Την Κυριακή 16 Μάρτη πραγματοποιήθηκε τηλεδιάσκεψη της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης (ΕΚΔ) με θέμα: «Τρία χρόνια ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία. Η πάλη των κομμουνιστών ενάντια στην ΕΕ και στην "πολεμική οικονομία" της, στην εμπλοκή των αστικών κυβερνήσεων στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους».

Εκ μέρους του ΚΚΕ στην τηλεδιάσκεψη έλαβαν μέρος οι Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ, Κώστας Παπαδάκης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και ευρωβουλευτής, Αρης Ευαγγελίδης, μέλος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ.

Ακολουθεί η εισαγωγική παρέμβαση του Γιώργου Μαρίνου στην τηλεδιάσκεψη.

Αγαπητοί σύντροφοι,

Σε κάθε περιοχή της υδρογείου εξελίσσεται ο αδυσώπητος ανταγωνισμός των μονοπωλίων και των καπιταλιστικών κρατών για την προώθηση των στρατηγικών τους επιδιώξεων. Η βάρβαρη φύση του εκμεταλλευτικού συστήματος προβάλλει μέσα από τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, τις 50 και πάνω πολεμικές εστίες σε όλο τον κόσμο, την ένταση της επίθεσης κατά της εργατικής τάξης και των λαών, τα εκατομμύρια των ξεριζωμένων, των προσφύγων και των μεταναστών. Ο καπιταλισμός έχει ξεπεράσει τα ιστορικά του όρια, γίνεται συνεχώς πιο επικίνδυνος.

Η εργατική τάξη, οι λαοί είναι μπροστά σε μεγάλα καθήκοντα. Η οργή και η αγανάκτηση επιβάλλεται να στραφούν στην εξάλειψη της πηγής του κακού, δυναμώνοντας την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, για να ανοίξει ο δρόμος της νέας σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας, να ζήσουν ειρηνικά οι άνθρωποι του μόχθου, χωρίς εκμετάλλευση, με τον πλούτο που παράγουν στα δικά τους χέρια και την ικανοποίηση των αναγκών τους.

Το κρίσιμο ζήτημα είναι η ιδεολογική, πολιτική και μαζική πάλη των κομμουνιστών, σε διαρκή σύγκρουση με την αστική τάξη σε κάθε χώρα, τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, τα κόμματα του κεφαλαίου, τον οπορτουνισμό, τους κάθε λογής απολογητές του καπιταλισμού.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία συμπληρώνει 3 χρόνια και το αιματοκύλισμα συνεχίζεται. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί και τραυματίες, τεράστιες υλικές καταστροφές. Η αντεπανάσταση και η καπιταλιστική παλινόρθωση οδήγησαν σε τραγικές συνέπειες. Αλληλοσκοτώνονται δύο λαοί που έζησαν μαζί 7 δεκαετίες στη Σοβιετική Ενωση, οικοδομώντας τη νέα σοσιαλιστική κοινωνία, με μεγάλες κατακτήσεις, ξεπερνώντας ιμπεριαλιστικές υπονομευτικές ενέργειες, αντιμετωπίζοντας την επίθεση του φασιστικού τέρατος στα σοβιετικά εδάφη, νικώντας τον γερμανικό ναζισμό και τους συμμάχους του.

Ο πόλεμος ανάμεσα σε ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, στο πλευρό της ουκρανικής αστικής τάξης, και στην καπιταλιστική Ρωσία και τους συμμάχους της είναι μέρος του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού για τον έλεγχο της Ουκρανίας και της ευρύτερης περιοχής, των αγορών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας και εμπορευμάτων.

Ο πόλεμος διεξάγεται από τις αστικές τάξεις σε βάρος των λαών, είναι ιμπεριαλιστικός και από τις δύο πλευρές κι αυτό δεν μπορεί να επισκιαστεί από τα προσχήματα που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟικό στρατόπεδο, που παρουσιάζει τον πόλεμο ως αποτέλεσμα αντιπαράθεσης «δημοκρατικών» και «αυταρχικών» δυνάμεων, ή τα προσχήματα που προβάλλει η ηγεσία της Ρωσίας περί «αντιφασιστικού πολέμου», καλύπτοντας τις ευθύνες της και τους στόχους της ρωσικής αστικής τάξης.

Οι δυνάμεις που αναπαράγουν τον μύθο του «αντιφασισμού», όπως η λεγόμενη «Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα», κ.ά., κρύβουν την ουσία του ιμπεριαλιστικού πολέμου και επιχειρούν να δικαιολογήσουν τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και την καταπάτηση της εδαφικής της ακεραιότητας. Κρύβουν πως η πάλη ενάντια στον φασισμό είναι υπόθεση των λαών και συνδέεται με την πάλη για την ανατροπή του καπιταλισμού που τον γεννάει, τον τροφοδοτεί και δεν μπορεί να γίνει πρόσχημα για τη στήριξη αστικών κυβερνήσεων στο όνομα των αποκαλούμενων «αντιφασιστικών μετώπων».

Τέτοιες δυνάμεις διαστρεβλώνουν το ταξικό περιεχόμενο ισχυρών καπιταλιστικών χωρών, όπως είναι η Κίνα και η Ρωσία, που μαζί με τις αποκαλούμενες «προοδευτικές κυβερνήσεις» της Λατινικής Αμερικής και τους BRICS παρουσιάζονται στους λαούς ως δήθεν «αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις», που επιδιώκουν να «γιατρέψουν» και να «εξυγιάνουν» τις διεθνείς διακρατικές σχέσεις. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι είδους «αντιιμπεριαλιστές» μπορεί να είναι οι κάθε είδους κυβερνήσεις του κεφαλαίου, ή οι βασιλιάδες και οι πρίγκιπες της Σαουδικής Αραβίας και των Εμιράτων, ωστόσο τέτοιες τοποθετήσεις, που αφήνουν στο απυρόβλητο τον καπιταλισμό και αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας, είναι επικίνδυνες γιατί στοχεύουν να παρασύρουν τους λαούς στην επιλογή ιμπεριαλιστικής συμμαχίας, στους σχεδιασμούς του υπό διαμόρφωση ευρασιατικού στρατοπέδου.

Η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Δράση, με ταξικό κριτήριο, αντιτάσσεται στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τάσσεται με τη σωστή πλευρά της Ιστορίας, υπερασπίζεται τα συμφέροντα των λαών, εκφράζει τη διεθνιστική της αλληλεγγύη.

Αποτελεί σημαντική συμβολή η πρωτοβουλία του ΚΚΕ, του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, του ΚΚ Τουρκίας και του ΚΚ Μεξικού - αμέσως μετά το ξέσπασμα του πολέμου την Ουκρανία, 24 Φλεβάρη 2022 - που σε κοινή τοποθέτηση, η οποία στηρίχτηκε από πάνω από 40 Κομμουνιστικά Κόμματα και πάνω από 30 Κομμουνιστικές Νεολαίες, ανέδειξαν τις πραγματικές αιτίες του πολέμου και τον ιμπεριαλιστικό του χαρακτήρα, βάζοντας βάσεις για την ανάπτυξη της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης.

Σε κάθε πολεμική και εν δυνάμει πολεμική εστία εκφράζεται ο διεθνής οικονομικός, τεχνολογικός και στρατιωτικός ανταγωνισμός ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Κίνα για την πρωτοκαθεδρία στο καπιταλιστικό σύστημα, η αναμέτρηση της ευρωατλαντικής συμμαχίας, με άξονα τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και την ΕΕ και της υπό διαμόρφωση ευρασιατικής, με επικεφαλής την Κίνα, που κατακτά έδαφος στο οικονομικό πεδίο, και την καπιταλιστική Ρωσία, που είναι η 2η στρατιωτική δύναμη στον κόσμο.

Με αυτόν τον σφοδρό ανταγωνισμό συνδέονται οι εμπορικοί πόλεμοι που είναι σε εξέλιξη, οι δασμοί και τα μέτρα προστατευτισμού, οι απειλές της προεδρίας Τραμπ για τη Γροιλανδία, την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών και του δρόμου μεταφοράς διά μέσου του αρκτικού κύκλου ή τον έλεγχο της Διώρυγας του Παναμά, του στρατηγικής σημασίας ναυτιλιακού δρόμου που συνδέει τον Ατλαντικό με τον Ειρηνικό Ωκεανό.

Η αναζήτηση και η εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων και δρόμων μεταφοράς, σπάνιων γαιών, η κούρσα για την κατάκτηση της υπεροχής στην τεχνητή νοημοσύνη και γενικότερα για τη σύγχρονη τεχνολογία τροφοδοτούν την αντιπαράθεση και διαμορφώνουν το έδαφος για νέες θερμές εστίες, δίπλα σ' αυτές που γνωρίζουμε, στην Κασπία, στον Καύκασο, στα Βαλκάνια, στη Νότια και Ανατολική Κινεζική Θάλασσα, στην Αφρική και άλλες περιοχές.

Οι αντιθέσεις διαπερνούν και το εσωτερικό των δύο συμμαχιών αλλά και τμημάτων των αστικών τάξεων σε κάθε κράτος, γιατί το επίδικο είναι το καπιταλιστικό κέρδος και η ισχυροποίηση των μονοπωλίων. Αυτό αποτυπώνεται στις αντιθέσεις στις σχέσεις ΗΠΑ - ΕΕ, ανάμεσα σε κράτη - μέλη της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και στην ευρασιατική συμμαχία, ανάμεσα π.χ. στην Κίνα και στην Ινδία.

Οι λαοί είναι απέναντι σε ξαναμοίρασμα του κόσμου, που ποτέ δεν γίνεται ειρηνικά και είναι άκρως παραπλανητικές οι σοσιαλδημοκρατικές και οπορτουνιστικές εφευρέσεις περί «πολυπολικού» ειρηνικού κόσμου, η αποθέωση προσωρινών και εύθραυστων συμβιβασμών.

Οι κάθε λογής διευθετήσεις στο πλαίσιο της ιμπεριαλιστικής ειρήνης με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών αποτελούν εκκίνηση νέας κούρσας ανταγωνισμών, εντάσεων και πολέμων.

Αυτό έχει αποδειχθεί σε όλα τα πολεμικά μέτωπα, στην πρώην Γιουγκοσλαβία, στην Ουκρανία και σε άλλες περιοχές.

Στην Παλαιστίνη μετά τη σφαγή, τη γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας και την πρόσφατη εύθραυστη συμφωνία εκεχειρίας, μεθοδεύεται από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ το διώξιμο του Παλαιστινιακού λαού από τη γη του για την εκμετάλλευση της περιοχής από τα αμερικανικά και ισραηλινά μονοπώλια κι εμείς συνεχίζουμε αποφασιστικά την αλληλεγγύη και απαιτούμε λευτεριά στην Παλαιστίνη.

Ο τρίχρονος πόλεμος στην Ουκρανία ακολούθησε πορεία κλιμάκωσης και κινδύνων γενίκευσης ακόμα και με τη χρήση πυρηνικών όπλων που διαθέτουν και τα δύο στρατόπεδα. Η υπεροχή της Ρωσίας στο μέτωπο συνεχίζεται, διατηρεί και επεκτείνει τις περιοχές που κατέκτησε. Το ευρωατλαντικό μπλοκ εφοδιάζει την Ουκρανία με σύγχρονα όπλα, που πλήττουν ήδη το εσωτερικό της ρωσικής επικράτειας, εκπαιδεύει ουκρανικές δυνάμεις. Ο γγ του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, προειδοποιεί για «μακρόχρονο πόλεμο» και καλεί προκλητικά τους λαούς να αποδεχθούν μεγάλες θυσίες, περικοπή των μισθών και συντάξεων, των δαπανών για την Υγεία και την Παιδεία, ενώ είναι προ των πυλών η αύξηση των ΝΑΤΟικών πολεμικών δαπανών με την εισφορά κάθε κράτους από το 2% του ΑΕΠ στο 3% ή και 5%, όπως έθεσε η αμερικανική ηγεσία.

Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες που κάθε ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, ανάλογα με τις στοχεύσεις του, εντείνει τις πολεμικές προετοιμασίες, μεθοδεύεται η έναρξη διαπραγματεύσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για εκεχειρία στο ουκρανικό μέτωπο και διερευνάται το κατά πόσο μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός που περιλαμβάνει τη «νομιμοποίηση» των αποτελεσμάτων του πολέμου, τον ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και τις λεγόμενες «εγγυήσεις ασφαλείας», την παρουσία ξένων στρατιωτικών δυνάμεων στο ουκρανικό έδαφος.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώνεται το συμπέρασμα ότι όσο παραμένουν οι αιτίες της ιμπεριαλιστικής αναμέτρησης οι κάθε είδους διευθετήσεις θα αναπαράγουν τους κινδύνους κατά των λαών.

Το ΚΚΕ παλεύει με κριτήριο τα συμφέροντα του ελληνικού και των άλλων λαών, καταδικάζει τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της Ελλάδας, συγκρούεται με την κυβέρνηση της ΝΔ, τη σοσιαλδημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, τα ακροδεξιά μορφώματα, που συνολικά, παρά τις επιμέρους αποχρώσεις, υπερασπίζονται τα συμφέροντα της αστικής τάξης, τα ΝΑΤΟικά, ευρωατλαντικά σχέδια.

Πρωτοστατεί στον αγώνα για να κλείσουν οι αμερικανικές βάσεις στην Ελλάδα, που έχει μετατραπεί σε ορμητήριο πολέμου, να επιστρέψουν οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις από ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Οι κομμουνιστές με τους εργάτες και τις εργάτριες, με τον λαό και τη νεολαία, παρεμβαίνουν στα λιμάνια και στο σιδηροδρομικό δίκτυο και εμποδίζουν τη μεταφορά στρατιωτικού υλικού στο ουκρανικό μέτωπο ή τη στήριξη του Ισραήλ, όπως έγινε στη Θεσσαλονίκη, στην Αλεξανδρούπολη, στον Τύρναβο, στο λιμάνι του Πειραιά, από τους λιμενεργάτες. Το Κόμμα μας καταψήφισε στη Βουλή τον κρατικό προϋπολογισμό και τις στρατιωτικές δαπάνες που χρησιμοποιούνται για τις ΝΑΤΟικές ανάγκες.

Στην πανεργατική απεργία στις 20 Νοέμβρη, και σε πολλές άλλες εργατικές κινητοποιήσεις, το βασικό σύνθημα ήταν «Δώστε λεφτά για τους μισθούς, την Υγεία και την Παιδεία, έξω η Ελλάδα από του πολέμου τα σφαγεία», που δίνει την κατεύθυνση της πάλης. Ο αγώνας συνεχίζεται με νέα πανεργατική πανελλαδική απεργία στις 28 Φλεβάρη για το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, πριν από δύο χρόνια, με 57 νεκρούς, για να καταδικαστούν οι υπεύθυνοι, το σύστημα και η πολιτική που ευθύνεται για τα βάσανα του λαού, να ακουστεί ακόμα πιο δυνατά το σύνθημα «`Η τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».

Οι πόλεμοι στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή και στις άλλες περιοχές, η ύφεση που χτυπάει τη Γερμανία και την Ευρωζώνη, η αναμενόμενη καπιταλιστική κρίση και οι ανάγκες των μονοπωλίων στο περιβάλλον αυτό οδήγησαν στη στρατηγική της πολεμικής οικονομίας που προωθείται σε όλες τις χώρες της ΕΕ και καθορίζει το πλαίσιο των οικονομικών εξελίξεων.

Η πολεμική οικονομία αποτελεί επιλογή προσαρμογής της ΕΕ στην κλιμάκωση του ενεργειακού, εμπορικού και τεχνολογικού ανταγωνισμού, προετοιμασία για γενικευμένο ιμπεριαλιστικό πόλεμο και αναζήτηση διεξόδου υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων που παραμένουν λιμνάζοντα, παρότι αυτά τα χρόνια έγιναν επενδύσεις στη λεγόμενη «πράσινη» και ψηφιακή οικονομία και κέρδισαν δισ. οι οικονομικοί όμιλοι.

Οι στρατιωτικές δαπάνες των κρατών - μελών της ΕΕ ξεπέρασαν τα 326 δισ. ευρώ, με αύξηση πάνω από 30% την περίοδο 2021 - 2024. 118 δισ. ευρώ διατέθηκαν στον πόλεμο στην Ουκρανία για δύο χρόνια, την ώρα που καταδικάζονται οι μισθοί και οι συντάξεις σε άθλια χαμηλά επίπεδα σε συνθήκες αβάσταχτης ακρίβειας, μειώνονται οι δαπάνες για την Υγεία και την Παιδεία, για κοινωνικές υπηρεσίες και υποδομές.

Ετοιμάζονται νέα πολεμικά πακέτα, τεράστια ποσά: Η γνωστή έκθεση Ντράγκι προβλέπει πάνω από 500 δισ. ευρώ για την επόμενη δεκαετία, έχουν περάσει ήδη χρηματοδοτήσεις δισ. ευρώ στο «Ευρωπαϊκό Ταμείο Αμυνας» (EDF), στο «Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Βιομηχανικής Ανάπτυξης στον τομέα της Αμυνας» (EDIDP), στον ψευδεπίγραφο «Ευρωπαϊκό Μηχανισμό για την Ειρήνη» (ΕΜΕ) και όλος αυτός ο μηχανισμός υπηρετεί τον στόχο της ΕΕ για τη «διασφάλιση της κυριαρχίας και της θέσης της Ευρώπης ως παγκόσμιου παίκτη στο νέο στρατηγικό, γεωπολιτικό, πολυπολικό πλαίσιο», σε βάρος των λαών.

Οι στόχοι της πολεμικής οικονομίας δεν περιορίζονται στην αύξηση των στρατιωτικών δαπανών για σύγχρονα οπλικά συστήματα και σε μεγάλες επενδύσεις στη στρατιωτική βιομηχανία. Επεκτείνονται και καθορίζουν την πορεία στρατηγικής σημασίας κλάδων, στις τηλεπικοινωνίες, στην πληροφορική, στις μεταφορές, στα τρόφιμα και στην εφοδιαστική αλυσίδα, κ.α., συνδέονται με τον καπιταλιστικό σχεδιασμό στην Υγεία και στην Παιδεία, σε όλους τους τομείς.

Σε συνθήκες όξυνσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου και κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών διαμορφώνονται νέες απαιτήσεις στην προετοιμασία και στη δράση του κομμουνιστικού, του εργατικού - λαϊκού κινήματος, σε κάθε χώρα, μεγαλύτερη ετοιμότητα και καταπολέμηση του εφησυχασμού, για να οργανωθεί η αντίσταση σε υψηλότερο επίπεδο, ενάντια στη στρατηγική του κεφαλαίου και της ΕΕ, στην αντιλαϊκή πολιτική των κυβερνήσεων και στις συνέπειές της.

Με την αποφασιστική στάση των κομμουνιστών μπορούν να εμποδιστούν οι αστικές μεθοδεύσεις απόσπασης συναίνεσης και ενσωμάτωσης των εργαζομένων στους στόχους της πολεμικής προετοιμασίας, να αναπτυχθούν πολύμορφα οι διεκδικήσεις στους χώρους δουλειάς και στους κλάδους, στις λαϊκές γειτονιές, με γραμμή αντεπίθεσης, σύγκρουσης με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Οι αστικές τάξεις, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα του κεφαλαίου παίζουν και θα παίξουν πιο αποφασιστικά το χαρτί της ψευδεπίγραφης «εθνικής ενότητας», των «εθνικών συμφερόντων» για να χειραγωγήσουν και να υποτάξουν τους εκμεταλλευόμενους στις επιδιώξεις και στα συμφέροντα των ντόπιων εκμεταλλευτών και των διεθνών συμμαχιών τους. Δυναμώνουν και θα δυναμώσουν ακόμα περισσότερο η καταστολή, ο αυταρχισμός, ο αντικομμουνισμός. Η έκθεση Νιινίστο, που προβάλλεται από την ΕΕ, συνδέει την «πολιτική προστασία» και γενικότερα τους μηχανισμούς αντιμετώπισης κρίσεων με την πολεμική προετοιμασία, και συνεπώς σε όλα αυτά τα μέτωπα τα κόμματα της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης απαιτείται να προετοιμαστούν κατάλληλα, πολύπλευρα, να ενισχύσουν τους δεσμούς τους με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τη νεολαία, να μπούνε μπροστά για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης σε όλες τις συνθήκες.

Μέσα στη δράση, με επίμονη ιδεολογική - πολιτική δουλειά θα αναγνωρίζεται ακόμα πιο πλατιά ο πρωτοπόρος ρόλος των κομμουνιστών και θα καταδικάζεται η κυρίαρχη πολιτική σε κάθε χώρα.

Μαχητικά, διαφωτίζοντας επίμονα τους λαούς γιατί δεν μπορούν να εμπιστευτούν τις αστικές τάξεις, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους, συνδέοντας τον αγώνα για την απεμπλοκή των χωρών μας από τους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς με την πραγματική έξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παλεύοντας για την ανατροπή του καπιταλισμού, για τον σοσιαλισμό, την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, τον κεντρικό επιστημονικό σχεδιασμό, για να ζήσουν οι λαοί όπως τους αξίζει.

Ο πόλεμος που τυπικά μόνο ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται αιματοκυλώντας δύο λαούς που έζησαν, αγωνίστηκαν και δημιούργησαν πλάι πλάι στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ και σήμερα υποφέρουν σε συνθήκες καπιταλισμού, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις τοποθετήσεις της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης αναφορικά με τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, που ξέσπασε κάτω από την όξυνση των ανταγωνισμών και αντιθέσεων μεταξύ δύο αντιμαχόμενων καπιταλιστικών στρατοπέδων.

Είναι σήμερα πιο φανερό από πριν 3 χρόνια πως δεν πρόκειται απλώς για μια σύγκρουση Ρωσίας - Ουκρανίας, αλλά για μια διευρυμένη σύγκρουση μεταξύ της ουκρανικής αστικής τάξης, των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από τη μία, και της ρωσικής αστικής τάξης και των συμμάχων της, από την άλλη.

Είναι έντονη η τάση διεθνοποίησης και διάχυσης της σύγκρουσης, με τη γενίκευση του οικονομικού και εμπορικού πολέμου, τη χρήση ολοένα και πιο προηγμένων και ισχυρών οπλικών συστημάτων, την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, την εμπλοκή - άμεση και έμμεση - αυξανόμενου αριθμού κρατών στο πλευρό των εμπόλεμων μερών, τη συσχέτιση με άλλα θερμά μέτωπα, όπου συγκρούονται οι ίδιες δυνάμεις, στη Μέση Ανατολή, στον Ειρηνικό, στην Αρκτική, στην Αφρική κ.α. Καθοριστική θέση στον διεθνή ανταγωνισμό κατέχει η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας.

Δυναμώνει η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, στο οποίο κατά τη διάρκεια αυτών των 3 χρόνων του πολέμου εντάχθηκαν νέες χώρες (Σουηδία, Φινλανδία). Ενισχύεται η παρουσία του στη Βαλτική, πολλαπλασιάζονται οι στρατιωτικές ασκήσεις στα Βαλκάνια και οι βάσεις στα σύνορα με τη Ρωσία και στην Ανατολική Μεσόγειο. Την ίδια ώρα προδιαγράφεται η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ πολύ πάνω από το 2%. Γίνεται λόγος για τουλάχιστον 3%, ακόμα και 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας.

Εντείνεται η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Η έκθεση Ντράγκι σηματοδοτεί την επιτάχυνση του περάσματος στην πολεμική οικονομία, ενώ η έκθεση Νιινίστο προβλέπει ότι η ΕΕ την επόμενη 7ετία θα πρέπει να δαπανήσει σχεδόν το 20% του προϋπολογισμού της για την πολεμική προπαρασκευή. Ανοιχτά γίνεται συζήτηση για αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, είτε στα μέτωπα του πολέμου είτε ως «εγγυήσεων ασφαλείας», ενώ ήδη η ΕΕ ξεπέρασε τις ΗΠΑ σε παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.

Από την άλλη, στη Ρωσία οι στρατιωτικές δαπάνες το 2025 θα φτάσουν το 6,3% του ΑΕΠ και προβλέπεται το 40% των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού της για το 2025 να κατευθυνθεί για τις ανάγκες «της άμυνας και της ασφάλειας».

Και οι δύο πλευρές του πολέμου ρίχνουν στον πόλεμο νέα και πιο καταστροφικά οπλικά συστήματα, ενώ έχουν αυξηθεί και οι απειλές για χρήση στη σύγκρουση πυρηνικών όπλων.

Επιπλέον, οι λαοί - όπως δηλώνουν προκλητικά ο γγ του ΝΑΤΟ, Ρούτε, και οι αστικές κυβερνήσεις - καλούνται να πληρώσουν ακόμα βαρύτερο τίμημα με σκληρές περικοπές στις ήδη ανεπαρκείς κρατικές δαπάνες για Υγεία, Ασφάλιση, Παιδεία και άλλους κοινωνικούς τομείς, για να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο που γίνεται μόνο για τα συμφέροντα και τα κέρδη των καπιταλιστών. Ταυτόχρονα, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον αυξανόμενο αντικομμουνισμό, την καταστολή, την περιστολή δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η όποια εκκίνηση διαδικασίας διαπραγματεύσεων δήθεν «ειρηνικής» διευθέτησης του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία, όπως και η πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ - Πούτιν ή αυτές που θα ακολουθήσουν, είναι σε αντίθεση με τα συμφέροντα των λαών, γιατί είναι δεδομένο ότι αφήνουν ανέγγιχτες τις πραγματικές αιτίες της πολεμικής σύγκρουσης. Αλλωστε, οι στρατιωτικές όσο και οι πολιτικές - διπλωματικές κινήσεις, τα σχέδια και οι συζητήσεις για την «επόμενη μέρα», και ο εξελισσόμενος ανταγωνισμός για τον ρόλο της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης σε αυτά, επιβεβαιώνουν ότι, ανεξάρτητα από τα προσχήματα με τα οποία οι αστικές τάξεις επιχειρούν να παραπλανήσουν τους λαούς, η ρίζα της σύγκρουσης βρίσκεται στους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων και των καπιταλιστικών κρατών για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, των δρόμων μεταφοράς, των γεωστρατηγικών στηριγμάτων, των μεριδίων των αγορών.

Σε έναν τέτοιο πόλεμο δεν πρόκειται να δώσει ουσιαστικό τέλος καμία πολιτική - διπλωματική πρωτοβουλία. Ο όποιος συμβιβασμός μεταξύ των αντίπαλων αστικών στρατοπέδων, ακόμη κι αν επιτευχθεί, θα είναι εύθραυστος και προσωρινός, όπως και οι προηγούμενοι, καθώς θα παραμένουν άθικτες οι αιτίες που γεννάνε αυτόν τον πόλεμο, η καπιταλιστική εκμετάλλευση, το κυνήγι του κέρδους, ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων.

Τα Κόμματά μας πρωτοστατούν στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στις αστικές τάξεις, στις επιδιώξεις τους και στην εμπλοκή των κυβερνήσεών τους σε αυτόν.

Να μην περάσει κλίμα αναμονής στους λαούς για «λύση» από τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων των ιμπεριαλιστών και η πλάνη πως μπορεί να υπάρξει ένας «ειρηνικός» καπιταλισμός. Η «ειρήνη» τους πάντα θα προετοιμάζει τους νέους πολέμους και τις αιματοχυσίες.

Τη διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο προς το δικό τους συμφέρον μπορούν να τη δώσουν μόνο οι λαοί με την αποφασιστική ενίσχυση της πάλης τους, ενάντια στις ξένες βάσεις και στην αποστολή στρατιωτικών τμημάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού εκτός συνόρων, όπως και ενάντια στις πολεμικές δαπάνες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενάντια στον καπιταλισμό, που είναι «νύχι - κρέας» με τον πόλεμο.

Καλούμε σε αγώνα ενάντια σε ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε είδους άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις και καπιταλιστικές συμμαχίες.

Κινητοποιούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την ικανοποίηση των αναγκών τους, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων, τις επιδιώξεις των οποίων υπηρετεί ο πόλεμος με άλλα μέσα.

Αντιπαλεύουμε τον σοβινισμό, τον εθνικισμό, τον φασισμό που είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Καλλιεργούμε την αλληλεγγύη, τη φιλία μεταξύ των λαών.

Αγωνιζόμαστε ώστε οι λαοί μας να μην επιλέξουν τη μια πλευρά του πολέμου έναντι της άλλης, αλλά να μπουν ορμητικά στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι η αιτία των ιμπεριαλιστικών πολέμων, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που μπορεί να εγγυηθεί την πραγματική ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία των λαών, για τον σοσιαλισμό.