Για τα καλά έχει ξεκινήσει πλέον η μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης του ΚΚΕ, με τις Οργανώσεις να δουλεύουν ασταμάτητα για την επιτυχία της, για να πιαστούν τα πλάνα και όλοι οι επιμέρους στόχοι. Το μεγάλο πολιτικό άνοιγμα που είναι σε εξέλιξη τροφοδοτεί για άλλη μια χρονιά και η άμιλλα.
Ηδη υπάρχουν τα πρώτα καλέσματα μεταξύ Οργανώσεων, όπου μαζί με τα αναγκαία πειράγματα διακρίνεται η κοινή πεποίθηση πως όλες οι δυνάμεις θα δοθούν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, για να φτάσει το κουπόνι σε χιλιάδες χέρια, κυριολεκτικά παντού.
Η άμιλλα μεταξύ των ΚΟ εξάλλου μπορεί να λειτουργήσει προωθητικά, καθώς εκφράζει τον χαρακτήρα του Κόμματος, λειτουργεί διαπαιδαγωγητικά, ενισχύει το πνεύμα πρωτοβουλίας, τα στοιχεία της μαχητικότητας και αυταπάρνησης, συμβάλλει στο να τίθεται ο πήχης όλο και ψηλότερα.
Πρόκειται για παλιά δοκιμασμένη παράδοση του επαναστατικού κινήματος, η οποία παρακινεί σε ευγενικό συναγωνισμό και στηρίζεται στη συνεργασία, στην αμοιβαία βοήθεια, στη συντροφικότητα - καμία σχέση δεν έχει με τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό.
Το βραβείο των μεγάλων νικητών, όπως είχε προκηρύξει η ΚΕ, έχει χαρακτήρα ιδεολογικοπολιτικό, επιμορφωτικό, διαπαιδαγωγητικό.
Ετσι επιλέχτηκε ως επίκεντρο του ταξιδιού να είναι το Βερολίνο, που συμπυκνώνει και αποτυπώνει μέσα από τα μνημεία, τα πάρκα και τις ίδιες τις υποδομές του την ανωτερότητα του σοσιαλισμού απέναντι στο σάπιο καπιταλιστικό σύστημα. Ολόκληρη η πόλη της πρωτεύουσας της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ), η κάθε γωνιά της αποτελεί ζωντανή απόδειξη των κατακτήσεων που απολάμβανε ο γερμανικός λαός.
Η επίσκεψη της πρώτης μέρας ξεκίνησε από το επιβλητικό μνημείο του Κόκκινου Στρατού στο Πάρκο Τρεπτόουερ, που εγκαινιάστηκε 4 χρόνια μετά τη συνθηκολόγηση της Γερμανίας.
Αποτελεί τόπο ταφής για τουλάχιστον 7.000 στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού, Ρώσους, Ουκρανούς, Καζάχους, Γεωργιανούς κ.ά. που έδωσαν τη ζωή τους στη μάχη για τη συντριβή του φασισμού στο Βερολίνο τον Μάη του 1945, γράφοντας έναν από τους μεγαλύτερους άθλους της παγκόσμιας εργατικής τάξης, καρφώνοντας τελικά τη σημαία με το σφυροδρέπανο στο Ράιχσταγκ.
Η περιήγηση συνεχίστηκε στα πανέμορφα στενά και στις αυλές της Χάκεσερ Μαρκτ, όπου παραδοσιακά ζούσαν εργατικά στρώματα, στην πλατεία της Ρόζας Λούξεμπουργκ που βρίσκεται και το θέατρο Φολκσμπούνε, όπου και αναδείχθηκαν οι κατακτήσεις που απολάμβαναν οι πολίτες της σοσιαλιστικής Γερμανίας και στον τομέα του Πολιτισμού.
Η δεύτερη μέρα της ιστορικο-πολιτικής περιήγησης στην πόλη ξεκίνησε από το «Σπίτι του Δασκάλου», με το επιβλητικό ψηφιδωτό που αναδεικνύει τη θέση της Εκπαίδευσης και του δασκάλου μέσα στη σοσιαλιστική κοινωνία, σημείο που έγινε με θέρμη αποδεκτό από τους συντρόφους εκπαιδευτικούς της αποστολής.
Επόμενη στη σειρά ήταν η Αλεξάντερ Πλατς, όπου αναδείχθηκε η χρήση της πλατείας τόσο ως χώρου αναψυχής όσο και ως σημείου μεγάλων συγκεντρώσεων όπως αυτών της Πρωτομαγιάς και της 8ης Μάρτης.
Η περιήγηση συνεχίστηκε στο «Μαρξ - Ενγκελς Φόρουμ», με τα αγάλματα των κλασικών να δεσπόζουν στην πλατεία μαζί με χαρακτικά σε μέταλλο που απεικονίζουν στιγμές από το παγκόσμιο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα και από την καθημερινότητα της ζωής στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (ΓΛΔ). Πρόκειται για σημείο στο κέντρο της πόλης που αποτελεί καρφί στο μάτι της αστικής τάξης της Γερμανίας, με τον ίδιο τον λαό να υπερασπίζεται το μνημείο απέναντι σε προσπάθειες καταστροφής του από τους αστούς.
Οι επισκέπτες ακόμη περπάτησαν στους δρόμους του Νησιού των Μουσείων, όπου το 1918 δόθηκαν μερικές από τις πιο σκληρές μάχες της Νοεμβριανής Γερμανικής Επανάστασης, όπως και το 1945 οι ηρωικές μάχες του Κόκκινου Στρατού για την κατάληψη του Βερολίνου. Τα κτίρια που βρίσκονται πάνω στο Νησί των Μουσείων πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αποτελούσαν κομμάτια του παλατιού, ενώ επί ΓΛΔ μετατράπηκαν σε διάφορα μουσεία ανοιχτά για τον γερμανικό λαό.
Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε επίσκεψη στο Πανεπιστήμιο Χούμπολτ, όπου ακόμα είναι χαραγμένα στον τοίχο τα λόγια του Μαρξ: «Οι φιλόσοφοι μέχρι τώρα έχουν εξηγήσει τον κόσμο με διάφορους τρόπους. Το θέμα είναι πώς θα τον αλλάξεις».
Επόμενη στάση, απέναντι από το Πανεπιστήμιο, η πλατεία Μπέμπελπλατς, όπου οι ναζί στις 6 Μάη του 1933 έκαψαν πάνω από 25.000 τίτλους βιβλίων από τη βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου και στο σημείο αυτό χτίστηκε ένα συγκλονιστικό μνημείο μέσα στην απλότητά του: Υπόγειο με λευκές άδειες βιβλιοθήκες.
Ακολούθησε η πανέμορφη πλατεία της Ζανταμένμαρκτ, όπου η χορωδία του Κόκκινου Στρατού τραγουδούσε στα σκαλιά του Κοντσερτχάους μετά το τέλος του πολέμου για να ανεβάσει το ηθικό των ηττημένων Γερμανών και να βοηθήσει στην ανοικοδόμηση της σοσιαλιστικής Γερμανίας.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε στο δεύτερο μνημείο του Σοβιετικού Στρατιώτη στο Τιεργκάρντεν, όπου επίσης αποτελεί τάφο χιλιάδων στρατιωτών του Κόκκινου Στρατού.
Ο περίπατος συνεχίστηκε στο Ράιχσταγκ, όπου κυμάτιζε η Κόκκινη Σημαία τον Μάη του 1945, στην πύλη του Βραδεμβούργου και στην Πότσνταμερ Πλατς, γκρίζα ζώνη που μετά το 1989-1991 αποτέλεσε κυριολεκτικά περιοχή ξεπουλήματος της κοινωνικής ιδιοκτησίας.
Η μέρα έκλεισε με την επίσκεψη στο Μπερλίνερ Ενσέμπλ, το θέατρο του μεγάλου Γερμανού κομμουνιστή διανοητή Μπέρτολτ Μπρεχτ. Ενα από τα πρώτα θέατρα στον κόσμο με περιστρεφόμενη σκηνή που στηριζόταν σε περιστρεφόμενο μηχανισμό άρματος μάχης Τ34, μετά από αίτημα προς τον Κόκκινο Στράτο του ίδιου του Μπρεχτ και της γυναίκας του.
Την τρίτη μέρα της παραμονής στη Γερμανία σειρά είχε η Δρέσδη.
Οι σύντροφοι επισκέφτηκαν το κεντρικό νεκροταφείο της πόλης όπου βρίσκονται γύρω στα 50 μνήματα πολιτικών προσφύγων και κατέθεσαν με συγκίνηση και περηφάνια λουλούδια. Περιηγήθηκαν στον χώρο του νεκροταφείου, όπου βρίσκονται και οι τάφοι εκατοντάδων Γερμανών αγωνιστών κατά του φασισμού και προσωπικοτήτων της σοσιαλιστικής οικοδόμησης. Ιδιαίτερη εντύπωση έκανε ο μνημειακός χώρος με στήλες με ονόματα στρατοπέδων συγκέντρωσης και πόλεων που καταστράφηκαν στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, όπως το Λίντιτσε, το Λένινγκραντ και βέβαια η ίδια η Δρέσδη.
Στο επίκεντρο της περιήγησης στο ιστορικό κέντρο της πόλης στάθηκε η τεράστια προσπάθεια ανοικοδόμησης της πόλης μετά τη σχεδόν ολική καταστροφή από τους Αγλλο-αμερικανικούς βομβαρδισμούς τον Φλεβάρη του 1945. Η ξενάγηση των συντρόφων πέρασε από εμβληματικά κτίρια διάφορων αρχιτεκτονικών ρυθμών κυρίως από την εποχή του μπαρόκ, αλλά και της σοσιαλιστικής ανοικοδόμησης, όπως οι πολυκατοικίες της πλατείας Αλτμαρκτ από τη δεκαετία του '50 και το Παλάτι του Πολιτισμού που εγκαινιάστηκε το 1969. Σε μια πλευρά του επιβλητικού κτιρίου δεσπόζει το ψηφιδωτό «Η πορεία της κόκκινης σημαίας», κάτω από το οποίο η αντιπροσωπεία έβγαλε μια αναμνηστική φωτογραφία με ξεδιπλωμένη τη σημαία του ΚΚΕ.
Το απόγευμα οι σύντροφοι συμμετείχαν σε εκδήλωση της ΤΕ Γερμανίας του ΚΚΕ με αφορμή τη συμπλήρωση 75 χρόνων από την άφιξη της πρώτης αποστολής μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ καθώς και των παιδιών τους στη Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία. Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και συγκίνηση οι παρευρισκόμενοι παρακολούθησαν βίντεο με μαρτυρίες πολιτικών προσφύγων και με οπτικοακουστικά ντοκουμέντα για τις συνθήκες ζωής και πάλης στην Ελλάδα και στα πρώτα χρόνια της πολιτικής προσφυγιάς στη ΓΛΔ. Ρίγη συγκίνησης προκάλεσαν και οι στιγμές που κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή για τους ήρωες της εποποιίας του ΔΣΕ και τους πολιτικούς πρόσφυγες που έφυγαν από τη ζωή, αλλά και της απονομής τιμητικών αναμνηστικών στους παρευρισκόμενους πολιτικούς πρόσφυγες και τους απογόνους τους.
Το Συμβούλιο Περιοχής Αττικής της ΚΝΕ καλεί σε άμιλλα για την Οικονομική Εξόρμηση την ΟΠ Κεντρικής Μακεδονίας.
Σε σχετική ανακοίνωσή του σημειώνει ανάμεσα σε άλλα:
«Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ στην Αττική, στην Κεντρική Μακεδονία και σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, στα σχολεία, στις σχολές, στους χώρους δουλειάς και στις γειτονιές, δίνουμε τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης ώστε να μπορεί η Οργάνωση και το Κόμμα μας να αντεπεξέρχεται στις μεγάλες απαιτήσεις της οργάνωσης του αγώνα του λαού και της νεολαίας, ως νους, καρδιά και οργανωτής της εργατικής λαϊκής πάλης για τον σοσιαλισμό.
Αποφασίσαμε φέτος να σας καλέσουμε εμείς πρώτοι σε άμιλλα, φιλοδοξώντας να βγούμε και πάλι νικητές με βάση τα συνδυασμένα κριτήρια του Κεντρικού Συμβουλίου.
Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ ενισχύονται οικονομικά από τον λαό και παλεύουν μαζί με τον λαό. Και οι δύο Οργανώσεις μας έχουν σημαντική συμβολή στη συνολική προσπάθεια για την οικονομική ενίσχυση της ΚΝΕ, και είμαστε υπερήφανοι για αυτή μας τη δυνατότητα, που άλλωστε είναι ''στο μάτι'' του συστήματος, που επιδιώκει να την υπονομεύσει με τα διάφορα αντικομμουνιστικά ψέματα που διαδίδει με όλους τους τρόπους από διάφορα κανάλια και αξιοποιώντας κάθε λογής "πρόθυμους" και "χρήσιμους".
Η επίθεση εναντίον του Κόμματός μας, που δέχεται κανονικά και δημοσιοποιεί τα αποτελέσματα των οικονομικών ελέγχων που του ασκούνται, επειδή δεν μαζεύει και δεν ''δίνει'' στις κρατικές αρχές τα εκατοντάδες χιλιάδες ονόματα και στοιχεία των απλών ανθρώπων του μόχθου που το ενισχύουν οικονομικά από το υστέρημά τους, πήρε και θα ξαναπάρει την απάντηση που της αρμόζει! Υπερήφανη, τίμια, αγωνιστική, από τον λαό μας και για τον λαό μας!
Να δώσουμε όλοι μαζί τον καλύτερο εαυτό μας για να είναι το ΚΚΕ αδέσμευτο και ανεξάρτητο από τα επιχειρηματικά συμφέροντα, για να κοιτάει τους εργαζόμενους και τη νεολαία στα μάτια, επιστρέφοντάς τους το δικό τους υστέρημα στην πάλη για μια καλύτερη ζωή. Για να έχουμε την οικονομική δυνατότητα να διαφωτίζουμε και να παρεμβαίνουμε πρωτοπόρα για να ενισχύεται το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής και του σημερινού σάπιου συστήματος της εκμετάλλευσης, της αδικίας και των πολέμων.
Σύντροφοι και συντρόφισσες, στη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης και σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας, μαζί με τους συντρόφους μας φαντάρους που διώκονται, τους εργαζόμενους που ετοιμάζουν την επιτυχία της απεργίας στις 20 Νοέμβρη, τους φοιτητές, σπουδαστές και μαθητές που δίνουν τη μάχη της οργάνωσης του αγώνα κόντρα στην καταστολή της κυβέρνησης και την υπονόμευση όλων των άλλων δυνάμεων, για την επιτυχία των μεγάλων αντιιμπεριαλιστικών διαδηλώσεων στις 17 Νοέμβρη και για να πιάσουμε όλους τους στόχους που έχουμε αποφασίσει για το επόμενο διάστημα, θα ξέρετε και θα ξέρουμε ότι όλοι μαζί παλεύουμε, φωνάζουμε τα ίδια συνθήματα και δακρύζουμε με τα ίδια τραγούδια, μοιραζόμαστε τις ίδιες χαρές και λύπες, τον ίδιο σκοπό.
Σας ευχόμαστε καλή δύναμη και σας στέλνουμε θερμούς συντροφικούς χαιρετισμούς!
ΥΓ: Μαζί με την απάντησή σας, περιμένουμε να μάθουμε και ποιο είναι το βραβείο που θα κερδίσουμε φέτος. Σε αντίθετη περίπτωση (που δεν διαφαίνεται) θα φιλοξενήσουμε ομάδα πρωτοπόρων συντρόφων από την Οργάνωσή σας για να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις του 51ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή" στην Αθήνα».
Οπως αναφέρουν πιο συγκεκριμένα:
«Πέρασε κιόλας ένας χρόνος από την ημέρα που έφυγε από κοντά μας ο αγαπημένος μας σύντροφος Βασίλης Τοπαλλιανίδης.
Ο σ. Βασίλης ήταν και παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του μέλος και στέλεχος του ΚΚΕ. Την πίστη του στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού την επιβεβαίωνε κάθε μέρα, κάθε ώρα. Για πολλά χρόνια, εκπροσώπησε το Κόμμα μας από πολλές και διαφορετικές θέσεις ευθύνης. Υπήρξε σε πολλές εκλογικές αναμετρήσεις υποψήφιος βουλευτής του ΚΚΕ, για πολλά χρόνια υποψήφιος δήμαρχος και επικεφαλής του ψηφοδελτίου που στηρίζει το ΚΚΕ στον δήμο Αχαρνών, ενώ για πάνω από 20 χρόνια βρέθηκε στα έδρανα του Δημοτικού Συμβουλίου του δήμου Αχαρνών, μεταφέροντας κάθε μικρό και μεγάλο πρόβλημα του λαού μας, διεκδικώντας να ικανοποιηθούν δίκαια αιτήματα του λαϊκού κινήματος της περιοχής.
Ως γιατρός για πολλά χρόνια και έως το τέλος της ζωής του εργάστηκε στο Κέντρο Υγείας του Δήμου Αχαρνών. Δίκαια κατέκτησε τον τίτλο του λαϊκού γιατρού, αφού υπήρξε στην κυριολεξία υπηρέτης του λαού. Ο σύντροφος Βασίλης κατέκτησε τον τίτλο του λαϊκού - κομμουνιστή γιατρού, γιατί δίπλα στις επιστημονικές του γνώσεις πρόσθεσε και το όπλο των επαναστατικών του ιδεών. Δίπλα στα ιατρικά όπλα που διέθετε, πρόσθεσε και τα όπλα της προκήρυξης και της διεκδίκησης. Δεν έκλεισε την ιατρική ποδιά στους τέσσερις τοίχους του ιατρείου, αλλά την έβγαλε στον δρόμο του αγώνα μαζί με τους ασθενείς του και όλο τον λαό. Οχι υποβιβάζοντάς την, αλλά εξυψώνοντάς την.
Σήμερα (σ.σ. χτες), που συμπληρώνεται ένας χρόνος από την ημέρα που έφυγε από κοντά μας, μέλη και φίλοι του ΚΚΕ προσφέρουν ως 1η δόση, μέσω των ΚΟ του Μενιδίου, το πόσο των 1.700 ευρώ ως ελάχιστο φόρο τιμής στη μνήμη του συντρόφου μας, δίνοντάς του υπόσχεση ότι για ακόμα μια φορά το Κόμμα μας θα υπερκαλύψει το πλάνο του, για να ενισχυθεί η πάλη για τη διέξοδο από το σύστημα της αδικίας και των πολέμων».