Eurokinissi

Πέρσι τέτοια εποχή ο υπουργός Παιδείας Κυρ. Πιερρακάκης είχε εξαγγείλει ένα νέο σύστημα αποτύπωσης των κενών και των πραγματικών αναγκών της Εκπαίδευσης, έναν «εξορθολογισμό» όπως είχε πει, που έδειχνε από τότε την... πονηριά, αφού έτσι κι αλλιώς υπάρχει το ηλεκτρονικό σύστημα myschool που καταγράφει πλήρως την καθημερινότητα των σχολείων και τις ανάγκες τους. Οταν στις αρχές του καλοκαιριού ο υπουργός Παιδείας δήλωσε ότι το νέο σύστημα αποτίμησης των κενών έχει ολοκληρωθεί, ακολούθησαν μέσα στο καλοκαίρι οι εγκύκλιοι για την εξάντληση των ανώτατων ορίων μαθητών ανά τάξη, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι διαγνώσεις μαθητών, το μέγεθος των αιθουσών κ.ο.κ. Το νέο σύστημα υπολογισμού των κενών ήταν δηλαδή μια ανάλγητη πολιτική, που οδήγησε σε εκτεταμένες καταργήσεις τμημάτων με στόχο την εξοικονόμηση εκπαιδευτικών.

Και πάλι όμως το πρόβλημα των κενών δεν λύθηκε.

Στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση προσλήφθηκαν στην πρώτη φάση 7.367 αναπληρωτές και στη β' φάση 3.194 στη γενική εκπαίδευση και άλλοι 12.071 στην Ειδική Αγωγή, δηλαδή ένα σύνολο 22.632 αναπληρωτές εκπαιδευτικοί. Αντίστοιχα στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση προσλήφθηκαν στην πρώτη φάση 2.066 και στη β' φάση 3.503 αναπληρωτές στη γενική εκπαίδευση και άλλοι 3.343 στην Ειδική Αγωγή, δηλαδή ένα σύνολο 8.912 αναπληρωτές. Αν σε αυτά τα δυο σύνολα προσθέσουμε και τους 5.539 αναπληρωτές που προσλήφθηκαν ως βοηθητικό προσωπικό (ΕΕΠ/ΕΒΠ) έχουμε ένα γενικό σύνολο 37.083 αναπληρωτών.

Ακόμα κι αν στο σύνολο των αναπληρωτών προσθέσουμε και τις περίπου 10.000 μόνιμες προσλήψεις εκπαιδευτικών και πάλι δεν φτάνουμε τον αριθμό των αναπληρωτών που χρειάστηκαν πέρσι για να καλύψουν τις ανάγκες των σχολείων, που ήταν πάνω από 52.000, ενώ ταυτόχρονα υπήρξαν φέτος και 4.549 συνταξιοδοτήσεις.

Ετσι, μιλάμε πρακτικά για πάνω από 9.000 κενά εκπαιδευτικών που παραμένουν ακάλυπτα στα σχολεία.

Απέναντι σε αυτή την κατάσταση η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εκπαιδευτικών» (ΑΣΕ) καλεί τους ΣΕΠΕ και τις ΕΛΜΕ, μαζί με τους γονείς και τους Συλλόγους Διδασκόντων να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, διεκδικώντας να καλυφθούν εδώ και τώρα όλα τα κενά στα σχολεία, επισημαίνοντας ότι τα επιτελεία του υπουργείου ήξεραν εξαρχής ότι οδηγούν τα σχολεία στην υπολειτουργία:

«Το έγκλημα ήταν προδιαγεγραμμένο... Η αδιαλλαξία της κυβέρνησης στο να μην ανοίγουν κάθε χρόνο οι πίνακες του ΑΣΕΠ, όπως διεκδικούν τα σωματεία, ώστε να ανανεώνονται με τους νέους απόφοιτους των παιδαγωγικών και καθηγητικών σχολών, οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο.

Βέβαια, αυτό δεν πτοεί το υπουργείο στο να συνεχίζει την κοροϊδία, αλλά και να πετά το μπαλάκι των ευθυνών στους εκπαιδευτικούς, που δεν δήλωσαν δήθεν ενδιαφέρον για πρόσληψη... Είναι χαρακτηριστικό πως παραδέχεται ότι δεν κατάφερε να καλύψει 350 θέσεις δασκάλων Γενικής και Ειδικής Αγωγής, χωρίς όμως να αναφέρει ότι οι προσλήψεις που έγιναν χτες, έφταναν ίσα - ίσα τον αριθμό των δασκάλων ΠΕ 70 που είχαν απομείνει στον πίνακα του ΑΣΕΠ (3.855 προσλήψεις δασκάλων Γενικής και Ειδικής - στον πίνακα είχαν απομείνει περίπου 3.870 εκπαιδευτικοί). (...)

Το υπουργείο είχε γνώση όλης της κατάστασης και συνειδητά κορόιδευε, όταν παρουσίαζε τις συγχωνεύσεις ως λύση στα προβλήματα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Ο περιβόητος "εξορθολογισμός" που προσπάθησε να περάσει ντάλα καλοκαίρι, ήταν ξεκάθαρα στη λογική ότι η εκπαίδευση των παιδιών μας κοστίζει και άρα τα σχολεία πρέπει να τα βγάλουν πέρα με όσους εκπαιδευτικούς υπάρχουν στους πίνακες και όχι με ακόμη περισσότερους νέους εκπαιδευτικούς στα σχολεία.

(...) Το σχέδιό του για τη λειτουργία των σχολείων είναι στην ουσία να μην καλυφθούν ποτέ τα εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες κενά σε δασκάλους Γενικής και Ειδικής Αγωγής αλλά και στις ειδικότητες Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης μέχρι τον Ιούνιο».

Και ως υστερόγραφο η ΑΣΕ θυμίζει στον υπουργό ότι «ακόμη και το "περιορισμένο ενδιαφέρον" των υποψηφίων στους πίνακες του ΑΣΕΠ να δηλώσουν το σύνολο των περιοχών για εργασία, έχει ως ηθικό αυτουργό την πολιτική που ακολουθεί η σημερινή και όλες οι κυβερνήσεις. Οσοι δεν αναλαμβάνουν ή όσοι παραιτούνται, το κάνουν γιατί δεν μπορούν να τα φέρουν βόλτα με τα 776 ευρώ για έναν νεοδιόριστο ή 900 ευρώ για έναν αναπληρωτή», με όλα τα άλλα έξοδα που τον βαραίνουν. Και γι' αυτό η ΑΣΕ ζητά αυξήσεις, επιδόματα, μέριμνα για τη στέγαση κ.ο.κ.

Το τελευταίο διάστημα γίνεται ορισμένη συζήτηση γύρω από την ενότητα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, η οποία εντάσσεται στα εργαστήρια δεξιοτήτων στο Δημοτικό. Η συζήτηση αυτή κυρίως διεξάγεται ανάμεσα σε γονείς, με μια μερίδα τους να καταλήγει στην απαίτηση απαλλαγής των παιδιών τους από το εν λόγω πρόγραμμα των εργαστηρίων δεξιοτήτων ή από τη συγκεκριμένη ενότητα (Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση).

Αφορμή στάθηκε η συζήτηση σε Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και σε ΜΜΕ για τη σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, με ορισμένους «λαγούς» της κυβέρνησης να υποστηρίζουν ότι «δεν χρειαζόμαστε μια ιατροανατομική σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, αλλά μια συμπεριληπτική και δικαιωματική» (δήλωση εκπροσώπου του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού σε τηλεοπτική εκπομπή).

Από την άλλη πλευρά, η Ελληνική Λύση με πρόσφατη πρόταση νόμου ζητά οι γονείς να έχουν το δικαίωμα επιλογής αν θα διδαχθούν τα παιδιά τους τις συγκεκριμένες ενότητες. Οπως υποστηρίζει η Ελ. Λύση στην αιτιολόγηση, επειδή «...προωθείται η woke ατζέντα» από το πρόγραμμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, «...η σωστή σεξουαλική διαπαιδαγώγηση των ανηλίκων θα πρέπει να ανατεθεί εξολοκλήρου στους γονείς»!

Γίνεται κατανοητό ότι μια τέτοια αντίληψη μπορεί να οδηγήσει και σε άλλα ευτράπελα και παραλογισμούς... Για παράδειγμα, αν ένας γονιός πιστεύει ότι η Γη είναι επίπεδη, πρέπει να απαλλάξει το παιδί του από το μάθημα της Φυσικής; Η παραπέρα υποχώρηση/ υποβάθμιση της δημόσιας Εκπαίδευσης μέσω της υποκατάστασής της από την ατομική - οικογενειακή ευθύνη είναι οπισθοδρόμηση. Η σεξουαλική αγωγή δεν μπορεί να είναι υπόθεση της εκκλησίας ή και αποκλειστικά των γονιών.

Το κρίσιμο ζήτημα που διαφοροποιεί το ΚΚΕ από τις αντιπαραθέσεις μεταξύ των αστικών κομμάτων είναι ότι χρειάζεται επιστημονικά τεκμηριωμένη σεξουαλική αγωγή, που πρέπει να διεκδικήσουν από κοινού τα σωματεία εκπαιδευτικών, οι φορείς των γονιών, το μαθητικό κίνημα μαζί με το εργατικό - λαϊκό κίνημα.

Ηδη, από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη» (3/6/2020) σε σχέση με τα εργαστήρια δεξιοτήτων και το θέμα αυτό, τονίζαμε: «Το ζήτημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης επιτέλους πρέπει να πάψει να κινείται ανάμεσα στο εκκρεμές της συντηρητικής σκοταδιστικής άρνησής της και της δήθεν προοδευτικής άποψης περί ρευστότητας φύλου».

Σήμερα αυτή η διαπίστωση επιβεβαιώνεται περίτρανα. Οι αντιλήψεις που προωθεί η λεγόμενη «woke ατζέντα» με επίκεντρο τον αυτοπροσδιορισμό του φύλου και της σεξουαλικότητας έχουν την ίδια ακριβώς αφετηρία με τη συντηρητική άποψη ότι η σεξουαλική αγωγή και το περιεχόμενό της είναι αποκλειστική ευθύνη κάθε γονιού.

Το έδαφος για αυτή την αποπροσανατολιστική συζήτηση με τις αντιεπιστημονικές προσεγγίσεις για τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση τροφοδοτείται από το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει όλες οι κυβερνήσεις με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ και ορόσημο τον νόμο της ΝΔ το 2021, με βάση το οποίο μπαινοβγαίνουν στα σχολεία ΜΚΟ, επιχειρήσεις και άλλα «ευαγή ιδρύματα», παρεμβαίνοντας στο περιεχόμενό τους.

Στην πράξη σήμερα η σεξουαλική αγωγή είναι ένα από τα θέματα των εργαστηρίων δεξιοτήτων. Δεν υπάρχει ένα ενιαίο πρόγραμμα σπουδών για αυτά τα εργαστήρια, αλλά είναι στην κρίση του κάθε εκπαιδευτικού το θέμα που θα διαλέξει να δουλέψει στα εργαστήρια δεξιοτήτων και το υλικό που θα αξιοποιήσει. Και μέσα σε αυτά τα υλικά περιλαμβάνονται διάφορα προγράμματα από ΜΚΟ και άλλους, που τους έχουν δώσει «πάσο» να μπαινοβγαίνουν στα σχολεία...

Πολλοί θα θυμούνται εξάλλου πριν δυο χρόνια τον σάλο που δημιουργήθηκε με το πρόγραμμα «Σεξουαλικότητα - Γονιμότητα - Γονεϊκότητα» και τα βίντεο της «Ελληνικής Εταιρείας Προγεννητικής Αγωγής» με πλήθος σκοταδιστικών και αντιεπιστημονικών αντιλήψεων.

Οι πρόσφατες εξελίξεις αλλά και συνολικά οι ανάγκες της εποχής μας επιβεβαιώνουν τη θέση του ΚΚΕ, ότι είναι αναγκαία η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία, ενταγμένη σε ενημερωτικά προγράμματα από επιστημονικούς, κρατικούς φορείς, ώστε να εξασφαλίζεται ένα ενιαίο πρόγραμμα, εξειδικευμένο κατά ηλικιακή κατηγορία. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να γίνει ανεκτή η παρουσία των ΜΚΟ στα σχολεία χωρίς καμία εξαίρεση.

Σεξουαλική αγωγή βασισμένη στα πορίσματα των επιστημών - και σε συνεργασία μεταξύ τους - σημαίνει ότι κλιμακώνεται ανάλογα με την ηλικία και με παιδαγωγικά ορθό τρόπο η διδασκαλία γύρω από τη λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, μέρος της οποίας είναι και οι ανατομικές και λειτουργικές διαφορές των γεννητικών οργάνων στα δύο φύλα, ιδιομορφίες σε αυτή την εξέλιξη, ζητήματα που δεν συμπίπτουν με όλο το εύρος της σεξουαλικότητας.

Βέβαια, η σεξουαλική αγωγή περιλαμβάνει την προετοιμασία των αγοριών και κοριτσιών για τις αλλαγές στο σώμα τους, για την πρώτη σεξουαλική τους επαφή, για τα μέσα αντισύλληψης, αλλά και για το περιεχόμενο της φιλίας, του έρωτα. Ακόμα, κατά επιστημονική υπόδειξη με βάση την ηλικία περιλαμβάνει και το ζήτημα της ομόφυλης σεξουαλικής συμπεριφοράς, την κοινωνική - ιστορική προσέγγισή του.

Ενταγμένη στο πρόγραμμα πρέπει να είναι και η συζήτηση για την ιστορική εξέλιξη της οικογένειας ως μορφής κοινωνικής συμβίωσης, για τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου, που προσδιορίζονται αντικειμενικά, για τη συμπληρωματικότητα του ανδρικού και γυναικείου οργανισμού για την αναπαραγωγή. Ομως επειδή δεν είναι μόνο διδασκαλία αλλά αγωγή, σημαίνει ότι προβάλλει τρόπο και στάση ζωής, καλλιεργεί πραγματικό σεβασμό και αλληλεγγύη μεταξύ των δύο φύλων, ενάντια στην εμπορευματοποίηση της ανθρώπινης ζωής και της σεξουαλικότητας.