Η κυβερνητική ασέλγεια πάνω στο «σώμα» της Ιστορίας και των αρχαιοτήτων του Μαραθώνα συνεχίζεται. Συνεχίζεται, παρά και τα ευρήματα που έρχονται διαρκώς στο φως και καταρρίπτουν τους γελοίους πλέον ισχυρισμούς της ότι στην περιοχή που κατασκευάζει το Κωπηλατοδρόμιο στην αρχαιότητα «υπήρχε θάλασσα»!!! Παρά τις πολύπλευρες πλέον αντιδράσεις και από το εξωτερικό, για τις καταστροφικές ενέργειές της στο Μαραθώνα. Κυβέρνηση και ΥΠΠΟ επιμένουν στο ποδοπάτημα και εξαφάνιση του ιστορικού και αρχαιολογικού χώρου - μνημείου της πανελλήνιας και παγκόσμιας ιστορικής κληρονομιάς και κωφεύουν σε όλες τις εκκλήσεις για την προστασία του, λέγοντας απροκάλυπτα ψέματα.

Αποκάλυψη - σοκ ήταν τα νέα ευρήματα, που αποκάλυψε η σωστική αρχαιολογική σκαπάνη ακριβώς στο σημείο χωροθέτησης του Κωπηλατοδρομίου. Τα νέα ευρήματα εγγίζουν πλέον το σκάμμα της τεχνητής λίμνης για την κατασκευή του κωπηλατοδρομίου, αφού απέχουν από αυτό μόλις 150 μέτρων, «υποδεικνύοντας» τη μεγάλη πιθανότητα ύπαρξης και άλλων λειψάνων. Πρόκειται για τμήματα αρχαίων τοιχίων, τα οποία κατά τις πρώτες εκτιμήσεις των αρχαιολόγων είναι ταφικοί περίβολου των κλασικών χρόνων. Εκτός από τα τοιχία τον Ιούλη αποκαλύφθηκε και ταφική οδός, στο δρόμο που οδηγεί στο Σούλι, άλλος ταφικός περίβολος και 15 τάφοι της κλασικής εποχής. Τα νέα ευρήματα δίνουν την εντύπωση ότι πρόκειται για ολόκληρο νεκροταφείο και όχι για μεμονωμένους τάφους. Πράγμα που καταρρίπτει τους ισχυρισμούς της κυβέρνησης, που δηλώνοντας και...«αρχαιολόγος», λέει ότι περιοχή στην αρχαιότητα ήταν θάλασσα, λες και δεν πρέπει να θεωρείται αρχαιολογικός χώρος και η θάλασσα του Μαραθώνα, αφού και στη θάλασσα δόθηκαν μάχες κατά των Περσών.

Οι πρώτες εκτιμήσεις αρχαιολόγων μιλούν για ολόκληρο νεκροταφείο, που χρονικά ταυτίζεται με τη Μάχη του Μαραθώνα και μάλιστα για νεκροταφείο, όπου τάφηκαν δούλοι που και αυτοί πολέμησαν ηρωικά στο πλάι των Αθηναίων.

Το αρμόδιο για την προστασία των αρχαιοτήτων ΥΠΠΟ συνεχίζοντας την περιφρόνησή του απέναντι στην ιστορία, αλλά και στην επιστημονική κοινότητα (ιστορικών και αρχαιολόγων) για μια ακόμη φορά προσπαθεί να «κουκουλώσει» την καταστροφική στάση του. Ψευδόμενο και πάλι με προχτεσινοβραδινή ανακοίνωσή του ισχυρίζεται ότι «πρόκειται για τις ίδιες αρχαιότητες που ήρθαν στο φως την 21.6.2001 κατά τις εργασίες τοποθέτησης της περίφραξης του κωπηλατοδρομίου». Ολη κι όλη η «προστασία» που προσφέρει το ΥΠΠΟ είναι η μεταφορά της περίφραξης κατά 70 μέτρα!!! Τον «επιστημονικό ρόλο»... της μείωσης της περίφραξης η ηγεσία του ΥΠΠΟ τον ανέθεσε στον Γενικό Διευθυντή Αρχαιοτήτων Λ. Κολώνα, ο οποίος παρότι έκανε αυτοψία, προφανώς υποκύπτοντας στις άνωθεν πιέσεις εισηγήθηκε «η περίφραξη της βόρειας πλευράς του κωπηλατοδρομίου να μετατοπιστεί νοτιότερα και σε απόσταση 70 περίπου μέτρων από το άκρο του σύγχρονου ασφαλτόδρομου Κ. Σούλι - Ραμνούντα, ώστε να μείνει ανέπαφος ο γνωστός από παλιά αρχαίος δρόμος και να μην επηρεαστεί από τις εκτελούμενες εκεί εργασίες». Το ΥΠΠΟ, ανερυθρίαστα, λέει πως «εφαρμόζει ήδη πρόγραμμα έρευνας και ανάδειξης των αρχαιοτήτων της περιοχής Μαραθώνος».

Το θέμα της διαφύλαξης και της πολιτιστικής αξιοποίησης του ιστορικού τόπου της Μάχης του Μαραθώνα έθεσε με Ερώτησή του στην αρμόδια Επιτροπή της ΕΕ ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Κωνσταντίνος Αλυσσανδράκης. Ζήτησε να πληροφορηθεί «τι μέτρα θα πάρει η Επιτροπή για να ανακληθεί η χωροθέτηση των εγκαταστάσεων και η συνακόλουθη εμπορευματοποίηση του ιστορικού τόπου, που προωθείται χωρίς τη συναίνεση του επιστημονικού κόσμου», καθώς και «για την προστασία και ανάδειξη του ιστορικού τόπου της Μάχης του Μαραθώνα - μνημείου της παγκόσμιας ιστορικής κληρονομιάς». Στην Ερώτησή του ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ αναφέρει πως «ο επιστημονικός κόσμος της Ελλάδας, αλλά και πλήθος Ευρωπαίων επιστημόνων έχουν απευθυνθεί προς τους αρμόδιους υπουργούς και τον Ελληνα πρωθυπουργό με αίτημα την ανάκληση της χωροθέτησης του κωπηλατοδρομίου - καγιάκ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 στο χώρο όπου το 490 π.Χ. διεξήχθη η ιστορικής σημασίας για την Αθηναϊκή Δημοκρατία νικηφόρα μάχη. Η νίκη αυτή έχει διεθνώς καταγραφεί ως σύμβολο των αρχών της Δημοκρατίας. Οπως είναι γνωστό, το Ολυμπιακό αγώνισμα "Μαραθώνιος" διεξάγεται προς τιμήν αυτού ακριβώς του ιστορικού γεγονότος, αλλά και του Μαραθωνοδρόμου Φειδιππίδη, που διέτρεξε τη διαδρομή για να αναγγείλει, πεθαίνοντας, στους Αθηναίους το μήνυμα "νενικήκαμεν". Ο Ελληνας πρωθυπουργός δεν έχει ακόμα απαντήσει στις εκκλήσεις της Ακαδημίας Αθηνών, της Αρχαιολογικής Εταιρείας και των άλλωνς επιστημονικών φορέων». Η προκλητική απάντηση προς τον Ελληνα ευρωβουλευτή είναι εύγλωττη της πολιτιστικής «ευαισθησίας» της ΕΕ: Σε αυτήν αναφέρεται μεταξύ άλλων, ότι «το θέμα δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Κοινότητας, αλλά στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους - μέλους» και πως «η καταχώριση ενός χώρου ως αποτελούντος τμήμα της κληρονομιάς δεν είναι κατ' ανάγκην συνώνυμο της προστασίας».

• Εν τω μεταξύ, πληθαίνουν και στο εξωτερικό οι φωνές, που αντιδρούν στην εγκατάσταση του κωπηλατοδρομίου στην περιοχή του Μαραθώνα. Η πρόεδρος του Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αμερικής, δρ. Νάνσι Γουίκλι, σε άρθρο της στο περιοδικό «Αρχαιολογία» (για το οποίο γίνεται λόγος και στους «Τάιμς» της Ν. Υόρκης), τονίζει την αντίθεση των Αμερικανών αρχαιολόγων στη χωροθέτηση του έργου, υπογραμμίζοντας πως η περιοχή δεν έχει ερευνηθεί πλήρως. Αναφέρεται, μάλιστα στα πορίσματα αρχαιολογικής μελέτης, που έγινε υπό την αιγίδα της Αμερικανικής Σχολής Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, που δείχνουν ότι η περιοχή, όπου θα γίνει το κωπηλατοδρόμιο, δεν ήταν θάλασσα όπως υποστηρίζει το ΥΠΠΟ και πως αυτός ο σημαντικός ιστορικός και φυσικός χώρος πρέπει να διατηρηθεί. Στην ίδια εφημερίδα γίνεται λόγος και για επιστολή της Εταιρείας Διαφύλαξης της Ελληνικής Κληρονομιάς, που εδρεύει στην Ουάσιγκτον, προς τον Ε. Βενιζέλο, ζητώντας τη διακοπή του έργου, που θα επηρεάσει αρνητικά στο αίτημα της επιστροφής σημαντικών αρχαιολογικών θησαυρών στην Ελλάδα.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η παρουσίαση (σήμερα και αύριο, στο Θέατρο του Κάστρου Καλαμάτας) της νέας δημιουργίας της «Ομάδας Εδάφους» του Δημήτρη Παπαϊωάννου, με τίτλο «Για πάντα», με την οποία θα κλείσει η αυλαία του 7ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας (ΔΚΧΚ), του σημαντικότατου πλέον θεσμού που οργανώνουν το Διεθνές Κέντρο Χορού Καλαμάτας και ΔΕΠΑΚ. Η νέα δημιουργία της βραβευμένης «Ομάδας Εδάφους» (συμπαραγωγή της ομάδας και του ΔΚΧΚ), η οποία θα παρουσιαστεί και τον προσεχή χειμώνα (Νοέμβρη -Δεκέμβρη) στο θέατρο «Ηβη», αποτελεί μια θεματολογική και μορφολογική σύνθεση, που αποκαλύπτει την ευρύτητα των αισθητικών προβληματισμών και αναζητήσεων του δημιουργού της ομάδας, εικαστικού, χορευτή και χορογράφου, Δ. Παπαϊωάννου.

Ευφάνταστος, αισθαντικός, πολύπλευρος καλλιτέχνης ο Δημήτρης Παπαϊωάννου, με το «στόρι» που έπλασε, με την εικαστική όψη που συνέλαβε (το λιτό, δύο παράλληλων μετωπικών χώρων σκηνικό σχεδίασε η Λίλη Πεζανού, τα σύγχρονα κοστούμια ο ίδιος, όπως και το βίντεο που προβάλλεται πάνω στο σκηνικό), με το θεατρικό λόγο που εισήγαγε και εκφέρεται από ένα δισυπόστατο πρόσωπο, έναν κομπέρ - τηλεπαρουσιαστή και παράλληλα το «δαιμόνιο» άλτερ έγκο του καλλιτέχνη (άνδρα ή γυναίκας), με τη σωματική υποκριτική, την ηθοποιία της εκφραστικής χορογραφίας του που δίδαξε και εμψύχωσαν εξαιρετικά ο ίδιος, η Αγγελική Στελλάτου και οι άλλοι χορευτές της ομάδας και τέλος με τα μουσικά κομμάτια που επέλεξε, συνέθεσε ένα σημαντικότατο θεματολογικά και γοητευτικότατο μορφολογικά χορόδραμα.

Ενα χορόδραμα που φιλοσοφεί, αλληγορεί πικρόγλυκα... για τη ζωή και το θάνατο. Που μελαγχολικά, αλλά και με πολύ χιούμορ «μιλά» για το γεγονός του αναπόφευκτου τέλους των πάντων. Οχι μόνο της ζωής, αλλά και της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Που στοχαστικά «απορεί» με την αντίφαση: της αδήριτης αναγκαιότητας της ζωής και της δημιουργίας και τελικά της «ματαιότητάς» τους, αφού τίποτα δε μένει «για πάντα». Ολα τα παίρνει και τα σβήνει ο «άνεμος» του χρόνου. Ολα έρχονται για να παρέλθουν. Ολα, και η δημιουργία και ο δημιουργός, «θάβονται» ως «σκουπίδια» σε σακούλες απορριμμάτων στη «χωματερή» του παρελθόντος. Ενα χορόδραμα, που παράλληλα «θέτει» και «εκθέτει» το διχαστικό πόθο του καλλιτέχνη. Από τη μια την εσώτατη, υπαρξιακή ανάγκη του για δημιουργία και από την άλλη τον «πειρασμό» της δημόσιας προβολής του. «Πειρασμός» που συχνά εκμαυλίζει τον πόθο του για δημιουργία, αποπλανά τη «φύση» και ξεστρατίζει το βαθύτερο πόθο του καλλιτέχνη.

Συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό πραγματοποιεί η Σαβίνα Γιαννάτου. Το μελωδικό ταξίδι της συνεχίζεται με εμφανίσεις της στις 22/7 στη Γλώσσα Σκοπέλου, 27/7 στο «WOMAD» στο Σιάτλ των ΗΠΑ, στις 29/7 στο «Stern Grove Festival» στο Σαν Φραντσίσκο και στις 3/8 στην Κεφαλονιά. Η ερμηνεύτρια, που ξεκίνησε τη σταδιοδρομία της από τη «Λιλιπούπολη» του Γ' Προγράμματος, έχει στο ενεργητικό της μέχρι σήμερα, πάνω από 20 δισκογραφικές δουλιές (προσωπικές και συμμετοχές). Μέλος του Εργαστηρίου Παλιάς Μουσικής πάνω από 10 χρόνια, έχει δώσει καταπληκτικές ερμηνείες σε έργα μεσαιωνικά, αναγεννησιακά και μπαρόκ.

Τα τελευταία χρόνια, ο ελεύθερος αυτοσχεδιασμός, παραδοσιακός ή τζαζ, βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός της. Αποτέλεσμα αυτής της επιλογής της η συνεργασία με το συγκρότημα «Πριμαβέρα εν Σαλόνικο», με το οποίο έχει κάνει τους δίσκους «Ανοιξη στη Σαλονίκη», «Τραγούδια της Μεσογείου» και «Παναγιές του Κόσμου».