Η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» καλεί σε ανοιχτή συνάντηση, την Πέμπτη 18 του Οκτώβρη, στις 6.30 μ.μ., στην αίθουσα Προπυλαίων του Πανεπιστημίου Αθήνας (κεντρικό κτίριο Πανεπιστημίου 30), για τον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και σε οποιαδήποτε εμπλοκή της χώρας μας σ' αυτόν, για την προάσπιση των δικαιωμάτων και ελευθεριών.

«Εχει ξεκινήσει, πολύ πριν το τρομοκρατικό χτύπημα στη Νέα Υόρκη, μια διαδικασία "αντιτρομοκρατικής θωράκισης" της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Τα τελευταία γεγονότα, οδηγούν με συνοπτικές διαδικασίες στη διαμόρφωση ενός νομικού και θεσμικού πλαισίου, που φοβούμαι ότι θα αποτελέσουν απειλή για τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών της Ευρώπης.

Η Ευρώπη, κοιτίδα των πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων, κινδυνεύει σε μια ιστορική οπισθοδρόμηση, γιατί οι ηγεμονεύουσες αυτή τη στιγμή δυνάμεις, μαζί με τους πέραν του Ατλαντικού συμμάχους τους, φαίνεται να στοχεύουν, με πρόσχημα το πρόβλημα της τρομοκρατίας, σε τρομαγμένες, σιωπηλές και ελεγχόμενες κοινωνίες.

Θα αποδειχτούν, για μια ακόμα φορά, ανιστόρητοι. Το πιο αποτελεσματικό μέσο απέναντι στην τρομοκρατία, απ' όπου κι αν προέρχεται, είναι η όλο και περισσότερο μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων στον πλανήτη, η όλο και περισσότερη διαφάνεια, η όλο και περισσότερη δημοκρατία».

«Ο δεκαετής πόλεμος που κήρυξε ο πρόεδρος των ΗΠΑ ενάντια στο Αφγανιστάν και οι αποφάσεις των 15 της ΕΕ για την πλήρη συμπίεση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και των λαϊκών ελευθεριών, δε στοχεύουν στην καταπολέμηση της "τρομοκρατίας", αλλά στο ξεπέρασμα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που μαστίζει το σύνολο των προηγμένων καπιταλιστικών χωρών.

Οι εργαζόμενοι και οι λαοί που αμφισβητούν το "μονόδρομο" του νεοφιλελευθερισμού και της νέας τάξης, θα έχουν ακόμη μεγαλύτερο αγώνα να κάνουν, δεδομένου ότι το κλίμα φόβου, ανασφάλειας και τρομοκρατίας θα δυσκολέψει τις συνθήκες δράσης τους. Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα, καταδικάζουν την "τρομοκρατία" σαν μέθοδο πάλης και συντονίζουν τον αγώνα τους για να διεκδικήσουν οργανωμένα και μαζικά τα εργατικά και δημοκρατικά δικαιώματά τους».

«Κατ' αρχήν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μετά τις κινητοποιήσεις των Ευρωπαίων πολιτών κατά της παγκόσμιας διαχείρισης του διεθνούς κεφαλαίου (Πράγα, Νίκαια, Γένοβα κλπ.), αποφάσισε την καταστολή τους με αμοιβαία, για όλες τις χώρες - μέλη, μέτρα. Προς την κατεύθυνση αυτή, εδώ και καιρό, η ΕΕ διαμορφώνει το θεσμικό και πολιτικό κλίμα για την περιστολή των ατομικών ελευθεριών στις χώρες - μέλη.

Με την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Ν. Υόρκη, κάτω και από την πίεση των ΗΠΑ, πήρε πια συγκεκριμένες μορφές. Μία από αυτές είναι και η έκδοση του ευρωεντάλματος, δηλαδή η δυνατότητα σύλληψης του οποιουδήποτε πολίτη ευρωπαϊκής χώρας, είτε μέσω των διαμορφούμενων ευρωπαϊκών εισαγγελικών αρχών, είτε κατ' απαίτηση μιας χώρας - μέλους.

Ενα τέτοιο μέτρο περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες των πολιτών. Οι ατομικές ελευθερίες των πολιτών των χωρών - μελών προσδιορίζονται από το Σύνταγμα κάθε χώρας. Ετσι, ο πολίτης θα είναι υποκείμενος σε δύο έννομες τάξεις, που, πολλές φορές, αλληλοσυγκρούονται. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που η ευρωπαϊκή, με τα σημερινά δεδομένα, δεν υπόκειται και στο γνωστό θεσμικά κατοχυρωμένο λαϊκό έλεγχο. Περιορίζεται η ελευθερία πολιτικής έκφρασης και μειώνεται χωρίς τη συναίνεση των πολιτών η εθνική κυριαρχία των κρατών - μελών, όπως αυτή προσδιορίζεται από τα Συντάγματά τους. Αρα, τα κεκτημένα δικαιώματα του λαϊκού ελέγχου των πράξεων της διοίκησης (π.χ. ένταλμα σύλληψης) καταργούνται και οι συνταγματικές ρήτρες για τις ατομικές ελευθερίες αλλοιώνονται σε βάρος των πολιτών. Ολοι θα είναι εν δυνάμει ένοχοι».