Τα χυτήρια που κατασκευάζουν εξαρτήματα από χυτοσίδηρο για αυτοκίνητα μπορούν εύκολα να στραφούν στην κατασκευή οβίδων όλμου, δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της γαλλικής «Europlasma» εξηγώντας την πρόθεση του ομίλου να αποκτήσει ένα χυτήριο της «Renault» στη Βρετάνη, περνώντας από τη ...διαχείριση αποβλήτων στην πολεμική βιομηχανία. Ο ίδιος είπε ότι το χυτήριο θα μπορούσε να κατασκευάσει 300.000 οβίδες σε λίγους μήνες. Ο κλάδος της αυτοκινητοβιομηχανίας στη Γαλλία έχει μειώσει κατά 10% τις θέσεις εργασίας τα τελευταία 5 χρόνια. Την ίδια ώρα, σύμφωνα με πρόσφατη δήλωση του υπουργού Οικονομικών η γαλλική κυβέρνηση σκοπεύει να συγκεντρώσει άλλα 5 δισ. ευρώ κρατική και ιδιωτική χρηματοδότηση για τις πολεμικές βιομηχανίες, ενώ η επικεφαλής της ευρωενωσιακής εξωτερικής πολιτικής θα παρουσιάσει πρόταση για την παροχή στην Ουκρανία 2 εκατ. πυρομαχικών πυροβολικού μεγάλου διαμετρήματος, σύμφωνα με το «Reuters». «Αντίλαλος» σ' αυτά τα σχέδια της γαλλικής κυβέρνησης είναι όπως πάντα η σοσιαλδημοκρατία, με τον εκπρόσωπο του συνδικάτου CFDT να δηλώνει: «Αν και δεν μπορούμε να είμαστε χαρούμενοι για τις επιχειρήσεις που σχετίζονται με τον πόλεμο, οι νέες αμυντικές παραγγελίες μπορούν να βοηθήσουν ορισμένες μονάδες αυτοκινήτων που υποφέρουν από έλλειψη δουλειάς». Η πολεμική προετοιμασία έχει «ανάψει», και όλοι οι κρίκοι του συστήματος χυμάνε με λύσσα στον λαό για να τον στρατεύσουν στα δολοφονικά σχέδια της αστικής τάξης.
Τι κοινό έχουν ο ΛΑ.Ο.Σ., η ΔΗΜΑΡ, το Ποτάμι, οι ΑΝΕΛ, η Χρυσή Αυγή και παλιότερα η «Πολιτική Ανοιξη», η «Δημοκρατική Συμμαχία», η «Δημιουργία Ξανά»; Είναι κόμματα που αναβόσβησαν σαν πυροτεχνήματα και έχουν το εξής κοινό σημείο αναφοράς: Είτε τα ίδια ως κόμματα, είτε οι αρχηγοί και τα στελέχη τους έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στο να αντέξει τους κραδασμούς το αστικό πολιτικό σύστημα και να συνεχιστεί η αντιλαϊκή πολιτική, απορροφώντας σε κρίσιμες στιγμές τη λαϊκή δυσαρέσκεια, σκορπώντας τελικά ματαίωση και απογοήτευση στα λαϊκά στρώματα και στη νεολαία. Είτε κυβέρνησαν, είτε ήταν στην αντιπολίτευση, είτε ως υπουργοί, είτε ως εταίροι σε κυβερνήσεις, έπαιξαν «μαστορικά» τον ρόλο που τους ανέθεσε το σύστημα και όσο γρήγορα ανέβηκαν, άλλο τόσο γρήγορα εξαφανίστηκαν. Κι επειδή έτσι τα φέρνει η ...ζωή, ο λαός που κάηκε από τον χυλό έχει κάθε λόγο να γυρνάει την πλάτη σε παλιούς και νέους επίδοξους σωτήρες, που «σπρώχνονται» από παντού, για να βάλει το σύστημα ξανά στο χέρι τη δίκαιη οργή του.
«Αν δεν μπορέσετε να παντρευτείτε και να ξεκινήσετε οικογένεια εντός τριών τριμήνων, η εταιρεία θα τερματίσει τη σύμβαση εργασίας σας», προειδοποιούσε η κινεζική εταιρεία «Shuntian Chemical» με μήνυμα προς τους 1.200 ανύπαντρους και χωρισμένους υπαλλήλους της. Μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε, η σχετική «αλληλογραφία» αποσύρθηκε. Τον περασμένο Φλεβάρη, το κινεζικό υπουργείο Πολιτικών Υποθέσεων έκρουε τον «κώδωνα του κινδύνου» επειδή το 2024 οι γάμοι μειώθηκαν κατά 20% σε σχέση με το 2023, ενώ ο πληθυσμός συρρικνώνεται σταθερά την τελευταία τριετία. Τα αστικά επιτελεία εκφράζουν ανησυχία για τη μείωση του «ικανού προς εργασία πληθυσμού», αλλά και για την αύξηση των ηλικιωμένων, που είναι πλέον το 22% του πληθυσμού... Ως «απάντηση», το κράτος ετοιμάζεται να αυξήσει τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, με νομοσχέδιο που περιλαμβάνει διατάξεις όπως η ανάπτυξη της λεγόμενης «αργυρής οικονομίας», η υποστήριξη θέσεων εργασίας «επεξεργασμένων για ηλικιωμένους», «με κατάλληλη ευελιξία», ώστε «να αυξηθεί σταδιακά η υποχρεωτική ηλικία συνταξιοδότησης», όπως λένε κρατικοί αξιωματούχοι. Η συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση θεωρείται «κατεπείγουσα», επειδή το προσδόκιμο ζωής έχει αυξηθεί στα 78 χρόνια (2021), από περίπου 44 που ήταν το 1960, ενώ μέχρι το 2050 αναμένεται να ξεπεράσει τα 80. Κι επειδή η κρατική Ακαδημία Επιστημών βλέπει το συνταξιοδοτικό σύστημα να ξεμένει από χρήματα μέχρι το 2035, τεντώνουν τον εργάσιμο βίο των εργαζομένων, για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητα της κινεζικής οικονομίας στον ανταγωνισμό με την αμερικανική, από την οποία διεκδικεί την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία.
1832 Πεθαίνει ο Γερμανός φιλόσοφος και συγγραφέας Γιόχαν Βόλφγκανγκ Φον Γκέτε.
1944 Γερμανικά στρατεύματα και τμήματα της αντικομμουνιστικής οργάνωσης ΠΑΟ (Πανελλήνια Αντιστασιακή Οργάνωση) κυκλώνουν και καίνε ολοκληρωτικά το χωριό Ελευθεροχώρι Γιαννιτσών, δολοφονώντας όσους βρήκαν μέσα στο χωριό, γέρους, γυναίκες και παιδιά.
1945 Συγκροτείται στο Κάιρο ο Αραβικός Σύνδεσμος, με ιδρυτικά μέλη την Αίγυπτο, το Ιράκ, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη και τη Σαουδική Αραβία.
1982 Ψηφίζεται στη Βουλή των Ελλήνων το νομοσχέδιο για τον πολιτικό γάμο.
2008 Πεθαίνει ο Κουβανός μουσικός Ισραέλ «Κατσάο» Λόπες, που θεωρείται ο δημιουργός της μουσικής μάμπο.
1749 Γεννιέται ο Γάλλος μαθηματικός, φυσικός και αστρονόμος Πιερ Σιμόν Λαπλάς.
1821 Το Πατριαρχείο, επιφορτισμένο από το οθωμανικό καθεστώς με το καθήκον του τοποτηρητή της ευταξίας στους υπ' ευθύνη του πληθυσμούς και εχθρικό προς τα φιλελεύθερα - αστικά ιδεώδη που έφερε η Επανάσταση του 1821, επιστρατεύει το όπλο του αφορισμού.
1903 Οι αδερφοί Ράιτ καταθέτουν αίτηση ευρεσιτεχνίας για την εφεύρεσή τους «Ιπτάμενη Μηχανή», δηλαδή το αεροπλάνο.
1910 Γεννιέται ο Ιάπωνας σκηνοθέτης Ακίρα Κουροσάβα.
1918 Το γερμανικό κανόνι «Βέρθα», τελευταίο επίτευγμα του μονοπωλιακού κολοσσού «Κρουπ», αρχίζει να βομβαρδίζει το Παρίσι από απόσταση 75 μιλίων.
1919 Συγκροτείται στο Μιλάνο της Ιταλίας το φασιστικό κόμμα του Μπενίτο Μουσολίνι, που αρχικά φέρει την ονομασία «Πυρήνες Αγώνα» (Fasci de Combattimento).
1929 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» τηλεγράφημα του Αλμπερτ Αϊνστάιν προς την κυβέρνηση Βενιζέλου. Ο μεγάλος επιστήμονας, που ήταν και μέλος της Επιτροπής Αμυνας των Θυμάτων της Λευκής (αστικής) Τρομοκρατίας στα Βαλκάνια, διαμαρτυρόταν για την αποβολή φοιτητών από το Πανεπιστήμιο για πολιτικούς λόγους, απαιτώντας την ελευθερία της σκέψης των φοιτητών.
1937 Επειτα από 15 μέρες σκληρών μαχών οι δυνάμεις της Δημοκρατικής Ισπανίας συντρίβουν τις υπέρτερες δυνάμεις του στρατηγού Φράνκο και της φασιστικής Ιταλίας στην Γκουανταλαχάρα (Ισπανικός Εμφύλιος).
1948 Η Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση αποφασίζει να πάρει μέτρα για την προστασία των παιδιών. Οι συνθήκες που επικρατούσαν στις εμπόλεμες περιοχές υπήρξαν ιδιαίτερα σκληρές για τα παιδιά, που πέρα από τον θάνατο εξαιτίας των συγκρούσεων απειλούνταν και από την πείνα, τις αρρώστιες αλλά και τα γκέτο της Φρειδερίκης. Ακολούθως η ΠΔΚ απευθύνθηκε για τη διάσωσή τους στις Λαϊκές Δημοκρατίες, οι οποίες δέχτηκαν και φιλοξένησαν περίπου 25.000 παιδιά, όλα με τη συγκατάθεση των γονιών τους. Τον Μάη του 1948 συστάθηκε και ειδική Επιτροπή Βοήθειας στο Παιδί (ΕΒΟΠ), με επικεφαλής τον Πέτρο Κόκκαλη και μέλη την Ελλη Αλεξίου, τον Γιώργη Αθανασιάδη, τον Γιώργη Ζωίδη κ.ά.