Η σύσκεψη αποκτά και ιδιαίτερο συμβολισμό, αφού πραγματοποιείται σε μια χρονιά που το ΠΑΜΕ κλείνει 25 χρόνια από την ίδρυσή του, από τον Απρίλη του 1999 όταν εκατοντάδες συνδικαλιστές έπαιρναν εκείνη την ιστορική απόφαση. «Επίσημη πρώτη» κινητοποίησή του μάλιστα τότε ήταν ενάντια στους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία. Ενώ υπενθυμίζεται ότι φέτος το ΠΑΜΕ βρέθηκε ξανά στο Βελιγράδι, με μια μεγάλη κινητοποίηση σωματείων στα 25 χρόνια από εκείνο το μακελειό (βλ. δίπλα).
Δύο χρόνια λοιπόν μετά την προηγούμενη Σύσκεψη με πανελλαδικό χαρακτήρα, τη συζήτηση τροφοδοτεί η σημαντική πείρα από τους αγώνες που μεσολάβησαν. Απεργιακές κινητοποιήσεις ενάντια σε αντεργατικούς νόμους, αγώνες σε κλάδους για τις Συλλογικές Συμβάσεις, μαζικοί αγώνες που ξέσπασαν σε χώρους δουλειάς και έγιναν σημείο αναφοράς για όλους τους εργαζόμενους, κινητοποιήσεις που έβαλαν τη «σφραγίδα» τους στις εξελίξεις: Ολα αυτά δίνουν τον τόνο στην προσπάθεια συντονισμού και οργάνωσης της αντεπίθεσης του συνδικαλιστικού κινήματος. Στο έδαφος αυτό, η Πανελλαδική Σύσκεψη εξελίσσεται σε σταθμό της οργάνωσης της αντεπίθεσης, με εκατοντάδες σωματεία να διαμορφώνουν πλαίσιο αιτημάτων και πρόγραμμα δράσης, συζητώντας για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος.
Τον Ιούνη του 2022 είχε πραγματοποιηθεί η προηγούμενη μεγάλη Πανελλαδική Σύσκεψη του ΠΑΜΕ. Σε αυτή συμμετείχαν 2.000 συνδικαλιστές, που εκπροσωπούσαν 510 συνδικαλιστικές οργανώσεις και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους. Ακόμα συμμετείχαν 31 ξένες αντιπροσωπείες από 19 χώρες και ο ίδιος ο γενικός γραμματέας της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Σε μια ολοζώντανη διαδικασία πήραν τον λόγο πάνω από 100 συνδικαλιστές, μεταφέροντας πείρα από τη δράση για την οργάνωση της πάλης στους χώρους δουλειάς.
Και στις σελίδες δίπλα, ο «Ριζοσπάστης» θυμάται μερικές από τις πιο σημαντικές αγωνιστικές στιγμές αυτών των δύο χρόνων γεμάτων από δράση σε όλα τα μέτωπα.
Ρεκόρ απεργιακών αποφάσεων από Εργατικά Κέντρα, Ομοσπονδίες, Σωματεία: Ακυρώνουν την απεργοσπαστική στάση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ
Στις 9 Νοέμβρη του 2022 πραγματοποιούνται μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και σε πάνω από 75 πόλεις πανελλαδικά, θέτοντας στο επίκεντρο της πάλης την προστασία του εισοδήματος απέναντι στην ακρίβεια.
Η κυβέρνηση ήδη ανοίγει τη συζήτηση για νέα αντεργατικά μέτρα κατά παραγγελία του ΣΕΒ και των επιχειρηματικών ομίλων. Μέσα στο κατακαλόκαιρο φέρνει το νομοσχέδιο Γεωργιάδη για δουλειά μέχρι και 16 ώρες τη μέρα, για τις «συμβάσεις μηδενικών/ελαχίστων ωρών» κ.ά., με το ΠΑΜΕ να καλεί άμεσα σε ξεσηκωμό. Οργανώνει κινητοποίηση ακόμα και στις 8 Αυγούστου του 2023 διαλύοντας κάθε ελπίδα κυβέρνησης και εργοδοσίας που υπολόγιζαν σε μειωμένες αντιδράσεις λόγω καλοκαιριού. Το σύνθημα «Οχι στο 16ωρο, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο» στόλισε τον τοίχο δίπλα στην είσοδο του υπουργείου, ενώ ακολουθούν κι άλλες κινητοποιήσεις ενάντια στο αντεργατικό τερατούργημα, η δε ΓΣΕΕ επιχειρεί για λογαριασμό της κυβέρνησης να καθησυχάσει τους εργαζόμενους.
Στις 11 Γενάρη οι συνδικαλιστές που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ και είναι εκλεγμένοι με τη ΔΑΣ στη διοίκηση της ΓΣΕΕ πρότειναν την προκήρυξη απεργίας στις 28 Φλεβάρη για τα οξυμένα προβλήματα των εργαζομένων, εστιάζοντας στο εισόδημα και στους μισθούς, αλλά και στο ότι είναι η μέρα που συμπληρώνεται ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη. Στις 13 Γενάρη συνεδριάζει η Γραμματεία του ΠΑΜΕ, δίνοντας το εναρκτήριο λάκτισμα για την οργάνωση της πάλης των συνδικάτων και την κλιμάκωσή της με πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη.
Στις 27 Γενάρη η ηγεσία της ΓΣΕΕ απορρίπτει ξανά την πρόταση για απεργία. Και πάλι η απεργία γίνεται με αριθμό - ρεκόρ αποφάσεων 37 Εργατικών Κέντρων, 22 Ομοσπονδιών και εκατοντάδων σωματείων του ιδιωτικού τομέα.
Στις 28 Φλεβάρη πραγματοποιούνται μαζικές απεργιακές συγκεντρώσεις σε 76 πόλεις της χώρας. Χιλιάδες απεργοί διαδήλωσαν ενάντια στην εγκληματική πολιτική του κέρδους, στην προσπάθεια «κουκουλώματος» του εγκλήματος στα Τέμπη. Ακόμα πρόβαλαν αιτήματα ενάντια στην ακρίβεια και στους πλειστηριασμούς, διεκδίκησαν αυξήσεις στους μισθούς και μέτρα προστασίας της ζωής και της υγείας. Το ΠΑΜΕ σε ανακοίνωσή του σημείωνε: «Η μεγαλύτερη απεργία των τελευταίων ετών, με τα ποτάμια εργαζομένων και νεολαίας να κατακλύζουν την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, τη Λάρισα, το Ηράκλειο, την Πάτρα, τα Γιάννενα και δεκάδες πόλεις όλης της χώρας, έστειλε μήνυμα ανυπακοής και σύγκρουσης βάζοντας μπροστά το σύνθημα "Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας"».
Στις 14 Μάρτη σε κοινή ανακοίνωσή τους Ομοσπονδίες και συνδικάτα της Αττικής καλούσαν στη νέα 24ωρη απεργία που είχε προκηρυχθεί για τις 17 Απρίλη, διεκδικώντας αυξήσεις στους μισθούς, Συλλογικές Συμβάσεις και μέτρα ενάντια στην ακρίβεια. «Προσπερνάμε», τόνιζαν, «τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, τις συνδικαλιστικές δυνάμεις που είναι σταθερά στρατευμένες στη λογική της ανταγωνιστικότητας, των κοινωνικών διαλόγων και της κοινωνικής ειρήνης, που είναι προσκολλημένες στα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων».
Στις 17 Απρίλη η απεργία γίνεται αυτήν τη φορά χωρίς να πάρει απόφαση η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ, ισοφαρίζοντας στον ...διαγωνισμό ξεφτίλας την ηγεσία της ΓΣΕΕ, με το σκορ απεργοσπασίας να γράφει 1-1. Το ΠΑΜΕ τη μέρα της απεργίας, αναφερόμενο στην επιτυχία της, επισήμανε: «Η απεργία πέτυχε κόντρα στην καταψήφισή της από τις συνδικαλιστικές παρατάξεις των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέας Αριστεράς στην ΑΔΕΔΥ, όπως ακριβώς την καταψήφισαν οι ίδιες παρατάξεις στη ΓΣΕΕ στην προηγουμένη απεργία, στις 28 Φλεβάρη, διασπώντας το απεργιακό μέτωπο. Επιβεβαιώνουν τον ρόλο τους ως σταθερής συμπολίτευσης της κυβέρνησης Μητσοτάκη».
«`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» το σύνθημα που κυριαρχεί σε απεργίες και διαδηλώσεις
Copyright 2023 The Associated |
Το ΠΑΜΕ βάζει τη σφραγίδα του, και το κίνημα με σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας» σημαδεύει τον πραγματικό αντίπαλο ακυρώνοντας τις προσπάθειες «κουκουλώματος» και συγκάλυψης, εξουδετέρωσης της δίκαιης λαϊκής οργής.
Μόλις λίγες μέρες πριν, άλλωστε, στις 7 Φλεβάρη, οι συνδικαλιστές στον Σιδηρόδρομο που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ (ΔΕΣΚ) είχαν προειδοποιήσει: «Οσο δεν παίρνονται μέτρα προστασίας για την ασφαλή λειτουργία και κυκλοφορία των τρένων, τα ατυχήματα δεν έχουν τελειωμό. Είναι πλέον εξοργιστικό αυτά να αποτελούν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και να μην παίρνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο (...) Δεν θα περιμένουμε το δυστύχημα που έρχεται, για να τους δούμε να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα κάνοντας διαπιστώσεις».
Στις 2 Μάρτη ξεκινούν απεργία οι σιδηροδρομικοί, ενώ το Εργατικό Κέντρο Πειραιά αναλαμβάνει την πρωτοβουλία και καλεί σε κινητοποίηση την ίδια μέρα έξω από τα γραφεία της «Hellenic Train». Στο κάλεσμα ανταποκρίνονται πλήθος συνδικαλιστικών οργανώσεων, ενώ ξετυλίγονται κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα.
Στις 8 Μάρτη πραγματοποιείται πανελλαδική πανεργατική απεργία παρά την άρνηση της θλιβερής ηγεσίας της ΓΣΕΕ να την προκηρύξει για τον ιδιωτικό τομέα. Η δικαιολογία που χρησιμοποίησε για να αρνηθεί ήταν γιατί μία μέρα μετά ξεκινούσε το 38ο Συνέδριό της, κάτι που, όπως ισχυρίζονται, «αφενός δεν βοηθά στην ενεργή εμπλοκή της, αφετέρου οι "καλοθελητές" κάθε απόφαση θα την ενέτασσαν σε εκλογικές σκοπιμότητες ή σε συνδικαλιστική υποκρισία»!
Η απεργία πραγματοποιείται με αποφάσεις άνω των 30 Εργατικών Κέντρων και 20 Ομοσπονδιών του ιδιωτικού τομέα, εκατοντάδες αποφάσεις συνδικάτων, και με απόφαση που πήρε η ΑΔΕΔΥ κάτω από την πίεση των Ομοσπονδιών και των σωματείων του δημόσιου τομέα, παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της στην αρχή αρνιόταν.
«Τετάρτη 8 Μάρτη, ΑΠΕΡΓΟΥΜΕ! Για να μην περάσει η συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών. Για σύγχρονες - ασφαλείς - φτηνές μαζικές μεταφορές για τον λαό, κόντρα στην εγκληματική πολιτική του κέρδους. Τα κέρδη τους - οι νεκροί μας», είναι το κάλεσμα του ΠΑΜΕ.
Οι απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα μετατρέπονται σε μια λαοθάλασσα οργής και αγώνα.
Αλληλεγγύη στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου
Ο παλαιστινιακός λαός σφαγιάζεται καθημερινά από το κράτος - τρομοκράτη, η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα κόμματα του ευρωΝΑΤΟικού τόξου στηρίζουν το μακελειό, αλλά τα σωματεία και το ΠΑΜΕ κάνουν πράξη την αλληλεγγύη.
Κεντρική διεκδίκηση η απεμπλοκή της χώρας από τον πόλεμο, να πάψει η κυβέρνηση να στηρίζει το κράτος του Ισραήλ, να γυρίσουν πίσω οι φρεγάτες από την Ερυθρά που βάζουν τη χώρα στο «μάτι του κυκλώνα».
Κινητοποιήσεις στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις, «μπλόκο» στη μεταφορά πολεμικού υλικού από εργατικά σωματεία, οργάνωση εκδηλώσεων, υποδοχή Παλαιστινίων εργατών και άλλα πολλά περιλαμβάνονται στην καθημερινή πλούσια δράση των σωματείων.
Ταυτόχρονα, τον Απρίλη του 2024 το ΠΑΜΕ ταξιδεύει στο Βελιγράδι και διαδηλώνει στα 25 χρόνια από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς. 25 χρόνια από την ίδρυση του ΠΑΜΕ, όταν από την πρώτη μέρα είχε βρεθεί στους δρόμους ενάντια στο έγκλημα, και παραμένει στην πρώτη γραμμή της αντιιμπεριαλιστικής αντιπολεμικής πάλης.
Στις 17 Οκτώβρη 2022 αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ βρίσκεται στο πλευρό των απεργών στα διυλιστήρια της Γαλλίας, που οι κινητοποιήσεις τους συγκλονίζουν όλη την Ευρώπη. «Η απεργία των εργατών στα διυλιστήρια πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη δυνατή στήριξη γιατί αναδεικνύει την τεράστια δύναμη του αγώνα, της οργάνωσης, της συλλογικής πάλης και αλληλεγγύης των εργατών κόντρα στα αφεντικά, στις κυβερνήσεις και τους μηχανισμούς που τους υπηρετούν», ανέφερε χαρακτηριστικά το ΠΑΜΕ.
Στις 23 Μάρτη 2023 και ενώ οι απεργιακές κινητοποιήσεις συνεχίζονται και φουντώνουν στη Γαλλία, αντιπροσωπεία του ΠΑΜΕ παίρνει μέρος στην απεργιακή συγκέντρωση που οργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Μασσαλίας, στο πλαίσιο της έμπρακτης διεθνιστικής αλληλεγγύης. Την ίδια μέρα στην Ελλάδα το ΠΑΜΕ, σωματεία και φορείς οργανώνουν συγκέντρωση έξω από τη γαλλική πρεσβεία.
Στις 14 Ιούνη 2023 το ΠΑΜΕ οργανώνει νέα ανάλογη εκδήλωση με τη συμμετοχή αντιπροσωπείας του Συνδικάτου της «Amazon» από τις ΗΠΑ, του ιδρυτή του Chris Smalls, τότε προέδρου και του Derrick Palmer, τότε αντιπρόεδρου του Amazon Labor Union. Στις ομιλίες τους αναφέρθηκαν στον αγώνα που έδωσαν για να φτιάξουν το Συνδικάτο, παρά την επίθεση που δέχθηκαν από την εργοδοσία.
400 τόνοι υλικού βοήθειας συγκεντρώθηκαν και μεταφέρθηκαν στους σεισμόπληκτους
Γραφεία σωματείων σε όλη τη χώρα γεμίζουν με κούτες και συγκινητικά μηνύματα ταξιδεύουν από χώρους δουλειάς, σχολεία και σχολές προς την Τουρκία μαζί με όλα τα είδη αλληλεγγύης.
Τελικά το ΠΑΜΕ καταφέρνει να συγκεντρώσει 400 τόνους υλικής βοήθειας και στις αρχές Μάη οργανώνεται ένα ανεπανάληπτο κομβόι αλληλεγγύης που ξεκινά οδικώς από την Αθήνα για να φτάσει στην Τουρκία, ενώ συνολικά γίνονται 6 αποστολές αλληλεγγύης.
Στον δρόμο γίνονται συναντήσεις με τουρκικά συνδικάτα, όπου παραδίδεται η βοήθεια, κάνοντας για άλλη μια φορά πράξη το «μόνο ο λαός σώζει τον λαό».
«Η ανταπόκριση είναι τεράστια και συγκινητική», σημειώνει το ΠΑΜΕ. Και αναδεικνύει ότι ο όγκος της υλικής βοήθειας είναι «πολύ μεγαλύτερος από αυτόν που συγκεντρώθηκε από κυβερνητικές υπηρεσίες, ΜΚΟ και άλλους φορείς που κάνουν τη φιλανθρωπία επάγγελμα και φοροαπαλλαγή ή υπηρετούν άλλους σχεδιασμούς».
Στην πρώτη γραμμή για την προστασία του λαού και την ανακούφιση των πληγέντων βρίσκονται το ΠΑΜΕ και τα σωματεία σε κάθε καταστροφή, όπως στις πυρκαγιές της Αττικής, της Αλεξανδρούπολης, της Εύβοιας κ.α.