Δεν κρύβεται πλέον ότι οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας διαμορφώνονται μέσα στο πλαίσιο της απελευθερωμένης αγοράς, στο πλαίσιο της πολιτικής της «πράσινης μετάβασης» και του Χρηματιστηρίου της Ενέργειας. Παράγοντες που οδηγούν τον λαό όλο και πιο βαθιά στην ενεργειακή φτώχεια.

Η τιμή της χονδρεμπορικής του ρεύματος βρίσκεται πάνω από τα 200 ευρώ και συγκεκριμένα, την περασμένη Τετάρτη 15 Ιανουαρίου έφτασε στα 205,78 ευρώ, με την κατώτερη στα 108,67 ευρώ/MWh και την ανώτερη στα... 452,13 ευρώ/MWh. Ηταν λοιπόν αυξημένη κατά 46,80% σε σχέση με την περασμένη Τρίτη που βρισκόταν στα 140,18 ευρώ/MWh. Η Ελλάδα με αυτή την τιμή βρισκόταν σε ένα μέσο επίπεδο σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, και με την Ιρλανδία να είναι η ακριβότερη με 191,78 ευρώ/MWh. Σύμφωνα με στοιχεία αυτής της βδομάδας, σε Γερμανία, Ολλανδία, Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία, Σερβία και Βουλγαρία, οι αυξήσεις στη χονδρική έφτασαν έως και το 70%.

Οσον αφορά το ενεργειακό μείγμα της ηλεκτροπαραγωγής, που τις τελευταίες μέρες είναι αυξημένη λόγω ανεβασμένης κατανάλωσης, τα πρωτεία κατέχει το φυσικό αέριο με ποσοστό 48,12%, οι ΑΠΕ ακολουθούν στη δεύτερη θέση και σε μεγάλη απόσταση με 26,92%, ενώ την... έκπληξη κάνει ο λιγνίτης, που με ποσοστό 10,78% κατακτά την τρίτη θέση, εκτοπίζοντας τις εισαγωγές στην τέταρτη με 9,36%. Στην τελευταία θέση βρίσκονται τα υδροηλεκτρικά με μόλις 2,82%.

Τις τελευταίες μέρες, πάντως, στο σημείο αναφοράς του TTF (πρόκειται για ένα εικονικό σημείο διαπραγμάτευσης συναλλαγών φυσικού αερίου στην Ολλανδία στο Χρηματιστήριο της Ενέργειας) η τιμή του φυσικού αερίου κινείται μια πάνω και μια κάτω. Την Τετάρτη τα συμβόλαια παράδοσης για τον Φεβρουάριο έκλεισαν στα 47,3 ευρώ/MWh. Το εκτεταμένο κύμα ψύχους στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, σε συνδυασμό με το κλείσιμο της στρόφιγγας για το ρωσικό φυσικό αέριο από την αρχή της νέας χρονιάς, έχουν δημιουργήσει όλες τις προϋποθέσεις για την πορεία των τιμών του φυσικού αερίου.

Πάντως, σύμφωνα με ανάλυση του Bloomberg, «ο κόσμος προετοιμάζεται για έναν αγώνα όσον αφορά τις προμήθειες φυσικού αερίου φέτος, παρατείνοντας το πρόβλημα των υψηλότερων λογαριασμών για τους καταναλωτές». Οπως τονίζεται μάλιστα, «για πρώτη φορά από τότε που ξέσπασε η ενεργειακή κρίση λόγω του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Ευρώπη κινδυνεύει να μην επιτύχει τους στόχους αποθήκευσης για τον επόμενο χειμώνα».

Τα αποθέματα εξαντλούνται, οι επιλογές προμήθειας έχουν περιοριστεί λόγω της παύσης των παραδόσεων από τη Ρωσία και οι χώρες της Ευρώπης, για να καλύψουν την προβλεπόμενη ζήτηση, θα χρειαστεί να εισάγουν έως και 10 εκατομμύρια τόνους του πανάκριβου αμερικανικού LNG ετησίως, δηλαδή περίπου 10% περισσότερο από το 2024. Σε κάθε περίπτωση, όποια και αν είναι η αιτία, η ΕΕ συνεχίζει να πληρώνει πενταπλάσιες τιμές αερίου από τις ΗΠΑ, βλέπει τα επίπεδα στον κόμβο TTF να έχουν εκτιναχθεί 60% τον τελευταίο χρόνο. Χαράς ευαγγέλια λοιπόν για τους αμερικανικούς επιχειρηματικούς ομίλους της Ενέργειας, την ώρα που ο λαός βρίσκεται σε ενεργειακό σκοτάδι...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν αναφορές στον διεθνή Τύπο για τη γεωπολιτική ανασφάλεια αλλά και για κινδύνους σαμποτάζ σε κρίσιμες ενεργειακές υποδομές, ειδικά όσο θα διαρκεί ο πόλεμος στην Ουκρανία.

Αλλωστε την ίδια στιγμή ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, επαναλάμβανε τους ισχυρισμούς ότι πίσω από την επίθεση στον αγωγό TurkStream βρίσκονται ουκρανικά drones και κατηγορούσε τις ΗΠΑ ότι θέλουν να τον «απενεργοποιήσουν», πλοία του ΝΑΤΟ ξεκινούσαν περιπολίες στη Βαλτική με προμετωπίδα τη διασφάλιση των ενεργειακών και τηλεπικοινωνιακών υποδομών. Ταυτόχρονα, η Σουηδία ζητούσε από τον στρατό και την ακτοφυλακή να συνεργαστούν για να αυξήσουν τη θαλάσσια επιτήρηση στην περιοχή.

Παράλληλα, μια σειρά αναλυτές βάζουν στην «εξίσωση» και τις βλάβες μεγάλων ενεργειακών υποδομών, ειδικά στη Νορβηγία, τον μεγαλύτερο προμηθευτή φυσικού αερίου της Ευρώπης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις αρχές της χρονιάς, η Equinor ανακοίνωσε ότι το εργοστάσιο του Hammerfest (Melkoeya LNG), στον αρκτικό κύκλο της Νορβηγίας, με φέρουσα ικανότητα 6,5 δισ. κυβικά μέτρα αερίου ετησίως, αρκετά για να τροφοδοτήσουν περίπου 6,5 εκατομμύρια ευρωπαϊκά σπίτια, υπέστη βλάβη του συμπιεστή και θα μείνει εκτός λειτουργίας μέχρι τις 19 Ιανουαρίου. Οπως αναφέρουν διεθνή πρακτορεία, όσο συνεχίζεται η βλάβη, μπορεί να ενισχύει το ανατιμητικό κλίμα, ειδικά αν ισχύει η πληροφορία του πρακτορείου Argus, σύμφωνα με την οποία η διακοπή λειτουργίας στο κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ (στο Αζερμπαϊτζάν) παρατείνεται έως τις 19 Ιανουαρίου, αν και η BP Azerbaijan, που το εκμεταλλεύεται, δεν απάντησε στο ερώτημα του πρακτορείου για την ημερομηνία επαναλειτουργίας του.

Απ' όπου δηλαδή κι αν το πιάσει κανείς, η «προετοιμασία εδάφους» έχει ξεκινήσει για να πληρώσουν οι λαοί ξανά το μάρμαρο του ενεργειακού πολέμου που ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια τους.

Eurokinissi

Παρότι λοιπόν μια οικογένεια δαπανά έναν μισθό για μόνο ένα ταξίδι, ειδικά τους μήνες της τουριστικής σεζόν, η ανιούσα των τιμών δεν έχει ταβάνι.

Η νέα «φουσκοθαλασσιά» θα φτάσει το 12%, όπως αναφέρει ο Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας (ΣΕΕΝ) και αποδίδεται στη χρήση ακριβότερων καυσίμων «νέας τεχνολογίας», με βάση κανονισμούς της ΕΕ. Συγκεκριμένα, πρόκειται για «πράσινες» Οδηγίες που απαιτούν τη χρήση καυσίμων με μέγιστη περιεκτικότητα σε θείο 0,1%, τα οποία έχουν μεγαλύτερο κόστος.

Φυσικά δεν πρόκειται για κάποια περιβαλλοντική ευαισθησία αλλά ακόμα μια πτυχή του ευρωενωσιακού πακέτου «Fit for 55» και την εφαρμογή του στον κλάδο της ναυτιλίας που για τις «πράσινες» μπίζνες των ομίλων επιβαρύνει απευθείας τα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Είναι ενδεικτικό άλλωστε πως με βάση το ίδιο πακέτο έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται στην ακτοπλοΐα το λεγόμενο ETS, η υποχρεωτική συμμετοχή των εταιρειών στην «αγορά δικαιωμάτων ρύπων», για να καίνε το (αφορολόγητο) μαζούτ στα καράβια τους με μια μικρή επιβάρυνση, που επίσης καταλήγει στους επιβάτες. Και μόνο τυχαίες δεν είναι οι κυβερνητικές δηλώσεις για την ανάγκη τα λεφτά από το ΕΤS να γυρνάνε εξολοκλήρου στη ναυτιλία ώστε τάχα να πέσουν οι τιμές, ενώ το άγχος τους είναι μην τυχόν και ξεφύγει κάνα ευρώ από τους ...φουκαριάρηδες τους εφοπλιστές.

Ολα τα παραπάνω έτσι κι αλλιώς αποτελούν μόνο ένα μέρος της λυπητερής που πληρώνει ο λαός για το «πρασίνισμα» του επιβατικού στόλου. Σύμφωνα με έκθεση του ΙΟΒΕ για την εφαρμογή της νομοθεσίας «Fit for 55», αυτή θα φέρει ως το 2031 αύξηση του κόστους για τις ακτοπλοϊκές εταιρείες κατά περίπου 320 εκατομμύρια ευρώ. Κόστος που, όπως έχει αποδειχθεί, θα μετακυλιστεί στους εργαζόμενους και στις λαϊκές οικογένειες, είτε ως ταξιδιώτες με νέες αυξήσεις είτε ως φορολογούμενοι με την παροχή πρόσθετου «ζεστού» χρήματος στους εφοπλιστές.

Σε αυτό το πλαίσιο προχωρά και η ανανέωση του ακτοπλοϊκού στόλου με νέα «πράσινα» πλοία, όπως μέσω ΣΔΙΤ, της σύμπραξης δηλαδή δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, σε ένα έργο με συνολικό προϋπολογισμό 265 εκατ. Παράλληλα, άλλη μια κάνουλα 160 εκατομμυρίων κρατικής επιδότησης είναι ανοιχτή προς τις ακτοπλοϊκές εταιρείες μέσω της «ναυπηγικής δραστηριότητας».

Την ώρα που οι λαϊκές οικογένειες είναι αντιμέτωπες με τις νέες αυξήσεις η κυβέρνηση στήνει το γνωστό επικοινωνιακό παιχνίδι, με τον υπουργό Ναυτιλίας να αναφέρεται στις συσκέψεις που πραγματοποιήθηκαν και να σημειώνει πως «τρέχουμε να προλάβουμε το καλοκαίρι». Χαρακτηριστικά είναι άλλωστε τα μέτρα - κοροϊδία της κυβέρνησης τα προηγούμενα καλοκαίρια που ανακοινώνοντας... μετά το καλοκαίρι, και τα παρακάλια στους ακτοοπλόους οι οποίοι έδωσαν κάτι προσφορές που αφορούσαν λίγους και ήταν «σταγόνα στον ωκεανό». Οπως αξέχαστη παραμένει και η δήλωση του ίδιου υπουργού που αφού ψέλλισε κάτι για παρατηρητήρια τιμών, υπογράμμισε ότι «δεν μπορεί να παρέμβει το κράτος και να επιβάλει τιμές, θα ήταν και λάθος» και ότι η ουσία είναι να λειτουργήσει ο ανταγωνισμός...

Μόνο που όλα αυτά που μας λένε ότι πρέπει να λειτουργήσουν, όπως οι ευρωενωσιακές Οδηγίες, ο ανταγωνισμός και η καπιταλιστική αγορά, είναι όλα αυτά που έχει αποδειχθεί πως συνθλίβουν τις λαϊκές ανάγκες όπως οι σύγχρονες, ασφαλείς και φθηνές μεταφορές.