Τα λόγια του Γκορμπατσόφ, όταν δήλωνε τη μεγάλη του ικανοποίηση για την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης και των άλλων Λαϊκών Δημοκρατιών και πως το μεγάλο του «όνειρο» ήταν η εξολόθρευση των κομμουνιστικών κομμάτων ανά τον κόσμο, εκτός του ότι ήταν προδοτικά, βρώμικα και πολύ ανόητα, ήταν και ανιστόρητα.

Μίλησε περί «ανυπόφορης δικτατορίας» στο σοσιαλισμό! Ομως κάνει ότι δε γνωρίζει πως ο σοσιαλισμός που γνώρισε, ανέτρεψε δυνάστες μέσα και έξω από τη χώρα του και σφυρηλάτησε την ενότητα πολυάριθμων διαφορετικών εθνοτήτων. «Ξεχνά» ότι ο σοβιετικός λαός πολέμησε ηρωικά ενάντια στο φασισμό και θυσίασε εκατομμύρια παιδιά του για τη λευτεριά της πατρίδας τους; Γιατί να το κάνουν αυτό, εάν ζούσαν τόσο «ανυπόφορη ζωή» και δεν προσκύνησαν τον Χίτλερ για να τους την αλλάξει προς το «καλύτερο»;

Μήπως μπορεί να μας πει ο προδότης αυτός του σοσιαλισμού, εάν υπήρξε στη σύγχρονη ιστορία της ανθρωπότητας μεγαλύτερη περίοδος ειρήνης από αυτή που ζήσαμε μετά το γκρέμισμα του ναζισμού έως την υποχώρηση του σοσιαλισμού; Αγρυπνος φρουρός στάθηκε όλα αυτά τα χρόνια για την ειρήνη ο σοσιαλισμός.

Γιατί σκόπιμα αποκρύπτει ότι ο σοβιετικός λαός, επί των ημερών του σοσιαλισμού, όχι μόνο δε γνώρισε τη μάστιγα της ανεργίας, αλλά υπήρχαν και κενές θέσεις εργασίας; Γιατί δε λέει λέξη για το ότι από το ξύλινο αλέτρι της τσαρικής Ρωσίας και παρά τους εσωτερικούς κραδασμούς δυο περίπου δεκαετιών και ενός παγκοσμίου πολέμου, η Σοβιετική Ενωση στα 60 χρόνια της κατάφερε να γίνει μια υπερδύναμη στον κόσμο, όταν οι ΗΠΑ, η αντίπαλη υπερδύναμη, για να φθάσει εκεί που έφθασε είχε μετατρέψει σε χρυσάφι το αίμα εκατομμυρίων Ευρωπαίων που είχαν μεταναστεύσει σ' αυτήν;

Γιατί καταπίνει τη γλώσσα του στο αναμφισβήτητο γεγονός της ανάπτυξης του συνδικαλιστικού κινήματος στον κόσμο χάρη στους αγώνες του σοσιαλισμού που είχαν ως αποτέλεσμα να υποχρεώσουν τους κεφαλαιοκράτες να κάνουν πίσω προς όφελος των εργαζομένων;

Αυτά και μόνο τα λίγα που αναφέρω αποδεικνύουν ότι η αποκρουστική εικόνα που παρουσίασε ο «Γκόρμπι», αυτός ο προδότης του σοσιαλισμού, για τη Σοβιετική Ενωση, ήταν σκόπιμη και πληρωμένη από τους αντιπάλους του σοσιαλισμού, αυτούς που πιστά υπηρετούσε από χρόνια, όταν ροκάνιζε σαν το σαράκι τα θεμέλια της σοβιετικής εξουσίας, της οποίας έγινε και «ηγέτης»!

Η παράδοση του τέως ηγέτη της Γιουγκοσλαβίας, Σλόμποταν Μιλόσεβιτς, στους εγκληματίες που ρήμαξαν τη σερβική και γιουγκοσλαβική επικράτεια, θυμίζει τη συναλλαγή του Ιούδα, με το φαρισαϊκό κατεστημένο. Παρείχε «γην και ύδωρ», στους διεθνείς εγκληματίες και τρομοκράτες! «Νέοι άνδρες νέα ήθη», ελέχθη από τους προγόνους μας που έδωσαν τα φώτα του πολιτισμού, τότε που οι πρόγονοι των σημερινών εγκληματιών επεδίδοντο στον κανιβαλισμό. Οπως άλλωστε κάνουν οι απόγονοί των, πράγμα που επιβεβαιώνει η τραγωδία της χώρας αυτής και όχι μόνον.

Παρ' όλα αυτά, η τωρινή ηγεσία, συντάχτηκε με τους κανιβάλους του 21ου αιώνα και παρέδωσε στη «Δικαιοσύνη» τους, έναν ηγέτη ο οποίος, δυστυχώς, έδειξε πως είναι το τελευταίο «αντίγραφο» ηγετών όπως ο Τίτο. Κρίμα και άκρως επικίνδυνο που εξέλιπε αυτό το είδος ηγετών...

Η σημερινή «κυβέρνηση» της Σερβίας, είναι ανάξια των περιστάσεων και μολύνει με τα πέλματά της την ιερή γη της Σερβίας με τις τόσες ηρωικές παραδόσεις, άρρηκτα δεμένες με τους υπέρ της ελευθερίας αγώνες ημών των Ελλήνων. Φίλοι εκ παραδόσεως και κληρονόμοι, αμφότεροι, ενός πνεύματος αντίστασης στους εκάστοτε ισχυρούς. Πέραν βεβαίως της σημερινής σερβικής ηγεσίας μεμφόμεθα εξίσου και την κυβέρνησή μας, που ενάντια στα αισθήματα του λαού μας -κατά ποσοστό 98%- ετάχθη με τους δολοφόνους και εμπρηστές της ειρήνης στην περιοχή μας - και όπου αλλού κρίνεται ότι τους συμφέρει.

Τολμώ να προβλέψω πως η παράδοση του τέως ηγέτη, στους δημίους του γιουγκοσλαβικού λαού, έναντι «πινακίου φακής», θα αποδειχθεί το «Κύκνειον άσμα» μιας κατ' ουσία δοτής κυβέρνησης και ηγεσίας. Πιθανότατα δε, θα ανοίξουν οι «ασκοί του Αιόλου», διότι «πολλοί την προδοσία ηγάπησαν αλλά τον προδότη ουδείς». Ο υπερήφανος λαός της Σερβίας, αλλά και όλοι οι λαοί των Βαλκανίων, «πλην Λακεδαιμονίων» -δηλαδή των ουτσεκάδων που έχουν ποτιστεί από τους Αμερικάνους με το ηδύποτο της «Μεγάλης Αλβανίας»- δε θα συγχωρήσουν αυτό το χιτλερικής έμπνευσης συνταγματικό πραξικόπημα.

Εμάς τους Ελληνες, που με τους Σέρβους μας ενώνουν κοινοί αγώνες, προαισθανόμαστε πως ό,τι γίνεται στη γειτονική μας χώρα μάς αφορά άμεσα. Νιώθουμε πια πως βρισκόμαστε και μεις στο μάτι του κυκλώνα...

Γεώργιος Τρανταλίδης, δικηγόρος, Πειραιά. Με αφορμή το πρόσφατο και αιφνίδιο περιστατικό από φάρμακο κατά της χοληστερόλης, διαπιστώνουμε τις τεράστιες ευθύνες του ΕΟΦ αναφορικά με τη σοβαρή καθυστέρηση στην ενημέρωση της κοινής γνώμης.

Καλείται λοιπόν ο ΕΟΦ να απαντήσει σε πόσους γιατρούς, σε ποιες περιπτώσεις και για ποια φάρμακα επέβαλε κυρώσεις τα τελευταία 5 χρόνια σ' αυτούς που σκόπιμα παρέλειψαν να ενημερώσουν τον ΕΟΦ εντός του προβλεπόμενου χρόνου (των 14 ημερών) για τις θανατηφόρες παρενέργειες ορισμένων φαρμάκων.

Μήπως είναι βαρύτατη παράβαση η παράλειψη του ΕΟΦ (καλύπτοντας τις φαρμακοβιομηχανίες, αντικειμενικά) να ανακοινώσει από τον Τύπο τα κρούσματα των παρενεργειών ενός φαρμάκου, ώστε να σταματήσει η λήψη του; Μόνο έτσι πιστεύω προστατεύεται η υγεία των πολιτών και ειδικότερα των ασθενών που λαμβάνουν συγκεκριμένο φάρμακο.

Αναμένω την απάντηση του κ. Προέδρου του ΕΟΦ.

Μπάμπης Λεωνιδάκης, παλαίμαχος αντιστασιακός, Γεωργούπολη Αποκωρόνου Κρήτης. Δροσολογούμε το κατά δύναμιν, κυνηγώντας τις δροσοποτάδες στις κάψες του καλοκαιριού, μα ο «Ριζοσπάστης» να μη λείπει. Κι αν τύχει κι αποκρεμαστούμε σε δυσβάστακτα βουνά, πάλι «αυτός» στα ισώματα θα μας καρτερεί, φύλλο το φύλλο.

Ετσι σ' ένα πισωγύρισμα μας, βρήκαμε το «Ρ» της 29-6-01 να μας περιμένει, μαζί μ' όσα άλλα φύλλα μας λείπανε. Ανάμεσα σ' όλα, το μάτι μου έπεσε στο πλούσιο κι αναλυτικό ρεπορτάζ για το κάτεργο Ιτζεδίν. Να 'ναι πολύχρονος ο Λ. Ηλιάκης, που μου ξαναζέστανε μέρες αγώνων, της αγωνίας και πάλης για ζωή και θάνατο, επιβίωση και μόρφωση, στα 8 χρόνια που περάσαμε μαζί εκεί, από τα συνολικά 16 για μένα, σε Γιούρες και Κέρκυρες, Κεφαλονιές κι Ακροναυπλίες, διανθισμένα με το τραγικό «γεια σας, αδέλφια» που μας έστελναν το γλυκοχάραμα οι ήρωες αγωνιστές που πήγαιναν για εκτέλεση.

Για την ιστορική ακρίβεια, ας μου επιτραπεί να συμπληρώσω, για το Ιτζεδίν:

Εκεί κρατήθηκαν, εκτός των όσων αναφέρονται στο ρεπορτάζ, και άλλα διαπρεπή στελέχη μας, όπως: Γιώργος Τρικαλινός, Παντελής Κιουρτσής, Στάθης Κανναβός, Δανήλος Συντυχάκης, Δημήτρης Στολίδης κ.ά.

Ο διευθυντής των φυλακών λεγόταν Αν. Κόρκακας κι όχι Κώστακας κι η φήμη του δεν ήταν και τόσο άμεμπτη, βαρυνόμενος με την ευθύνη του θανάτου κρατουμένων αγωνιστών, προπολεμικά, στις φυλακές «Ασσος» Κεφαλονιάς.

Ο διάσημος, σήμερα και διαπρεπής στην Ευρώπη καθηγητής του Πολυτεχνείου και τότε κρατούμενος, θανατοποινίτης, ονομάζεται Νικίας Σταυρουλάκης και όχι Ηλίας.

Με συντροφικούς χαιρετισμούς.

Αλέξανδρος Χ. Μήτσιου. Συγχαίρω ολόψυχα τον Νίκο Αντωνάκο, για το συγκινητικό του κείμενο με τίτλο «Συνεχίζονται οι εκτελέσεις στο Πικέρμι» από τη στήλη του «Αλλη διάσταση» στον «Κυριακάτικο Ριζοσπάστη» στις 12 Αυγούστου, όπου καταγγέλλει την ασέλγεια του Μπουτάρη, σε βάρος της μνήμης των 51 Ελλήνων ηρώων, που απαγχονίστηκαν από τις «αρχές» της γερμανικής κατοχής.

Ο ίδιος ο Μπουτάρης είναι αυτός που πριν από λίγα χρόνια είχε πρωτοστατήσει για τη μετονομασία της οδού Αγίου Δημητρίου, στη Θεσσαλονίκη, σε «Κεμάλ Ατατούρκ» (το επιβεβαιώνει σε συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία»). Βεβαίως η πρόταση Μπουτάρη δεν έφερε τέρψη στην τουρκική χούντα, διότι δεν πραγματοποιήθηκε, λόγω της αντίδρασης του λαού της Θεσσαλονίκης.

Πιστεύω πως οι όμοιοι με τον Μπουτάρη σε ιδεολογία προωθούν συστηματικά και μεθοδικά την αμνησία και τη λήθη, διότι, πολύ απλά, γνωρίζουν καλά ότι οι λαοί και τα έθνη, χωρίς συνείδηση της ιστορίας τους, αποτελούν χειραγωγήσιμη δουλική μάζα για την παγκόσμια εξουσιαστική τάξη.

Παρ' όλα αυτά θα πρέπει να γνωρίζουν οι υπηρέτες της εξουσίας ότι δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσουν στους λαούς την αποβλάκωση που τόσο επιθυμούν, διότι πρωτίστως την έχουν υποστεί οι ίδιοι...