ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 27 Οχτώβρη 2001
Σελ. /32
Η στάση που τους ταιριάζει

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ούτε ώρα πραγματικά δε χάνει η κυβέρνηση προκειμένου να δείξει, όπως είπε και ο Κ. Σημίτης προχτές στο Υπουργικό Συμβούλιο, ότι «πάνε πιο γρήγορα τα πράγματα». Το ξεπούλημα της ΕΤΒΑ και της «Ολυμπιακής», ο προϋπολογισμός του 2002 και το Ασφαλιστικό είναι τα πρώτα «αγκάθια» (σύμφωνα με το χτεσινό «Βήμα») «που πρέπει(!) να λυθούν στο αμέσως επόμενο διάστημα». Η κυβερνητική μηχανή δουλεύει στο φουλ, έχοντας την αμέριστη υποστήριξη των βαρόνων των ΜΜΕ, πασχίζοντας να δώσει μια «νέα ορμή» στην προώθηση των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών, πριν εξατμιστεί το «καλό κλίμα» που, πιστεύουν, ότι έχουν φτιάξει. Αυτή είναι η «δουλιά» τους -επαγγελματίες διαχειριστές της εξουσίας γαρ- και προσπαθούν να την κάνουν όσο γίνεται καλύτερα για να ευχαριστήσουν τα αφεντικά τους. Το ζήτημα είναι με τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, η οποία όπως φάνηκε από τις χτεσινές δηλώσεις του προέδρου της, στην καλύτερη περίπτωση, καλλιεργεί αυταπάτες στους εργαζόμενους αντί να οργανώνει τους αγώνες και την αντεπίθεσή τους. Το πρόβλημα για τον Χρ. Πολυζωγόπουλο και την πλειοψηφία του είναι ότι οι εργαζόμενοι δεν περιμένουν κάποια διαφορετική στάση από αυτόν και τους ομοϊδεάτες του. Γιατί, μόλις πριν από λίγες μέρες τούς είδαν να υπερψηφίζουν τα αντιλαϊκά μανιφέστα στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και να στηρίζουν την κυβέρνηση Σημίτη.

«Πρόβλημα» η απεργία!

«Απότομη προσγείωση των υπουργών στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά ο πολίτης», διαπιστώνουν στο χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα τους τα «Νέα». Ποια είναι αυτά; «Το κυκλοφοριακό έμφραγμα στην Αθήνα, εξαιτίας της απεργίας του Μετρό»! Με άλλα λόγια, σύμφωνα με την αντίληψη της εφημερίδας, οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων είναι μεταξύ των πρώτων, αν όχι το πρώτο, από τα «προβλήματα του πολίτη» που πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Πολύ ωραία! Γιατί εμείς νομίζαμε ότι άλλα προβλήματα καίνε τους εργαζόμενους και τους σπρώχνουν στους δρόμους του αγώνα.

ΥΓ: Αλήθεια το κυκλοφοριακό «έμφραγμα» δεν υπάρχει τις άλλες μέρες που δε γίνονται απεργίες και κινητοποιήσεις; Τότε δεν αποτελεί πρόβλημα και δεν τους ενοχλεί;

Οποιος «τα 'χει»...

Κοντά στις 45.000 δραχμές θα κοστίζει μια επίσκεψη ασθενούς σε απογευματινό ιατρείο δημόσιου νοσοκομείου, προκειμένου να τον εξετάσει καθηγητής χειρουργικής. Κι αν χρειαστεί και κάποια μικρή χειρουργική επέμβαση θα πληρώσει άλλες 17.000 δραχμές, σύνολο, δηλαδή, 62.000 δραχμές. Οπως και να καλυφτεί αυτή η τεράστια δαπάνη, τελικά ο ασθενής θα την πληρώσει. Αν την καλύψει το Ταμείο του - μάλλον δε θα την καλύψουν όλη και όλα τα Ταμεία - θα την επιβαρυνθεί με τις αυξήσεις που θα του επιβληθούν στις ασφαλιστικές εισφορές και με τις άλλες επώδυνες αλλαγές, (αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων κλπ.), που προωθούνται στο Ασφαλιστικό. Αν προβλεφτεί η κάλυψη από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες - προς τα εκεί ωθεί η κυβέρνηση - τότε θ' αναγκαστεί να πληρώνει πρόσθετα ασφάλιστρα για ιδιωτική ασφάλιση. Κι αν την καλύψει, όλη ή μέρος της, από την τσέπη του, τότε «λύκος που τον έφαγε».

Πάντως, έτσι ή αλλιώς, όποιος «τα 'χει» θα μπορεί είτε να πάει σε ιδιώτη γιατρό, ή να επισκέπτεται απογευματινό ιατρείο σε δημόσιο νοσοκομείο, ενώ όποιος δεν «τα 'χει» θα συνεχίζει να ξεροσταλιάζει, επί ώρες, το πρωί στην ουρά των εξωτερικών ιατρείων, παρακαλώντας, για να τύχει της ιατρικής φροντίδας που δικαιούται. Κι ας μη νομίζει κανείς ότι ο ασφαλισμένος στον ΟΓΑ και στο ΙΚΑ θα μπορέσει να «γευτεί» την ακριβή φροντίδα καθηγητή ιατρικής...


Τα ... νεοκυβερνητικά

Γρηγοριάδης Κώστας

ΩΡΑΙΟΤΑΤΑ. Βρήκαν και δίκτυο του Οσάμα μπιν Λάντεν στη Βοσνία τώρα οι Αμερικανοί. Διόλου περίεργο. Είτε είναι υπαρκτό, είτε όχι.

Αλλωστε, όλοι όσοι φρόντισαν να δημιουργηθούν και να ανδρωθούν οι «ιεροί πολεμιστές» - Μουτζαχεντίν και Ταλιμπάν - στο Αφγανιστάν, έχουν βάλει μπόλικα το «χεράκι» τους και στην υπόθεση του διαμελισμού της πρώην Γιουγκοσλαβίας, των θρησκευτικών φανατισμών και εθνικισμών, των εμφυλίων και όσων έχουν βασανίσει τη γειτονική μας χώρα, τα τελευταία δέκα χρόνια τουλάχιστον.

Πάντως, έτσι που πάμε, οι δυτικές κυβερνήσεις, σε λίγο, ούτε σενάριο, ούτε καν προσχήματα, δε θα χρειάζονται πια. Θα βομβαρδίζουν χώρες ...προληπτικά. Ετσι, για να μην «ανθίσουν» θύλακες τρομοκρατίας στο μέλλον...

ΕΜ ΔΕΝ τις κάνουν αυτές τις δηλώσεις καταδίκης όσων αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τη στήριξη της Ελλάδας στις επιχειρήσεις των ΗΠΑ, μετά τον ανασχηματισμό, κ. Πάγκαλε! Πριν τις κάνουν.

Και μην ανησυχείτε, ο Τόμας Μίλερ τα μαθαίνει κάτι τέτοια, δε χρειάζεται να ειπωθούν ενώπιόν του. Αλλά, τέλος πάντων, όταν είσαι στέλεχος του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ, δε χάνεις όταν λες τέτοια πράγματα. Αποτελούν μια υποθήκη για το μέλλον.

Το μόνο που αποτελεί αξιοπερίεργο σε αυτές τις δηλώσεις του Θ. Πάγκαλου, είναι ότι αναφέρθηκε και σε σκεπτικιστές, που βρίσκονται στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Δηλαδή, στο ανώτερο στελεχικό του δυναμικό. Μα, πού τους είδε;

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ. Ενδεικτική του κοινωνικού προσώπου της κυβέρνησης ήταν η επίσκεψη Χριστοδουλάκη και Ρέππα στα γραφεία της ΓΣΕΕ! Τουλάχιστον έτσι το ερμήνευσαν χτες διάφοροι από τα κανάλια και τα ραδιόφωνα.

Μάλλον για επισκόπηση του εδάφους πριν την επίθεση, όμως, μοιάζει. Πρώτα ελέγχεις ποιοι είναι φίλοι της πολιτικής σου (και υπάρχουν μπόλικοι στη διοίκηση της ΓΣΕΕ) και μετά επιτίθεσαι. Αλλωστε, με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο να αναμένει στα συρτάρια, για ποιο κοινωνικό πρόσωπο να συζητάμε τώρα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ειδικά, δηλαδή, τον Χριστοδουλάκη, τον γνωρίζουν πολύ καλά οι εργαζόμενοι στις ιδιωτικοποιημένες και υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις του δημοσίου. Τι άλλο χρειάζεται, άραγε, να μάθουν για τις πολιτικές επιλογές του;

Κυβέρνηση «αυλοκολάκων»

Ε πιχειρώντας να εντοπίσουμε τι επιδιώκει ο πρωθυπουργός με τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, θα μπορούσαμε να επισημάνουμε και ορισμένες άλλες πλευρές, όπως τόσες μέρες κάνουν διάφορες εφημερίδες και πολιτικοί αναλυτές, ότι ο Κ. Σημίτης επιχειρεί:

Την υποβάθμιση των φανερών και «κρυφών» εσωκομματικών αντιπάλων του, ώστε να συνεχιστεί η δική του κυριαρχία. Τον πλήρη έλεγχο των υπουργών, όχι μόνο σε ό,τι αφορά στο κυβερνητικό έργο, αλλά και σε ό,τι σχετίζεται με τη συμπεριφορά τους προς τα έξω, από την οποία διαμορφώνεται, εν πολλοίς, το «προφίλ» της κυβέρνησης. Την αναβάθμιση των «κολλητών» και την επιβράβευση των «αυλοκολάκων». Τη συγκρότηση ενός «ετοιμοπόλεμου», εκλογικού, κυβερνητικού σχήματος, το οποίο, με τη βοήθεια του νέου γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, Κ. Λαλιώτη θα καλύψει «το χαμένο έδαφος» που δείχνουν τα γκάλοπ...

Αλλωστε, εκεί φαίνεται να στοχεύει η διόγκωση του κυβερνητικού σχήματος, με αθρόες προσλήψεις στη βάση και γεωγραφικών κριτηρίων, η διασπορά σε πολλά υπουργεία αρμοδίων για την Ολυμπιάδα - το ρουσφέτι που αναμένεται να εκδηλωθεί μέσω του «εθελοντισμού», δε θα έχει προηγούμενο - και η διαμόρφωση κλίματος σφοδρών «συγκρούσεων» με τη ΝΔ, όχι, βεβαίως, στο επίπεδο της πολιτικής, αλλά της παραπολιτικής.

Οι παραπάνω διάφορες επισημάνσεις για τις πρωθυπουργικές επιδιώξεις, που σχετίζονται με «ενδοκυβερνητικά» και «εσωκομματικά» προβλήματα, έχουν τη σημασία τους, έστω κι αν, εκ πρώτης όψεως, φαίνεται να μην ενδιαφέρουν και να μην απασχολούν πολύ τον ελληνικό λαό, αφού με αυτά ή άλλα πρόσωπα, η πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχει μπει εδώ και πάρα πολλά χρόνια στον «αυτόματο πιλότο» του ΝΑΤΟ, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των μονοπωλίων.

Φυσικά, ουδείς σοβαρός άνθρωπος πιστεύει ότι αυτός ο ανασχηματισμός θα φέρει κάποια αλλαγή, προς το φιλολαϊκότερο, της κυβερνητικής πολιτικής. Οχι μόνο γιατί η εφαρμοζόμενη πολιτική χαρακτηρίζει τα πρόσωπα κι όχι τα πρόσωπα την πολιτική - αν και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι η σύνθεση της νέας κυβέρνησης, μάλλον προς το αντιλαϊκότερο, παρά προς το φιλολαϊκότερο μυρίζει - αλλά, προπάντων, διότι για ν' αλλάξει μια πολιτική χρειάζεται η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα. Χρειάζεται, δηλαδή, η πάλη του μαζικού κινήματος για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Μέσα από τη λαϊκή πάλη συγκροτείται το Λαϊκό Μέτωπο, το οποίο θα επιβάλει την εξουσία του, για να εφαρμόσει μια πραγματικά «άλλη πολιτική», υπέρ των συμφερόντων του λαού και του τόπου. Αυτή την «άλλη πολιτική» δε θα τη βρει κανείς σε ανασχηματισμένες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, ούτε σε μελλοντικές κυβερνήσεις της ΝΔ, αλλά ούτε και σε κυβερνήσεις «συνεργασίας» κεντρο-αριστερο-δεξιού προσανατολισμού, διαχείρισης δηλαδή της κρίσης του συστήματος, που δε θα θίγουν στο ελάχιστο το αντιδραστικό «καπιταλιστικό οικοδόμημα» στη χώρα μας...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ