ΦΩΤΟ

Την Τετάρτη 12 Μάρτη η οικογένεια, οι Κομματικές Οργανώσεις Χαϊδαρίου του ΚΚΕ, συγγενείς και φίλοι αποχαιρέτησαν την συναγωνίστρια και στενή οπαδό του Κόμματος ΜΑΡΙΑ ΚΑΥΚΑΛΕΤΟΥ, που «έφυγε» από τη ζωή δύο μέρες πριν, στα 89 της χρόνια. Γεννήθηκε στην Ιεράπετρα Κρήτης το 1936. Σπούδασε στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή παίρνοντας πτυχίο οικονομολόγου, επάγγελμα που άσκησε στη συνέχεια της ζωής της. Το 1959 παντρεύεται τον σύντροφο Γιάννη Καυκαλέτο, από το Κλήμα Ευπαλίου Φωκίδας, αποκτώντας δύο παιδιά, τον Τάσο και τον Μανώλη, εγγόνια και ένα δισέγγονο.

Δραστηριοποιείται μέσα από την ΕΔΑ και το 1967, με την επιβολή της χούντας, συλλαμβάνεται από τις πρώτες μέρες και εξορίζεται στη Γυάρο, όπου κρατείται στην πτέρυγα των «αμετανόητων». Ο σύζυγός της, Γιάννης, ξεφεύγει με περιπετειώδη τρόπο και παραμένει καταζητούμενος, βέβαια πριν τη χούντα είχε περάσει και από το στρατόπεδο εξόριστων του Αη Στράτη (Ζ/2 σκηνή του Β' τομέα). Τα δύο μικρά παιδιά τα φροντίζει ο θείος τους, Χαράλαμπος, στο χωριό, όπου και πηγαίνουν σχολείο. Με την πτώση της χούντας η Μαρία στέκεται σταθερά δίπλα στο ΚΚΕ, και την περίοδο της αντεπανάστασης ακλόνητη στις αξίες του σοσιαλισμού, αταλάντευτα με το ΚΚΕ έως την τελευταία της πνοή.

Η συναγωνίστρια Μαρία ήταν καλλιεργημένος άνθρωπος, χωρίς έπαρση, ευγενής, επιμελής αναγνώστρια του «Ριζοσπάστη» για δεκαετίες, αλλά και του καλού λογοτεχνικού βιβλίου μέχρι τα βαθιά της γεράματα, αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα - παρακαταθήκη στο οικογενειακό και συγγενικό της περιβάλλον.

Η οικογένειά της, ενόψει του 40ήμερου μνημόσυνου, που θα γίνει αύριο στο Χαϊδάρι σε στενό οικογενειακό κύκλο, στη μνήμη της κατέθεσε 130 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

***

ΦΩΤΟ

Στις 27 Απρίλη συμπληρώνεται ένας χρόνος που «έφυγε» από κοντά μας, σε ηλικία 87 ετών, η μάνα και γιαγιά μας ΜΑΡΙΑ ΠΑΤΑΡΙΔΟΥ, το γένος Δαμιανίδου. Μέχρι το τέλος της παρέμεινε μέλος του ΚΚΕ. Στη μνήμη της τα παιδιά της, Σπύρος Παταρίδης και Σοφία Αλτινάκη, το γένος Παταρίδου, προσφέρουν 100 ευρώ ως ενίσχυση στο τιμημένο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ωραιοκάστρου.

• Στις 27 Απρίλη συμπληρώνεται ένας χρόνος που «έφυγε» από κοντά μας, σε ηλικία 87 ετών, η αγαπημένη μου αδερφή ΜΑΡΙΑ ΠΑΤΑΡΙΔΟΥ του Δαμιανού και της Βικτωρίας, το γένος Δαμιανίδου. Στη μνήμη της ο αδερφός της, Φώτιος Δαμιανίδης, και η οικογένειά του προσφέρουν 100 ευρώ στο ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ Ωραιοκάστρου.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΕΛΩΝΗ, που έχασε τη ζωή του στα 21 του χρόνια στις 7 Μάρτη, τόσο ξαφνικά και άδικα, σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στη Σπάρτη, όπου σπούδαζε και εργαζόταν, οι Οργανώσεις Αγίου Δημητρίου του ΚΚΕ και της ΚΝΕ προσφέρουν το ποσό των 265 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

• Στη μνήμη του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΠΕΛΩΝΗ, που τόσο απροσδόκητα και πρόωρα «έφυγε» από τη ζωή, ο σύντροφος Δ. Χ. προσφέρει στο ΚΚΕ 70 ευρώ.

***

ΦΩΤΟ 2

Συμπληρώνονται δύο χρόνια από τη μέρα που «έφυγε» από κοντά μας η αγαπημένη μας σύζυγος, μητέρα και γιαγιά ΒΑΛΕΝΤΙΝΗ ΚΑΛΛΙΓΙΑΝΝΙΔΟΥ. Στοργική, ακούραστη, δυναμική, άνθρωπος της προσφοράς. Το τελευταίο μέλος από τα αδέρφια της οικογένειας Σεμίκιν. Κόρη του ΑΛΕΞΙΟΥ ΣΕΜΙΚΙΝ, μπολσεβίκου, κομμουνιστή της Οκτωβριανής Επανάστασης, στελέχους καθοδηγητικού οργάνου, Γραμματέα όλου του Νότιου Καζακστάν. Ενας από τους πρώτους κομμουνιστές μαχητές, που κατετάγη στον ηρωικό Κόκκινο Στρατό ως αξιωματικός και έπεσε στο πεδίο της μάχης στο Λένινγκραντ. Μεταξύ αυτών τιμάμε την 9η Μάη, Μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, οπότε κλείνουν 80 χρόνια από το τέλος του πιο αιματηρού πολέμου που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Τεράστια η προσφορά του Κόμματος των Μπολσεβίκων, ψυχής της αντίστασης του ηρωικού Κόκκινου Στρατού και του σοβιετικού λαού, με 20 εκατομμύρια θύματα, για την ήττα του φασιστικού τέρατος, καταδιώκοντας τα ναζιστικά στρατεύματα μέχρι τη «φωλιά» του ναζισμού, το Βερολίνο, και τη συνθηκολόγηση.

Στη μνήμη τους ο σύζυγος, Κωνσταντίνος, τα παιδιά και τα εγγόνια, Νίκος, Θοδωρής, Ζωή, Ελένη, Εύη, Αρης Καλλιγιαννίδης, προσφέρουν 100 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω ΚΟΒ Β' Διαμερίσματος Πειραιά.

***

ΦΩΤΟ

Πριν έναν χρόνο «έφυγε» από τη ζωή ένας περήφανος άνθρωπος, ο ανωγειανός κομμουνιστής ΣΤΕΛΗΣ ΣΤΑΥΡΑΚΑΚΗΣ. Στη μνήμη του προσφέρω στο Κόμμα 30 ευρώ.

Μηνάς Αντύπας

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του συντρόφου ΓΙΑΝΝΗ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗ. Συνοργανωτής και αγωνιστής των αντιδικτατορικών επιτροπών στη Γερμανία κατά της χούντας στην Ελλάδα. Αγαπητός και ήρεμος να εκφέρει τη γνώμη του και τη βοήθειά του στα προβλήματα των Ελλήνων και Γερμανών συναδέλφων του. Σταθερός αγωνιστής στα εργατικά συνδικάτα μαζί με τους Ελληνες και Γερμανούς συντρόφους του. Γνώριζε άριστα τα χρόνια προβλήματα της υγείας του και όταν κατάλαβε ότι πάει προς το τέλος της ζωής του, επέστρεψε στην οικογένειά του, να τους χαρεί έως το τέλος του.

Εφυγε όπως το 'θελε, υπερήφανος που γνώρισε παιδιά, εγγόνια και δισέγγονα που τους γαλούχησε στον ίδιο δρόμο που ο ίδιος πορεύτηκε, ακούραστος πάντα στο όραμά του, πιστός στον αγώνα της ζωής του, δηλαδή στην κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ειρήνη, την ελευθερία, σε έναν ωραίο, αγνό κόσμο, χωρίς πολέμους, φτώχεια και εκμετάλλευση. «Εφυγε» χωρίς να δει μια σοσιαλιστική - κομμουνιστική πατρίδα που τόσο αγαπούσε. «Εφυγε» χωρίς να δει τις τεράστιες εκδηλώσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, από εκατομμύρια σε όλους τους δρόμους της Ελλάδας, για τον δίκαιο αγώνα των γονιών και συγγενών, γενικά όλων των Ελλήνων για να μάθουν την αλήθεια για τον άδικο χαμό των παιδιών τους στο έγκλημα των Τεμπών με τα τρένα, για τη φωτιά που έκαψε πάνω από 30 νέους και νέες, σύνολο 57, και το μπάζωμα των πτωμάτων για να μη μάθουμε την αλήθεια.

«Εφυγες» περήφανος, ακούγοντας σίγουρα τη μουσική του αγαπημένου σου μουσικοσυνθέτη Μίκη Θεοδωράκη, που τον γνώρισες από κοντά στη συναυλία στην Κολονία κατά της χούντας, όπου καθόσουν δίπλα του.

«Εφυγες» ήρεμος, ήσυχος και ωραίος, στον ύπνο σου, μόνος σου, όπως το ήθελες, να μη γίνεις βάρος κανενός.

Θα μας λείψεις, το ξέρουμε, αδερφέ και σύντροφε, όμως θα είμαστε με τις σκέψεις μας πάντα κοντά σου.

Καλό και ωραίο ταξίδι να 'χεις!

Στη μνήμη του Γιάννη Γρηγοριάδη ο αδερφός του, Λευτέρης, προσφέρει στο ΚΚΕ 500 ευρώ, ως δεύτερη δόση, μέσω ΤΟ Ενεργειακού Κέντρου.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη της αγαπημένης μας ΠΟΛΥ (ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΑ ΠΑΥΡΙΑΝΙΔΟΥ), που χάθηκε πολύ νωρίς, προσφέρουμε στο ΚΚΕ, στο Κόμμα που εμπιστευόταν και στήριζε οικονομικά, το ποσό των 50 ευρώ, μέσω της ΚΟΒ Ελεγκτών της ΣΟΛ.

Χρύσα - Παναγιώτης

***

ΦΩΤΟ

Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΖΩΤΟΣ γεννήθηκε στο Ροδοτόπι στις 3/8/1935, από γονείς μαχητές στον ΔΣΕ, τον Αλκη και την Ιουλία. Αυτός και η αδερφή του γλίτωσαν τη σύλληψη από την εθνική χωροφυλακή και το παιδομάζωμα της Φρειδερίκης, χάρη στην αλληλεγγύη των συγχωριανών τους, που τα έκρυβαν για μεγάλο διάστημα. Πέρασαν οργανωμένα τα σύνορα της Αλβανίας και έφτασαν στη Βουδαπέστη της Ουγγαρίας. Το 1954 αντάμωσαν με τους γονείς τους στην Τασκένδη της Σοβιετικής Ενωσης, όπου εκεί τελείωσε το σχολείο και σπούδασε στην Ανώτερη Σχολή Μηχανικών Αεροσκαφών.

Επαναπατρίστηκε το 1976, με τα 16 χρόνια να κατοικεί στην Αθήνα και τα υπόλοιπα στο Ροδοτόπι. Μέχρι το τέλος της ζωής του ήταν πιστός στα ιδανικά του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, κάθε Κυριακή περίμενε τους νεολαίους της ΚΝΕ και τους συντρόφους από το Κόμμα για τον «Ριζοσπάστη» και για να διηγηθεί τις κατακτήσεις της Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

Στη μνήμη του η σύζυγος, Πολυξένη, και η οικογένειά του προσφέρουν 150 ευρώ για οικονομική ενίσχυση στο ΚΚΕ.

***

ΦΩΤΟ

Στη μνήμη του ΚΩΣΤΑ ΚΟΛΙΟΥΣΗ προσφέρουμε 100 ευρώ στο ΚΚΕ μέσω της ΚΟΒ Ταύρου.

Η οικογένειά του

***

ΦΩΤΟ

Πέρασαν 20 χρόνια που «έφυγε» από κοντά μας ο αγαπημένος μας πατέρας και παππούς ΒΑΪΟΣ ΣΙΑΚΑΒΑΡΑΣ. Οι αξίες του, οι αρχές του και τα ιδανικά του παραμένουν ολοζώντανα μέσα μας! Στη μνήμη του, προσφέρουμε στο Κόμμα του, στο Κόμμα μας, 50 ευρώ, μέσω της Κομματικής Οργάνωσης Ανω Λιοσίων του ΚΚΕ.

Η κόρη του, Κατερίνα, και οι εγγονές του, Βάγια και Ηρώ

***

ΦΩΤΟ

Τον Δεκέμβρη του 2020 «έφυγε» από τη ζωή ο ΓΙΩΡΓΗΣ ΚΑΡΑΝΙΚΟΛΑΣ, μέλος του Κόμματος στην Οργάνωση του Ζωγράφου. Στη μνήμη του δίνω στο Παράρτημα Ζωγράφου της Εθνικής Αντίστασης, μέλος του οποίου ήταν ο Γιώργος, 30 ευρώ.

Α. Σ.

***

ΦΩΤΟ

Στις 30/3/2025 «έφυγε» από τη ζωή ο σύντροφος ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΥΛΑΚΗΣ, δημοσιογράφος και συγγραφέας, γεννημένος το 1940 στο χωριό Βρύσες Αγίου Βασιλείου στο Ρέθυμνο. Από την αρχή της ζωής του γαλουχήθηκε με τις αρχές και τις αξίες του αντιστασιακού αγώνα που φούντωνε στην περιοχή. Αυτό το κλίμα, σε συνδυασμό με τις συνθήκες διαβίωσης στην επαρχία, βοήθησαν τον Στέφανο να αγαπήσει τους απλούς ανθρώπους, να αφουγκραστεί τα πάθη, τις αδυναμίες αλλά και το μεγαλείο του χαρακτήρα τους. Τον βοήθησαν να κατανοήσει και να αναδείξει τη διαλεκτική σχέση ανάμεσα στο φυσικό περιβάλλον και στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Στα έργα του περιγράφει με ευγενικό και εκλαϊκευτικό τρόπο την κρητική επαρχία, όπως την έζησε ή την αφουγκράστηκε από τους απλούς ανθρώπους της Περιφέρειάς του και ευρύτερα. Ο λόγος του είναι απλός και κατανοητός, χωρίς να χάνει τη λυρικότητά του στην περιγραφή.

Οι σύντροφοί του, ως πρώτη δόση και αντί για στεφάνια, όπως έγγραφα απαίτησε, προσφέρουν στην ΤΕ Ρεθύμνου μέσω της ΚΟΒ Αγ. Βασιλείου, της οποίας ήταν μέλος, 200 ευρώ.

***

ΦΩΤΟ

Συμπληρώνονται φέτος 78 χρόνια από τη νύχτα της 15ης Απριλίου 1947, τότε που με εντολή του ΚΚΕ ο αντισυνταγματάρχης - αξιωματικός του ΕΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΚΟΥΚΟΥΡΑΣ μαζί με άλλους 11 ΕΛΑΣίτες αξιωματικούς δραπέτευσαν από τη Νάξο, όπου ήταν εκτοπισμένοι. Με ένα καΐκι έφτασαν στον Ευβοϊκό κόλπο, στο Βαθύ Αυλίδας. Προορισμός τους η Οίτη της Φθιώτιδας, για να ενταχθούν στον ΔΣΕ.

Περπατώντας νύχτα, για να αποφύγουν τους διώκτες τους, σε δύσκολα μονοπάτια, ο Κούκουρας στραμπούληξε το πόδι του και ήταν αδύνατο να βαδίσει. Γι' αυτό αποφάσισαν να παραμείνει λίγες μέρες σε μια καλύβα, στο μαντρί του Ν. Γκριτζάπη στην Αλογοπατησιά, λίγο πιο πάνω από το Κάστρο Βοιωτίας. Αυτός θα τον φρόντιζε, μέχρι να ξεπρηστεί το πόδι του. Οταν οι χωροφύλακες έπιασαν τον Γκριτζάπη, ο Κούκουρας στην κρυψώνα του έμεινε αβοήθητος, χωρίς φαΐ, νερό και γιατρικά. Οπότε, βγήκε και κουτσαίνοντας κατάφερε και έφτασε στο βοσκοτόπι Βουρλέζα Μαρτίνου Φθιώτιδας. Ζήτησε βοήθεια από τον Μαρτιναίο βοσκό Γ. Καραμάνη. Αντί για βοήθεια, του πήγε χωροφύλακες και ΜΑΥδες. Μεταφέρθηκε στη Λαμία. Πέρασε στρατοδικείο, μαζί με τον Κίμωνα Χατζημιχαλάκη, που είχε συλληφθεί κι αυτός σε μάχη στο Ρεγγίνι, με απόσπασμα χωροφυλάκων που τους κυνηγούσαν. Ο Κούκουρας καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στις 13/6/1947, στη Λαμία, ενώ ο Κ. Χατζημιχαλάκης καταδικάστηκε σε ισόβια.

Ως γνήσιο τέκνο της πατρίδας, ο Δ. Κούκουρας στάθηκε αλύγιστος. Παρέμεινε πιστός στα ιδανικά και στην ιερή υπόθεση του δίκαιου αγώνα του λαού για ανεξαρτησία της πατρίδας από ντόπιους και ξένους δυνάστες, αναλαμβάνοντας στο στρατοδικείο πλήρως την ευθύνη της απόδρασής τους. Αυτό που πέτυχαν οι διώκτες και οι εκτελεστές του ήταν να περάσει ο θρυλικός αυτός αγωνιστής στο πάνθεον των ηρώων του αγώνα για λευτεριά και ανεξαρτησία.

Στην άσβεστη μνήμη του και των άλλων 11 αγωνιστών για την ανεξαρτησία της πατρίδας, ο Χαρίλαος Ρούσης προσφέρει 100 ευρώ στο «Σπίτι του Αγωνιστή».

***

ΦΩΤΟ

Εξι χρόνια συμπληρώνονται στις 13/4 από το «φευγιό», σε ηλικία 29 ετών, του πολυαγαπημένου μας ξαδέρφου και ανιψιού, συντρόφου ΧΡΗΣΤΟΥ Ν. ΚΟΛΟΒΟΥ, αγωνιστή της ζωής, μέλους της ΚΝΕ. Για τους λαϊκούς αγώνες του Κόμματος προσφέρουμε 55 ευρώ στη μνήμη του, μέσω ΚΟΒ Ωδείων - Ορχηστρών της ΤΟ Καλλιτεχνών της ΚΟ Αττικής.

Η οικογένειά του, Ηλίας, Μάρω και Χρήστος Κολοβός και Κώστας Σερεμέτης