τους χαρακτηριστικά που δεν έχουν, αφού είναι «νύχι - κρέας» με το σύστημα. Προβάλλουν ως κριτήριο ψήφου την υπεράσπιση της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας», που είναι «αξίες» της ΕΕ!

Η ακροδεξιά, όμως, δεν αποτελεί κάποια «παρέκκλιση» από τις «αρχές» και τις «αξίες της ΕΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι «προοδευτικές» κυβερνήσεις όλων των αποχρώσεων υιοθετούν με μεγάλη προθυμία την ακροδεξιά ατζέντα σε ζητήματα όπως το Μεταναστευτικό.

Ο Μακρόν στην Γαλλία και ο Σολτς στη Γερμανία, τις δύο χώρες - πυλώνες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, έχουν τέτοια ατζέντα, με τη δικαιολογία μάλιστα ότι δεν θέλουν να χαρίσουν στην ακροδεξιά όσους ανησυχούν για την αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη! Και μετά χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την άνοδο της ακροδεξιάς!

Επίσης, σε μια σειρά από χώρες της ΕΕ, ακροδεξιά κόμματα είναι στην κυβέρνηση και αποδεικνύονται στην πράξη πιστοί υπηρέτες της αντιλαϊκής ευρωενωσιακής πολιτικής, πίσω από τη ρηχή αντι-ΕΕ φρασεολογία ή και αντι-ολιγαρχική προπαγάνδα.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η κυβέρνηση Μελόνι στην Ιταλία, ή τα ακροδεξιά κόμματα που συμμετέχουν σε κυβερνήσεις στη Σλοβακία, στη Φινλανδία, στην Ουγγαρία, ακόμα και στη Σουηδία, όπου η κυβέρνηση απολαμβάνει την υποστήριξη των ακροδεξιών στο Κοινοβούλιο.

Το έδαφος πάνω στο οποίο δυναμώνει η ακροδεξιά είναι η πολεμική προετοιμασία και η στοίχιση πίσω από τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε κάθε χώρα και συνολικά στην ΕΕ. Πρόκειται για πολιτική που αφορά οριζόντια όλα τα κόμματα, από τα «προοδευτικά» και τα δήθεν «αριστερά», έως τα «νεοφιλελεύθερα» και ακροδεξιά.

Η ακροδεξιά δυναμώνει πάνω στο έδαφος της πολιτικής της ΕΕ και των κυβερνήσεών της ενάντια στα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών. Είναι η πολιτική των ναυαγίων της Πύλου και των επαναπροωθήσεων, η πολιτική που αντιμετωπίζει τους πρόσφυγες ως διαπραγματευτικό εργαλείο της ΕΕ με την «στρατηγική εταίρο» Τουρκία και την Αίγυπτο.

Είναι η πολιτική που μετατρέπει την Ελλάδα σε αποθήκη ψυχών, με φράχτες και υπερδομές - φυλακές. Είναι η πολιτική που κοστολογεί κάθε προσφυγική ψυχή στα 20.000 ευρώ ώστε ο πρόσφυγας να διαμένει σε τρίτη χώρα, εκτός ΕΕ.

Η άλλη όψη αυτής της πολιτικής είναι η σύναψη διακρατικών συμφωνιών με άλλες χώρες για να έρθουν μετανάστες ως φτηνά εργατικά χέρια, που αυτήν τη στιγμή λείπουν σε κλάδους χωρών της ΕΕ (π.χ. εργάτες γης, κατασκευές, τουρισμός όσον αφορά την Ελλάδα).

Το έδαφος στο οποίο δυναμώνει η ακροδεξιά βρίσκεται στη διάψευση προσδοκιών και στην άσκηση της βάρβαρης πολιτικής της ΕΕ από τις λεγόμενες «προοδευτικές» κυβερνήσεις.

Η πρόσφατη πείρα σε Ισπανία και Πορτογαλία, όπου κυβερνούν τα «αδελφάκια» του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, αποδεικνύει ότι τα λεγόμενα «προοδευτικά μέτωπα» όχι μόνο δεν αντιμετωπίζουν την άνοδο αντιδραστικών, ακροδεξιών δυνάμεων, αλλά προμηνύουν και την άνοδό τους.

Το έδαφος για να δυναμώνει η ακροδεξιά στρώνεται από τον αντικομμουνισμό, που είναι επίσημη πολιτική της ΕΕ. «Ποτίζεται» από την ανιστόρητη θεωρία των «δύο άκρων», που εξισώνει τον κομμουνισμό με τον ναζισμό και «ξεπλένει» τον δεύτερο. Τροφοδοτείται από την πολιτική πλαστογράφησης και ξαναγραψίματος της Ιστορίας, που έχει περάσει σε άλλο επίπεδο στο πλαίσιο της ευρωατλαντικής προπαγάνδας για τη σύγκρουση ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία.

Εγγύηση στην πάλη ενάντια στην ακροδεξιά και στον φασισμό αποτελεί ο αγώνας ενάντια στη μήτρα που τους γεννάει, το ίδιο το σύστημα της εκμετάλλευσης και την ΕΕ, ως διακρατική ιμπεριαλιστική ένωση.

Εγγύηση για την απομόνωση τέτοιων δυνάμεων αποτελεί η ενίσχυση του ΚΚΕ στην Ελλάδα. Γιατί το ΚΚΕ μέσα κι έξω από την Ευρωβουλή αντιπαλεύει και θα συνεχίσει να αντιπαλεύει την άθλια πολιτική της ΕΕ που ενταφιάζει τη Συνθήκη της Γενεύης και τα δικαιώματα προσφύγων και μεταναστών.

Παλεύει για την κοινή δράση Ελλήνων και μεταναστών εργατών, απέναντι στον κοινό αντίπαλο, το κεφάλαιο και την πολιτική που στηρίζει τα κέρδη του.

Πρωτοστατεί στο κίνημα για να μη βρίσκουν οι φασίστες τόπο να σταθούν σε σωματεία και φορείς, σε χώρους δουλειάς και γειτονιές. Είναι το μόνο κόμμα που προειδοποίησε τον λαό ότι οι νόμοι για τον αποκλεισμό τέτοιων αντιδραστικών μορφωμάτων από τις εκλογές δεν αντιμετωπίζουν τον φασισμό και ότι είναι υπόθεση του λαού να σταθεί εμπόδιο στη δράση τους.

Το ΚΚΕ αντιπαλεύει την πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της, που από τη μια μπλέκουν την Ελλάδα σε πολέμους που προκαλούν προσφυγιά και δυστυχία και από την άλλη κάνουν τους ανήξερους για τις αιτίες των προσφυγικών ρευμάτων.

Και δεν ξεχνάμε: Οταν σε κράτη - μέλη της ΕΕ γκρεμίζονται τα μνημεία του απελευθερωτή Κόκκινου Στρατού, οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ δεν χειροκροτούν ούτε καταπίνουν τη γλώσσα τους μέσα κι έξω από το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά τα καταγγέλλουν και υπερασπίζονται την ιστορική αλήθεια, που φωτίζει όχι μόνο το παρελθόν αλλά και το μέλλον των λαών.