Συνέντευξη παραχώρησε χτες η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στο δημοσιογράφο Γ. Κορωναίο στο ραδιοφωνικό σταθμό «ΣΚΑΪ 100,4». Η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε σε όλα τα θέματα της επικαιρότητας. Σχολίασε τις τελευταίες εξελίξεις στα Βαλκάνια, επισημαίνοντας ότι είναι αποτέλεσμα των σχεδίων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Σχέδια, που, όπως τόνισε, έχουν στόχο το διαμελισμό χωρών και την αντιπαράθεση των λαών. Ξεκαθάρισε ότι οι μισθοφορικοί δολοφονικοί στρατοί που δημιουργήθηκαν δεν ταυτίζονται με τους λαούς.

Παράλληλα, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, αναφερόμενη στις κυβερνητικές εξαγγελίες που θα γίνουν ενόψει της ΔΕΘ, τόνισε ότι αυτές δεν απαντούν στις ανάγκες και στα προβλήματα των εργαζομένων. Μίλησε και για το χώρο της Παιδείας, δίνοντας την ουσιαστική διάσταση των προβλημάτων που αυτή αντιμετωπίζει σήμερα, με τη μείωση του αριθμού των παιδιών που συνεχίζουν το σχολείο από τη μια πλευρά και την πλήρη υποβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης από την άλλη.

Στην πρώτη ερώτηση, που αφορούσε στην κατάσταση στα Βαλκάνια και παρέπεμπε σε σχετικό δημοσίευμα στο «Ριζοσπάστη», η Αλ. Παπαρήγα απάντησε: «Αυτό που ζούμε δίπλα στα σύνορά μας, στα Βαλκάνια, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η εξωτερίκευση των οξυμένων εσωτερικών προβλημάτων, που υπάρχουν και στην Ελλάδα και στις χώρες της ΕΕ και γενικότερα στην Ευρώπη.

Οσον αφορά τη γειτονική μας χώρα, κοιτάξτε να δείτε: Ανεξάρτητα αν υπάρχει συγκεκριμένος σχεδιασμός διαμελισμού της χώρας - γιατί μπορεί να υπάρχουν δυνάμεις που τον θέλουν, άλλες να μην τον θέλουν - ωστόσο η τρίτη ΝΑΤΟική επέμβαση στα Βαλκάνια για τη συγκεκριμένη περιοχή οδηγεί προς τα κει. Και αυτό νομίζω ότι το ξέρουν και οι πρωτεργάτες. Δεν μπορεί να το λέμε όλοι και να μην το ξέρουν οι πρωτεργάτες. Δηλαδή, έχουν γενικότερα στρατιωτικά σχέδια και αδιαφορούν, αν, προκειμένου να περάσουν τα σχέδια αυτά, κάποια κράτη χάνουν την υπόστασή τους και διαμελίζονται χώρες και αντιπαρατίθενται δυστυχώς μεταξύ τους λαοί».

Στη συνέχεια απάντησε στις παρακάτω ερωτήσεις.

- Οι δηλώσεις ότι δεν υπάρχει πρόβλημα για την ακεραιότητα των Σκοπίων δε σας καλύπτουν;

- Είναι υποκρισία. Και νομίζω ότι η κυβέρνηση των Σκοπίων το καταλαβαίνει. Μα κανένας μέχρι τώρα δεν έχει διακηρύξει ανοιχτά την πρόθεσή του να κάνει πόλεμο, να κάνει επέμβαση. Εννοώ απ' αυτούς που την κάνουν. Βρίσκουν διάφορα προσχήματα και εμφανίζουν τα πράγματα ως τετελεσμένα και καλύτερη λύση το διαμελισμό. Κάπως έτσι έγινε και στο Παλαιστινιακό, στο Κυπριακό κ.α. Επομένως είναι υποκρισία.

- Εμφανίζουν όμως το εξής πρόβλημα. Λένε: Εσωτερικά η κυβέρνηση των Σκοπίων δεν μπορεί από μόνη της να λύσει - έτσι τουλάχιστον αποδείχτηκε στο πεδίο των στρατιωτικών αντιπαραθέσεων - το πρόβλημα με τους Αλβανούς αντάρτες, έτσι όπως το είδαμε. Αρα κάτι χρειάζεται να γίνει.

- Να σας πω. Πώς δημιουργήθηκε το πρόβλημα; Αυτό το πρόβλημα, επιμένουμε εμείς, δημιουργήθηκε από τα έξω. Μέσα σ' όλο τον χώρο των Βαλκανίων. Εξοπλίστηκαν οι άνθρωποι αυτοί, να το πω έτσι, δημιουργήθηκαν αυτοί οι στρατοί οι μισθοφορικοί, δολοφόνων. Εμείς σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζουμε τη σύνθεση των στρατών αυτών, των αποσπασμάτων αυτών με λαούς. Δεν έχουμε τίποτα γενικά με τους Αλβανούς, έτσι δεν είναι; Νομίζω λοιπόν ότι δημιουργήθηκε μια κατάσταση όπου κατέστη αδύναμη η κυβέρνηση να λύσει το ζήτημα, καθώς είχε να τα βάλει με σχεδιασμούς ισχυρών, ιμπεριαλιστικών, όπως λέμε εμείς, δυνάμεων. Ετσι εμφανίζεται ένα κράτος, μια κυβέρνηση αδύναμη. Και ακριβώς την κάνουνε αδύναμη, γίνεται αδύναμη πολλές φορές και εξαιτίας της πολιτικής της και τα πράγματα εμφανίζονται ότι θα λυθούν με το μέσο «ο λύκος φυλάει τα πρόβατα».

- Θέλω να θέσω υπόψη σας, ίσως να έχετε διαβάσει και μια δήλωση του κ. Μιλόσεβιτς, ο οποίος εκτιμά ότι αυτό το οποίο συμβαίνει στα Σκόπια μπορεί να επεκταθεί φτάνοντας ακόμα και στο διαμελισμό και στην κατοχή της Ρωσίας συνολικά.

- Εμείς είχαμε υπογραμμίσει παλιότερα, και δε νομίζω ότι ήμασταν και οι μόνοι που το λέγαμε, ότι όλοι αυτοί οι σχεδιασμοί στα Βαλκάνια έχουν σχέση κατ' αρχήν με πλευρικό χτύπημα κατά της Ρωσίας. Και νομίζω ότι όλα τα στοιχεία που υπάρχουν και που δημοσιεύονται σε πολλές εφημερίδες, όχι μόνο βεβαίως στο «Ριζοσπάστη», δείχνουν ότι έχουμε να κάνουμε και πέρα από τη διαμάχη της πολιτικής επιρροής και με το ζήτημα των αγωγών του πετρελαίου, το μαύρο χρυσό.

- Να 'ρθουμε λίγο και στα δικά μας, αν θέλετε. Να 'ρθουμε λίγο στα οικονομικά. Είναι τα θέματα τα οποία κυριαρχούν. Δεν ξέρω αν πρόκειται ακριβώς για φρέσκες ειδήσεις, πρόκειται για νέα πράγματα, όμως, τα οποία προετοιμάζονται ενόψει της ΔΕΘ να εξαγγελθούν. Εχουμε διαβάσει αρκετά στοιχεία, σήμερα μας προκύπτει και κάτι πιο καινούριο, αυτή η απόφαση για σύνταξη σε μακροχρόνια ανέργους, υπάρχει ένα πακέτο κοινωνικών παροχών το οποίο προωθείται από τη μεριά της κυβέρνησης. Μια πρώτη προσέγγιση δημοσιογραφική, έτσι όπως το διαβάσαμε στις εφημερίδες και το παρουσιάσαμε και μεις, είναι ότι και συνέδριο έρχεται και οι εκλογές σιγά σιγά πλησιάζουν, πρέπει να ετοιμαζόμαστε. Υπάρχουν όμως φωνές που λένε ότι δεν είναι επαρκή αυτά. Η αντίθετη πλευρά λέει: «Παιδιά, τόσο αντέχει η οικονομία. Δεν αντέχει παραπάνω». Η προσέγγιση του ΚΚΕ;

- Κατ' αρχήν, κύριε Κορωναίε, νομίζω ότι και σεις θα συμφωνήσετε ότι το καινούριο και το σύγχρονο μπορεί να υπάρχει και σε μια αντιλαϊκή πολιτική. Επομένως εμάς δε μας αρκεί η διακήρυξη του σύγχρονου, της νεωτερικότητας, του καινούριου. Το θέμα είναι αν αυτό το καινούριο απαντά στις ανάγκες και στα προβλήματα των εργαζομένων. Εμείς δεν περιμένουμε τίποτα καινούριο, και με αυτή την έννοια, από την κυβερνητική πολιτική. Και με την έννοια, δηλαδή, κάποιων σοβαρών ελιγμών υπέρ του λαού.

- Η σύνταξη, όμως, στους μακροχρόνια ανέργους είναι κάτι καινούριο, δεν είναι;

- Οι ίδιοι αναγνωρίζουν ότι το πρόβλημα της ανεργίας θα διογκωθεί, θα γίνει ακόμα οξύτερο. Και επομένως προσπαθούν να δώσουν κάποιες ευκαιρίες. Γιατί όλοι μας ζητάμε μια καλή, κανονική δουλιά, με καλές αποδοχές. Δε διεκδικεί κανείς να είναι πρόωρα συνταξιούχος λόγω ανεργίας. Είναι άλλο πράγμα και βεβαίως όταν έχεις ένα πρόβλημα ανεργίας ταυτόχρονα - και μεις το λέμε αυτό - διεκδικούμε επιδόματα, εν πάση περιπτώσει παροχές. Αλλά το κύριο είναι οι θέσεις εργασίας. Υστερα, τι σύνταξη θα παίρνουν αυτοί οι άνεργοι; Τρεις και εξήντα. Τα γνωστά ΕΚΑΣ. Αρα η κυβέρνηση επιβεβαιώνει με την πολιτική της ότι τα επόμενα χρόνια θα είναι δραματικά στον τομέα της απασχόλησης. Μέχρι πριν λίγα χρόνια είχαμε τον όρο εργαζόμενος και άνεργος. Σήμερα με τις νέες εργασιακές σχέσεις η ανεργία συγκαλύπτεται. Θεωρείται διακοπή σχέσης, διακοπή συνεργασίας. Ετσι λέγεται η ανεργία. Προσπαθούν να μειώσουν τους πραγματικά μισθωτούς μετατρέποντάς τους σε ανθρώπους οι οποίοι προσφέρουν υπηρεσίες. Επομένως έχουμε διακοπή συνεργασίας. Οι μισθωτοί θα θεωρούνται ελευθεροεπαγγελματίες.

- Κα Παπαρήγα, αυτό που τίθεται από τη μεριά της κυβερνήσεως, και όχι μόνο από την πλευρά της κυβερνήσεως, και από τους βιομηχάνους και από άλλους, το ζήτημα ότι η οικονομία παγκοσμίως έχει κάποιο πρόβλημα. Σημαντικό πρόβλημα. Ζούμε θέλοντας και μη σε μια εποχή παγκοσμιοποίησης. Αυτή την εποχή, λοιπόν, δεν πάει καλά παγκοσμίως η οικονομία, εμείς ακολουθούμε - έτσι εκτιμάται - υποχρεωτικά τις γενικότερες τάσεις, έστω και με μια διαφορετικότητα στη χώρα μας, όχι ακριβώς όπως συμβαίνει στις ΗΠΑ ή σε άλλο καπιταλιστικό κέντρο, όμως τα απόνερα φτάνουν και εδώ. Πρόβλημα στην οικονομία, και κατ' επέκταση δεν έχουμε άνεση κοινωνικών παροχών. Είμαστε υποχρεωμένοι - αυτό προβάλλεται - να δεχτούμε τα απόνερα της «παγκοσμιοποίησης», να το πούμε έτσι απλά.

- Εμείς απορρίπτουμε κατηγορηματικά αυτές τις απόψεις. Πρώτον, γιατί στην Ελλάδα υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη κερδοφορία, ας πάρουμε τις εσωτερικές, τις τοπικές ελληνικές συνθήκες - και ένα μέτρο είναι αυτό για μας. Δεύτερον, η οικονομία συναντάει προβλήματα ύφεσης, κρίσης, όχι γιατί είναι παγκοσμιοποιημένη γενικά αλλά γιατί είναι καπιταλιστικά παγκοσμιοποιημένη. Δηλαδή μέχρι τώρα ότι η διεθνής συνεργασία είναι παράγοντας όπου αμβλύνει τα προβλήματα και τις αντιθέσεις και δημιουργεί ένα ανώτερο επίπεδο για όλους. Αυτό βέβαια δεν επιβεβαιώθηκε και για μας δεν είναι και αξιοπερίεργο που δεν επιβεβαιώθηκε. Πότε η «παγκοσμιοποίηση» είναι ευδαιμονία, πότε είναι το άλλοθι για να ζητούν από τους εργαζόμενους και τους λαούς και πιο σκληρές και βασανιστικές θυσίες. Δε δεχόμαστε κατ' αρχήν αυτή την αφετηρία. Αν ο λαός δεχτεί αυτήν την αφετηρία, τότε κυριολεκτικά οδηγείται στη λαιμητόμο.

- Ενα τελευταίο θέμα το οποίο θέλω να θέσω και να ρωτήσω την άποψη του ΚΚΕ είναι το θέμα της Παιδείας. Αρχή και της εκπαιδευτικής περιόδου σε λίγες μέρες, συνεδρίασε το Υπουργικό Συμβούλιο, πήρε κάποιες αποφάσεις: Νέες τεχνολογίες, εγκαθίδρυση ενός συστήματος ενισχυτικής αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου και του ίδιου του εκπαιδευτικού. Επίσης θέμα διοικητικής μεταρρύθμισης, αξιολόγησης πανεπιστημίων κλπ. Εσείς σε αυτή τη μεταρρύθμιση στην Παιδεία βλέπετε κάτι θετικό που υπάρχει;

- Είμαστε αρνητικοί κάθετα. Και κοιτάξτε να δείτε: Η κυβέρνηση ακριβώς επειδή θέλει να ακολουθήσει την ίδια γραμμή πλεύσης πιάνει κάποια ζητήματα όπως η αξιολόγηση, υπαρκτά προβλήματα, τα οποία όμως σε σχέση με την ουσία του προβλήματος καθίστανται περιφερειακά.

- Είμαστε οι μόνοι στην Ευρώπη που δεν έχουμε αξιολόγηση...

- Δεν απομονώνω αυτό το ζήτημα για να πω ότι είναι περιφερειακό. Περιφερειακά το χρησιμοποιεί η κυβέρνηση ακριβώς για να περάσει τα μέτρα της. Κοιτάξτε ποιο είναι για μας το πρόβλημα: Το ένα πρόβλημα είναι πόσο κοστίζει η Παιδεία. Ηδη έχει γραφτεί και σε εφημερίδες: 700 δισ. το χρόνο πληρώνει ο λαός για τη «δωρεάν δημόσια Παιδεία». Το υπ' αριθμόν 1 πρόβλημα. Και το υπ' αριθμόν 2 είναι η ποιότητα της μόρφωσης. Εδώ διαβάζουμε ότι με 6,3 - δηλαδή απορρίπτονται από το λύκειο - μπαίνουν στα ΤΕΙ. Το ζήτημα είναι τι αντίκρισμα, τι γνώσεις, αν αυτές οι γνώσεις είναι σύγχρονες, αν ανταποκρίνονται στην πρόοδο της επιστήμης, στις ανθρώπινες ανάγκες. Και τέλος είναι το ζήτημα: Σπουδάζω και γιατί με ενδιαφέρει, ως άνθρωπος, να εκπαιδευτώ, να ολοκληρωθώ, αλλά και για να μπορέσω να ενταχθώ στην παραγωγή, στην εργασία κλπ.

Αυτά είναι τα σοβαρά προβλήματα της Παιδείας. Πραγματικά η κυβέρνηση είπε αυτό: «Θα μπαίνετε όλοι στο πανεπιστήμιο». Και το έκανε. Πώς όμως; Μειώνοντας τον αριθμό των παιδιών που συνεχίζουν τα μαθήματα και, δεύτερον, υποβαθμίζοντας πλήρως την έννοια «εισάγομαι στο πανεπιστήμιο». Ποιος γονιός μπορεί να είναι ικανοποιημένος να μπαίνει το παιδί του με 8 και με 9. Δηλαδή το θέμα είναι η απόκτηση ενός τυπικού πτυχίου ή και το αντίκρισμα σε γνώση; Και όχι μόνο γνώση. Ικανότητα, μεθοδολογία, κριτήριο, σύνδεση της θεωρίας με την πράξη.

- Το ίδιο θέμα - το οποίο είναι σοβαρό - με 6,3 να μπαίνεις κάπου είναι πρόβλημα, αλλά όταν έχουν γίνει λιγότεροι αυτοί που συμμετέχουν σήμερα στην εκπαιδευτική διαδικασία και απ' αυτούς τους λιγότερους μπαίνεις με 6,4 στα ΤΕΙ, μήπως δε φταίει μόνο η μεταρρύθμιση αλλά υπάρχουν και άλλα ζητήματα; Οπως, για παράδειγμα, ότι και τα παιδιά έχουν τραβηχτεί λίγο από τη μάθηση;

- Η Παιδεία είναι η εικόνα της κοινωνίας, αλλά και το μέσο με το οποίο προωθούνται οι γενικότερες αντιλαϊκές μεταρρυθμίσεις. Αυτή είναι η γνώμη μας. Η Παιδεία είναι δηλαδή ένα αποτέλεσμα μιας ολόκληρης πολιτικής αλλά και το μέσο σήμερα αυτή η πολιτική να είναι ακόμα δριμύτερη εναντίον του λαού. Είναι ένα οξύτατο και σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να προβληματιστούν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι. Πληρώνει και δεν έχει το αποτέλεσμα. Γίνεται μέχρι κερδοσκοπία στην Παιδεία. Και πραγματικά χρειάζεται να είμαστε όλοι στο πόδι και το θέμα δεν είναι τι θα γίνει με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Το ζήτημα είναι τι γίνεται κάθε μέρα με το θέμα της Παιδείας.