Πυρετωδώς εντείνονται τα παζάρια στη Γαλλία, όπου μετά και τον β' γύρο των πρόωρων βουλευτικών εκλογών - της περασμένης Κυριακής - επιβεβαιώθηκαν οι άφθονες εφεδρείες που διαθέτει η αστική τάξη για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της, αφενός την κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής, αφετέρου τον εγκλωβισμό των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων σε «εναλλακτικές» πιστές στην ίδια αδιέξοδη, για τα ίδια, στρατηγική.

Ετσι, η σύνθεση της νέας 577μελούς Εθνοσυνέλευσης επιβεβαίωσε αφενός τον ρόλο του νεοσύστατου «Νέου Λαϊκού Μετώπου» - NFP (που ως εκλογικός συνασπισμός ήρθε πρώτος σε έδρες, με 182) σε ρυθμιστή για την «ανακαίνιση» της σοσιαλδημοκρατίας αλλά και τη διάσωση του «μακρονισμού» (που βρέθηκε στη β' θέση, με 168 έδρες, μετά την απόσυρση 200 «δημοκρατικών» υποψηφίων που παραιτήθηκαν για «να ηττηθούν οι υποψήφιοι της ακροδεξιάς»), αφετέρου τη σταθερή ενίσχυση της «Εθνικής Συσπείρωσης» (RN), που όχι απλά σημείωσε μεγάλη αύξηση σε έδρες από το 2022 (143 από 89), αλλά σε ποσοστά είναι πρώτη κοινοβουλευτική δύναμη, η οποία στον β' γύρο καταγράφτηκε στο 37,05% (από 33,21% στον α' γύρο)!

Σημειώνουμε ότι στο NFP συμμετέχουν το Σοσιαλιστικό Κόμμα (Parti Socialiste - PS), το οπορτουνιστικό μόρφωμα της «Ανυπότακτης Γαλλίας» (La France Insoumise - LFI), το μεταλλαγμένο ΚΚ Γαλλίας (Parti Communiste de France - PCF) και οι Οικολόγοι (EELV).

Θυμίζουμε ότι ο μέχρι σήμερα πρωθυπουργός, Γκαμπριέλ Ατάλ, υπέβαλε την παραίτησή του στον Πρόεδρο της χώρας, Εμανουέλ Μακρόν, αλλά εκείνος του ζήτησε να παραμείνει στη θέση του, προκειμένου «να διασφαλιστεί η σταθερότητα της χώρας», ενώ χτες το περιβάλλον του Προέδρου διέρρεε στα ΜΜΕ ότι «οι Γάλλοι τελικά δεν απάντησαν στο ερώτημα "ποιος πρέπει να κυβερνήσει;"», εκφράζοντας και έτσι την ικανοποίηση της μακρονικής παράταξης («Ensemble»!) για τις τελικές της επιδόσεις, μετά και από τη «σανίδα σωτηρίας» που της προσέφερε η «δημοκρατική σύμπραξη» με το NFP.

Εκφράζοντας την άποψή του για την επόμενη μέρα, ο (μέχρι σήμερα) υπουργός Οικονομικών του Μακρόν, Μπρουνό Λε Μερ, σε ανάρτησή του επέμεινε ότι το οικονομικό πρόγραμμα του NFP «είναι αναποτελεσματικό και παρωχημένο», με «νομιμότητα» «αδύναμη και περιστασιακή» και πρόσθεσε ότι «πρέπει να δώσουμε απαντήσεις στην οργή και τις εύλογες ανησυχίες των συμπολιτών μας, ιδιαίτερα των 10 εκατομμυρίων που ψήφισαν υπέρ της RN. Πρέπει να ενεργήσουμε διαφορετικά...». Υποστήριξε ακόμα ότι «πρέπει να απαντήσουμε χωρίς καθυστέρηση, με τη συμμετοχή όλων των δυνάμεων του έθνους. Διαφορετικά θα κατευθυνθούμε κατευθείαν σε καθεστωτική κρίση», ενώ παραθέτοντας όλες τις τρέχουσες διεθνείς εξελίξεις (οικονομικές και στρατιωτικές), κατέληξε πως «η Γαλλία δεν μπορεί να παραμείνει θεατής αυτών των ανατροπών. Πρέπει να αποτελέσει έναν μεγάλο παίκτη (...) Ολες οι πολιτικές δυνάμεις που πιστεύουν στην οικονομία της αγοράς, στην ανάκαμψη των δημόσιων οικονομικών, στην ενεργειακή μετάβαση, στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση και στην άψογη αποκατάσταση της κρατικής εξουσίας, πρέπει επομένως να απελευθερωθούν από τα κομματικά τους συμφέροντα, για να συνεχίσουν τον ουσιαστικό μετασχηματισμό μας, το οικονομικό και κοινωνικό μοντέλο και να διεκδικήσουμε τη δύναμή μας. Τώρα είναι που διακυβεύεται η θέση της Γαλλίας στον 21ο αιώνα».

Κι ενώ συνεχίζονται οι συζητήσεις για τον πρωθυπουργό που θα προτείνει το NFP αν λάβει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, η εκπρόσωπος του PS, Κλοέ Ριντέλ, είπε ότι «οι συζητήσεις συνεχίζονται και το πεδίο των πιθανοτήτων είναι αρκετά ανοιχτό (...) ο πρωθυπουργός της κυβέρνησης του NFP θα πρέπει να επιτύχει συναίνεση».

Την ίδια στιγμή, ενδεικτικές των «τριβών» που πριν ακόμα τις εκλογές είχαν εκδηλωθεί, είναι και οι δηλώσεις που έκανε η (προερχόμενη από την LFI) βουλευτής Κλεμαντίν Οτάν, που στον α' γύρο εκλέχτηκε με πάνω από 60% με το NFP, αλλά προχτές ανακοίνωσε την αποχώρησή της από την LFI, επειδή - όπως είπε - «αυτή δυσκολεύεται να ανεχθεί το ότι δεν συμφωνούν όλοι στη "γραμμή"» και συνέχισε: «Χρειαζόμαστε μια αλλαγή στην πολιτική κουλτούρα για να κυβερνήσουμε αυτή τη χώρα στην κατάσταση στην οποία τη βρίσκουμε (...) Θα πρέπει να επιδιώξουμε πλειοψηφίες σε ορισμένα θέματα και να κάνουμε ό,τι μπορούμε».

Από την πλευρά του, ο συντονιστής της LFI, Μανουέλ Μπομπάρντ, επέμεινε ότι «ένας "Ανυπότακτος" (προερχόμενος από τη LFI) πρέπει να προταθεί για πρωθυπουργός μιας κυβέρνησης του NFP» και συμπλήρωσε: «Δεν πιστεύω σε ψηφοφορία (σ.σ. για τον προτεινόμενο πρωθυπουργό), νομίζω ότι με "συναίνεση", με συμφωνία μεταξύ των διαφορετικών πολιτικών συνιστωσών που αυτή η ομάδα πρέπει να εκπροσωπείται».

Ολα αυτά ενώ ο επικεφαλής του κόμματος «Ορίζοντες» που μέχρι τώρα συμμετείχε στον κυβερνητικό συνασπισμό «Ensemble» του Μακρόν, Εντουάρντ Φιλίπ, κάλεσε σε άμεσες συνομιλίες για τον σχηματισμό κυβέρνησης, εκτιμώντας ότι «η απουσία πλειοψηφίας και η απουσία κυβέρνησης θα εξέθετε τη Γαλλία και τους Γάλλους σε τρομερούς κινδύνους», αλλά και τονίζοντας ότι μια πιθανή συμφωνία «δεν μπορεί να οικοδομηθεί ούτε με τη RN ούτε με τη LFI», γιατί θα ήταν «μη βιώσιμη».