Εχοντας καθαρό ότι τίποτα προς όφελός τους δεν έχουν να περιμένουν από τις κυβερνητικές εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Οτι, αντίθετα, μέρα τη μέρα τα πράγματα θα γίνονται πιο δύσκολα. Οτι είναι άμεση πλέον και η εμπλοκή της χώρας μας στον πόλεμο στα βόρεια σύνορα. Οτι η Θεσσαλονίκη έχει μετατραπεί σε ΝΑΤΟικό ορμητήριο. Οτι αν αφεθούν να κυλήσουν έτσι οι εξελίξεις, απομακρύνεται όλο και πιο πολύ η προοπτική μιας ανάπτυξης προς όφελος του λαού και του τόπου. Οι εργαζόμενοι της πόλης συσπειρωμένοι στα πρωτοβάθμια σωματεία και επιτροπές αγώνα θα δώσουν δυναμικό «παρών» έξω από το χώρο που ο πρωθυπουργός και οι ομοτράπεζοί του - εκπρόσωποι του μεγάλου κεφαλαίου και τα τσιράκια τους - θα δίνουν όρκους πίστης στη συνέχιση μιας πολιτικής που ματώνει την εργατική τάξη, καταστρέφει την παραγωγική βάση, αυξάνει τα ήδη υπερκέρδη των λίγων. Η διαδήλωση δε θα αφήσει βεβαίως άθιχτες τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, που προσέρχονται στη Θεσσαλονίκη για να διαβεβαιώσουν πως είναι και δικός τους στόχος η «ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας», δηλαδή το ξεπάτωμα των εργαζομένων.

Την πρόσκληση για τη διαδήλωση υπογράφουν ήδη τα σωματεία: ΔΕΘ, «Μαλαματίνα», «Φλώρινα - Χωναίος», «Pepsi - ΗΒΗ», 3Ε Θεσσαλονίκης, «Τσάνταλη», ΑΓΝΟ, Καπνεργατών, Οικοδόμων, Δέρματος, Εμποροϋπαλλήλων, Ξύλου, Εργαζομένων στους Περιφερειακούς Δήμους, Νοσοκομείου Αγίου Παύλος, Ιδιωτικών Κλινικών, Συνταξιούχων ΙΚΑ, Υπαλλήλων Συμβολαιογραφείων, Ξενοδοχοϋπαλλήλων, ΟΑΣΘ, Υγειονομικών, ΙΚΑ, ΕΛΠΕ, Συνδέσμου Εμφιαλωμένων, Α` ΕΛΜΕ.

Στο μεταξύ την Παρασκευή, 16 μέλη της διοίκησης του ΕΚΘ ζήτησαν με επιστολή τους την έκτακτη σύγκληση της ολομέλειάς του, αύριο Δευτέρα, με θέμα τη διοργάνωση συλλαλητηρίου στις 8 Σεπτέμβρη.

Στην προκήρυξή της η Επιτροπή Αγώνα που οργανώνει το συλλαλητήριο σημειώνει: «Ο δρόμος που ανοίγει με καθημερινούς αγώνες σε κάθε τόπο δουλιάς και σωματείο, σε κάθε γειτονιά και πόλη, ο δρόμος που πέρασε από τη ΓΕΝΟΒΑ, δεν έχει επιστροφή. Αυτός ο δρόμος περνάει στις 8 Σεπτέμβρη από τη Θεσσαλονίκη». Η Επιτροπή Αγώνα καταγγέλλει εκείνους τους εκπροσώπους των φορέων (δήμος, ΕΚΘ, κλπ.) που προτίμησαν να υπακούσουν στις κομματικές ηγεσίες παρά στο λαό της πόλης και αποφάσισαν να μην προχωρήσουν σε διοργάνωση κινητοποιήσεων. «Αφήνουν, τονίζει, την Εκθεση να ξεπουληθεί σε ιδιώτες. Αφήνουν την Εκθεση να γίνει πάλι βήμα εξαπάτησης του λαού, με οικονομικές εξαγγελίες της κυβέρνησης για ανάπτυξη, έργα, κοινωνικά πακέτα ελεημοσύνης, που μόνο αφελείς μπορούν πια να πιστέψουν. Αφήνουν την κυβέρνηση να καλλωπίσει το αντιλαϊκό πρόσωπό της».

Το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο στηρίζει και συμμετέχει με όλες τις δυνάμεις του στη διαδήλωση που οργανώνουν τα συνδικάτα στη ΔΕΘ στις 8 Σεπτέμβρη, ενώ από τη Γραμματεία του θα δοθεί και συνέντευξη Τύπου στη Θεσσαλονίκη την Τετάρτη, όπου θα παρουσιαστεί το πλαίσιο διεκδικήσεων που προβάλλει το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. «Η ανάπτυξη αυτής της πάλης, τονίζεται σε σχετικό απόσπασμα της απόφασης του ΠΑΜΕ, δεν μπορεί παρά να αντιπαρατεθεί με θεωρίες και θέσεις που προβάλλει η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ. Π.χ. "Ανταγωνιστικότητα", "Παραγωγικότητα", "Σύγκλιση", "Παγκοσμιοποίηση" κ.ά. Σ' αυτή την κατεύθυνση οι ταξικές δυνάμεις πρέπει να προετοιμαστούν καλά και να οξύνουν την αντιπαράθεση ενόψει της κυβερνητικής φιέστας στη ΔΕΘ και της συνεδρίασης της διοίκησης της ΓΣΕΕ που έχει προγραμματιστεί για τις 5 Σεπτέμβρη στη Θεσσαλονίκη».

Σε ευθεία αντιπαράθεση, με τις δυνάμεις της συναίνεσης και της υποταγής που ειδικά σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, μέσα από το ίδιο το πλαίσιο διεκδικήσεων που προβάλλουν, εκφράζουν πλέον ανοιχτά την υποστήριξή τους στην πολιτική εξυπηρέτησης των επιδιώξεων του μεγάλου κεφαλαίου, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) προχώρησε στην επεξεργασία ενός ευρύτατου πλαισίου διεκδικήσεων για το σύνολο των προβλημάτων που απασχολούν την εργατική τάξη της χώρας και κατάρτισε ένα πρόγραμμα δράσης που τίθεται ήδη σε εφαρμογή. Η πρώτη συζήτηση έγινε την Παρασκευή 31 Αυγούστου στη Γραμματεία του ΠΑΜΕ, όπου αποφασίστηκε, επίσης, στις 6 Οκτώβρη, Σάββατο, να συνεδριάσει η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή του ΠΑΜΕ στην Αθήνα.

Στις εκτιμήσεις της για τη σημερινή κατάσταση η Γραμματεία του ΠΑΜΕ σημειώνει: «Η εργατική τάξη, οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας, την αντιλαϊκή πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την πολιτική της συμμετοχής στα εγκληματικά σχέδια του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στα Βαλκάνια. Η ταξική βάση αυτής της πολιτικής είναι συγκεκριμένη. Υπηρετεί αποκλειστικά τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, του ιμπεριαλισμού. Καταργεί, υπονομεύει λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις, εντείνει τον αυταρχισμό και την καταστολή.

Το επόμενο διάστημα, λόγω της οικονομικής και πολιτικής ενσωμάτωσης της χώρας στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, τη συνέχιση και το βάθεμα της αντιλαϊκής πολιτικής των αναδιαρθρώσεων τα λαϊκά προβλήματα θα οξυνθούν, θα γίνει ακόμα πιο επικίνδυνη η εμπλοκή της χώρας στον πόλεμο.

Η πολιτική πάλη και αντιπαράθεση θα ενταθεί. Ολες οι πολιτικές δυνάμεις σχεδιάζουν, οργανώνουν τις παρεμβάσεις τους. Η ΔΕΘ χρησιμοποιείται ως αφετηρία αυτών των εξορμήσεων».

Βάση του πλαισίου διεκδικήσεων που προβάλλει το ΠΑΜΕ είναι οι σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας, το δυνάμωμα της απαιτητικότητας των εργαζομένων, η όξυνση της αντιπαράθεσης με την πολιτική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, την ΟΝΕ, την ΕΕ.

Στα πλαίσια αυτά, τονίζει, «να ενισχύσουμε το μέτωπο ενάντια στη λογική του "εφικτού" και του "ρεαλιστικού", που χρησιμοποιούνται από τις άλλες δυνάμεις ως βασικά κριτήρια για τον καθορισμό των αιτημάτων. Να ενταθεί η αμφισβήτηση και η πάλη ενάντια στα αντιλαϊκά μέτρα των τελευταίων χρόνων, να μην καταγραφούν ως αναπόφευκτα και τελεσίδικα, να μην περιορίζεται η πάλη στην άμυνα».

Ανάμεσα σε άλλα για το επόμενο διάστημα το ΠΑΜΕ κινείται πάνω στους εξής άξονες:

Α) Με ένταση της προσπάθειας για την προβολή των θέσεων του ΠΑΜΕ για την Κοινωνική Ασφάλιση, την αποκάλυψη των θέσεων και των ελιγμών της κυβέρνησης, της ΝΔ, του ΣΥΝ και της πλειοψηφίας των διοικήσεων της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Αντιπάλεμα της επανάπαυσης, εξηγώντας στους εργαζόμενους ότι η κυβέρνηση όχι μόνο δεν έχει παραιτηθεί από τα αντιλαϊκά σχέδια, αλλά καθημερινά προωθεί αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία, στην Κοινωνική Ασφάλιση.

«Συνεχίζουμε τη δράση τώρα, οργανώνουμε την αντίσταση, όπου επιχειρούνται ανατροπές, καταδικάζουμε τον κοινωνικό διάλογο», τονίζεται χαρακτηριστικά.

Σ' αυτή την κατεύθυνση καταρτίζεται πρόγραμμα ενημέρωσης των εργαζομένων, οργανώνονται συσκέψεις σε χώρους δουλιάς και κλάδους, ώστε να συζητηθεί παντού το πλαίσιο στόχων πάλης για την ΚΑ, ενώ ιδιαίτερο βάρος πέφτει στην προσπάθεια προσανατολισμού της δράσης των συνδικάτων στην πάλη ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές στην Υγεία.

Το ΠΑΜΕ προβάλλει τα 12 σημεία για Δημόσια, Καθολική, Υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση με παροχές και υπηρεσίες υψηλού επιπέδου για όλο το λαό, για πλήρη ασφαλιστική κάλυψη όλων των ανέργων και των οικογενειών τους, των μεταναστών, των εργαζομένων με μερική απασχόληση, για μείωση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Για κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Για Δημόσιο, Δωρεάν σύστημα Υγείας που θα παρέχει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες για όλο το λαό.

Β) Με ένταση της δράσης ενάντια στην πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων. «Να εξηγήσουμε, σημειώνεται, στους εργαζόμενους ότι οι ιδιωτικοποιήσεις αποτελούν συστατικό στοιχείο των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, υπηρετούν το στόχο της συγκεντροποίησης, της αύξησης των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου». Μάλιστα, με δεδομένη τη μεγάλη έκταση που έχει πάρει ήδη η ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ το ΠΑΜΕ θέτει ευθέως ζήτημα κρατικοποίησης των τομέων π.χ. της Ενέργειας, των Τηλεπικοινωνιών, των Μεταφορών, ανοίγει πλατιά συζήτηση για την αναγκαιότητα της κοινωνικής ιδιοκτησίας των βασικών - συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, τις πολιτικές προϋποθέσεις που απαιτούνται.

Γ) Με συνέχιση της δράσης ενάντια στις ανατροπές των εργασιακών δικαιωμάτων, την καταστρατήγηση των Συλλογικών Συμβάσεων, τη μαύρη - ανασφάλιστη εργασία. Πρωτοβουλίες ενάντια στην ανεργία. Για πλήρη - σταθερή εργασία, 7ωρο, 5νθήμερο, 35ωρο. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που ανατρέπουν τις εργασιακές σχέσεις. Ισα δικαιώματα Ελλήνων και αλλοδαπών εργαζομένων.

Δ) Με την πάλη για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Οπως εκτιμά, «στις σημερινές συνθήκες έντασης της επίθεσης για την καθήλωση των μισθών και τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, το θέμα των αυξήσεων αποκτά ιδιαίτερη σημασία».

Το ΠΑΜΕ συγκεντρώνει την προσοχή σε όλους τους παράγοντες που καθορίζουν αυτό που βιώνουν ως «κόστος ζωής» οι εργαζόμενοι και οι οικογένειές τους. Ανοίγει μέτωπα για τα ζητήματα που αφορούν τη διατροφή, το ρεύμα, το τηλέφωνο, το νερό, την ένδυση, τη στέγη, τη μόρφωση, την προστασία της υγείας, τις συγκοινωνίες, τον αθλητισμό, τον πολιτισμό, τη λαϊκή στέγη, έτσι ώστε να κατανοείται η βάση της λογικής του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος.

Ως βάση για τις φετινές οικονομικές διεκδικήσεις αναφέρεται:

-Κατώτερο μεροκάματο 12.000 δρχ.

-Κατώτερος μισθός 300.000 δρχ. για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.

-Κατώτερη σύνταξη στα 20 Η ΑΕ της ΕΓΣΣΕ 240.000 δρχ.

-Επίδομα ανεργίας στο 80% του κατώτερου μισθού της ΕΓΣΣΕ

-Αλλαγή του φορολογικού συστήματος. Αύξηση του φορολογικού συντελεστή των κερδών. Αφορολόγητο όριο 3,5 εκατομμύρια για τους εργαζόμενους.

-Αύξηση των δαπανών για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, τις λαϊκές πολιτιστικές δραστηριότητες, την πρόληψη - καταπολέμηση των ναρκωτικών.

-Οικογενειακό επίδομα και στους δύο γονείς.

Επιπρόσθετα διεκδικούνται:

Η υπογραφή και η εφαρμογή των Συλλογικών Συμβάσεων σε όλα τα επίπεδα για τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, ο εκδημοκρατισμός του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα, η απόσυρση του σχεδίου «Πολιτεία».

Ε) Με προετοιμασία για τη νέα σχολική χρονιά, ώστε να καταγγελθεί οργανωμένα η αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης και να αναδειχτούν οι θέσεις του ταξικού κινήματος για την Παιδεία, να παρθούν σχετικές πρωτοβουλίες π.χ. συσκέψεις φορέων, περιοδείες σε σχολεία. Θα επιδιωχτεί κοινή δράση με συλλόγους γονέων κηδεμόνων, ώστε να δεθούν οι ταξικές δυνάμεις που δραστηριοποιούνται στο χώρο την Παιδείας με το ΠΑΜΕ.

Το ΠΑΜΕ τονίζει ότι πρέπει να διεκδικηθεί: Η αποχώρηση του ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια, η επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από τη Βοσνία, το Κόσσοβο και την ΠΓΔΜ, η μη συμμετοχή Ελλήνων στρατιωτών σε επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα της χώρας. Να αναδειχτούν τα προβλήματα της ιμπεριαλιστικής τρομοκρατίας και της ποινικοποίησης της διεθνούς πολιτικής ζωής, να διεκδικηθεί η απελευθέρωση του Μιλόσεβιτς και η διάλυση του ΝΑΤΟικού Δικαστηρίου της Χάγης.

Με αφορμή την 1η Σεπτέμβρη -μέρα έναρξης του 2ου Παγκοσμίου πολέμου- το ΠΑΜΕ θα αναπτύξει ένα δεκαήμερο αντιιμπεριαλιστικής δράσης με αιχμή τη σύνδεση με τους αλλοδαπούς εργάτες, την οργάνωση στα συνδικάτα και τη συμμετοχή τους στην πάλη του συνδικαλιστικού κινήματος, τη φιλία των λαών, την εργατική αλληλεγγύη, την ειρήνη, την καταδίκη του ΝΑΤΟ.

Προτεραιότητα έχει η οργάνωση της αντίδρασης ενάντια στην απαγόρευση των διαδηλώσεων. «Δεν περιμένουμε τις κυβερνητικές εξαγγελίες, εντείνουμε τώρα τη δράση. Δρούμε αυτοτελώς, ασκούμε πίεση στις άλλες δυνάμεις και επιδιώκουμε ευρύτερη συσπείρωση ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Συνδυάζουμε αυτή την προσπάθεια με την πάλη ενάντια στον "τρομονόμο". Ιδιαίτερα να συγκεντρωθεί η προσοχή ενάντια στην απαγόρευση των απεργιών και την εργοδοτική τρομοκρατία στους τόπους δουλιάς», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Το ΠΑΜΕ προετοιμάζεται ήδη για την κινητοποίηση ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ το Δεκέμβρη στις Βρυξέλλες και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες στα Βαλκάνια για ανάπτυξη κοινών αντιΝΑΤΟικών πρωτοβουλιών. «Επιδιώκουμε, σημειώνεται, να διαμορφώσουμε σε εθνικό και διεθνές επίπεδο ευρύτερη συσπείρωση που θα εκφράζει την αντιιμπεριαλιστική, αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση».

Για την ενίσχυση του ταξικού πόλου θα αναπτυχθεί δράση για δέσιμο του ΠΑΜΕ με κάθε ταξική συσπείρωση, συντονιστικές επιτροπές, επιτροπές αγώνα, ώστε να συνδυάζεται η προώθηση της κεντρικής κατεύθυνσης με την εξειδίκευση της σε κάθε χώρο, κλάδο και περιοχή. Πιο συστηματική θα είναι η επαφή με τη συσπείρωση για τις δημοκρατικές ελευθερίες και την Αλληλεγγύη, την ΠΑΣΥ, τις αγωνιστικές κινήσεις των ΕΒΕ, το Κίνημα Ειρήνης.

Με επιμονή προβάλλεται επίσης η κατεύθυνση ανάπτυξης της αυτοτελούς δράσης των ταξικών δυνάμεων μέσα στους εργαζόμενους (ιδιαίτερα με το κτίσιμο επιτροπών αγώνα παντού) σε συνδυασμό με τη συμμετοχή και την παρέμβαση στα όργανα του συνδικαλιστικού κινήματος, ώστε να ασκείται η μεγαλύτερη δυνατή πίεση στις συμβιβασμένες ηγεσίες, να απεγκλωβίζονται δυνάμεις, να αλλάζει ο συσχετισμός δύναμης στα σωματεία και τις δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.