INTIME NEWS

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκης, ερωτηθείς σχετικά χτες στην ενημέρωση των δημοσιογράφων, επιβεβαίωσε ότι οι ΗΠΑ απευθύνθηκαν στους Ευρωπαίους εταίρους τους στο ΝΑΤΟ διερευνώντας τη διάθεση και τη δυνατότητά τους να συμμετάσχουν με χερσαίες δυνάμεις σε μια «ειρηνευτική δύναμη» στην Ουκρανία: «Εχουμε λάβει γνώση για το περιεχόμενο της επιστολής και θα υπάρξει μία ευρωπαϊκή αντίδραση, αντιμετώπιση ή ενέργεια, για την οποία, προφανώς, όταν έχουμε κάτι παραπάνω θα ενημερωθείτε», είπε, μη αποκλείοντας τίποτα.

Για να διασκεδάσει δε τις εντυπώσεις πρόσθεσε ότι «για τέτοιες αντίστοιχες περιπτώσεις, η Ελλάδα έχει τοποθετηθεί και έχει απαντήσει. Οδηγός είναι η μέχρι τώρα στάση της και στην αποστολή αμυντικού εξοπλισμού, που έχει ένα μέτρο και μια συγκεκριμένη λογική», διαβεβαίωση που κάθε άλλο παρά καθησυχάζει.

Το ακριβώς αντίθετο αφού το «μέτρο» και η «λογική» της κυβέρνησης φαίνονται από το γεγονός ότι έστειλε 40 τεθωρακισμένα οχήματα βγάζοντάς τα από τα νησιά του Ανατ. Αιγαίου, έστειλε επίσης δεκάδες κοντέινερ με βλήματα (ακόμα και με απαγορευμένο λευκό φώσφορο), σφαίρες, πυραύλους, ρουκέτες, ρυμουλκούμενα οβιδοβόλα, προωθήσεις όλες οπλισμού κάποιες φορές με ενδιάμεσους τις ΗΠΑ και Τσεχία και πάντα τελικά προορισμό την κυβέρνηση Ζελένσκι, τροφοδοτώντας συνεχώς το ιμπεριαλιστικό μακελειό.

Εξάλλου, καθώς μιλάμε για αποστολή μονάδων, θυμίζουμε ότι η κυβέρνηση συνεισφέρει στην υπόθεση «αποτροπής έναντι της Ρωσίας» και με προσωπικό καθώς ήδη από τον Οκτώβρη του 2022 εμφανίζεται ως «συνεισφέρον κράτος» στο νέο Battlegroup (έφτασαν τα 8 συνολικά) που έστησε το ΝΑΤΟ στη Βουλγαρία («Enhanced Vigilance Activity Battlegroup Bulgaria» - NATO eVA BG BGR). Θυμίζουμε ότι έχει στείλει μια Διμοιρία Αντιαρματικών (6 τεθωρακισμένα οχήματα M901ITV, φορείς αντιαρματικών TOW-2, συν άλλα τροχοφόρα οχήματα), χειριστές και επιτελείς.

Με τέτοιες χρεώσεις στο «paybook» της εμπλοκής πώς να μη λέει χτες ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης ότι η χώρα «είναι πόλος σταθερότητας στη νοτιοανατολική Ευρώπη», τονίζοντας ταυτόχρονα ότι «έπαιξε έναν ξεκάθαρο ρόλο, ενεργό ρόλο, ουσιαστικό ρόλο και εποικοδομητικό (...) στην αναθεώρηση των πολιτικών της ΕΕ για την άμυνα», βασικά τη μεγαλύτερη στροφή της ιμπεριαλιστικής ένωσης στην πολεμική οικονομία και στους εξοπλισμούς, που θα πληρώσουν με ακόμη βαρύτερες θυσίες οι λαοί.

Σημειωτέον, προηγούμενα και στο ίδιο πνεύμα, ο ίδιος ο Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας στην «Καθημερινή» εμφανίστηκε ικανοποιημένος από το γεγονός ότι στα κεντρικά της ΕΕ «δηλώνουν έτοιμοι να διερευνήσουν τρόπους δημοσιονομικής ευελιξίας, ώστε να αυξηθούν οι αμυντικές δαπάνες και να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή άμυνα. Μένει, βέβαια, πολύς δρόμος για να καταλήξουν αυτές οι συζητήσεις. Αλλά είναι ένας δρόμος που πλέον έχει ανοίξει. Οι δε πρόσφατες γεωπολιτικές εξελίξεις μάς επιβάλλουν να τον διαβούμε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα», πρόσθεσε στην πρεμούρα τους να αντιπαρατεθούν ακόμα πιο ενεργά, με στρατιωτικά μέσα, με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων.

Επανέλαβε, εξάλλου, ότι «πιστεύει» «στην ευρωατλαντική συνεργασία. Οφείλουμε να συνεργαστούμε (με τις ΗΠΑ) στους πολλούς τομείς όπου τα συμφέροντά μας συγκλίνουν και να αναζητήσουμε λύσεις», τόνισε, ενώ αποζητώντας ρόλο και λόγο στη μοιρασιά της καπιταλιστικής λείας επέμεινε ότι η ΕΕ «δεν μπορεί να λείπει από το τραπέζι των ειρηνευτικών συνομιλιών για την Ουκρανία. Εφτασε ο καιρός, θα έλεγα, της γεωπολιτικής της ενηλικίωσης. Και η ώρα να αναζητήσει τη δική της ιδιαίτερη θέση στον καινούργιο χάρτη των παγκόσμιων συσχετισμών», επέμεινε στην πρεμούρα τους για ακόμα πιο ενεργή εμπλοκή σε επικίνδυνα σχέδια και κόντρες.

Αλλωστε, και ο Μαρινάκης είπε χτες ότι στην κυβέρνηση «παρακολουθούμε» τις «συνεννοήσεις» Ρωσίας - ΗΠΑ για το Ουκρανικό «και περιμένουμε την αντίδραση της Ευρώπης σε ανώτατο επίπεδο».

Σε αυτό το φόντο, ο Μητσοτάκης συμμετέχει σήμερα στην έκτακτη Τηλεδιάσκεψη Κορυφής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, ενώ σε μια παράλληλη εξέλιξη ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, μετέβη στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, όπου μεταξύ άλλων συναντήθηκε με τον αναπλ. πρωθυπουργό και υπουργό Εξωτερικών της χώρας, σεΐχη Abdullah bin Zayed Al Nahyan (τον είχε συναντήσει στις 8/2 και ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Γεραπετρίτης).

Επιπλέον, ο Δένδιας επισκέφθηκε σε λιμένα των ΗΑΕ την φρεγάτα «Υδρα», η οποία συμμετέχει στην επιχείρηση της ΕΕ «ΑΣΠΙΔΕΣ», ενάντια στους Χούθι και άλλους «δρώντες» στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Αντεν, τονίζοντας εκεί «τη στρατηγική σημασία της Ελλάδας, ως δύναμης ασφάλειας και σταθερότητας». Η φρεγάτα αναμένεται να επιστρέψει στην Ελλάδα λίγο πριν από το Πάσχα, για να την αντικαταστήσει άλλη, ενώ ο Δένδιας ανέφερε χτες στο πλήρωμα ότι «επιχειρείτε σε ζώνη κινδύνου», «σε περιοχή όπου η ασφάλεια δεν είναι δεδομένη», αλλά σε κάθε περίπτωση είναι εκεί για να προασπιστούν συμφέροντα των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης.

Σημειωτέον, η «εντολή» («mandate») της επιχείρησης ανανεώθηκε από τα κεντρικά της ΕΕ για άλλον έναν χρόνο και τουλάχιστον έως τις 28/2/2026, με το αρχηγείο της να παραμένει από πέρυσι στη Λάρισα.

Δεν περνά απαρατήρητο ότι, βήμα το βήμα, διευρύνουν και το αντικείμενο της επιχείρησης, η οποία θυμίζουμε έχει ως εν δυνάμει «ζώνη ευθύνης» μια τεράστια περιοχή, έως τα ανοιχτά του Περσικού Κόλπου και τον Ινδο-Ειρηνικό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Χαρακτηριστικά σε ό,τι αφορά το αντικείμενο, αποφασίστηκε πως «προκειμένου να διασφαλιστεί η επίγνωση της θαλάσσιας κατάστασης στην περιοχή επιχείρησης, η επιχείρηση "ASPIDES" θα πρέπει να είναι σε θέση να συλλέγει πληροφορίες, επιπλέον των δεδομένων που είναι απαραίτητα για την προστασία των πλοίων, για τη διακίνηση όπλων και τους σκιώδεις στόλους, με σκοπό την ανταλλαγή αυτών των πληροφοριών με τα κράτη - μέλη, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τα Ναρκωτικά και το Εγκλημα (UNODC), την EUROPOL και τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO)».

Από το βήμα του «έλαμψε» για μια ακόμη φορά η «ομοφωνία» όλων των αστικών κομμάτων στην πολιτική της εμπλοκής, η οποία στη φάση αυτή μεταφράζεται και στη «στροφή ολοταχώς» της ΕΕ στην «πολεμική οικονομία» και στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, υποστήριξε ότι «η περίοδος των ψευδαισθήσεων και των αναβολών για την Ευρώπη έχει τελειώσει και η ανθρωπότητα μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά», ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει να επαναπροσδιορίσει τη θέση και τον ρόλο της σε έναν "άλλον" κόσμο, πιο πολυκεντρικό και ρευστό παρά ποτέ» και «να λάβει άμεσα όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για μια αποτελεσματική και συνεκτική Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, ευρωστρατό και κανόνες στις εξαγωγές ευρωπαϊκών όπλων προς τρίτες χώρες, για τη στρατηγική της αυτονομία, την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας». «Οι "υπνοβάτες" πρέπει να ξυπνήσουν, πριν οι συνθήκες γίνουν ακόμη χειρότερες», κατέληξε.

Ως... παρασυρμένη παρουσίασε την ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος είπε ότι στο ζήτημα της Ουκρανίας «η Ευρώπη, δυστυχώς, υπηρέτησε το σχέδιο των ΗΠΑ και τώρα νιώθει προδομένη και απομονωμένη», και ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ «προσπαθεί να εισάγει έναν ακροδεξιό διχασμό στην Ευρώπη, η οποία σε πολιτικό επίπεδο δεν έχει καταφέρει ακόμα να δώσει απάντηση». Παρουσίασε δε την εμπλοκή, που και το κόμμα του στήριξε, ως δήθεν «λάθη διπλωματικής πολιτικής», και είπε κι εκείνος πως «η Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την αυτοδυναμία της και στο επίπεδο της ασφάλειας και στο επίπεδο της οικονομικής πολιτικής».

Και στην ενότητα «Ενας κόσμος σε μετάβαση» φάνηκε στο μεταξύ η ομοφωνία τους.

Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έθεσε το δίλημμα «ή τώρα γινόμαστε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ή έχουμε χάσει το τρένο οριστικά». Οπως είπε, η προσέγγιση αυτή προϋποθέτει αλλαγή και οικονομικής πολιτικής, στο κομμάτι των εντός της ΕΕ δασμών, του εμπορίου μεταξύ των χωρών της ΕΕ και στο κομμάτι των επενδύσεων, λέγοντας χαρακτηριστικά στο πνεύμα των δηλώσεων Ντράγκι: «Δεν μπορεί το εμπόριο μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να είναι λιγότερο από το μισό του εμπορίου μεταξύ των πολιτειών των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να καθόμαστε πάνω σε τρισεκατομμύρια αποταμιεύσεων που δεν επιτελούν κανένα σκοπό, όταν η Ευρώπη χρειάζεται επενδύσεις δισεκατομμυρίων στην αμυντική βιομηχανία και στις νέες τεχνολογίες». Εκτίμησε ότι «απαιτείται να ξεπεραστούν ριζωμένα ταμπού, τα οποία ήταν πάρα πολύ μεγάλα, και να εκχωρήσουν οι χώρες εθνική κυριαρχία στον κεντρικό ευρωπαϊκό σχεδιασμό», και πρόσθεσε ότι «χρειαζόμαστε πλέον μία κοινή αντίληψη γι' αυτό που ονομάζουμε άμυνα και στρατηγική». «Κοινή άμυνα σημαίνει βιομηχανίες που συνεργάζονται, σημαίνει επενδύσεις σε κοινά όπλα και αμυντικά συστήματα (...) Σημαίνει ότι δεν μπορείς να πουλάς ευρωπαϊκά όπλα σε μη ευρωπαϊκές χώρες που ενδεχομένως θα τα χρησιμοποιήσουν εναντίον ευρωπαϊκών χωρών». Και αποφάνθηκε ότι «τώρα είναι η ώρα η Ευρώπη να συνειδητοποιήσει τις αδυναμίες της (...) και να εφαρμόσει αυτά τα οποία προτείνει η έκθεση Ντράγκι και η έκθεση Λέτα».

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος είπε ότι υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες ως προς τις δυνατότητες της ΕΕ να αντιδράσει, αναφερόμενος στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται και στο γεγονός ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση ως οντότητα δεν είναι ενωμένη απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν είναι ενωμένη ως προς βασικές επιλογές». Και υπάρχουν χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, που «το ζήτημα της ασφάλειάς τους βασίζεται πρωτίστως στη σχέση τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες και δευτερευόντως στη σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ενωση». Σημείωσε ότι η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη να αναλάβει το δημοσιονομικό κόστος ακόμα και αν ήθελε να οργανώσει μια χειραφετημένη ευρωπαϊκή άμυνα καθώς πρέπει να λάβει υπόψη της το κοινωνικό και δημοκρατικό κόστος μιας άλλης δημοσιονομικής πολιτικής.

Στο μεταξύ, με «αριστερή» προβιά σπεύδει να ντύσει τους νέους «εθνικούς» στόχους της εμπλοκής και η Νέα Αριστερά, με τον επικεφαλής της, Αλ. Χαρίτση, να υποστηρίζει σε δηλώσεις του ότι η ΕΕ «είναι σε υπαρξιακή κρίση. Αυτό είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας των συντηρητικών δυνάμεων που στο όνομα της σταθερότητας οδήγησαν την ΕΕ στην υπαγωγή στις στρατηγικές επιδιώξεις των Ηνωμένων Πολιτειών», κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ για πολιτική του «δεδομένου συμμάχου», που με μεγάλη επιτυχία υλοποίησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ο Αλ. Χαρίτσης ήταν υπουργός.