Η λαϊκή παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα - κάθε φέτος και χειρότερα», θα μπορούσε να είναι ο τίτλος της ετήσιας δειγματοληπτικής έκθεσης της ICAP, που δόθηκε χτες στη δημοσιότητα και καταγράφει τις εξελίξεις στην οικονομική κατάσταση των εργαζομένων το 2000 και τις προσδοκίες- προβλέψεις τους για το 2001, που είναι και ο πρώτος χρόνος ένταξης της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Το δελτίου Τύπου της ICAP ξεκινά με τη διαπίστωση πως «παρά τη συνέχιση της ανόδου της οικονομικής δραστηριότητας, το 2000 επιφύλασσε δυσάρεστες εκπλήξεις για τα ελληνικά νοικοκυριά», ενώ φέτος, αναμένεται να χειροτερεύσει παραπέρα το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων, καθώς μειώνεται στο μισό ο αριθμός των αισιόδοξων και αυξάνεται σημαντικά ο αριθμός εκείνων που φοβούνται παραπέρα επιδείνωση της οικονομικής τους κατάστασης.

Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με άλλα επίσημα στοιχεία (από τους ισολογισμούς των επιχειρήσεων, του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας, της Τράπεζας της Ελλάδας, της Eurostat κλπ.) τεκμηριώνουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο ότι οι μεγάλοι κερδισμένοι από την οικονομική πολιτική και το συγκεκριμένο μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας- για την οποία τόσο επαίρεται ο πρωθυπουργός και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ- συμβάλλει στην ανάπτυξη των κερδών για το μεγάλο κεφάλαιο και τους υπηρέτες του και της ανάπτυξης της φτώχειας για τα πλατιά λαϊκά στρώματα.

Τα σημαντικότερα ευρήματα της έρευνας, που πραγματοποίησε η ICAP, μεταξύ 1.000 νοικοκυριών σε 46 πόλεις, κωμοπόλεις και χωριά στο διάστημα από 2 Απριλίου μέχρι και 8 Μαΐου 2001, είναι τα ακόλουθα,:

• Για το έτος 2000, οι συντάκτες της έκθεσης σημειώνουν, μεταξύ άλλων: «Αν και συνεχίστηκε η αναπτυξιακή τροχιά της οικονομίας, ο «ικανοποιητικός ρυθμός μεγέθυνσης της οικονομικής δραστηριότητας, δε στάθηκε ικανός να περιορίσει αισθητά το ποσοστό της ανεργίας. Στο μέτωπο του πληθωρισμού (...) υπήρξε μια απρόβλεπτη έξαρση», ενώ «το μελανό σημείο στις εγχώριες οικονομικές εξελίξεις ήταν η παρατεταμένη καθοδική πορεία των τιμών των μετοχών στο Χρηματιστήριο». Οι εξελίξεις αυτές, επέδρασαν αρνητικά στην οικονομική ευημερία των νοικοκυριών, αφού «το 42,3% θεώρησαν ότι η οικονομική τους κατάσταση επιδεινώθηκε το 2000». Η κατάσταση αυτή, «δεν ήταν αναμενόμενη» αναφέρεται καθώς, όπως προκύπτει, ο αριθμός των νοικοκυριών που περίμεναν επιδείνωση ανερχόταν σε 31%, σε σχέση με την περσινή έρευνα και σε 19,9% σε σχέση με την προπέρσινη έρευνα.
• Για το έτος 2001, οι συντάκτες σημειώνουν: «Οι δυσάρεστες εκπλήξεις του 2000 αλλά και η μη αντιστροφή των αρνητικών εξελίξεων στο πρώτο τετράμηνο του 2001, φαίνεται ότι έχουν επηρεάσει αρνητικά τις προσδοκίες για το τρέχον έτος». Και παραθέτουν τα στοιχεία της έρευνας με τις «προσδοκίες των νοικοκυριών» σύμφωνα με τις οποίες: α) «Το τμήμα των νοικοκυριών που αναμένει οικονομική επιδείνωση το 2001 ξεπερνά το ένα τρίτο του συνόλου και ανέρχεται στο 34,8%. Στην περσινή έρευνα το ποσοστό των απαισιόδοξων ήταν μόλις το ένα πέμπτο» (20%). β) «Τη σαφώς επιδεινωμένη εικόνα, συμπληρώνει το γεγονός ότι μόνο το 14,7% αισιοδοξούν», ενώ πέρσι το ποσοστό των νοικοκυριών που προσδοκούσαν βελτίωση της οικονομικής τους κατάστασης ανερχόταν σε 27%. «Δηλαδή, σημειώνουν οι συντάκτες, ο αριθμός των αισιόδοξων νοικοκυριών, έχει συρρικνωθεί κατά περίπου 50%».

Από την επεξεργασία των στοιχείων, οι συντάκτες της έκθεσης, διαπιστώνουν ενδείξεις για αναζωπύρωση του πληθωρισμού, αφού «το 43,1% όσων φοβούνται επιδείνωση, την αναμένουν από σημαντικές αυξήσεις στις τιμές» (το αντίστοιχο ποσοστό πέρσι ήταν 36,7%). Και ενώ αποτελεί κοινό μυστικό ότι η ρίζα του κακού για τον πληθωρισμό βρίσκεται στην αισχροκέρδεια των μεγαλοεπιχειρηματιών, οι οποίοι αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές με στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών τους, οι συντάκτες της έκθεσης υιοθετούν- εμμέσως πλην σαφώς- το αντιδραστικό επιχείρημα ότι τάχα για τον πληθωρισμό «φταίνε οι μισθοί» σημειώνοντας: «Η αναζωπύρωση των πληθωριστικών προσδοκιών το 2001, συνιστά ασφαλώς μια δυσμενή εξέλιξη, καθώς είναι δυνατόν να θέσει σε κίνηση τη γνωστή διελκυστίνδα τιμών - μισθών, από την οποία στο παρελθόν είχε ταλαιπωρηθεί η ελληνική οικονομία»!

Το θέμα του σκανδαλώδους ξεπουλήματος των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, φέρνει το ΚΚΕ στη Βουλή. Με Ερώτηση των βουλευτών Σπύρου Στριφτάρη, Νίκου Γκατζή και Αντώνη Σκυλλάκου, η οποία απευθύνεται στους συναρμόδιους υπουργούς, Εθνικής Οικονομίας, Ανάπτυξης και Εθνικής Αμυνας, καταγγέλλεται, με επιχειρήματα, η απόφαση - σκάνδαλο να ιδιωτικοποιηθούν τα Ναυπηγεία, θέτοντας μια σειρά ζητήματα, που αποδεικνύουν ότι η ιδιωτικοποίηση του Σκαραμαγκά δεν πρέπει να προχωρήσει. Στο μεταξύ, εν αναμονή της ανακήρυξης του... πλειοδότη για την εξαγορά, άρχισε στη Βουλή η συζήτηση του νομοσχεδίου που περιλαμβάνει και τους όρους απόλυσης - σε πρώτη φάση - 600 εργαζομένων.

Στην Ερώτηση των βουλευτών του ΚΚΕ αναφέρονται τα εξής: «Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποτελούν μια από τις σημαντικότερες στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις της χώρας με εξαιρετικά σπουδαίο ρόλο στην οικονομία, στην Εθνική Αμυνα και την απασχόληση. Είναι το μεγαλύτερο ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου, απασχολεί σήμερα περίπου 2.000 εργαζόμενους και δραστηριοποιείται σε νέες κατασκευές πολεμικών πλοίων επιφάνειας και υποβρυχίων για το Πολεμικό Ναυτικό, νέες κατασκευές επιβατηγών και άλλων τύπων πλοίων, επισκευές και μετασκευές πλοίων, βιομηχανικές μεταλλικές κατασκευές και επισκευές αμαξοστοιχιών για τον ΟΣΕ και τον ΗΣΑΠ κτλ. Διαθέτει εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν - ανάμεσα στα άλλα - δύο μόνιμες και τρεις πλωτές δεξαμενές.

Οπως έχει γίνει γνωστό από δημοσιεύματα του Τύπου, αυτή τη στιγμή το ύψος των παραγγελιών που έχουν ανατεθεί στο Ναυπηγείο Σκαραμαγκά από το Πολεμικό Ναυτικό, τον ΟΣΕ και τον ΗΣΑΠ φτάνει περίπου το 1 τρισεκατομμύριο δραχμές, ενώ σε εξέλιξη βρίσκονται διαπραγματεύσεις για την ανάθεση και άλλων παραγγελιών. Αρμόδιοι παράγοντες (λ.χ. ο διοικητής της ΕΤΒΑ) επισημαίνουν ότι οι παραγγελίες αυτές καθιστούν βιώσιμο και κερδοφόρο το Ναυπηγείο για ένα περίπου 20ετές διάστημα ακόμα και αν συνυπολογιστούν η αντιμετώπιση των 60 δισεκατομμυρίων δραχμών που εσκεμμένα δημιούργησαν η κυβέρνηση και τα εκάστοτε «μάνατζμεντ» της επιχείρησης καθώς και η εξόφληση του ύψους των 15 δισεκατομμυρίων δραχμών δανείου που πρόσφατα παραχώρησε η ΕΤΒΑ.

Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση, στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που εφαρμόζει κατ' επιταγήν της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του μονοπωλιακού κεφαλαίου σχεδίασε και ολοκλήρωσε αυτές τις μέρες την ιδιωτικοποίηση του Ναυπηγείου, με ολοφάνερες αρνητικές συνέπειες για την Εθνική Αμυνα, την οικονομία, την απασχόληση των εργαζομένων, ακόμα και στον κρατικό Προϋπολογισμό. Λ.χ. η ιδιωτικοποίηση των Ναυπηγείων συνεπάγεται άμεση απόλυση σε πρώτη φάση - 600 εργαζομένων που θα προστεθούν στη λίστα των ανέργων. Μάλιστα, τα 25 δισεκατομμύρια δραχμές για την καταβολή της αποζημίωσης στους εργαζόμενους που θα απολυθούν θα τα πληρώσει το ελληνικό Δημόσιο. Επιπλέον το ελληνικό Δημόσιο θα αναλάβει τα 60 δισεκατομμύρια των ζημιών, τα 15 δισ. δρχ., του δανείου της ΕΤΒΑ, τα 15 δισ. δρχ. του εν εξελίξει επενδυτικού σχεδίου των Ναυπηγείων, καθώς και το κόστος της ίδιας της ιδιωτικοποίησης (λ.χ. αμοιβές του συμβούλου ιδιωτικοποίησης).

Πρόκειται για μια απόφαση από κάθε άποψη επιζήμια για τον εργαζόμενο λαό, με την οποία η κυβέρνηση αναλαμβάνει τεράστιες ευθύνες. Τόσο για όσα αναφέρονται πιο πάνω όσο και συνεκτιμώντας την αρνητική εμπειρία από την ιδιωτικοποίηση των άλλων ναυπηγείων (Νεωρίου, Ελευσίνας), αλλά και από τις εξευτελιστικές προσφορές ύψους... 1,5 δισ. δρχ. που υποβλήθηκαν για τα Ναυπηγεία και τις οποίες εξετάζει και αξιολογεί η κυβέρνηση!

Μετά από όλα αυτά ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί, εάν η κυβέρνηση προτίθεται να αναθεωρήσει την απόφασή της για εκχώρηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά στην ιδιωτική κερδοσκοπία και ποια μέτρα θα πάρει, ώστε τα Ναυπηγεία να παραμείνουν στο ελληνικό Δημόσιο, πράγμα επωφελές για την Εθνική Αμυνα, την οικονομία και την απασχόληση των εργαζομένων.

Το «πολυνομοσχέδιο» του υπουργείου Ανάπτυξης, που μεταξύ άλλων περιέχει σειρά ρυθμίσεων που διευκολύνουν την παραχώρηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά συζητήθηκε χτες επί της αρχής στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής. Υπέρ του νομοθετήματος τάχτηκαν μόνον οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.

Παίρνοντας το λόγο ο βουλευτής του ΚΚΕ, Παναγιώτης Κοσιώνης, κατήγγειλε αρχικά την κυβερνητική πρακτική της προώθησης του συζητούμενου νομοσχεδίου, εν μέσω του καλοκαιριού και στα πλαίσια του 2ου Τμήματος Διακοπών, παρά τη μεγάλη σημασία του. Σημείωσε, όμως, παράλληλα ότι η προώθηση του νομοθετήματος δεν είναι άσχετη από τη σημερινή πολιτική συγκυρία, τονίζοντας πως «η κυβέρνηση προχωρά με γοργούς ρυθμούς στις αποκρατικοποιήσεις», κινούμενη «κάτω από την πίεση που ασκείται από συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα». Αναφερόμενος, παράλληλα, στην ουσία των ρυθμίσεων που προωθεί το νομοσχέδιο αναφορικά με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τόνισε ότι «η κυβέρνηση "καθαρίζει" την επιχείρηση, προκειμένου να την παραχωρήσει καθαρή στο μεγάλο κεφάλαιο». Οσον αφορά δε τις κυβερνητικές αιτιάσεις περί προστασίας των θέσεων εργασίας ο Παναγιώτης Κοσιώνης προκάλεσε τους βουλευτές όλων των κομμάτων να αναλογιστούν πότε ιδιωτικοποιήσεις ή συγχωνεύσεις επιχειρήσεων έγιναν χωρίς απολύσεις. Παράλληλα, σχολιάζοντας τα άρθρα του νομοσχεδίου που αφορούν τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τόνισε ότι το ΚΚΕ είναι υπέρ της χρήσης τους για περιβαλλοντικούς λόγους, όμως σημειώσει ότι με το νομοθέτημα αυτό η κυβέρνηση παραχωρεί τη χρήση τους στο μεγάλο κεφάλαιο, με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος δημιουργώντας μάλιστα στο χώρο ιδιόμορφα μονοπώλια.

Οσον αφορά τη Νέα Δημοκρατία, οι βουλευτές της δήλωσαν αντίθετοι στο νομοσχέδιο, εστιάζοντας (ως συνήθως) την κριτική τους σε «διαδικασίες αδιαφάνειας» όσον αφορά την εκχώρηση των Ναυπηγείων, ενώ ο εισηγητής της Νέας Δημοκρατίας Κ. Καραμπίνας έκανε λόγο για ρυθμίσεις «αντισυνταγματικές, επιλήψιμες και σκανδαλώδεις».

Απαντώντας ο υφυπουργός Ανάπτυξης Αλ. Καλαφάτης υποστήριξε ότι το νομοσχέδιο εδώ και μήνες έχει συζητηθεί με τους φορείς των εργαζομένων. Παράλληλα, αναφερόμενος στο διαγωνισμό για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά υποστήριξε ότι αρχικά υπήρξαν 9 «αξιόπιστες προσφορές», εκ των οποίων στη συνέχεια επιλέχτηκαν οι 6 και μετέπειτα οι 3, με τίμημα που κυμαινόταν από 1 έως 1,5 δισ. δρχ.

Για την κατάρτιση του προϋπολογισμού, την οικονομική πολιτική για το 2002 και για το... συνέδριο του ΠΑΣΟΚ συζήτησαν χτες στο Μέγαρο Μαξίμου ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί να δημιουργήσει «κλίμα» ενόψει των εξαγγελιών που θα κάνει ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, τις οποίες μάλιστα συνδέουν με την πολιτική πλατφόρμα του συνεδρίου τους. Μετά τη συνάντηση ο υπουργός, απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων παρέπεμψε στις «ανακοινώσεις που θα γίνουν από τον πρωθυπουργό εν όψει της Διεθνούς Εκθεσης της Θεσσαλονίκης το Σεπτέμβρη», διαμηνύοντας ότι «από τώρα προετοιμαζόμαστε για τη σημαντική αυτή εξαγγελία». Ο Παπαντωνίου έκανε λόγο για «άσκηση ουσιαστικής κοινωνικής πολιτικής» και παράλληλα για «εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004». Για τη σχεδιαζόμενη εμβάθυνση και ταχύτερη εφαρμογή των φοροαπαλλαγών που επιδιώκει το μεγάλο κεφάλαιο για λογαριασμό του αρκέστηκε να πει ότι «παραμένουμε στο χρονοδιάγραμμα για το 2003 και πιστεύουμε πως θα είναι ένα ουσιαστικό πακέτο μέτρων ελαφρύνσεων και για τους πολίτες και για τις επιχειρήσεις».

Απαντώντας σε ερώτηση για το συνέδριο του κυβερνώντος κόμματος αναφέρθηκε στην «αντίληψη που υπάρχει σε όλους για ενότητα με τους βασικούς άξονες της κοινωνικής και οικονομικής πολιτικής, τους οποίους θα εξαγγείλει στις αρχές του Σεπτεμβρίου». Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο αρχηγός της ΝΔ «για κρυφό δανεισμό» είπε ότι «δεν έχει γνώση για να μιλάει σοβαρά για θέματα οικονομίας».

Η εκποίηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά και η προικοδότηση του ιδιώτη που θα τα πάρει με νέες παραγγελίες του δημοσίου, αξίας πολλών δισεκατομμυρίων, ήταν το αντικείμενο της συνάντησης που είχαν χτες στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας ο Α. Τσοχατζόπουλος, ο υπουργός Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκης και ο υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Χρ. Βερελής. Στα συνάντηση αυτή, παρόλο που ήταν σύντομη, φαίνεται πως έκλεισαν θέματα, ωστόσο δεν υπήρξαν δηλώσεις. Στα πλαίσια αυτά συζήτησαν, σύμφωνα με πληροφορίες, τόσο για τις παραγγελίες του Πολεμικού Ναυτικού, όσο και για παραγγελίες του υπουργείου Μεταφορών, κυρίως για τους σιδηροδρόμους.