Associated Press

Κηδεία νεκρών Παλαιστινίων μετά από επίθεση ακροδεξιών Εβραίων

Ετοιμη να εκραγεί μοιάζει να είναι η Δυτική Οχθη μετά την επίθεση, το βράδυ της Πέμπτης, εναντίον παλαιστινιακού αυτοκινήτου, που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 3 Παλαιστίνιοι, ανάμεσα στους οποίος και ένα 3μηνο κοριτσάκι, και να τραυματιστούν άλλοι 4 επιβαίνοντες. Η ισραηλινή ηγεσία καταδίκασε «την τρομοκρατία από όπου και αν προέρχεται», ενώ οι ισραηλινές αρχές παραδέχτηκαν ότι εβραϊκές εξτρεμιστικές οργανώσεις, που έχουν τεθεί εκτός νόμου, δίνουν δείγματα επαναδιοργάνωσης. Αργά το βράδυ, δύο αλλεπάλληλες εκρήξεις συγκλόνισαν τα κεντρικά γραφεία της «Φατάχ», της οργάνωσης του Γιάσερ Αραφάτ, στη Χεβρώνα. Οι πρώτες πληροφορίες ανέφεραν ότι τουλάχιστον ένα μέλος της «Φατάχ» έχασε τη ζωή του, ενώ αδιευκρίνιστο παρέμενε αν υπάρχουν άλλα θύματα ή τραυματίες.

«Εκδίκηση». Αυτή ήταν η κραυγή που κυριαρχούσε, χθες, στην πόλη της Χεβρώνας κατά τη διάρκεια της κηδείας των 3 θυμάτων της επίθεσης, που πραγματοποιήθηκε εναντίον παλαιστινιακού αυτοκινήτου, στα περίχωρα της πόλης, το προηγούμενο βράδυ. Σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές, οι δράστες είχαν στήσει ενέδρα στον περιφερειακό δρόμο της πόλης και, αφού άνοιξαν πυρ εναντίον του αυτοκινήτου, αναζήτησαν καταφύγιο στη γειτονική πόλη Κιργιάτ Γκατ. Την ευθύνη για την επίθεση ανέλαβε η αυτοαποκαλούμενη οργάνωση «Επιτροπή για την Ασφάλεια των Δρόμων», ονομασία που αποσαφηνίζει ότι απαρτίζεται από εποίκους. Οι ισραηλινές αρχές εκτιμούσαν ότι η «Επιτροπή για την Ασφάλεια των Δρόμων» είναι παρακλάδι της παλαιότερης, και εκτός νόμους, ακροδεξιάς εξτρεμιστικής εβραϊκής οργάνωσης «Καχ», η οποία είχε συνδεθεί και με τη δολοφονία του πρώην πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν.

«Θα γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να τιμωρηθούν οι ένοχοι», διαβεβαίωνε, χθες, ανακοίνωση που εκδόθηκε από το γραφείο του Ισραηλινού πρωθυπουργού Αριέλ Σαρόν, στην οποία καταδικαζόταν η τρομοκρατία «υπό οποιαδήποτε μορφή». Τον αποτροπιασμό του για την επίθεση εξέφρασε και ο Ισραηλινός υπουργός Αμυνας, Μπένιαμιν Μπεν Ελιέζερ, ο οποίος εκτίμησε ότι «αυτή η ενέργεια θα προκαλέσει έντονες αντιδράσεις και πιθανότατα ένα νέο τρομοκρατικό πλήγμα εντός του Ισραήλ».

Στην ισραηλινή κυβέρνηση και την τακτική της επέρριψε την ευθύνη για την επίθεση ο εκπρόσωπος του Γιάσερ Αραφάτ, Ναμπίλ Αμπούρντενεχ. Την ίδια στιγμή, ο Παλαιστίνιος υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου Ζιάντ Αμπού Ζαγιάντ προειδοποιούσε ότι «κάθε τέτοια επίθεση προκαλεί, όπως αναμένεται, αντεπιθέσεις και πυροδοτεί εκ νέου την ήδη τεταμένη κατάσταση».

Γεγονός, πάντως, είναι ότι, κατά τη διάρκεια όλης της προηγούμενης νύχτας, σημειωνόταν σφοδρή ανταλλαγή πυρών στη Χεβρώνα ανάμεσα στον ισραηλινό στρατό και σε Παλαιστινίους ενόπλους, με αποτέλεσμα να τραυματιστούν 17 Παλαιστίνιοι άμαχοι. Το σκηνικό επαναλήφθηκε και κατά τη διάρκεια της ημέρας και ένας 25χρονος Παλαιστίνιος τραυματίστηκε σοβαρά. Πρόσκαιρη ένταση επικράτησε και στον εποικισμό Γκίλο, κοντά στην Ιερουσαλήμ, όπου 2 Παλαιστίνιοι επιτέθηκαν με μαχαίρι και τραυμάτισαν ελαφρά έναν 65χρονο έποικο.

Την πεποίθησή του ότι η ανάπτυξη διεθνών παρατηρητών ανάμεσα σε Ισραηλινούς και Παλαιστινίους, με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο μερών, θα συνεισφέρει ιδιαιτέρως στην επιτυχή εφαρμογή της εκεχειρίας και στη συνέχεια στην έναρξη υλοποίησης των προτάσεων της έκθεσης Μίτσελ, επανέλαβε, χτες, ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών. Ο Κόλιν Πάουελ. Πάντως, τόνισε ότι, παρά την αναγνώριση αυτής της αναγκαιότητας, δεν έχει ακόμη ούτε καν κατατεθεί κάποια συγκεκριμένη πρόταση για τη δομή και τη σύνθεση της ομάδας αυτής των παρατηρητών.

Η ισραηλινή κυβέρνηση, διά μέσω του υπουργού Αμυνας, επαναλάμβανε, χτες, ότι δεν αποδέχεται, σε καμία περίπτωση, ανάπτυξη διεθνούς δύναμης γιατί «μια τέτοια εξέλιξη θα γινόταν αντικείμενο εκμετάλλευσης από τους Παλαιστινίους, που θα αξιοποιούσαν ως πρόσχημα τη διεθνή δύναμη για να συνεχίσουν τη βία». Εντούτοις, ο Μπένιαμιν Μπεν Ελιέζερ παραδέχτηκε ότι σε μια «ακραία περίπτωση που η ισραηλινή κυβέρνηση δεχόταν ασφυκτικές πιέσεις» θα συναινούσε στην ανάπτυξη παρατηρητών μόνο από τη CIA.

Associated Press

Ετσι αρχίζει τις απαντήσεις του στις σχετικές ερωτήσεις του ανταποκριτή της «Νόιες Ντόιτσλαντ» στη Νέα Υόρκη, ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Ουίλιαμ Ράμσεϊ Κλαρκ. Ολόκληρη η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στη γερμανική εφημερίδα στις 11 του Ιούλη.

Ο «Ριζοσπάστης» δημοσιεύει λόγω χώρου μόνο τις απαντήσεις του διακεκριμένου Αμερικανού νομικού (με ευγενή παραχώρηση της «Νόιες Ντόιτσλαντ»).

Ο Ράμσεϊ Κλαρκ συνεχίζει: «Το δικαστήριο της Χάγης δημιουργήθηκε με πίεση και με χρήματα των ΗΠΑ, που θέλουν να παραμερίσουν έναν από τους εχθρούς τους. Από τη μια πλευρά βρίσκονται οι ΗΠΑ, οι οποίες βομβάρδισαν τη Γιουγκοσλαβία επί 78 ημέρες αγριότατα και η υπερδύναμη δεν μπορεί να κατηγορηθεί γι' αυτό. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται το θύμα των βομβαρδισμών και εναντίον του κρατικού αντιπροσώπου του πρόκειται να διεξαχθεί η δίκη».

Στη δεύτερη ερώτηση, αν είναι εναντίον του σχεδιαζόμενου διεθνούς ποινικού δικαστηρίου, ο Κλαρκ απάντησε: «Οχι, ήμουν πάντα υπέρ. Ομως το δικαστήριο της Χάγης εναντίον της Γιουγκοσλαβίας παραβιάζει το καταστατικό ενός τέτοιου παγκόσμιου δικαστηρίου, ότι δηλαδή πρέπει να ληφθεί υπόψη στο ίδιο μέτρο και το εθνικό δίκαιο. Αυτό όμως δεν έγινε στη Γιουγκοσλαβία, γιατί η έκδοση ενός Γιουγκοσλάβου υπηκόου - και ο Μιλόσεβιτς είναι Γιουγκοσλάβος υπήκοος - στο εξωτερικό δεν επιτρέπεται κατά το γιουγκοσλαβικό νόμο.

Το γιουγκοσλαβικό δίκαιο παραβιάστηκε επίσης, γιατί ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς παραδόθηκε, ενώ η περίπτωσή του εκκρεμούσε ακόμα στο γιουγκοσλαβικό Συνταγματικό Δικαστήριο. Μ' αυτό τον τρόπο προεξοφλήθηκε μια δικαστική απόφαση (σημ. Ριζ.: δηλαδή του γιουγκοσλαβικού Συνταγματικού Δικαστηρίου).

Στην ερώτηση για την «εκδίωξη 800.000 Αλβανών από το Κόσσοβο» από τις σερβικές αρχές, ο Ρ. Κλάρκ απάντησε: «Η εκδίωξη εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών του Κοσσόβου συνέπεσε με τους βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ. Από τις βόμβες του ΝΑΤΟ σκοτώθηκαν χιλιάδες, η δυτική στρατιωτική συμμαχία βομβάρδισε σχολεία, βιομηχανικές εγκαταστάσεις, γέφυρες, εκκλησίες, κατοικίες, υδραυλικά και ηλεκτροπαραγωγικά εργοστάσια, σερβικούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς. Η κινεζική πρεσβεία και το ελληνικό προξενείο στην πόλη Νις καταστράφηκαν, βομβαρδίστηκε επίσης η Πρίστινα, η πρωτεύουσα του Κοσσόβου. Το σερβικό έθνος υπήρξε θύμα ενός ξένου επιδρομέα και μετά τους βομβαρδισμούς εκδιώχτηκαν από το Κόσσοβο κάτω από τα μάτια του ΟΗΕ 200.000 Σέρβοι.

Για όλα αυτά τα γεγονότα δεν ενοχλείται κανείς. Αυτή η περίπτωση πρέπει να εκδικαστεί μπροστά στο παγκόσμιο δικαστήριο και πρέπει να ληφθεί υπόψη όλη η συνάφεια του πολέμου, για να μπορεί να εκδοθούν αποφάσεις ενοχής.

Στην παρατήρηση ότι «αγωνιστές για τα ανθρώπινα δικαιωμάτων τον μέμφονται πως συγχωρεί παραβάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων», ο Ρ. Κλάρκ απάντησε: «Είναι λυπηρό αν αγωνιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα πολιτικοποιούνται κατά τρόπο που δε βλέπουν τον πολιτικό χαρακτήρα δικαστηρίων, όπως κατά της Ρουάντα ή τώρα κατά της Γιουγκοσλαβίας. Στο δεύτερο ήμισυ του τελευταίου αιώνα έγιναν τρομερά μακελειά και τραγωδίες. Οι ΗΠΑ δε βρέθηκαν μπροστά σε δικαστήριο εγκληματιών πολέμου ούτε για το Βιετνάμ ούτε για την Καμπότζη. Αντίθετα, έχουν ήδη προ πολλού καταδικαστεί "το τέρας των Βαλκανίων" και η "κόκκινα μάγισσα". Ας ελπίσουμε ότι τέτοιου είδους δικαστήρια σύντομα θα ανήκουν στο παρελθόν».

Στην ερώτηση «θα είστε μέλος της ομάδας νομικών που θα υπερασπιστούν τον Μιλόσεβιτς», απάντησε: «Δεν το πιστεύω. Θέλω να βοηθήσω, όσο μπορώ. Προς το παρόν (ο Μιλόσεβιτς) δε θέλει κανέναν (δικηγόρο) υπεράσπισης».

Η «Νόιες Ντόιτσλαντ» προτάσσει στη συνέντευξη την εξής βιογραφία του Κλαρκ: ηλικίας 73 χρόνων, γεννήθηκε στο Τέξας, γιος ομοσπονδιακού δικαστή, κλήθηκε το 1961 επί προεδρίας Τζον Φ. Κένεντι στο υπουργείο Δικαιοσύνης. Από το 1961 διευθυντής του υπουργείου, διορίστηκε από τον Πρόεδρο Λίντον Β. Τζόνσον υπουργός το 1967. Μετά την αποχώρησή του από το υπουργείο το 1969 εργάζεται στη Νέα Υόρκη ως δικηγόρος. Είναι ένας από τους αυστηρότερους κριτικούς της «πολιτικής της μεγάλης δύναμης» των ΗΠΑ, είναι ένας από τους οργανωτές του δικαστηρίου της Ν. Υόρκης ενάντια του πολέμου του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας. Πρόσφερε στον Μιλόσεβιτς τη συμπαράστασή του στο δικαστήριο της Χάγης, ο οποίος όμως θέλει να υπερασπιστεί μόνος του τον εαυτό του.