Αυτό θα είναι στην πραγματικότητα το νέο τρομοκρατικό πλαίσιο που προβλέπει ο ενιαίος χώρος ασφαλείας της ΕΕ και βέβαια είναι ολοφάνερο ποιους έχει στο στόχαστρο, τους αγώνες των εργαζομένων.
ΥΓ: Ο υπουργός Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλος, παρά τους όποιους φραστικούς λεονταρισμούς περί υπεράσπισης των δημοκρατικών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της «διπλής γλώσσας» του ΠΑΣΟΚ, «ψηφίζει» ναι σε όλα. Και μάλιστα όπως δηλώνει (στην κυριακάτικη «Καθημερινή») «θα ήταν εγωιστικό να μην ανεχόμαστε κάποιους περιορισμούς που ωφελούν το κοινωνικό σύνολο και μάλιστα όταν πρόκειται για προσωρινούς περιορισμούς». Ωστε είναι απαράδεκτος εγωισμός να υπερασπίζονται οι λαοί τα δικαιώματα που με αίμα και αγώνες έχουν κατακτήσει;
Αν προκύπτει κάτι από τη σκόπιμα θορυβώδη κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και ΝΔ με αφορμή τις δικαστικές διώξεις για την υπόθεση του Κτηματολογίου, αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός, πως οι σκηνοθετημένες εν πολλοίς δικομματικές αυτές κοκορομαχίες χρησιμοποιούνται τόσο για δημιουργία εντυπώσεων, όσο και για να διαχυθούν παντού οι -αδιαμφισβήτητες- ευθύνες που υπάρχουν. Για τα όσα έχουν γίνει και όπως αυτά έγιναν μέχρι τώρα για το Κτηματολόγιο τις εγκληματικές ευθύνες έχει η κυβέρνηση, η οποία βέβαια, ως συνήθως, δεν τις αναλαμβάνει. Πολύ περισσότερο όταν πρόκειται για ευθύνες που «προσωποποιούνται» στον Κ. Λαλιώτη. Από την άλλη, η ηγεσία της ΝΔ συμπεριφέρεται υποκριτικά, γιατί εξ αρχής συμφωνούσε με την πολιτική και τα μέτρα της κυβέρνησης και στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Τώρα, όσον αφορά τα περί «διάκρισης εξουσιών» και τα φληναφήματα του Δ. Ρέππα ότι «κάθε εξουσία είναι αυτόνομη», αυτά είναι παραμύθια για μικρά παιδιά. Γεγονός, πάντως, είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη έχει υποστεί μια καθεστωτική σκλήρυνση, κυρίως απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Αρκεί να θυμίσουμε πού γράφει τις δικαστικές αποφάσεις για το οικογενειακό επίδομα, τις μη αρεστές αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας, κλπ. κλπ.
«Θέση» στα στρατόπεδα που διαμορφώνονται στο πλαίσιο της νέας τάξης πραγμάτων του τρόμου σπεύδουν να πάρουν αρκετοί από το εγχώριο πολιτικό προσωπικό. Μάλιστα δε διστάζουν να καλλιεργούν το έδαφος για το νέο «διχασμό», ο οποίος θα γίνει στη βάση: «φίλος των ΗΠΑ» ή «φίλος της ΕΕ». Με άλλα λόγια: «Είμαστε όλοι Αμερικανοί ή είμαστε όλοι, πρώτα, Ευρωπαίοι». Στην πραγματικότητα το δίλημμα που βάζουν ενώπιον του λαού είναι να διαλέξουν ποιο αφεντικό θέλουν να τους καταδυναστεύει και τρομοκρατεί. Αυτό, πάντως, που θέλουν οι «φιλοευρωπαίοι» είναι να αναβαθμίσει η ΕΕ το ρόλο της ως παγκόσμιου χωροφύλακα. Ακρως αποκαλυπτικά τα όσα είπε ο Μιχ. Λιάπης σε πρόσφατη συνέντευξή του. Είπε συγκεκριμένα: «Σήμερα, αντίθετα, καλείται (σσ η ΕΕ) να εμπλακεί περισσότερο στις παγκόσμιες υποθέσεις. Και να αυτονομηθεί πολιτικά και στρατιωτικά. Να αποκτήσει δηλαδή δική της εξωτερική πολιτική και δικές της αποκλειστικά δυνάμεις ασφαλείας. Και γιατί όχι, στην κοινή προσπάθεια με την Αμερική για την πάταξη της τρομοκρατίας να διαπραγματευτεί, με την καλή έννοια του όρου, το διαχωρισμό των ζωνών επιρροής καθεμίας σε παγκόσμια κλίμακα»! Κυνικός, αλλά ειλικρινής.
Φόρα ο Κόσμος
έχει πάρει
και προγκάει
παντού τον Αρη,
του πετάει
πέτρες ξύλα
«φτου - του λέει -
παλιοξεφτίλα»
ο ντουνιάς
όλος τον φτύνει
και υμνεί
την άγια Ειρήνη!
*
Τρέχει ο Αρης
άνω κάτω
και τρυπώνει
μες στο ΝΑΤΟ,
α, εδώ είν'
οι δικοί του,
η ΕΟΚ,
η Αμερική του,
το δικό του σόι
και θρέμμα,
βουτηγμένο
μες στο αίμα!
*
Μέσα τρύπωσε
η λέρα
και προσμένει
να 'ρθει η μέρα
να ματώσει
όλη τη σφαίρα,
μα ο κόσμος
δε θ' αφήσει
τη σφαγή ο αισχρός
ν' αρχίσει!