Κοντά στις 45.000 δραχμές θα κοστίζει μια επίσκεψη ασθενούς σε απογευματινό ιατρείο δημόσιου νοσοκομείου, προκειμένου να τον εξετάσει καθηγητής χειρουργικής. Κι αν χρειαστεί και κάποια μικρή χειρουργική επέμβαση θα πληρώσει άλλες 17.000 δραχμές, σύνολο, δηλαδή, 62.000 δραχμές. Οπως και να καλυφτεί αυτή η τεράστια δαπάνη, τελικά ο ασθενής θα την πληρώσει. Αν την καλύψει το Ταμείο του - μάλλον δε θα την καλύψουν όλη και όλα τα Ταμεία - θα την επιβαρυνθεί με τις αυξήσεις που θα του επιβληθούν στις ασφαλιστικές εισφορές και με τις άλλες επώδυνες αλλαγές, (αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων κλπ.), που προωθούνται στο Ασφαλιστικό. Αν προβλεφτεί η κάλυψη από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες - προς τα εκεί ωθεί η κυβέρνηση - τότε θ' αναγκαστεί να πληρώνει πρόσθετα ασφάλιστρα για ιδιωτική ασφάλιση. Κι αν την καλύψει, όλη ή μέρος της, από την τσέπη του, τότε «λύκος που τον έφαγε».

Πάντως, έτσι ή αλλιώς, όποιος «τα 'χει» θα μπορεί είτε να πάει σε ιδιώτη γιατρό, ή να επισκέπτεται απογευματινό ιατρείο σε δημόσιο νοσοκομείο, ενώ όποιος δεν «τα 'χει» θα συνεχίζει να ξεροσταλιάζει, επί ώρες, το πρωί στην ουρά των εξωτερικών ιατρείων, παρακαλώντας, για να τύχει της ιατρικής φροντίδας που δικαιούται. Κι ας μη νομίζει κανείς ότι ο ασφαλισμένος στον ΟΓΑ και στο ΙΚΑ θα μπορέσει να «γευτεί» την ακριβή φροντίδα καθηγητή ιατρικής...