ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 6 Νοέμβρη 2001
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΣΠΥΡΟΣ ΣΤΡΙΦΤΑΡΗΣ
Ωρες ευθύνης για όλους

Αποσπάσματα της ομιλίας του χτες βράδυ σε συγκέντρωση της ΚΟ Καλλιθέας του ΚΚΕ

Σε συγκέντρωση της Κομματικής Οργάνωσης Καλλιθέας του ΚΚΕ, στο Δημαρχείο της πόλης, μίλησε χτες βράδυ ο Σπύρος Στριφτάρης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Μεγάλο τμήμα της ομιλίας του αφορούσε στις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις και στην εξελισσόμενη επιδρομή των ΗΠΑ και των συμμάχων τους εναντίον του Αφγανιστάν, αλλά και των δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών του κόσμου.

«Ο πόλεμος δεν έχει καμιά σχέση με τη δικαίωση των αθώων Αμερικανών πολιτών, θυμάτων της τρομοκρατικής ενέργειας απ' όπου κι αν προήλθε. Η πάταξη της τρομοκρατίας είναι μόνο το πρόσχημα», τόνισε ο Σπ. Στριφτάρης και συνέχισε σημειώνοντας πως στόχος είναι: «Η κατοχύρωση της ιμπεριαλιστικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, μια νέα διανομή ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, η αναδιάταξη των σφαιρών επιρροής και των συμμαχιών, η κατάκτηση νέων πηγών πλούτου, που έχουν να κάνουν με τα πετρέλαια και τους αγωγούς».

«Είναι - συνέχισε - το τσάκισμα των λαών, χωρών και κινημάτων που θέλουν να αντισταθούν στη "νέα τάξη πραγμάτων". Ανεξάρτητα από την εξέλιξη της έκβασης του πολέμου στόχος τους είναι, και σ' αυτό συμφωνούν όλα τα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, ΕΕ, Ιαπωνία), να διαμορφωθεί ένας ενιαίος παγκόσμιος στρατιωτικός, αστυνομικός και δικαστικός μηχανισμός, που θα τρομοκρατεί, θα δικάζει, θα φυλακίζει, θα δολοφονεί ό,τι κινείται έξω από τη λογική και εναντίον της "νέας τάξης πραγμάτων"».

Ακολούθως υπογράμμισε: «Σε άλλα μπορεί να διαφωνούν, όπως στο μοίρασμα των αγορών, οι ιμπεριαλιστές, αλλά σ' αυτό είναι ομόφωνοι. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι χιλιάδες αγωνιστές της ειρήνης, του αντιπολεμικού κινήματος δέχονται ανοιχτή ή συγκαλυμμένη πίεση να μείνουν τουλάχιστον ουδέτεροι και σαν αντάλλαγμα θα έχουν τη μη εγγραφή τους στις λίστες των υπόπτων των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ. Ακόμη και αντιπαροχές και μάλιστα αρκετές για να κερδηθεί η ένοχη φυσικά σιωπή τους απέναντι στα εγκλήματα του ιμπεριαλιστικού πολέμου».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σπ. Στριφτάρης σημείωσε πως «για μια ακόμη φορά αποδείχτηκε ανυπόστατος ο μύθος ότι η κατάργηση του λεγόμενου διπολισμού θα έφερνε την παγκόσμια ειρήνη, τη διεθνή συνεργασία προς όφελος των λαών. Απεναντίας η ανατροπή των σοσιαλιστικών καθεστώτων άνοιξε την όρεξη των ιμπεριαλιστών για κατάκτηση νέων αγορών και ξαναμοίρασμά τους. Αποδείχτηκε, όπως και άλλα παραμύθια που κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του '90, προκειμένου να δικαιολογήσουν τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις στο επίπεδο της οικονομίας».

Τέτοια παραμύθια τόνισε είναι: «Ο μύθος της αύξησης του ΑΕΠ και ότι ο οργανωτικός - τεχνολογικός εκσυγχρονισμός της οικονομίας (το μεγάλωμα της πίτας!) θα έφερνε την ευημερία των λαών, νέες θέσεις εργασίας με την αύξηση των επενδύσεων κλπ. Αυτό που είδαμε είναι η αύξηση των κερδών, η πτώση της αμοιβής της εργασίας και η μείωση των θέσεων εργασίας. Γιατί είναι πολύ περισσότερες αυτές που χάνονται απ' αυτές που δημιουργούνται. Και το παραμύθι της "παγκοσμιοποίησης" που τη θέλει σαν μια διαδικασία ουδέτερη και συνεπώς νομοτελειακή αποδείχτηκε ότι δεν είναι τίποτε περισσότερο ή λιγότερο παρά η διεθνοποίηση του καπιταλισμού στη σφαίρα της παραγωγής, των επενδύσεων και του εμπορίου. Και ποτέ δε θα καταργήσει τις κρίσεις, τις αντιθέσεις και την ανισόμετρη ανάπτυξη, γιατί λεγόταν και αυτό, ότι η παγκοσμιοποίηση θα οδηγήσει στη σύγκλιση και εναρμόνιση της ανάπτυξης».

Καταλήγοντας, ο ομιλητής υπογράμμισε πως σήμερα κανένας δε δικαιολογείται να λέει δεν ξέρω, δεν είδα, με ξεγέλασαν. «Είμαστε όλοι υπεύθυνοι, αν αύριο βρεθούμε στη δυσάρεστη θέση να στείλουμε τα παιδιά μας στο Αφγανιστάν ή όπου αλλού κρίνουν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές» σημείωσε και κατέληξε τονίζοντας: «Εχουμε όλοι μας ευθύνη για την ανεργία, τη λεηλασία του πλούτου που γίνεται σήμερα, για την κατάντια της ΤΑ και τη συμπεριφορά των ηγεσιών των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Για το πού πάει η υγεία και η παιδεία. Η κυβέρνηση δεν έχει παραιτηθεί από το στόχο της να κατεδαφίσει το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα και να παραδώσει την υγεία και την ασφάλιση στο μεγάλο κεφάλαιο και γι' αυτό έχουμε μεγάλη ευθύνη αν δεν τους εμποδίσουμε. Και δε φτάνει μόνο να αντισταθούμε, αλλά με την καθημερινή μας παρέμβαση να διαμορφώσουμε όρους και προϋποθέσεις που θα βγάλουν το λαό στο προσκήνιο και θα περιθωριοποιούν αυτούς που δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις και αυτό δεν μπορεί να γίνει ούτε με το να τρέφουμε ψευδαισθήσεις ότι υπάρχουν και καλύτεροι διαχειριστές του συστήματος και πιο ανθρώπινος καπιταλισμός. Σ' ό,τι τουλάχιστον μας αφορά κάνουμε ό,τι μπορούμε για τη δημιουργία συσπειρώσεων, μετώπων, που θα έχουν μια κοινή συνισταμένη, θα αντιπαλεύουν τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό και θα διεκδικούν όχι μόνο καλύτερα μεροκάματα, συνθήκες εργασίες, αλλά και την εξουσία».

8ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΝΕ - ΕΡΩΤΗΣΗ - ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Ο «Ριζοσπάστης», στο πλαίσιο της βοήθειας για το 8ο Συνέδριο της ΚΝΕ, ανοίγει από σήμερα τη συγκεκριμένη στήλη, με απαντήσεις σε ερωτήματα που προκύπτουν από την προσυνεδριακή διαδικασία της ΚΝΕ πάνω σε βασικά ζητήματα της ιδεολογικοπολιτικής πάλης.

Ερώτηση:

Πολλοί σύντροφοί μας από την ΚΝΕ ρωτούν για τις προϋποθέσεις συγκρότησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου.

Απάντηση:

Ξεκινάμε από την άποψη ότι μια βασική προϋπόθεση για την πορεία συγκρότησης και εξέλιξης του Μετώπου είναι η ισχυροποίηση του ΚΚΕ, η ενίσχυση της επιρροής του στην εργατική τάξη, τη νεολαία, τ' άλλα λαϊκά στρώματα, ώστε να μπορεί να επιδρά πιο αποτελεσματικά στον απεγκλωβισμό δυνάμεων από τα αστικά κόμματα, στην αγωνιστική συσπείρωσή τους ενάντια στην πολιτική της άρχουσας τάξης, των μονοπωλίων, του ιμπεριαλισμού.

Βέβαια, επίσης σοβαρή προϋπόθεση για τη συγκρότηση του Μετώπου είναι η εξασφάλιση της ενότητας της εργατικής τάξης. Χρειάζεται επίμονη και σταθερή δουλιά του Κόμματος μέσα στην εργατική τάξη και το οργανωμένο συνδικαλιστικό της κίνημα, προκειμένου να εξασφαλίζεται η ενότητα δράσης της, σε αιτήματα και στόχους πάλης ενάντια στην πολιτική της άρχουσας τάξης όπως αυτή εκφράζεται από την κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα (π.χ. ενάντια στις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, στις ιδιωτικοποιήσεις, τις αλλαγές σε βάρος της κοινωνικής ασφάλισης κλπ.).

Επειδή μέσα στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης δρουν και οι άλλες πολιτικές δυνάμεις που υπηρετούν το σύστημα, η δράση μας πρέπει να αντιπαλεύει τις δυνάμεις που καλλιεργούν τη λογική της ταξικής συνεργασίας (κοινωνική συναίνεση, κοινωνικός διάλογος).

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ίδια η εργατική τάξη δεν είναι ενιαία, υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο εσωτερικό της. Για παράδειγμα, υπάρχουν τμήματα της εργατικής τάξης, όπως το εργοστασιακό προλεταριάτο, το βιομηχανικό, αλλά υπάρχουν επίσης τμήματά της που εργάζονται στο εμπόριο, άλλα που εργάζονται στις υπηρεσίες. Αυτά σημαίνουν και διαφορετικές εμπειρίες από τους αγώνες, αλλά και διαφορές στο πώς κατανοούν τις κοινές ανάγκες, που τις χρησιμοποιούν τα αστικά κόμματα για να συνεχίζεται η διάσπασή της. Η ιδεολογικοπολιτική δράση μας πρέπει να στρέφεται ενάντια σ' αυτή την τακτική, να την αποκαλύπτει. Είναι ένας παράγοντας για την εξασφάλιση της ενότητας της εργατικής τάξης.

Η εργατική τάξη, κατακτώντας στην πορεία της ταξικής πάλης τη δική της ενότητα, πρέπει να εξασφαλίζει κοινή δράση με τα άλλα λαϊκά στρώματα, τουλάχιστον τα πιο πρωτοπόρα τμήματά τους, και τη νεολαία. Αυτό επίσης αποτελεί μια άλλη βασική προϋπόθεση για την πορεία συγκρότησης του Μετώπου. Στην καθημερινή μας πρακτική και δράση υπάρχουν μέτωπα πάλης κοινά που οδηγούν σε κοινές δράσεις την εργατική τάξη με τα άλλα λαϊκά στρώματα, με τη νεολαία, όπως είναι η κοινότητα στόχων και συμφερόντων, για παράδειγμα, στο ζήτημα της κοινωνικής ασφάλισης, η πάλη για το δημόσιο χαρακτήρα του συστήματος υγείας, το εκπαιδευτικό πρόβλημα, το αντιπολεμικό μέτωπο ή η πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες, ενάντια στον «τρομονόμο» κλπ.

Για την εξασφάλιση κοινής δράσης της εργατικής τάξης με τ' άλλα λαϊκά στρώματα, το ΚΚΕ πρέπει να κάνει συστηματική δουλιά στην αγροτιά και τους ΕΒΕ, κυρίως σε εκείνα τα τμήματά τους που βρίσκονται πιο κοντά στην εργατική τάξη, όπως για παράδειγμα οι μισοπρολετάριοι του χωριού που έχουν ένα μικρό κλήρο γης και τον καλλιεργούν μόνοι τους, αλλά επειδή δε φτάνει το εισόδημά τους αναγκάζονται να κάνουν και μεροκάματο σε άλλες δουλιές, οι φτωχοί αγρότες που ξεκληρίζονται, οι ΕΒΕ.

Σημαντικό ζήτημα επίσης είναι η δράση για τη συγκρότηση κοινωνικοπολιτικών συσπειρώσεων. Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα έχουμε στο χώρο του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως είναι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, η Συσπείρωση για τις Δημοκρατικές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη, οι συσπειρώσεις στο αντιπολεμικό κίνημα κλπ.

Σ' αυτές τις συσπειρώσεις συνεργάζονται μαζικές οργανώσεις, προσωπικότητες από διάφορους πολιτικούς χώρους, άλλες πολιτικές δυνάμεις, μαζί με τους κομμουνιστές. Ετσι δοκιμάζεται και στην πράξη η κοινή δράση διαφορετικών δυνάμεων, ενώ ταυτόχρονα και στο βαθμό που αναπτύσσονται και δυναμώνουν αυτές οι συσπειρώσεις μπορούν να συμβάλουν τελικά και στη συγκρότηση του Μετώπου.

Αφιέρωμα του ΚΜΕ στην Οxτωβριανή Επανάσταση

Με αφορμή την επέτειο της Μεγάλης Σοσιαλιστικής Οxτωβριανής Επανάστασης, το Κέντρο Μαρξιστικών Ερευνών, διοργανώνει τη Δευτέρα, 12/11, στις 6.30 μ.μ., στην αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, αφιέρωμα μνήμης και διδαγμάτων από και για τη σημαντικότερη μετάβαση στην ιστορία της ανθρωπότητας, με τίτλο: «84 χρόνια από την Οxτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση. Από τη θεωρία στην πράξη, από την εκμετάλλευση στο σοσιαλισμό».

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει:

  • Ομιλία του διευθυντή του ΚΜΕ Παναγιώτη Γεωργιάδη, μέλους της ΚΕ του ΚΚΕ.
  • Ντοκιμαντέρ με φωτογραφικό και κινηματογραφικό υλικό της εποχής.
  • Πολυθέαμα, στηριγμένο σε κείμενα κλασικών της διεθνούς σοβιετικής λογοτεχνίας, με κινηματογραφικά αποσπάσματα, κλασική μουσική και λαϊκούς ήχους από τις δημοκρατίες της ΕΣΣΔ με τίτλο: «Η παλιά Ρωσία και η επανάσταση μέσα από κλασικά κείμενα της ρωσικής και πρώιμης σοβιετικής λογοτεχνίας».


Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ