«Ο κατώτατος μισθός θα συνδέεται με τις τιμές της αγοράς»... Αυτά αναμασάει καθημερινά (χωρίς αντίλογο) η υπουργός Εργασίας σχετικά με τον νέο νόμο για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού μέσω «αλγορίθμου», που στέλνει στον ...άλλο κόσμο τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Το αισχρότερο επιχείρημα της κυβέρνησης, στην προσπάθεια να χειραγωγήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, είναι ότι έτσι θα αποφεύγονται ...εκπλήξεις και θα υπάρχει «εργασιακή ειρήνη». Παραδέχεται δηλαδή ότι απαγορεύει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για να προστατέψει την εργοδοσία από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και για να δώσει ένα ακόμα ισχυρό όπλο στην εργοδοσία προκειμένου να απορρίπτει τα αιτήματα και τους αγώνες για ουσιαστικές αυξήσεις. Είναι μεγάλο ψέμα λοιπόν ότι ο νόμος για τον «κατώτατο μισθό» είναι «ασπίδα προστασίας» για τους εργαζόμενους. Τα ίδια τα στοιχεία δείχνουν ότι όσα χρόνια εφαρμόζεται ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου (πρώτα από τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά από ΝΔ) παράλληλα με το ξήλωμα των ΣΣΕ, όλοι οι μισθοί συμπιέζονται γύρω από τα ελάχιστα αυτά όρια. Πιο συγκεκριμένα, από το 2011 και μέσα σε 12 χρόνια, ο κατώτατος μισθός αυξήθηκε στα χαρτιά κατά 29 ευρώ, οι μεικτές τακτικές αποδοχές όμως μειώθηκαν κατά 146 ευρώ! Τώρα η κυβέρνηση έρχεται να μονιμοποιήσει αυτό το αίσχος, αλλά «λογαριάζει χωρίς τον ξενοδόχο». Η απεργία στις 20 Νοέμβρη για ΣΣΕ με αυξήσεις, που θα πάρει τη σκυτάλη από τις κινητοποιήσεις σε δεκάδες χώρους δουλειάς, αποδεικνύουν στην πράξη ότι η «εργασιακή ειρήνη» υπάρχει μόνο στα ...όνειρα κυβέρνησης και εργοδοσίας.

«Από τη φύση του, από τον σχεδιασμό του απ' την ΕΕ, το Ταμείο Ανάκαμψης είναι πιο πολύ για μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, ιδίως γιατί μέσα του έχει projects τα οποία σχετίζονται με την πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση, εκεί πάει το 60% των πόρων». Αυτά έλεγε ο «μαρτυριάρης» υπουργός Οικονομικών Κ. Χατζηδάκης, επιβεβαιώνοντας ότι το Ταμείο Ανάκαμψης είναι «κομμένο και ραμμένο» στα μέτρα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Η δήλωση αυτή έγινε ως απάντηση στις καταγγελίες άλλων αστικών κομμάτων, ότι είναι «άδικη» η κατανομή των κονδυλίων, για να πουλήσουν φούμαρα στους βιοπαλαιστές επαγγελματίες ότι με μια «δίκαιη» διαχείριση θα μπορούσαν κι αυτοί να τσιμπήσουν κάτι από το φαγοπότι που στήνουν τα μονοπώλια με τις επιδοτήσεις και τα δάνεια του Ταμείου Ανάκαμψης. Η αλήθεια είναι όμως ότι όλοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλοι, συνυπογράφουν τη στρατηγική που για τα «πράσινα» και «ψηφιακά» projects, συνολικά για τα κέρδη του κεφαλαίου, γονατίζει τον λαό, τον οποίο «δουλεύουν» κι από πάνω ότι έχει τάχα να λαμβάνει από την ανάπτυξη προς όφελος του κεφαλαίου. Το μόνο «μερτικό» για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους φτωχούς αγρότες, είναι να πληρώνουν τον λογαριασμό των υπερμνημονίων, με νέους φόρους, αντιλαϊκά μέτρα και πολεμικές δαπάνες. Μόνο χαμένοι μπορούν να βγουν από τους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου και των κομμάτων του, που είναι «από τη φύση τους» εχθρικοί για τον λαό.