ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τετάρτη 25 Ιούλη 2001
Σελ. /32
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
Εκτεθειμένη η κυβέρνηση για τις λίστες

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση δεν παρέδωσε λίστες διαδηλωτών στις ιταλικές αρχές, αλλά την ίδια στιγμή καυχιέται για τη συμμετοχή στους μηχανισμούς καταστολής της ΕΕ!

Να αποσείσει τις εγκληματικές ευθύνες της για την ενεργό συμμετοχή της στην καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων στη Γένοβα επιχειρεί, ανεπιτυχώς, η κυβέρνηση. Ετσι, ενώ δηλώνει, χωρίς να πείθει, ότι δεν παρέδωσε καμία λίστα διαδηλωτών στις ιταλικές αρχές, την ίδια στιγμή υπεραμύνεται της συμμετοχής της στο σχεδιασμό της ΕΕ για την αντιμετώπιση των διαδηλωτών!

Το θέμα της «συμβολής» της ελληνικής κυβέρνησης στο αιματοκύλισμα των διαδηλώσεων στη Γένοβα έχει θέσει το ΚΚΕ, τόσο με δηλώσεις της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκας Παπαρήγα, κατά την προχθεσινή συνέντευξη Τύπου, όσο και με Ερώτηση που κατέθεσαν οι βουλευτές Ορ. Κολοζώφ και Αντ. Σκυλλάκος. Χθες τα «Νέα», με πρωτοσέλιδο δημοσίευμά τους, επανέρχονται και επιμένουν ότι «οι ελληνικές υπηρεσίες ασφαλείας - της ΕΥΠ συμπεριλαμβανομένης - έστειλαν λίστα με Ελληνες διαδηλωτές πριν από τις εκδηλώσεις της Γένοβας». Τα ονόματα, σύμφωνα με την εφημερίδα, δόθηκαν τηλεφωνικώς, ενώ επιτόπου είχαν μεταβεί κλιμάκια της ΕΥΠ. Η συλλογή και η ροή των πληροφοριών έγινε στο πλαίσιο «συμφωνιών ρουτίνας για αλληλοενημέρωση». Ετσι, οι ιταλικές μυστικές υπηρεσίες, στο πλαίσιο της συνεργασίας που προβλέπεται μέσω της Γιούροπολ, είχαν επαφές με την ΕΛ.ΑΣ και την ΕΥΠ και κατάρτισαν μια λίστα με 60-70 διαδηλωτές, τους οποίους χαρακτήρισαν «επικίνδυνους» και «ανεπιθύμητους».

Η κυβέρνηση, διά του εκπροσώπου της, έσπευσε χθες να διαψεύσει το δημοσίευμα, έντονα θορυβημένη από τις διαστάσεις που προσλαμβάνει το θέμα και το πολιτικό κόστος που συνεπάγεται. Ο Δ. Ρέππας απάντησε στο δημοσίευμα των «Νέων», χωρίς να αναφέρει ονομαστικά την εφημερίδα, επαναλαμβάνοντας τη γνωστή θέση του πως δεν έχει σταλεί κατάλογος με ονόματα από ελληνική υπηρεσία ούτε έχουν δοθεί πληροφορίες για πρόσωπα του ελληνικού κράτους σε αντίστοιχες υπηρεσίες της Ιταλίας. Αφησε, επίσης, αιχμές κατά της εφημερίδας, λέγοντας ότι «τα ΜΜΕ, βεβαίως, έχουν την ευθύνη για τα δημοσιεύματα και τα προγράμματα που προβάλλουν. Συχνά, όμως, η αλήθεια απουσιάζει». Ταυτόχρονα όμως, ο εκπρόσωπος διέψευσε έμμεσα τον εαυτό του σημειώνοντας ότι «εμείς, ως χώρα της ΕΕ, συμμετέχουμε στις διαδικασίες της». Οπως είναι γνωστό, στο πλαίσιο αυτών των διαδικασιών της ΕΕ, η κυβέρνηση έχει αναλάβει συγκεκριμένες δεσμεύσεις για τη συγκρότηση και λειτουργία των πανευρωπαϊκών μηχανισμών καταστολής του «εσωτερικού εχθρού», των λαών που αντιστέκονται και αγωνίζονται. Ο Δ. Ρέππας προσπάθησε να «εξαγνίσει» αυτήν τη συμμετοχή, ισχυριζόμενος ότι «δεν έχει καμία σχέση με την εντύπωση που κάποιοι επιχειρούν να δημιουργηθεί στην κοινή γνώμη, ότι κάποιες υπηρεσίες του ελληνικού κράτους έδωσαν στοιχεία για Ελληνες πολίτες σε υπηρεσίες του ιταλικού κράτους». Και μάλλον ως ειρωνεία ακούστηκε στη συνέχεια ο ισχυρισμός του, ότι «εμείς δώσαμε μάχη να δοθεί η δυνατότητα στους Ελληνες πολίτες, που επιθυμούσαν να μεταβούν στην Ιταλία, να έχουν αυτή τη δυνατότητα και να πάρουν μέρος σε ειρηνικές διαδηλώσεις». Μήπως για να τους ξυλοφορτώσουν και να τους συλλάβουν;..

«Διαψεύδει» και η ΕΥΠ


Με χαρακτηριστική καθυστέρηση και προφανώς με άνωθεν εντολή, σε διάψευση προέβη, με γραπτή της ανακοίνωση, και η ΕΥΠ, η οποία με προκλητικό τρόπο επιχειρεί να μεταθέσει τις ευθύνες στους ίδιους τους διαδηλωτές, γιατί αρκετές μέρες πριν ανακοίνωναν την πρόθεσή τους να μεταβούν στη Γένοβα! Η ΕΥΠ διαψεύδει κατηγορηματικά «τόσο την αποστολή γραπτώς ή τηλεφωνικώς λίστας ονομάτων Ελλήνων διαδηλωτών, όσο και τη μετάβαση κλιμακίου στην Ιταλία και συνεργασία με ιταλικές μυστικές υπηρεσίες». Κρίνει σκόπιμο, όμως, να «επισημάνει» ότι ονόματα πολιτών, φορέων και οργανώσεων που είχαν εκδηλώσει την πρόθεσή τους να μεταβούν στη Γένοβα είχαν καταχωρηθεί, τόσο στον αθηναϊκό Τύπο, όσο και στο Ιντερνετ, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί ότι από κει τα «προμηθεύτηκαν» οι ιταλικές μυστικές υπηρεσίες!

Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Θ. Ρουσόπουλος, σε δήλωσή του, επισημαίνει ότι ο Ιταλός υπουργός Εσωτερικών, μιλώντας στη Βουλή, αποκάλυψε πως έχει στα χέρια του «κατάλογο ταραχοποιών», όπως είπε. Μετά από αυτό, καλεί την κυβέρνηση να απαντήσει, αν δόθηκαν και ποια στοιχεία στις ιταλικές αρχές με αφορμή τις διαδηλώσεις στη Γένοβα, γιατί «είναι ένα μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα».


ΙΤΑΛΙΑ
Το κατακόκκινο ποτάμι πλημμύρισε την πρωτεύουσα

ΡΩΜΗ - ΠΟΡΤΛΑΝΤ.-

Ενα ακόμη κατακόκκινο και εξαιρετικά οργισμένο, αλλά και αποφασισμένο ποτάμι διαδηλωτών ξεχύθηκε χτες στους δρόμους της ιταλικής πρωτεύουσας, αυτή τη φορά, καταγγέλλοντας τη βία και την ανείπωτη καταστολή της αστυνομίας κατά τις γιγάντιες διαδηλώσεις στη Γένοβα.

Ισως ήταν η καλύτερη απάντηση στον υπουργό Εσωτερικών Κλαούντιο Σκατζιόλα, που χτες στις φωνές που ζητούσαν την παραίτησή του και τη διενέργεια εξεταστικής επιτροπής για την πραγματική ευθύνη για τα όσα έπραξε η αστυνομία στη Γένοβα, η απάντηση του υπουργού Εσωτερικών ήταν αποστομωτική: Φταίει ο αστυνομικός διευθυντής της Γένοβας, αλλά και το Κοινωνικό Φόρουμ! Δείγματα γραφής...

Εντελώς διαφορετικό δείγμα γραφής έδωσαν όμως πολλές χιλιάδες Ιταλοί, κυρίως μαχητές της Αριστεράς και πολέμιοι της παγκοσμιοποίησης, που πλημμύρισαν χτες το απόγευμα το κέντρο της Ρώμης, καταγγέλλοντας τη βιαιότητα που επέδειξε η ιταλική αστυνομία στις διαδηλώσεις κατά της Συνόδου Κορυφής του «G8» στη Γένοβα. «Δολοφόνοι» αναγράφονταν με κατακόκκινα γράμματα σε πανό που κρατούσαν οι επικεφαλής της πορείας των διαδηλωτών, μπροστά από τους οποίους έχει σχηματιστεί αστυνομικός κλοιός από μέλη των ειδικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση των ταραχών, ενώ το υπουργείο Εσωτερικών, το οποίο βρίσκεται κοντά στην πλατεία της Δημοκρατίας, απ' όπου ξεκίνησε η διαδήλωση, φρουρείται από μεγάλη αστυνομική δύναμη.

Τα μέλη πολλών οργανώσεων που είχαν κατέβει στις διαδηλώσεις κατά της παγκοσμιοποίησης στη Γένοβα από τις 20 ως τις 22 Ιουλίου ανταποκρίθηκαν στο αίτημα για την πραγματοποίηση της χτεσινής διαδήλωσης, που απηύθυνε το Κοινωνικό Φόρουμ της Γένοβας, ενώ τώρα - που πια το ποτάμι των διαδηλωτών ετοιμαζόταν να τους πνίξει - μετείχαν και οι «Δημοκράτες της Αριστεράς», βασικό κόμμα της αντιπολιτευόμενης «Ελιάς» μολονότι δε μετείχαν στις διαδηλώσεις της Γένοβας. Ενώ και προχτές, όσον αφορά τις ευθύνες για την αστυνομική πρωτοφανή αγριότητα, που ξεπέρασε και τα σκοτεινά χρόνια του Ντούτσε, την ώρα που ο Σκατζιόλα βρισκόταν τη Δευτέρα το βράδυ στο βήμα του Κοινοβουλίου, περίπου χίλιοι διαδηλωτές είχαν συγκεντρωθεί έξω από το κτίριο αποκαλώντας τον «δολοφόνο», ενώ ανάλογη διαδήλωση πραγματοποιήθηκε και στο Μιλάνο.

Παράλληλα, όπως ανακοινώθηκε χτες, η ιταλική αστυνομία συνέλαβε 18 Γερμανούς, ηλικίας από 17 έως 32 ετών, οι οποίοι κατηγορούνται ότι ανήκουν στο «Μαύρο Μπλοκ», ομάδα που συμμετείχε ενεργά το περασμένο Σαββατοκύριακο στις συγκρούσεις της Γένοβας. Στην κατοχή των Γερμανών βρέθηκαν μαχαίρια, πένσες, σφυριά και ενημερωτικό υλικό του «Κοινωνικού Φόρουμ της Γένοβας». Οι καραμπινιέροι κατάσχεσαν επίσης φωτογραφικό υλικό που τραβήχτηκε στη διάρκεια των επεισοδίων. Οι κατηγορίες που απαγγέλθηκαν εναντίον των Γερμανών αφορούν σε καταστροφές και λεηλασίες.

Εν τω μεταξύ, στις ΗΠΑ, εκατοντάδες άνθρωποι κραυγάζοντας συνθήματα διαδήλωσαν έξω από το ιταλικό προξενείο στο Πόρτλαντ της πολιτείας του Ορεγκον, διαμαρτυρόμενοι για τη μεταχείριση των ιταλικών αρχών απέναντι στους διαδηλωτές κατά της παγκοσμιοποίησης. Τοπικοί ραδιοσταθμοί μετέδωσαν μάλιστα ότι η αστυνομία συνέλαβε δύο άτομα. Οι διαδηλωτές έκαναν πορεία στο κέντρο του Πόρτλαντ, προτού κινηθούν προς το Διεθνές Εμπορικό Κέντρο της πόλης, όπου φιλοξενείται το ιταλικό προξενείο. Εκεί απέκλεισαν τις εισόδους και έγραψαν αναρχικά συνθήματα στους τοίχους. Σύμφωνα εξάλλου με πληροφορίες, μια 20χρονη φοιτήτρια του πανεπιστημίου του Ορεγκον και ένας 23χρονος απόφοιτος του ιδίου πανεπιστημίου, που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις στη Γένοβα, έχουν τραυματιστεί και αντιμετωπίζουν κατηγορίες από την ιταλική δικαιοσύνη.

Πολλές δεκάδες κάτοικοι του Καναδά διαδήλωσαν επίσης στο Μόντρεαλ για να καταγγείλουν τον θάνατο του Κάρλο Τζουλιάνι. Στη διάρκεια της διαδήλωσης, που διεξήχθη στο κέντρο της πόλης, οι συμμετέχοντες αξίωσαν την απελευθέρωση όλων των ατόμων που συνελήφθησαν στη Γένοβα.


Για τις κινητοποιήσεις ενάντια στην «παγκοσμιοποίηση»

Η ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια σημαντικών, μαζικών, πολύμορφων και δυναμικών κινητοποιήσεων σε μια σειρά περιοχές του κόσμου με αφορμή συνόδους κορυφαίων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, το ονομαζόμενο «κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης», φέρνει στην επιφάνεια παλιότερες ιδεολογικές συγκρούσεις πάνω σε βασικές πλευρές της Μ-Λ κοσμοθεωρίας. Εμφανίζονται με νέα μορφή ιδεολογήματα των δεκαετιών '60 -'70 που σήμερα λανσάρονται από τους κάθε είδους σοσιαλδημοκράτες, «νεοαριστερούς» κ.ά. όπως «νέος διεθνισμός», «νέα κινήματα», «νέοι τρόποι οργάνωσης» κ.ά. Αλλωστε πάντα έτσι ιστορικά γινόταν. Σε στιγμές ανάπτυξης του λαϊκού κινήματος είχαμε και ένταση της ιδεολογικής διαπάλης στο εσωτερικό του.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε: «... Θα ήταν αδύνατο να λείψουμε (σημ. ΓΕΝΟΒΑ) από την κορυφαία αυτή εκδήλωση του κινήματος που σφυρηλατεί το νέο διεθνισμό»... «γιατί διδαχθήκαμε πολλά από την ενωτική, κινηματική και διεθνιστική κουλτούρα αυτού του νέου κινήματος» (από την ανακοίνωση του ΧΩΡΟΥ).

«... ο νέος διεθνισμός τον οποίο καλούμαστε να οικοδομήσουμε δεν πρέπει να έχει τα σοβαρά ελαττώματα και τις στρεβλώσεις του διεθνισμού που ζήσαμε τον προηγούμενο αιώνα. Ο νέος διεθνισμός πρέπει να έχει μαζικό, κινηματικό, μαχόμενο και πλουραλιστικό χαρακτήρα» (από άρθρο του Γ. ΜΠΑΝΙΑ).

«Δεν είμαστε κόμμα, ούτε μια κλασική οργάνωση με ιεραρχικές δομές ή ένα κέντρο που αποφασίζει... αυτοί οι αγώνες πρέπει να διατηρήσουν την πληθυντικότητα και διαφορετικότητά τους και δεν πρέπει να συντεθούν σε ένα πράγμα π.χ. κόμμα...» (από συνέντευξη εκπροσώπου του κινήματος Υa Basta).

Είναι λοιπόν ανάγκη να ξεκαθαριστούν ορισμένα ζητήματα που προβάλλονται από τους επίδοξους ιδεολογικούς καθοδηγητές των κινημάτων αυτών και που στόχο έχουν να χτυπήσουν πέρα από τα άλλα την καρδιά της Μ-Λ κοσμοθεωρίας, μιας και αν αυτή καταχτήσει την καρδιά και το νου των διαδηλωτών τότε θα γίνει πραγματική «υλική δύναμη», ανατροπής του καπιταλισμού.

1. Τα κινήματα αυτά βάζουν ξανά επί τάπητος τα ζητήματα σχετικά με το ποιες τάξεις ή στρώματα μπορούν να μπουν επικεφαλής της πάλης κατά του ιμπεριαλισμού, να φέρουν τον αγώνα αυτό μέχρι τη νίκη. Φυσικά αυτό έχει σχέση και με το πώς ερμηνεύεται από τις παραπάνω δυνάμεις ο σημερινός κόσμος (π.χ. αναβίωση θεωριών για «νεοκαπιταλισμό»). Η νεολαία, η διανόηση, τα μεσαία στρώματα της πόλης και του χωριού δεν μπορούν αντικειμενικά λόγω θέσης και ρόλου στην παραγωγή, αλλά και όπως ιστορικά έχει αποδειχθεί, αποτελεσματικά να διεξάγουν έναν τέτοιο αγώνα, να τον φέρουν σε αίσιο τέλος. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού πάντα προσπαθούν και αρκετές φορές το καταφέρνουν σχετικά εύκολα, να ελέγξουν και να οδηγήσουν σε ανώδυνα κανάλια τέτοιου είδους κινήματα. Μόνο κάτω από την καθοδήγηση της εργατικής τάξης και σε συμμαχία με αυτήν μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη ενός σταθερού και συνεπούς αντιιμπεριαλιστικού και - στην ουσία - αντικαπιταλιστικού αγώνα. Οσο λοιπόν η εργατική τάξη (και το ταξικό συνδικαλιστικό της κίνημα), κατακτά και κατοχυρώνει τον καθοδηγητικό της ρόλο, τόσο το κίνημα κατά της «παγκοσμιοποίησης» θα μεγαλώνει και θα αποκτά σαφή χαρακτηριστικά, μη ενσωματώσιμα στο καπιταλιστικό σύστημα.

2. Τα κινήματα αυτά με την πολυμορφία, πρωτοτυπία, όσον αφορά τις μορφές πάλης και τους τρόπους οργάνωσης (π.χ. χρήση διαδικτύου κ.ά.), φέρνουν ξανά στην επιφάνεια συζητήσεις για τις σχέσεις αυθόρμητου και του συνειδητού που κρατούν από την αυγή του εργατικού λαϊκού κινήματος. Η θεοποίηση του αυθόρμητου από διάφορες δυνάμεις και στη χώρα μας, κρύβει ουσιαστικά την προσπάθεια των δυνάμεων αυτών να χειραγωγήσουν το κίνημα αυτό και να περιορίσουν τη δράση του στα πλαίσια «αναμόρφωσης» ακραίων πλευρών του καπιταλιστικού συστήματος (π.χ. συνθήματα όπως ο άνθρωπος πάνω από τα κέρδη, η διαρκής αναφορά για νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση κ.ά.), να το μετατρέψουν απλά σε κίνημα διαμαρτυρίας και όχι προοπτικής. Η ζωντάνια και η πρωτοτυπία για να αποδώσουν καρπούς και να μην μετατρέπονται σε ανώδυνα για το σύστημα «χάπενινγκ» θα πρέπει να δένονται με την οργάνωση, μιας και ο αντίπαλος είναι και ο ίδιος μια πανίσχυρη οργανωμένη δύναμη. Οι κομμουνιστές δεν περιφρονούν τα αυθόρμητα ξεσπάσματα ούτε όμως υποτάσσονται σε αυτά. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πόλεμοι δεν κρίνονται από τους ελεύθερους σκοπευτές, αλλά από το βαθμό οργάνωσης, τη δύναμη πυρός, τις εφεδρείες κ.ά.

3. Τα όσα ακούγονται για «νέο διεθνισμό», προσπαθούν να κρύψουν ότι ψυχή και δύναμη απέναντι στη συνασπισμένη δύναμη των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων θα πρέπει να 'ναι ο προλεταριακός διεθνισμός. Πυρήνας και προϋπόθεση ενός ισχυρού αντιιμπεριαλιστικού και αντιμονοπωλιακού κινήματος μπορεί να είναι μόνο η ανάπτυξη του προλεταριακού διεθνισμού, η αποφασιστική εκείνη δύναμη που θα αντιπαρατεθεί εξίσου επιτυχημένα και στις δύο εκδοχές (νεοσυντηρητική και σοσιαλδημοκρατική) διαχείρισης του συστήματος. Τα όσα, δε, αναφέρονται για στρεβλώσεις του παρελθόντος σε καμιά περίπτωση δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την ανάγκη στο κίνημα αυτό να μπουν και να ηγηθούν τα ΚΚ των διάφορων χωρών που θα πρέπει να ανεβάσουν σε ακόμη μεγαλύτερα επίπεδα τη συνεργασία και την κοινή τους δράση. Η συνάντηση των ΚΚ στην Αθήνα, καθώς και η διακήρυξη των Κομμουνιστικών Νεολαιών της Ευρώπης δείχνουν το δρόμο, κάτι που τρομάζει πολύμορφα το σύστημα και τους πολύχρωμους υπερασπιστές του...

4. Στους στόχους των δυνάμεων, που πέρα από το προσωπείο που εμφανίζουν, προσπαθούν να καναλιζάρουν το κίνημα αυτό, φυσικά δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι επιθέσεις ενάντια στην αναγκαιότητα ύπαρξης κόμματος «νέου τύπου», δηλαδή κομμουνιστικού κόμματος. Οι κατηγορίες άφθονες και χιλιοειπωμένες π.χ. θεωρίες για κίνημα αυτόνομο από κόμματα (εννοούν τα ΚΚ), όχι δογματικό κ.ά. Εμείς πιστεύουμε ότι στις σημερινές συνθήκες και διεθνοποιημένης ταξικής πάλης μόνο ένα λενινιστικό κόμμα νέου τύπου μπορεί να συνθέσει τη μεγάλη ποικιλομορφία των μορφών δράσης και των διεκδικήσεων σε μια ενιαία επαναστατική στόχευση και προοπτική.

Οσο μεγαλώνει δηλαδή η ποικιλία των δρόμων μέσα από τους οποίους τραβιούνται νέα τμήματα μαζών στην πάλη, τόσο μεγαλώνει ο ρόλος του ΚΚ σαν την καθοδηγητική εκείνη δύναμη που θα οργανώνει, θα συνθέτει και κυρίως θα οδηγεί στη νίκη. Ταυτόχρονα χρειάζεται να υπογραμμιστεί ότι η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλισμό θα πρέπει να δένεται με την πάλη ενάντια στον καπιταλισμό και τους πολιτικούς εκφραστές του σε κάθε χώρα, αλλιώς είναι ατελέσφορος και υποκριτική. Δεν μπορείς, για παράδειγμα, να οργανώσεις παγκινητοποίηση για τη Γένοβα και να απέχεις διακριτικά από κάθε είδους αντιιμπεριαλιστικές κινητοποιήσεις στη χώρα σου ή να έχεις κατά νου και την πολιτική συνεργασία σε κυβερνητικό επίπεδο με τους εκπροσώπους του κεφαλαίου στη χώρα σου, όπως κάνει ο ΣΥΝ και όχι μόνο...

Τελειώνοντας θέλουμε να προσυπογράψουμε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα της κοινής διακήρυξης των ΚΝ της Ευρώπης: ΔΕ ΖΗΤΟΥΜΕ ΑΠΛΩΣ ΕΝΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ. ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ.


Αλέκος ΧΑΤΖΗΚΩΣΤΑΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ