ΣΤΡΑΣΒΟΥΡΓΟ.-

Παρέμβαση προ ημερησίας διάταξης στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου έκανε ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ Κώστας Αλυσσανδράκης, για την κατάσταση στην Τουρκία. Αφού εξέφρασε τη συμφωνία του με προηγούμενες τοποθετήσεις που καταδίκαζαν τη βία που εξασκήθηκε κατά των διαδηλωτών στη διαδήλωση του HADEP την 1η Σεπτέμβρη, αναφέρθηκε και στην απεργία πείνας στις φυλακές και είπε τα εξής:

«Εχουν περάσει 10 μήνες από τότε που πολιτικοί κρατούμενοι στις τουρκικές φυλακές ξεκίνησαν απεργία πείνας, διαμαρτυρόμενοι για τα σχέδια της κυβέρνησης να τους απομονώσει σε μικρά κελιά.

Ο μέχρι τώρα απολογισμός είναι τραγικός: 32 νέοι άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους από την απεργία πείνας, ενώ άλλοι 31 σκοτώθηκαν στη διάρκεια της επιδρομής των τουρκικών αρχών στις φυλακές τον προηγούμενο Δεκέμβρη. Τελευταίο θύμα η Χουλιά Σιμσέκ, που άφησε την τελευταία της πνοή στις 31 Αυγούστου. Ηταν η έκτη συγγενής πολιτικών κρατουμένων που πέθανε από απεργία πείνας.

Εκ μέρους του ΚΚΕ καταγγέλλω από το βήμα αυτό, τόσο την αδιαλλαξία του τουρκικού καθεστώτος, όσο και την υποκρισία αυτών που, ενώ κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, δεν κάνουν το παραμικρό για να πιέσουν την τουρκική κυβέρνηση ώστε να σταματήσει την αδιαλλαξία της απέναντι στα δίκαια αιτήματα των κρατουμένων και να σεβαστεί γενικότερα τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ανάμεσα στους τελευταίους είναι και η Ευρωπαϊκή Ενωση, η οποία έχει και ιδιαίτερη ευθύνη, αφού η Τουρκία είναι υποψήφια για ένταξη.

Αδιαφορία απέναντι στο έγκλημα σημαίνει συνενοχή».

ΒΕΡΟΛΙΝΟ και ΑΘΗΝΑ.-

Οι δυνάμεις που τάσσονται υπέρ ενός καπιταλισμού με «πιο ανθρώπινο πρόσωπο», αλλά και ένα σημαντικό μέρος του κινήματος κατά της «παγκοσμιοποίησης» εντάσσουν καταχρηστικά τις ιδέες του οικονομολόγου Τόμπιν με κορωνίδα το «φόρο Τόμπιν» στο ιδεολογικό τους υπόβαθρο: τάδε έφη ο ίδιος ο Τζέιμς Τόμπιν, σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό «Σπίγκελ», η οποία αποκαλύπτει με τρόπο που δεν επιδέχεται παρεξηγήσεων πόσο επιφανειακή είναι η ανάλυση όσων τον επικαλούνται.

Ο Τόμπιν δήλωσε στο «Σπίγκελ» του περασμένου Σαββάτου (1 Σεπτέμβρη) ότι όσοι τον επευφημούν «το κάνουν για τους λάθος λόγους»: «καταχρώνται το όνομά μου», είπε, εξηγώντας πως «δεν έχω το παραμικρό κοινό με τους αντίπαλους της παγκοσμιοποίησης. Είμαι οικονομολόγος και όπως οι περισσότεροι οικονομολόγοι είμαι υποστηρικτής του ελεύθερου εμπορίου. Υποστηρίζω το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου - όλα αυτά στα οποία επιτίθενται».

Οσο για την ιδέα του υποψήφιου νομπελίστα που κερδίζει την ευμένεια ηγετών, όπως ο Γάλλος σοσιαλιστής πρωθυπουργός Λιονέλ Ζοσπέν, την επιβολή δηλαδή ενός παγκόσμιου φόρου στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές που είχε προτείνει το 1972, ώστε (όπως λένε όσοι θεωρεί παρερμηνευτές του) να «απαλυνθεί» η κατάσταση για τις φτωχές χώρες, ο ίδιος ο Τόμπιν τη θεωρεί ανεφάρμοστη: «δεν έχει καμία πιθανότητα», λέει, διότι απλούστατα «οι σημαντικοί άνθρωποι στην παγκόσμια χρηματοοικονομική σκηνή αντιτίθενται σ' αυτήν». Ο Τόμπιν ως κατ' εξοχήν καπιταλιστής οικονομολόγος επιθυμούσε την επιβολή του φόρου όχι προς όφελος των φτωχών χωρών, αλλά για τη «σταθεροποίηση» του διεθνούς χρηματοοικονομικού περιβάλλοντος - και γι' αυτό ακριβώς κατηγορεί όσους ενστερνίζονται την ιδέα του ως ένοχους παρερμηνείας...

Αντί του φόρου «του», ο Τόμπιν τάσσεται αναφανδόν υπέρ της «ενίσχυσης και της διεύρυνσης των αρμοδιοτήτων του ΔΝΤ, της ΠΤ, και του ΠΟΕ». Η απομυθοποίηση του Τόμπιν έχει ιδιαίτερη σημασία: οι ιδέες που προβάλλονταν (από παρερμηνεία - ή μήπως σε ορισμένες περιπτώσεις, από τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα, εκ του πονηρού;) ως σπέρματα «ανατροπής» αποδεικνύονται στην ουσία τους να έχουν σχεδιαστεί για τη διάσωση του συστήματος - και της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης βεβαίως βεβαίως.

Η συνέντευξη έτυχε ευρύτατης κάλυψης τόσο από τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία -τα αποσπάσματά της που παραθέτουμε σταχυολογεί το «Ασοσιέιτεντ Πρες»- ενώ έχει ενδιαφέρον και η κάλυψη που επιφύλαξε σ' αυτήν και η «Ελευθεροτυπία», ο συνεργάτης της οποίας Τάκης Μίχας είχε στο χτεσινό της (4/9) φύλλο εκτενή σχετική παρουσίαση. Ο Τ. Μίχας τονίζει πως ο Τόμπιν απορρίπτει κατηγορηματικά την ιδέα πως η «παγκοσμιοποίηση» προκαλεί τις ανισότητες και τάσσεται υπέρ του «ελεύθερου εμπορίου» άμα τε και του «ανοίγματος των αγορών» τα οποία συνδυαζόμενα αναγάγει προφανώς σε πανάκεια.

Ισως η αποκαλυπτικότερη τοποθέτηση του Τόμπιν είναι αυτή περί του αιτήματος εξομοίωσης των συνθηκών για τους εργαζόμενους των φτωχών χωρών με εκείνες που απολαμβάνουν οι εργαζόμενοι των πλουσίων χωρών: «Η φτώχεια μπορεί να έχει πολλά αίτια, τα περισσότερα από τα οποία οφείλονται στις πολιτικές που ακολουθούν οι ίδιες οι χώρες», δηλώνει! (Δηλαδή για τη φτώχεια της Αφρικής είναι υπεύθυνη η ίδια - κι η Λατινική Αμερική είναι με την ίδια λογική υπεύθυνη για την αποικιοκρατία, εξάγεται το συμπέρασμα...).

Οι φτωχοί, καταλήγει ο Μίχας σταχυολογώντας τον Τόμπιν, «δεν πρόκειται να ωφεληθούν από τα μέτρα που προτείνουν οι εχθροί της παγκοσμιοποίησης, όπως η εξομοίωση των εργασιακών συνθηκών, με αυτές που επικρατούν στις αναπτυγμένες χώρες. Με αυτόν τον τρόπο θα μειωθεί η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων των φτωχών χωρών στις πλούσιες αγορές» (!). Τώρα το ότι τα προϊόντα για τα οποία μιλάει ο Τόμπιν είναι συνήθως οι πρώτες ύλες (το αργό πετρέλαιο της Νιγηρίας, χώρας που είναι αναγκασμένη να εισάγει από το εξωτερικό τα προϊόντα του δικού της πετρελαίου π.χ.) που καταληστεύονται από τη Δύση, μάλλον «θετικό» το βρίσκει ο καθηγητής...

Αν μη τι άλλο τα «αποκαλυπτήρια» του πραγματικού Τόμπιν και όχι ενός φαντασιακού... επαναστάτη έχουν τη χρησιμότητά τους...

ΛΟΝΔΙΝΟ.-

Η διοίκηση της «Μπρίτις Αίργουεϊς» ανακοίνωσε χτες στα συνδικάτα ότι θα προβεί σε απολύσεις 1.800 εργαζόμενους ως τον επόμενο Απρίλη, σε μια προσπάθεια περιορισμού του λειτουργικού τους κόστους, μεταδίδει το «Ασοσιέιτεντ Πρες».

Η πιο γνωστή αεροπορική εταιρία της Βρετανίας ανακοίνωσε πως ελπίζει να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα «εθελοντικών αποχωρήσεων». Οι μηχανικοί, τα πληρώματα καμπίνας και οι υπάλληλοι του τομέα εξυπηρέτησης πελατών θα επηρεαστούν από τις απολύσεις, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες.