Ο πόλεμος που τυπικά μόνο ξεκίνησε πριν από 3 χρόνια με τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία συνεχίζεται αιματοκυλώντας δύο λαούς που έζησαν, αγωνίστηκαν και δημιούργησαν πλάι πλάι στο πλαίσιο της ΕΣΣΔ και σήμερα υποφέρουν σε συνθήκες καπιταλισμού, μετά την επικράτηση της αντεπανάστασης.

Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν τις τοποθετήσεις της Ευρωπαϊκής Κομμουνιστικής Δράσης αναφορικά με τον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του πολέμου, που ξέσπασε κάτω από την όξυνση των ανταγωνισμών και αντιθέσεων μεταξύ δύο αντιμαχόμενων καπιταλιστικών στρατοπέδων.

Είναι σήμερα πιο φανερό από πριν 3 χρόνια πως δεν πρόκειται απλώς για μια σύγκρουση Ρωσίας - Ουκρανίας, αλλά για μια διευρυμένη σύγκρουση μεταξύ της ουκρανικής αστικής τάξης, των ΗΠΑ, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, από τη μία, και της ρωσικής αστικής τάξης και των συμμάχων της, από την άλλη.

Είναι έντονη η τάση διεθνοποίησης και διάχυσης της σύγκρουσης, με τη γενίκευση του οικονομικού και εμπορικού πολέμου, τη χρήση ολοένα και πιο προηγμένων και ισχυρών οπλικών συστημάτων, την απειλή χρήσης πυρηνικών όπλων, την εμπλοκή - άμεση και έμμεση - αυξανόμενου αριθμού κρατών στο πλευρό των εμπόλεμων μερών, τη συσχέτιση με άλλα θερμά μέτωπα, όπου συγκρούονται οι ίδιες δυνάμεις, στη Μέση Ανατολή, στον Ειρηνικό, στην Αρκτική, στην Αφρική κ.α. Καθοριστική θέση στον διεθνή ανταγωνισμό κατέχει η αντιπαράθεση ΗΠΑ - Κίνας.

Δυναμώνει η επιθετικότητα του ΝΑΤΟ, στο οποίο κατά τη διάρκεια αυτών των 3 χρόνων του πολέμου εντάχθηκαν νέες χώρες (Σουηδία, Φινλανδία). Ενισχύεται η παρουσία του στη Βαλτική, πολλαπλασιάζονται οι στρατιωτικές ασκήσεις στα Βαλκάνια και οι βάσεις στα σύνορα με τη Ρωσία και στην Ανατολική Μεσόγειο. Την ίδια ώρα προδιαγράφεται η αύξηση των στρατιωτικών δαπανών των κρατών - μελών του ΝΑΤΟ πολύ πάνω από το 2%. Γίνεται λόγος για τουλάχιστον 3%, ακόμα και 5% του ΑΕΠ κάθε χώρας.

Εντείνεται η στρατιωτικοποίηση της ΕΕ. Η έκθεση Ντράγκι σηματοδοτεί την επιτάχυνση του περάσματος στην πολεμική οικονομία, ενώ η έκθεση Νιινίστο προβλέπει ότι η ΕΕ την επόμενη 7ετία θα πρέπει να δαπανήσει σχεδόν το 20% του προϋπολογισμού της για την πολεμική προπαρασκευή. Ανοιχτά γίνεται συζήτηση για αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία, είτε στα μέτωπα του πολέμου είτε ως «εγγυήσεων ασφαλείας», ενώ ήδη η ΕΕ ξεπέρασε τις ΗΠΑ σε παραδόσεις όπλων στην Ουκρανία.

Από την άλλη, στη Ρωσία οι στρατιωτικές δαπάνες το 2025 θα φτάσουν το 6,3% του ΑΕΠ και προβλέπεται το 40% των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού της για το 2025 να κατευθυνθεί για τις ανάγκες «της άμυνας και της ασφάλειας».

Και οι δύο πλευρές του πολέμου ρίχνουν στον πόλεμο νέα και πιο καταστροφικά οπλικά συστήματα, ενώ έχουν αυξηθεί και οι απειλές για χρήση στη σύγκρουση πυρηνικών όπλων.

Επιπλέον, οι λαοί - όπως δηλώνουν προκλητικά ο γγ του ΝΑΤΟ, Ρούτε, και οι αστικές κυβερνήσεις - καλούνται να πληρώσουν ακόμα βαρύτερο τίμημα με σκληρές περικοπές στις ήδη ανεπαρκείς κρατικές δαπάνες για Υγεία, Ασφάλιση, Παιδεία και άλλους κοινωνικούς τομείς, για να χρηματοδοτήσουν τον πόλεμο που γίνεται μόνο για τα συμφέροντα και τα κέρδη των καπιταλιστών. Ταυτόχρονα, βρίσκονται αντιμέτωποι με τον αυξανόμενο αντικομμουνισμό, την καταστολή, την περιστολή δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η όποια εκκίνηση διαδικασίας διαπραγματεύσεων δήθεν «ειρηνικής» διευθέτησης του ιμπεριαλιστικού πολέμου στην Ουκρανία ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ρωσία, όπως και η πρόσφατη τηλεφωνική συνομιλία Τραμπ - Πούτιν ή αυτές που θα ακολουθήσουν, είναι σε αντίθεση με τα συμφέροντα των λαών, γιατί είναι δεδομένο ότι αφήνουν ανέγγιχτες τις πραγματικές αιτίες της πολεμικής σύγκρουσης. Αλλωστε, οι στρατιωτικές όσο και οι πολιτικές - διπλωματικές κινήσεις, τα σχέδια και οι συζητήσεις για την «επόμενη μέρα», και ο εξελισσόμενος ανταγωνισμός για τον ρόλο της κάθε ιμπεριαλιστικής δύναμης σε αυτά, επιβεβαιώνουν ότι, ανεξάρτητα από τα προσχήματα με τα οποία οι αστικές τάξεις επιχειρούν να παραπλανήσουν τους λαούς, η ρίζα της σύγκρουσης βρίσκεται στους ανταγωνισμούς των μονοπωλιακών ομίλων και των καπιταλιστικών κρατών για τον έλεγχο των φυσικών πόρων, των δρόμων μεταφοράς, των γεωστρατηγικών στηριγμάτων, των μεριδίων των αγορών.

Σε έναν τέτοιο πόλεμο δεν πρόκειται να δώσει ουσιαστικό τέλος καμία πολιτική - διπλωματική πρωτοβουλία. Ο όποιος συμβιβασμός μεταξύ των αντίπαλων αστικών στρατοπέδων, ακόμη κι αν επιτευχθεί, θα είναι εύθραυστος και προσωρινός, όπως και οι προηγούμενοι, καθώς θα παραμένουν άθικτες οι αιτίες που γεννάνε αυτόν τον πόλεμο, η καπιταλιστική εκμετάλλευση, το κυνήγι του κέρδους, ο ανταγωνισμός των μονοπωλίων.

Τα Κόμματά μας πρωτοστατούν στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, ενάντια στις αστικές τάξεις, στις επιδιώξεις τους και στην εμπλοκή των κυβερνήσεών τους σε αυτόν.

Να μην περάσει κλίμα αναμονής στους λαούς για «λύση» από τα τραπέζια των διαπραγματεύσεων των ιμπεριαλιστών και η πλάνη πως μπορεί να υπάρξει ένας «ειρηνικός» καπιταλισμός. Η «ειρήνη» τους πάντα θα προετοιμάζει τους νέους πολέμους και τις αιματοχυσίες.

Τη διέξοδο από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο προς το δικό τους συμφέρον μπορούν να τη δώσουν μόνο οι λαοί με την αποφασιστική ενίσχυση της πάλης τους, ενάντια στις ξένες βάσεις και στην αποστολή στρατιωτικών τμημάτων και στρατιωτικού εξοπλισμού εκτός συνόρων, όπως και ενάντια στις πολεμικές δαπάνες για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ενάντια στον καπιταλισμό, που είναι «νύχι - κρέας» με τον πόλεμο.

Καλούμε σε αγώνα ενάντια σε ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε είδους άλλες ιμπεριαλιστικές ενώσεις και καπιταλιστικές συμμαχίες.

Κινητοποιούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων και την ικανοποίηση των αναγκών τους, ενάντια στις αντιλαϊκές πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων, τις επιδιώξεις των οποίων υπηρετεί ο πόλεμος με άλλα μέσα.

Αντιπαλεύουμε τον σοβινισμό, τον εθνικισμό, τον φασισμό που είναι γέννημα - θρέμμα του καπιταλιστικού συστήματος. Καλλιεργούμε την αλληλεγγύη, τη φιλία μεταξύ των λαών.

Αγωνιζόμαστε ώστε οι λαοί μας να μην επιλέξουν τη μια πλευρά του πολέμου έναντι της άλλης, αλλά να μπουν ορμητικά στον αγώνα για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, που είναι η αιτία των ιμπεριαλιστικών πολέμων, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, που μπορεί να εγγυηθεί την πραγματική ειρήνη, ασφάλεια και ευημερία των λαών, για τον σοσιαλισμό.