Την αναμενόμενη πρόταση δυσπιστίας κατέθεσε χτες στη Βουλή ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ν. Ανδρουλάκης, κατά της κυβέρνησης που «οι πράξεις της αποτελούν μνημείο εγκληματικής ανικανότητας», όπως ανέφερε. Την πρόταση υπογράφουν το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά και η Πλεύση Ελευθερίας.

Για «ετερόκλητη συμμαχία των προθύμων του μηδενισμού» έκανε λόγο ο πρωθυπουργός, Κυρ. Μητσοτάκης, παίρνοντας τον λόγο μετά την ανακοίνωση της πρότασης, ενώ η σχετική συζήτηση ξεκίνησε χτες και θα ολοκληρωθεί αύριο Παρασκευή το βράδυ με την ονομαστική ψηφοφορία. Για να εγκριθεί η πρόταση μομφής, απαιτείται η ψήφος της απόλυτης πλειοψηφίας του συνολικού αριθμού των βουλευτών (151 βουλευτές).

Η πρόταση δυσπιστίας κατατέθηκε κατά τη διάρκεια της χτεσινής προ ημερησίας συζήτησης στη Βουλή για το έγκλημα στα Τέμπη, εκεί όπου για μια ακόμη φορά «έλαμψαν» από τη μια η προκλητική προσπάθεια της κυβέρνησης να συγκαλύψει το έγκλημα και τον πραγματικό ένοχο, και από την άλλη ο κοινός «καημός» όλων των αστικών κομμάτων για το πώς θα διασφαλιστεί η «σταθεροποίηση» του αστικού πολιτικού συστήματος.

Αλλωστε, πυρήνας και της πρότασης δυσπιστίας είναι η «ανάγκη» να επανέλθει η «εμπιστοσύνη» στο σάπιο αστικό κράτος και τους θεσμούς του που έχουν ξεπέσει σε μεγάλο βαθμό στα μάτια του λαού, με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να λέει χαρακτηριστικά πως θα καταθέσει πρόταση δυσπιστίας για «να ανασάνει το πολιτικό σύστημα».

Το κείμενο εξάλλου επιχειρεί να φέρει τις μεγαλειώδεις διαδηλώσεις του λαού στα «μέτρα» των αστικών σχεδιασμών, ενώ εγκαλείται η κυβέρνηση πως «με τις πρακτικές υπονόμευσης του Κράτους Δικαίου και της απαξίωσης των θεσμών» κλονίζεται «η εμπιστοσύνη των πολιτών απέναντι στην πολιτική, στους θεσμούς, στη Δικαιοσύνη και τελικά την ίδια τη Δημοκρατία». Αποτελεί ταυτόχρονα έναν ύμνο για την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθαγιάζοντας την Κομισιόν και τους άλλους αντιδραστικούς θεσμούς της ΕΕ, που τάχα έχουν εγκαλέσει την κυβέρνηση για τα προβλήματα στην ασφάλεια των σιδηροδρόμων, την ώρα που τα όσα συνέβησαν στον ελληνικό σιδηρόδρομο δεν ήταν μια «παραφωνία» από το «ευρωπαϊκό κεκτημένο», το αντίθετο, ήταν η πιστή υλοποίηση μιας στρατηγικής που προτάσσει τα κέρδη των «επενδυτών» και όχι την ασφάλεια των μεταφορών. Αυτονόητα, στην πρόταση δυσπιστίας δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στην «απελευθέρωση» των σιδηροδρόμων, στην ιδιωτικοποίηση, στην κατάτμηση του σιδηροδρομικού έργου και των συμβάσεων, σε όλα τα ...«καλά» του «ευρωπαϊκού κεκτημένου» δηλαδή που γεννούν Τέμπη.

Ακριβώς όλα αυτά και τις τεράστιες πολιτικές αλλά και ποινικές ευθύνες της κυβέρνησης, των στελεχών της, όπως και όλων των κυβερνήσεων που υλοποίησαν αυτή την πολιτική, ανέδειξε ξανά χτες το ΚΚΕ, με την τοποθέτηση και του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στην προ ημερησίας συζήτηση στη Βουλή. Ξεκαθάρισε πως αυτονόητα το ΚΚΕ θα στηρίξει την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση, με το δικό του σκεπτικό, τονίζοντας πως τη δυσπιστία του στην κυβέρνηση της ΝΔ τη δείχνει κάθε μέρα, πρώτα από όλα στους δρόμους, μέσα στους αγώνες του λαού και της νεολαίας, στους οποίους πρωτοστατεί, όπως και ότι λύση για τον λαό δεν μπορεί να είναι ούτε οι πολιτικές εξελίξεις να λειτουργήσουν ως μια «βαλβίδα εκτόνωσης» της λαϊκής οργής, ούτε η προσπάθεια αναπαλαίωσης του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού σκηνικού που επιχειρεί όλο το σύστημα πάνω σε κάλπικα διλήμματα, προκειμένου να το αναβαπτίσει στη λαϊκή συνείδηση.

Eurokinissi

Περίπου μια ώρα μιλήσατε, αλλά για την ουσία μηδέν εις το πηλίκον. Είπατε πολλά, σε μια προφανή προσπάθεια να διαχειριστείτε τη δεινή θέση στην οποία βρίσκεστε, αλλά το πρόβλημά σας δεν κρύβεται. Ο ελληνικός λαός και η νεολαία σάς έχουν στριμώξει για τα καλά.

Αποδείχθηκε ότι δεν είναι τα διάφορα κοινοβουλευτικά παιχνίδια των άλλων κομμάτων που σας στριμώχνουν. Ο ίδιος ο αποφασισμένος και οργανωμένος λαός σάς στριμώχνει. Και αυτός είναι που θα φέρει στο τέλος και την πραγματική δικαίωση.

Ο,τι κι αν δοκιμάσατε για να αποφύγετε τη δίκαιη λαϊκή αγανάκτηση, έπεσε στο κενό κυριολεκτικά. Πέσανε στο κενό οι προσπάθειες κατασυκοφάντησης των απεργιακών συγκεντρώσεων της περασμένης Παρασκευής, που επιχειρήσατε επί πολλές βδομάδες, ότι δήθεν θέλουν να «αποσταθεροποιήσουν τη χώρα» - λες και εσείς είστε η χώρα - όπως και η επιχείρηση τρομοκράτησης του λαού. Εσείς ο ίδιος τα ενορχηστρώσατε αυτά, κ. Μητσοτάκη, όπως αποκαλύφθηκε από τις δηλώσεις σας στο Υπουργικό Συμβούλιο μόλις δυο μέρες πριν την απεργία και τα συλλαλητήρια. Κι ας προσπαθείτε τώρα, σαν «βρεγμένη γάτα», να τις φέρετε στα μέτρα σας, λέγοντας πως ήταν «νίκη της Δημοκρατίας». Τέτοιο θράσος κουβαλάτε.

Στο κενό έπεσαν και όλες οι απειλές μεγάλων εργοδοτών, απέναντι σε όποιον σκόπευε - απλό εργαζόμενο, οικογενειάρχη - να απεργήσει, η υπονόμευση επίσης από τις ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αλλά και η επιδίωξη διάφορων να απονευρώσουν τα συλλαλητήρια, καλώντας σε απολιτίκ μαζώξεις, με θολό μήνυμα, για να τη βγάλουν ξανά λάδι οι ένοχοι και το ένοχο σύστημα.

INTIME NEWS

Αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως όταν ο λαός είναι αποφασισμένος να μιλήσει, τίποτα δεν τον σταματά. Αυτό που έγινε την περασμένη Παρασκευή, αυτές οι πρωτοφανείς απεργιακές συγκεντρώσεις στο Σύνταγμα και σε όλη τη χώρα, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες σαν αυτές που προσπαθήσατε και σήμερα με περισσό θράσος να κάνετε.

Ναι, ο λαός μίλησε! Και το μήνυμά του δεν μπορείτε να το πλαστογραφήσετε εσείς καταπώς σας βολεύει. Δεν έχετε κανένα τέτοιο δικαίωμα. Γιατί οι συγκεντρώσεις της Παρασκευής δεν ήταν «βουβές», δεν ήταν απλά μνημόσυνα, χωρίς συνθήματα και αιτήματα, όπως ελπίζατε, ούτε τα έβαλαν γενικά και αόριστα με κάποιες «παθογένειες» του κράτους.

Το σύνθημα που σας ενοχλεί περισσότερο από καθετί άλλο, είναι αυτό που γεννήθηκε στα πρώτα μεγάλα συλλαλητήρια αμέσως μετά το έγκλημα στα Τέμπη, και λέει καθαρά ότι το δίλημμα είναι «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας». Ακούστηκε πιο δυνατά από ποτέ. Βλέπετε, δυο χρόνια μετά, τα δάκρυα στέρεψαν πια και έγιναν οργή.

Οργή για τη διαχρονική πολιτική της υποχρηματοδότησης του σιδηρόδρομου, της έλλειψης προσωπικού, της κατάτμησης των λειτουργιών του που διαχώρισε τις «ράγες» από τα τρένα, της «απελευθέρωσης» με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ και τελικά της ιδιωτικοποίησης του κερδοφόρου κομματιού του σε μια ιταλική εταιρεία για 45 εκατομμύρια ευρώ, την οποία επιδοτείτε και από πάνω. Μια ιδιωτικοποίηση που ξεκίνησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και ολοκληρώσατε εσείς της ΝΔ. Συνεταιράκια στην πολιτική.

Οργή για το γεγονός ότι, από όσες συμβάσεις για συστήματα ασφαλείας είχαν υπογραφεί, καμία ποτέ και με καμία κυβέρνηση δεν ολοκληρώθηκε. Αφού ήταν κι αυτές κομμένες και ραμμένες για να ταΐζονται τα διάφορα κοράκια - μεγαλοεργολάβοι, που φάγανε τόσα χρόνια τον αγλέουρα και παρέδωσαν αέρα κοπανιστό. Αυτή είναι με δυο λόγια η πολιτική που οδήγησε τον σιδηρόδρομο σε τέτοιο χάλι, ώστε να μπορούν δυο τρένα να πηγαίνουν για τόση ώρα το ένα πάνω στο άλλο και να μην υπάρχει κανένα σύστημα ασφαλείας για να αποτρέψει τη σύγκρουση. Ετσι κόπηκε τόσο άδικα το νήμα της ζωής 57 συνανθρώπων μας, κυρίως νέων ανθρώπων.

Αυτό, ό,τι και να πείτε, όσο κι αν προσπαθήσετε να μετατοπίσετε τη συζήτηση από το κεντρικό ζήτημα της σύγκρουσης και να τη μετατρέψετε σε κάτι που θυμίζει περισσότερο αστυνομικό δελτίο, δεν το χωράει ανθρώπου νους, εν έτει 2025, και δεν θα σταματήσει να εξοργίζει τους πάντες. Ναι, τα δάκρυα στέρεψαν και έγιναν οργή.

Οργή και για το γεγονός ότι τώρα δεσμεύεστε πως το 2027 η γραμμή Αθήνα - Θεσσαλονίκη θα είναι μάλλον άρτια και ασφαλής. Δηλαδή ομολογείτε πως ούτε σήμερα, ούτε πριν δύο χρόνια ήταν ασφαλής. Αφού τα κάνατε μπάχαλο, τώρα τρέχετε. Ολα αυτά, που έπρεπε να είχατε κάνει τόσα χρόνια πριν, και που αν είχαν γίνει θα είχαν γλιτώσει 57 αθώες ψυχές.

Οργή για τα απροκάλυπτα, αήθη ψέματα που έχετε πει σχετικά με το φορτίο της εμπορικής αμαξοστοιχίας και τις πραγματικές αιτίες της έκρηξης και της πυρκαγιάς. Πραγματικά, είναι να αναρωτιέται κανείς: Με αυτά που κάνετε, τι συγκαλύπτετε, τέλος πάντων; Ολα αυτά για έναν λαθρέμπορο μόνο; `Η μήπως υπάρχει κάτι μεγαλύτερο από πίσω; Και χτες και σήμερα σας έχουμε βάλει συγκεκριμένα τέτοια ερωτήματα και μένουν αναπάντητα. Ποιον καλύπτετε;

Οργή για την απροκάλυπτη προσπάθεια συγκάλυψης με τις παρεμβάσεις που κάνατε στον χώρο του εγκλήματος και που οδήγησαν στην απώλεια πολύτιμων στοιχείων. Και αυτό - ξέρετε - είναι έγκλημα από μόνο του. Οπότε αφήστε τις διάφορες κουτοπονηριές για το αν έγινε με δόλο ή όχι.

Οργή για τη συγκάλυψη που επιχειρήσατε με την αντιμετώπισή σας στην Εξεταστική Επιτροπή που συστάθηκε μετά από πρόταση του ΚΚΕ, στην οποία αρνηθήκατε να κληθούν κρίσιμοι μάρτυρες και την κλείσατε άρον - άρον, την ώρα που έρχονταν συνεχώς νέα στοιχεία σε γνώση της.

Οργή για το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά το έγκλημα, όχι απλά δεν έχει τιμωρηθεί κανένας υπεύθυνος, αλλά δεν έχει καν ξεκινήσει η δίκη.

Πολλά από τα παραπάνω πλέον υπάρχουν καταγεγραμμένα, αν και όχι όλα, γιατί δεν είναι καθόλου ολοκληρωμένο αυτό το πόρισμα, έτσι όπως το παρουσιάσατε. Αναφέρομαι στο πόρισμα που παρουσίασε ο ΕΟΔΑΣΑΑΜ, το οποίο σε πολλά σημεία συμφωνεί με στοιχεία του Πορίσματος που κατέθεσε το ΚΚΕ μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Εξεταστικής Επιτροπής και συμφωνούν και δικηγόροι των θυμάτων, όλη η ελληνική κοινωνία που ήρθε σε γνώση αυτού του πορίσματος.

Βέβαια, εσείς, η κυβέρνηση, υπουργοί και φιλικά σας ΜΜΕ διαβάζετε, όπως θέλετε, κι αυτό ακόμα το πόρισμα και μιλάτε γενικώς για «παθογένειες του κράτους». Είσαστε μανούλες στη συγκάλυψη της πραγματικότητας και για να το πετύχετε, εφευρίσκετε συνεχώς και νέους όρους. Τις πολιτικές κυβερνητικές επιλογές τις βαφτίζετε «παθογένειες», όπως για παράδειγμα κάνετε τόσα χρόνια με την ακρίβεια, που τις αιτίες της τις βαφτίζετε «εξωγενείς παράγοντες».

Τι είδους «παθογένεια» είναι, για παράδειγμα, το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ δούλευαν μέχρι και 29 μέρες σερί χωρίς ρεπό, με ό,τι αυτό σημαίνει για το ζήτημα της ασφάλειας και για αυτό που βολικά εσείς ονομάζετε «ανθρώπινα λάθη»; Το παρουσιάζετε λες και προέκυψε από μόνο του. Λες και υπάρχει κάποια μεταφυσική δύναμη που το προκάλεσε. Λες και δεν είναι τα αποτελέσματα των πολιτικών και κυβερνητικών αποφάσεων και επιλογών που έχουν συγκεκριμένα κριτήρια, προτεραιότητες δικές σας και στόχους δικούς σας.

Το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ λέει όμως και κάτι άλλο. Μιλάει για διαχρονικές ευθύνες του κράτους, δηλαδή των κυβερνήσεων, τουλάχιστον από το 2010. Θέλω να θυμίσω, όχι σε σας, γιατί τις ξέρετε, αλλά στον ελληνικό λαό που μας ακούει με προσοχή αυτήν τη στιγμή, ότι τέτοιες κυβερνήσεις είχαμε από το 2010 έως σήμερα, ήταν:

- Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

- Κυβέρνηση μετά ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. που συγκυβέρνησαν, με τον κύριο Ανδρουλάκη γραμματέα του ΠΑΣΟΚ και τον κύριο Βελόπουλο να το στηρίζει ως βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ.

- Είχαμε μετά κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ με τον κύριο Μητσοτάκη υπουργό.

- Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με τη Νέα Αριστερά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και την κυρία Κωνσταντοπούλου στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο της Βουλής για ένα 8μηνο.

- Και βέβαια, κυβέρνηση ΝΔ από το 2019 μέχρι σήμερα με πρωθυπουργό Μητσοτάκη.

Με δυο λόγια, όλα τα κόμματα - πλην ΚΚΕ - μπορούν να δουν τον εαυτό τους μέσα σε αυτό το πόρισμα.

Καταλάβατε τώρα γιατί ο κόσμος στους δρόμους φωνάζει από την πρώτη μέρα ότι «το έγκλημα αυτό έχει ιστορία»; Το έγκλημα των Τεμπών φωτίζει τον χαρακτήρα του σημερινού κράτους ως θεματοφύλακα, εγγυητή και συνεχιστή της αντιλαϊκής πολιτικής, με όποια κυβέρνηση και όχι βέβαια ως εγγυητή και θεματοφύλακα των δικαιωμάτων του λαού και της ανθρώπινης ζωής.

Να γιατί το ΠΑΣΟΚ ειδικά έκανε αγωνιώδη προσπάθεια να πολεμήσει την Εξεταστική Επιτροπή που προτείναμε, λέγοντας ότι αναζητάμε ευθύνες στην εποχή του Τρικούπη. Οχι κύριε Ανδρουλάκη. Δεν αναζητάμε ευθύνες στην εποχή του Τρικούπη. Στην εποχή της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ τις αναζητάμε και - καθώς φαίνεται - εκεί τις βρίσκουμε, όσο πιο βαθιά πάει η έρευνα, τόσο περισσότερα βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας.

Τις ευθύνες, πολιτικές και ποινικές, πολιτικών προσώπων τις περιγράψαμε πολύ τεκμηριωμένα στο Πόρισμά μας. Αφορούσαν σε πρώτη φάση τους υπουργούς Μεταφορών ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ για την πολιτική που εφάρμοσαν στον τομέα του σιδηροδρόμου και κυρίως για την ανυπαρξία των αναγκαίων μέτρων ασφαλείας.

Στο πόρισμα αυτό αφήναμε ανοιχτό το ενδεχόμενο για ευθύνες και άλλων προσώπων με βάση την πορεία της έρευνας, ειδικά σε ό,τι αφορά την έκρηξη και την αλλοίωση του χώρου του εγκλήματος, που είναι εκατό τα εκατό ευθύνη της κυβέρνησης και του κ. Μητσοτάκη. Με αυτό το σκεπτικό υπερψηφίσαμε χτες και την πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής για τον κ. Τριαντόπουλο σχετικά με το «μπάζωμα» του χώρου του εγκλήματος και θα υπερψηφίσουμε κάθε αντίστοιχη πρόταση.

Και μάλιστα, χτες τονίσαμε ότι για αυτό το σοβαρό ζήτημα συγκάλυψης δεν μπορούμε να σταθούμε μόνο στο συγκεκριμένο πρόσωπο και μόνο στο αδίκημα της παράβασης καθήκοντος. Γιατί από την ίδια τη δικογραφία, έχει γίνει φανερό ότι υπάρχουν επαρκείς ενδείξεις και για το αδίκημα της υπόθαλψης - παρεμπόδισης της δικαιοσύνης (με βάση το άρθρο 231 του Ποινικού Κώδικα), που μάλιστα προβλέπει πολύ αυστηρότερη ποινή.

Είπαμε ακόμα ότι πρέπει να συζητηθούν και όσα στοιχεία προέκυψαν και για άλλα κυβερνητικά στελέχη, αφού στην πραγματικότητα η συγκάλυψη αποτελεί συνολική ευθύνη της κυβέρνησης της ΝΔ. Γι' αυτό είναι σοβαρές οι ευθύνες, εκτός από πολιτικές και ποινικές, που πρέπει να διερευνηθούν και για εσάς κύριε Μητσοτάκη. Φύγατε τώρα, δεν είναι εδώ στην αίθουσα, ήλθε, είδε και απήλθε, μίλησε και την «κοπάνησε», θα επανέλθει μάλλον μετά, αλλά θα βλέπει στην τηλεόραση απ' το γραφείο του για αυτά τα αδικήματα: Δηλαδή, της παράβασης καθήκοντος και της υπόθαλψης - παρεμπόδισης της δικαιοσύνης. Θα αξιοποιήσουμε κάθε χαραμάδα από την οποία μπορεί να περάσει φως και να χυθεί σε αυτή την υπόθεση.

Ωστόσο, δεν είμαστε αισιόδοξοι ότι οι υπουργοί που έχουν ποινικές ευθύνες θα οδηγηθούν τελικά στον φυσικό τους δικαστή για να δικαστούν, όπως θα δικάζονταν και τα μη πολιτικά πρόσωπα, σε αντίστοιχη περίπτωση. Κι αυτό γιατί ο νόμος περί ευθύνης υπουργών δίνει τη δυνατότητα στην εκάστοτε κοινοβουλευτική πλειοψηφία να εμποδίσει την άσκηση ποινικής δίωξης.

Και αντί να προτείνετε όλα αυτά περί αξιολόγησης στο Δημόσιο για τη νέα συνταγματική αναθεώρηση, όπως κάνατε πριν λίγο, καλύτερα να προτείνετε την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, γιατί προέχει η αξιολόγηση και των υπουργών σας και της κυβέρνησης και των βουλευτών και αφήστε τα υπόλοιπα περί του Δημοσίου μόνο, γιατί πετάτε πάλι την μπάλα στην εξέδρα, πάλι θα βρείτε κανέναν εργαζόμενο, κανέναν σταθμάρχη που κοιμήθηκε, κανέναν άλλο που έκανε το προσωπικό λάθος και πάει λέγοντας. Οχι να μην κάτσουν στο σκαμνί κι αυτοί, να κάτσουν όλοι όσοι ευθύνονται, αλλά όχι να βλέπουμε το δεντράκι και να μας φεύγει το δάσος.

Εχετε μεγάλη ευθύνη ως προς αυτό, κύριοι της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ που αρνηθήκατε την πρόταση του ΚΚΕ για πλήρη κατάργηση του άρθρου 86 του Συντάγματος κατά την τελευταία συνταγματική αναθεώρηση, κι ας κάνετε τώρα ότι δεν το θυμάστε ορισμένοι. Γι' αυτό και θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, ώστε να γίνει ο λαϊκός παράγοντας ο πραγματικός καταλύτης των εξελίξεων.

Το έγκλημα των Τεμπών και η συγκάλυψή του ήταν σίγουρα η σπίθα για να ξεχυθεί ο κόσμος στους δρόμους την Παρασκευή, όπως και πολλές φορές πιο πριν. Δεν ήταν όμως η μοναδική αιτία. Γιατί στο έγκλημα των Τεμπών, ο κάθε εργαζόμενος, ο κάθε άνθρωπος του μόχθου, κάθε νέος και νέα βλέπει και τη δική του ζωή. Βλέπει την πιο κραυγαλέα και απάνθρωπη έκφραση μιας πολιτικής που συσσωρεύει παντού προβλήματα και ανασφάλεια, που δημιουργεί παντού απέραντες «κοιλάδες των Τεμπών».

Ο κόσμος που κινητοποιείται μαζικά, που θα διαδηλώσει ξανά απόψε μετά από κάλεσμα Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών, σωματείων και άλλων μαζικών φορέων, εκφράζει την αγανάκτηση για όλα όσα τον «πνίγουν», με πρώτο φυσικά το έγκλημα των Τεμπών και την απαίτηση για δικαίωση των αθώων θυμάτων.

Εκφράζει όμως την αγανάκτησή του και για το γεγονός ότι οι μισθοί δεν φτάνουν ούτε για 15 μέρες, αφού είναι παγωμένοι στα επίπεδα του 2011, με την ακρίβεια να θερίζει. Κι αυτό γιατί είναι ελάχιστες οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας που υπογράφονται, κι αυτό συμβαίνει μόνο μετά από σκληρή μάχη των εργαζομένων, όπως έκαναν και το πέτυχαν τις προηγούμενες μέρες οι οικοδόμοι. Ομως οι χαμηλοί μισθοί, η φοροληστεία και η ακρίβεια είναι η άλλη όψη των ρεκόρ στα κέρδη των μεγάλων ομίλων και των ματωμένων κρατικών πλεονασμάτων για τα οποία πανηγυρίζετε.

Οι εργαζόμενοι «νέκρωσαν» τις επιχειρήσεις και κινητοποιήθηκαν και για τους 300 νεκρούς στους χώρους δουλειάς τα τελευταία δύο χρόνια, στα εργοδοτικά εγκλήματα που, όπως και στα Τέμπη, συμβαίνουν γιατί τα απαραίτητα μέτρα ασφαλείας λογίζονται ως κόστος. Και θα ήταν ακόμα περισσότερα τα εγκλήματα αυτά αν δεν παρενέβαιναν τα συνδικάτα, με τους κομμουνιστές στην πρώτη γραμμή.

Ο λαός διαδηλώνει γιατί ξέρει ότι αν χρειαστεί να νοσηλευτεί σε δημόσιο νοσοκομείο, τον περιμένει η απάνθρωπη εικόνα με τα ράντζα στους διαδρόμους και οι ατελείωτες αναμονές, λόγω των ελλείψεων σε υγειονομικό προσωπικό και υποδομές.

Ο λαός κινητοποιείται για τα εμπόδια που μπαίνουν στην προσπάθεια των μαθητών και των οικογενειών τους να μορφωθούν, πότε με τους σοβάδες που πέφτουν εκεί που κάνουν μάθημα και πότε με νομοσχέδια που προωθούν την κατηγοριοποίηση των σχολείων, σε σχολεία για «καλούς» και για «κακούς» μαθητές.

Ο λαός διαδηλώνει για τους χιλιάδες πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών και καταστημάτων, οι εξώσεις που γίνονται με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Για την άθλια κατάσταση στα μέσα μαζικής μεταφοράς, είτε είναι ο σιδηρόδρομος, είτε το μετρό και τα λεωφορεία, η οποία όχι μόνο δεν βελτιώθηκε μετά τα Τέμπη, αλλά πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Ο λαός δίνει το αγωνιστικό του «παρών», για τον φόβο για τα «νέα Τέμπη» που καραδοκούν παντού, είτε στο ενδεχόμενο ενός μεγάλου σεισμού, είτε στις φωτιές κάθε καλοκαίρι, είτε λόγω της έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων.

Πίσω από καθένα από αυτά τα ζητήματα και πίσω από πολλά ακόμα που θα μπορούσαμε να αναφέρουμε, κρύβεται ο ίδιος ένοχος: Το σύστημα του αδηφάγου κέρδους, που σε αυτόν τον βωμό θυσιάζει κάθε κοινωνική ανάγκη. Και, βέβαια, κρύβεται η κυβέρνηση και τα κόμματα που υπηρετούν αυτό το σύστημα.

Ο κόσμος ωθήθηκε να βγει στους δρόμους την Παρασκευή από όλη την εξαπάτηση που έχει δεχθεί, για όλα τα μεγάλα ζητήματα των τελευταίων ετών. Ανάμεσά τους, για αυτά που του λέγατε για τη δήθεν «σωστή πλευρά της ιστορίας», με την οποία επιχειρούσατε να δικαιολογήσετε την εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία, σε ρόλο ΝΑΤΟικού πρωτοπαλίκαρου. Μια εμπλοκή που - εκτός των άλλων - είχε και τεράστιες συνέπειες στην τσέπη του λαού μας, με την ακρίβεια, ιδιαίτερα στην Ενέργεια.

Και τι δεν ακούμε δυο χρόνια τώρα για τη δήθεν «μάχη της δημοκρατίας απέναντι στον ολοκληρωτισμό», που εσείς τάχα κάνετε. Για το «διεθνές δίκαιο» και την «εδαφική ακεραιότητα», που οι ΝΑΤΟικοί δήθεν φυλάνε ως κόρη οφθαλμού. `Η για το ότι θεωρείτε «αυτονόητη» την εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια και μάλιστα από «θέση αρχών».

Και τώρα, τι απέμεινε απ' όλα αυτά; Ούτε εσείς δεν τολμάτε να το ομολογήσετε. Μια χυδαία πλειοδοσία προσφορών και αντιπροσφορών, για το ποιος από τους ΗΠΑ - Ρωσία - Γερμανία - Βρετανία - Γαλλία και τους υπόλοιπους κολαούζους αυτών μέσα στην ΕΕ θα έχει τον πρώτο λόγο στη μοιρασιά της «λείας» στην Ουκρανία, τόσο για τον φυσικό της πλούτο, όσο και για το γενικότερο «status quo» που θα διαμορφωθεί μετά από μια ενδεχόμενη συμφωνία ιμπεριαλιστικής ειρήνης, που θα είναι και αυτή εύθραυστη, προετοιμάζοντας τον νέο γύρο ιμπεριαλιστικού πολέμου.

Τα παζάρια που είναι σε πλήρη εξέλιξη, καθώς και τα ευτράπελα που παρακολουθούμε αυτές τις μέρες, σε απευθείας μάλιστα μετάδοση από το Οβάλ Γραφείο του Λευκού Οίκου, αποκαλύπτουν πανηγυρικά όσα από την πρώτη στιγμή έλεγε το ΚΚΕ. Οτι ο πόλεμος αυτός είναι ιμπεριαλιστικός, είναι πόλεμος ληστών. Κι εσείς απλώς είστε ένα πιόνι στο ένα στρατόπεδο ληστών, απέναντι στο άλλο. Μπορεί τώρα με τον Τραμπ να έχετε μπλέξει λίγο τα μπούτια σας, αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Γιατί αυτές είναι οι αξίες σας και τίποτα περισσότερο.

Τι απέμεινε από τα μεγάλα λόγια για τους «ισχυρούς συμμάχους» που αναβαθμίζουν τη θέση της χώρας και εγγυώνται την προστασία των κυριαρχικών της δικαιωμάτων με τις περιβόητες αμυντικές συμφωνίες; Σας έμειναν μόνο τα παρακάλια που κάνετε στον Μακρόν και τον Στάρμερ για να μην πουλήσουν πυραύλους Μeteor στον Ερντογάν. Ενώ, ταυτόχρονα, μάλλον καρδιοχτυπάτε, μην τυχόν και αποσυρθούν οι Αμερικανοί από την Αλεξανδρούπολη και δεν θα ξέρετε τι θα κάνετε μετά και με τα χιλιάδες αυγά που αυτοί θα κατανάλωναν στα καταστήματα της πόλης, όπως λέγατε τότε.

Αυτά έχετε πει και κάνει τόσα χρόνια, έτσι έχετε εξαγριώσει τον κόσμο με την προπαγάνδα σας, που αναμειγνύεται με την εγκληματική ανευθυνότητα, αλλά και μπόλικη πολιτική ανοησία. Και τώρα που οι μάσκες πέφτουν, παριστάνετε τους έκπληκτους για την «ωμότητα» και τη «συναλλακτικότητα» στις διεθνείς σχέσεις, για τη «χαμένη τιμή» της Δύσης και των «αξιών» της.

Ολοι μαζί παπαγαλίζετε τις ξύλινες φράσεις περί «ανάγκης γεωπολιτικής ενηλικίωσης της ΕΕ». Λες και μέχρι τώρα η ΕΕ, που έχει ρίξει 140 δισ. ευρώ από τον ιδρώτα των λαών της στο μακελειό στην Ουκρανία, ήταν κάποιο μικρό παιδί και αποφασίσατε να το ενηλικιώσετε εσείς.

Πώς; Ετοιμάζεστε να ρίξετε περισσότερα δισεκατομμύρια που θα λείψουν από την Παιδεία, την Υγεία, τις υποδομές, από το εισόδημα, τις επενδύσεις σε συστήματα ασφαλείας, τις συντάξεις, για να δοθούν σε πολεμικούς ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς, για την «κοινή άμυνα της ΕΕ», όπως την λέτε, για τη στροφή στην πολεμική οικονομία, που μπορεί να περιλαμβάνει μέχρι και αποστολή στρατευμάτων στην Ουκρανία στο πλαίσιο των εγγυήσεων και βάλε.

Ελπίζουμε να σας αρκούν τα 800 δισ. ευρώ που ανακοίνωσε χτες η κυρία Ούρσουλα ότι θα δοθούν από τις τσέπες των λαών της Ευρώπης για τα πολεμοκάπηλα σχέδια της σάπιας ΕΕ. Ελπίζουμε να μην ζητήσετε και περισσότερα, κ. Μητσοτάκη και οι υπόλοιποι εδώ μέσα. Είστε ικανοί και για αυτό. Λεφτά για προσωπικό και για υποδομές στον σιδηρόδρομο, γενικά στις μεταφορές και άλλες λαϊκές ανάγκες δεν έχετε. Για αλλού βρίσκετε.

Ολα αυτά είναι τα μεγάλα «Τέμπη του πολέμου» στα οποία μας έχετε μπλέξει με την πολιτική σας και με την ουσιαστική στήριξη όλων των κομμάτων του ευρωατλαντικού τόξου.

Οποιος δεν βλέπει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορεί να σταθεί για πολύ ακόμα απέναντι στο ογκούμενο λαϊκό ρεύμα, εθελοτυφλεί. Δεν μπορεί να σταθεί και για τη στάση της στο έγκλημα των Τεμπών, αλλά και για το σύνολο της πολιτικής της.

Για το ΚΚΕ, αυτό που είναι επείγον σήμερα, είναι να πολλαπλασιαστούν οι εστίες αντίστασης απέναντι σε αυτή την πολιτική και όσους την υλοποιούν, να δυναμώσει ακόμα περισσότερο το κίνημα του λαού και της νεολαίας.

Οσο για την πρόταση δυσπιστίας που αναμένεται να κατατεθεί σήμερα, εμείς είναι αυτονόητο ότι θα τη στηρίξουμε, με το δικό μας φυσικά σκεπτικό. Αλλωστε, εμείς τη δυσπιστία μας στην κυβέρνηση της ΝΔ τη δείχνουμε κάθε μέρα, πρώτα από όλα στους δρόμους, μέσα στους αγώνες του λαού και της νεολαίας, στους οποίους πρωτοστατούμε.

Ταυτόχρονα, βέβαια, δυσπιστούμε και δεν «ξεπλένουμε» από τις ευθύνες τους τα άλλα κόμματα που κυβέρνησαν και έχουν το δικό τους σοβαρό μερίδιο ευθύνης για όσα ζει σήμερα ο λαός μας και βέβαια για την πολιτική που οδήγησε στα Τέμπη, την οποία μαζί με τη ΝΔ, στην πραγματικότητα, τη συγκαλύπτουν. Γι' αυτό είναι και βολικοί αντίπαλοί σας, κ. Μητσοτάκη, και το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι άλλοι εδώ μέσα.

Λύση σήμερα δεν είναι να λειτουργήσουν οι πολιτικές εξελίξεις ως μια «βαλβίδα εκτόνωσης» της λαϊκής οργής, απλά για μια κυβερνητική εναλλαγή ή και μόνο για μια αλλαγή του προσώπου του πρωθυπουργού, για να συνεχίζεται απρόσκοπτα η ίδια εγκληματική πολιτική. Γιατί κι αυτό συζητιέται μέσα στον κόσμο της ΝΔ, μας τα λένε κι εμάς, δεν μας ενδιαφέρει βέβαια πρωταρχικά αυτό, δικό σας ζήτημα είναι να το αντιμετωπίσετε, δικά σας τα γένια, δικά σας και τα χτένια στο συγκεκριμένο μόνο. Αυτές είναι πολυδοκιμασμένες συνταγές, με γνωστά αποτελέσματα.

Λύση δεν είναι η προσπάθεια αναπαλαίωσης του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού σκηνικού που επιχειρεί όλο το σύστημα πάνω σε κάλπικα διλήμματα, προκειμένου να το αναβαπτίσει στη λαϊκή συνείδηση, αυτός είναι ο στόχος. Προκειμένου να επιτευχθεί, δηλαδή, η περιβόητη «σταθερότητα», η «ομαλότητα» και η «κοινωνική ειρήνη» για την οποία μιλάτε όλοι σας - νυν και πρώην πρωθυπουργοί - εννοώντας βέβαια το σιωπητήριο στις λαϊκές διεκδικήσεις και το να είναι ο κόσμος στους δρόμους, να διεκδικεί, να αποζητά το δίκιο του.

Γνωρίζει, άλλωστε, πολύ καλά το σύστημα ότι για να παιχτεί το παιχνίδι της πολιτικής σταθερότητας και της κυβερνητικής εναλλαγής χρειάζονται πολλά δεκανίκια, διαφορετικά χάνει την ισορροπία του και τα κάλπικα δίπολα δεν λειτουργούν. Χρειάζονται και η φιλελεύθερη εκδοχή και η σοσιαλδημοκρατική εκδοχή, που σήμερα χωλαίνει και η δήθεν «αντισυστημική», εντός εισαγωγικών. Γιατί μόνο αντισυστημικός δεν μπορεί να ονομαστεί όποιος τρέχει να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του λαού στους θεσμούς του συστήματος, όταν αυτή κλονίζεται.

Λύση είναι να εδραιωθεί η δυσπιστία του λαού, τόσο απέναντι στην κυβέρνηση όσο και απέναντι στην πολιτική που αυτή υλοποιεί, στις στρατηγικές της επιλογές που κάνει για λογαριασμό της άρχουσας τάξης. Η δυσπιστία του συνολικά απέναντι στο σύστημα της εκμετάλλευσης.

Αυτή η δυσπιστία να γίνει απόφαση οργανωμένου, ανυποχώρητου αγώνα και συμπόρευσης με το ΚΚΕ, για την πραγματική και ριζική ανατροπή. Να γίνει πράξη το μόνο που φοβούνται τα επιτελεία του συστήματος: Η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα να μην ενσωματωθεί, να μην γίνει παθητική στάση αναμονής, να μην οδηγήσει σε μια ακόμα απογοήτευση και διάψευση ελπίδων, αλλά να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά, να συναντηθεί αυτή με την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ. Εκεί βρίσκεται και η ελπίδα.

«Οξυγόνο» μπορούμε να κερδίσουμε μόνο αν ξεμπερδέψουμε με το διεφθαρμένο σάπιο σύστημα που μας φέρνει ασφυξία. Να μην του δώσουμε ανάσες τώρα που καίει τα χαρτιά του, φτιάχνοντας ή προσπαθώντας να προετοιμάσει τα επόμενα. Μπορεί αυτός ο αντίπαλος να μοιάζει σήμερα πολύ ισχυρός, όμως μόνο άτρωτος δεν είναι. Αντίθετα, τα αδιέξοδά του γίνονται όλο και πιο εμφανή και, μαζί με τα δεινά που προκαλούν στους λαούς, δημιουργούν και τις προϋποθέσεις για να βγουν αυτοί ορμητικά στο προσκήνιο σε κάθε χώρα, και στην Ελλάδα.

Σε αυτή την υπόθεση δίνει όλες του τις δυνάμεις το ΚΚΕ. Δίνουμε το χέρι σε όποιον σηκώνεται απέναντι στο σύστημα της φτώχειας και της αδικίας. Ενάντια στην κυβέρνηση της ΝΔ και στα κόμματα της συστημικής αντιπολίτευσης, στην Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων.

Εμπιστοσύνη δείχνουμε στη δύναμη του οργανωμένου συλλογικού αγώνα, του εργατικού - λαϊκού κινήματος να καθορίσει τις εξελίξεις προς όφελός του, μέχρι τέλους. Εμπιστοσύνη δείχνουμε στο δίκιο μας, στην πάλη για μία νέα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου οι ζωές μας δεν θα κοστίζουν. Οπου η ικανοποίηση των αναγκών του λαού και της κοινωνίας θα είναι το μοναδικό κίνητρο ανάπτυξης της οικονομίας, όπου θα καταργηθεί το καπιταλιστικό κέρδος και ο λαός θα έχει στα χέρια του την εξουσία.

Στην κοινωνία που τα μεγάλα εργοστάσια, οι υποδομές θα είναι ιδιοκτησία της κοινωνίας και με τον κεντρικό, επιστημονικό σχεδιασμό της οικονομίας θα αναπτύσσονται όλες οι υπαρκτές παραγωγικές δυνατότητες της χώρας, με στόχο τη λαϊκή ευημερία και όχι για να κερδοφορούν μία χούφτα παράσιτα.

Κοιτώντας μπροστά, δίνουμε με αποφασιστικότητα όλες τις μάχες που βρίσκονται σήμερα σε εξέλιξη. Ο λαός θα πει την τελευταία λέξη. Και σ' αυτό το τεράστιο έγκλημα που κάνατε, την τραγωδία των Τεμπών με τις 57 αθώες ψυχές που ζητάνε και θα ζητάνε δικαίωση απ' τον ίδιο τον ελληνικό λαό, απ' όλους εμάς.