Αστείρευτες οι ...«επιλογές» που έχει ο άνθρωπος στον καπιταλισμό και στην «ελεύθερη αγορά». Ντοκιμαντέρ του CNN καταγράφει την ολοένα και αυξανόμενη τάση - κυρίως ηλικιωμένων γυναικών - στην Ιαπωνία να καταλήγουν σκόπιμα στη φυλακή, λόγω μοναξιάς και φτώχειας. Το 2022, πάνω από το 80% των ηλικιωμένων γυναικών κρατουμένων της χώρας βρίσκονταν στη φυλακή για κλοπή, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία. Ορισμένες το κάνουν για λόγους επιβίωσης, αφού το 20% των ατόμων ηλικίας άνω των 65 ετών στην πλούσια και ανεπτυγμένη τεχνολογικά Ιαπωνία ζουν σε συνθήκες φτώχειας. «Υπάρχουν ακόμα και άνθρωποι που λένε ότι θα πληρώσουν 20.000 ή 30.000 γεν (130-190 δολάρια) τον μήνα για να ζήσουν εδώ για πάντα», δήλωσε αξιωματικός στη γυναικεία φυλακή Tochigi, βόρεια του Τόκιο. Το 2021 ορίστηκε «υπουργός μοναξιάς», λόγω του κοινωνικού αποκλεισμού και της κατακόρυφης αύξησης των αυτοκτονιών, αλλά φυσικά το πρόβλημα γιγαντώνεται.

Η ζωή έξω από τη φυλακή είναι λιγότερο υποφερτή και λιγότερο ελεύθερη για πολλά εκατομμύρια εργαζομένων και συνταξιούχων στην Ιαπωνία. Σε αρκετές περιπτώσεις οι «επιλογές» είναι πείνα, κρύο, θάνατος από αρρώστια / αυτοκτονία, ή εγκλεισμός. Οταν προέβη στη δεύτερη κλοπή, η 81χρονη Ακίγιο ζούσε από μια πενιχρή σύνταξη που της καταβαλλόταν κάθε δύο μήνες και της είχαν απομείνει 40 δολάρια για δυο βδομάδες. Σκέφτηκε: «Δεν υπάρχει λόγος να ζω. Θέλω απλώς να πεθάνω». Βρήκε «διέξοδο» στη φυλακή. «Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται εδώ επειδή κάνει κρύο ή επειδή πεινάνε», λέει ένας φύλακας. «Οσοι αρρωσταίνουν μπορούν να έχουν δωρεάν ιατρική περίθαλψη στη φυλακή, αλλά μόλις φύγουν πρέπει να την πληρώσουν, οπότε κάποιοι θέλουν να μείνουν εδώ όσο το δυνατόν περισσότερο». Οι γυναίκες στην Tochigi εργάζονται στα εργοστάσια της φυλακής. Λαμβάνουν τακτικά γεύματα, δωρεάν υγειονομική περίθαλψη, φροντίδα ηλικιωμένων, έχουν συντροφιά. Το αντίτιμο; Το «υπέρτατο» στη φιλελεύθερη αστική δημοκρατία αγαθό, η ελευθερία, που δεν είναι τίποτε άλλο από τα δεσμά του κεφαλαίου και της εκμετάλλευσης. Ενίοτε και κυριολεκτικά...