Από το βήμα του «έλαμψε» για μια ακόμη φορά η «ομοφωνία» όλων των αστικών κομμάτων στην πολιτική της εμπλοκής, η οποία στη φάση αυτή μεταφράζεται και στη «στροφή ολοταχώς» της ΕΕ στην «πολεμική οικονομία» και στην παραπέρα στρατιωτικοποίηση.

Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, υποστήριξε ότι «η περίοδος των ψευδαισθήσεων και των αναβολών για την Ευρώπη έχει τελειώσει και η ανθρωπότητα μπαίνει σε αχαρτογράφητα νερά», ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει να επαναπροσδιορίσει τη θέση και τον ρόλο της σε έναν "άλλον" κόσμο, πιο πολυκεντρικό και ρευστό παρά ποτέ» και «να λάβει άμεσα όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες για μια αποτελεσματική και συνεκτική Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, ευρωστρατό και κανόνες στις εξαγωγές ευρωπαϊκών όπλων προς τρίτες χώρες, για τη στρατηγική της αυτονομία, την ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας». «Οι "υπνοβάτες" πρέπει να ξυπνήσουν, πριν οι συνθήκες γίνουν ακόμη χειρότερες», κατέληξε.

Ως... παρασυρμένη παρουσίασε την ιμπεριαλιστική ένωση της ΕΕ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Σωκράτης Φάμελλος, ο οποίος είπε ότι στο ζήτημα της Ουκρανίας «η Ευρώπη, δυστυχώς, υπηρέτησε το σχέδιο των ΗΠΑ και τώρα νιώθει προδομένη και απομονωμένη», και ότι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ «προσπαθεί να εισάγει έναν ακροδεξιό διχασμό στην Ευρώπη, η οποία σε πολιτικό επίπεδο δεν έχει καταφέρει ακόμα να δώσει απάντηση». Παρουσίασε δε την εμπλοκή, που και το κόμμα του στήριξε, ως δήθεν «λάθη διπλωματικής πολιτικής», και είπε κι εκείνος πως «η Ευρώπη πρέπει να ενισχύσει την αυτοδυναμία της και στο επίπεδο της ασφάλειας και στο επίπεδο της οικονομικής πολιτικής».

Και στην ενότητα «Ενας κόσμος σε μετάβαση» φάνηκε στο μεταξύ η ομοφωνία τους.

Η βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας και πρώην υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έθεσε το δίλημμα «ή τώρα γινόμαστε Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης ή έχουμε χάσει το τρένο οριστικά». Οπως είπε, η προσέγγιση αυτή προϋποθέτει αλλαγή και οικονομικής πολιτικής, στο κομμάτι των εντός της ΕΕ δασμών, του εμπορίου μεταξύ των χωρών της ΕΕ και στο κομμάτι των επενδύσεων, λέγοντας χαρακτηριστικά στο πνεύμα των δηλώσεων Ντράγκι: «Δεν μπορεί το εμπόριο μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης να είναι λιγότερο από το μισό του εμπορίου μεταξύ των πολιτειών των ΗΠΑ. Δεν μπορούμε να καθόμαστε πάνω σε τρισεκατομμύρια αποταμιεύσεων που δεν επιτελούν κανένα σκοπό, όταν η Ευρώπη χρειάζεται επενδύσεις δισεκατομμυρίων στην αμυντική βιομηχανία και στις νέες τεχνολογίες». Εκτίμησε ότι «απαιτείται να ξεπεραστούν ριζωμένα ταμπού, τα οποία ήταν πάρα πολύ μεγάλα, και να εκχωρήσουν οι χώρες εθνική κυριαρχία στον κεντρικό ευρωπαϊκό σχεδιασμό», και πρόσθεσε ότι «χρειαζόμαστε πλέον μία κοινή αντίληψη γι' αυτό που ονομάζουμε άμυνα και στρατηγική». «Κοινή άμυνα σημαίνει βιομηχανίες που συνεργάζονται, σημαίνει επενδύσεις σε κοινά όπλα και αμυντικά συστήματα (...) Σημαίνει ότι δεν μπορείς να πουλάς ευρωπαϊκά όπλα σε μη ευρωπαϊκές χώρες που ενδεχομένως θα τα χρησιμοποιήσουν εναντίον ευρωπαϊκών χωρών». Και αποφάνθηκε ότι «τώρα είναι η ώρα η Ευρώπη να συνειδητοποιήσει τις αδυναμίες της (...) και να εφαρμόσει αυτά τα οποία προτείνει η έκθεση Ντράγκι και η έκθεση Λέτα».

Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευ. Βενιζέλος είπε ότι υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες ως προς τις δυνατότητες της ΕΕ να αντιδράσει, αναφερόμενος στους γεωπολιτικούς συσχετισμούς που διαμορφώνονται και στο γεγονός ότι «η Ευρωπαϊκή Ενωση ως οντότητα δεν είναι ενωμένη απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και δεν είναι ενωμένη ως προς βασικές επιλογές». Και υπάρχουν χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα, που «το ζήτημα της ασφάλειάς τους βασίζεται πρωτίστως στη σχέση τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες και δευτερευόντως στη σχέση τους με την Ευρωπαϊκή Ενωση». Σημείωσε ότι η Ευρώπη δεν είναι έτοιμη να αναλάβει το δημοσιονομικό κόστος ακόμα και αν ήθελε να οργανώσει μια χειραφετημένη ευρωπαϊκή άμυνα καθώς πρέπει να λάβει υπόψη της το κοινωνικό και δημοκρατικό κόστος μιας άλλης δημοσιονομικής πολιτικής.

Στο μεταξύ, με «αριστερή» προβιά σπεύδει να ντύσει τους νέους «εθνικούς» στόχους της εμπλοκής και η Νέα Αριστερά, με τον επικεφαλής της, Αλ. Χαρίτση, να υποστηρίζει σε δηλώσεις του ότι η ΕΕ «είναι σε υπαρξιακή κρίση. Αυτό είναι αποτέλεσμα της κυριαρχίας των συντηρητικών δυνάμεων που στο όνομα της σταθερότητας οδήγησαν την ΕΕ στην υπαγωγή στις στρατηγικές επιδιώξεις των Ηνωμένων Πολιτειών», κατηγορώντας την κυβέρνηση της ΝΔ για πολιτική του «δεδομένου συμμάχου», που με μεγάλη επιτυχία υλοποίησε και η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία ο Αλ. Χαρίτσης ήταν υπουργός.