Με τους μαθητές στο ΤΕΕ Αργοστολίου

Χτες, πρώτη μέρα της διήμερης περιοδείας της, η Αλ. Παπαρήγα επισκέφτηκε εκπαιδευτικούς χώρους, το νοσοκομείο του Αργοστολίου, ενώ αργά το βράδυ μίλησε σε μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Κόμματος στο Δημαρχείο Ληξουρίου.

Δυο μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς και οι μαθητές του ΤΕΕ στο Αργοστόλι, συνεχίζουν να παρακολουθούν τα μαθήματά τους, χωρίς όμως να έχουν βιβλία. Οι κενές θέσεις στο διδακτικό προσωπικό, συμπληρώθηκαν μόλις τις τελευταίες μέρες, ενώ ακόμα και στοιχειώδη είδη, όπως κάδοι απορριμμάτων, όπως κατήγγειλαν οι μαθητές, έφτασαν χτες το πρωί. Οι μόνιμοι καθηγητές του ΤΕΕ είναι μόλις 9 και τις υπόλοιπες 17 θέσεις καλύπτουν ωρομίσθιοι και συμβασιούχοι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι διδάσκουν μέσα σε αίθουσες προκάτ.

Στο νοσοκομείο Αργοστολίου με τους εργαζόμενους

«Τα ΤΕΕ, αποτελούν τον πιο φτωχό συγγενή, μιας καταταλαιπωρημένης παιδείας», τόνισε η Αλ. Παπαρήγα και πρόσθεσε: «Εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς, πρέπει να απαιτήσουν και να αγωνιστούν για 12χρονη υποχρεωτική και δημόσια παιδεία, η οποία θα καταλήγει στο Ενιαίο Λύκειο». Οι παραπάνω επισημάνσεις της Αλ. Παπαρήγα, έγιναν κατά τη διάρκεια της ανοιχτής ομιλίας της προς τους μαθητές του ΤΕΕ στο προαύλιο του σχολείου τους.

Στη συνέχεια η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ συζήτησε με τους εκπαιδευτικούς και τα μέλη του συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων. Τόσο ο διευθυντής του σχολείου Δ. Μαρκάτος, όσο και ο εκπρόσωπος του συλλόγου Σπ. Αλεξανδράτος, παρουσίασαν στην Αλ. Παπαρήγα, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει το σχολείο και που δυσχεραίνουν τη λειτουργία του, αφού -όπως είπαν- αναγκάζονται να διεκδικούν συνεχώς χρήματα, από τους φορείς της Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, προκειμένου να λύσουν χρόνια ζητήματα.

«Οδηγούμαστε σε μια πορεία, όπου κάθε σχολείο θα πρέπει να αναζητά χορηγούς. Χορηγός πρέπει να είναι όμως το κράτος. Για να μην οδηγηθούμε σε πλούσια και φτωχά σχολεία, να μην μπαίνει στη λογική του κέρδους η εκπαίδευση», ήταν η απάντηση που έδωσε η Αλ. Παπαρήγα και κάλεσε εκπαιδευτικούς και μαθητές «να κάνουν δική τους υπόθεση, υπόθεση του μαζικού κινήματος τη μόρφωση και να αγωνιστούν μ' όλες τους τις δυνάμεις».

Επόμενος σταθμός της περιοδείας της Αλέκας Παπαρήγα ήταν το νοσοκομείο του Αργοστολίου, όπου είχε την ευκαιρία να ενημερωθεί από πρώτο χέρι για τα προβλήματα των εργαζομένων σε αυτό, αλλά και να εκθέσει τις θέσεις του Κόμματος για την υγεία.

Από την πλευρά των εργαζομένων μίλησε ο πρόεδρος του σωματείου Γ. Παντελιός ο οποίος τόνισε ανάμεσα στα άλλα ότι παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των εργαζομένων υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε υγειονομικό προσωπικό και υποδομές. Εκρινε απαραίτητη την άμεση οργάνωση του ΕΚΑΒ και υπογράμμισε την ανάγκη να χαρακτηριστεί το επάγγελμα των υγειονομικών ανθυγιεινό και να αυξηθεί γενναία ο βασικός μισθός.

Η Αλέκα Παπαρήγα από την πλευρά της αφού κάλεσε τους εργαζόμενους να αναρωτηθούν πόσο καιρό έχουν αυτά τα αιτήματα και ποια από αυτά έχουν ικανοποιηθεί τόνισε πως στη χώρα μας, αλλά και ευρύτερα, κυριαρχεί η λογική της εμπορευματοποίησης στο χώρο της υγείας. Δεν είναι τυχαίο, υπογράμμισε πως ορισμένοι επιχειρηματίες - άσχετοι με το χώρο της υγείας - προχώρησαν σε σοβαρές και μεγάλες επενδύσεις στην υγεία, γιατί ακριβώς έχουν δημιουργηθεί οι προϋποθέσεις εκείνες για τη στοργή του κόσμου προς την ιδιωτική υγεία. Ο δημόσιος τομέας στην υγεία θα συρρικνωθεί, με κριτήρια ιδιωτικής επιχείρησης, συμπληρωματικός των ιδιωτών. Δε θα καταργηθεί, αλλά θα υπάρχει για τα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα χωρίς ιδιαίτερες παροχές, αφού θα είναι υποβαθμισμένα.

Απαντώντας σε ερώτηση εργαζομένου για τα απογευματινά ιατρεία τόνισε πως αποτελεί άλλη μια απόδειξη που θέλει το νοσοκομείο να δουλεύει σαν επιχείρηση. Εμείς, σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα, είμαστε υπέρ της ολοήμερης λειτουργίας του νοσοκομείου αν χρειαστεί, αρκεί να είναι δωρεάν και δημόσιο και να παρέχει δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια περίθαλψη. Το θέμα της υγείας, κατέληξε, αποτελεί υπόθεση ολόκληρου του λαού και όχι μόνο των εργαζομένων στην υγεία και τόνισε την ανάγκη της συντονισμένης και οργανωμένης πάλης προκειμένου το σύστημα υγείας να είναι δημόσιο και δωρεάν.

Ξεχασμένο από τους αρμοδίους, χωρίς καθηγητές και εργαστήρια, χωρίς βιβλία, φοιτητική εστία και λέσχη, «λειτουργεί» από το Σεπτέμβρη του 2000, στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, παράρτημα του ΤΕΙ Ηπείρου, με τμήμα τεχνολογίας μουσικών οργάνων, ηχοληψία, μουσική παραγωγή, στο οποίο φοιτούν 84 φοιτητές και είναι συνολικά εγγεγραμμένοι 180.

Το ΤΕΙ αυτό «φάντασμα», όπως το χαρακτηρίζουν και οι φοιτητές, επισκέφθηκε χτες το απόγευμα η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ στο πλαίσιο της περιοδείας της στο νησί. Η Αλ. Παπαρήγα μίλησε με τα μέλη της φοιτητικής κοινότητας, τα οποία μη αντέχοντας άλλο τον κυβερνητικό εμπαιγμό και την αόριστη υποσχεσιολογία των υπευθύνων προχώρησαν από χτες το πρωί σε κατάληψη.

Η κραυγή αγωνίας των φοιτητών για το μέλλον των σπουδών τους ήταν έκδηλη καθ' όλη τη διάρκεια της ενημέρωσης που έκαναν στην Αλ. Παπαρήγα στην οποία επέδωσαν και υπόμνημα με τα αιτήματά τους ζητώντας της να κάνει ό,τι είναι δυνατόν προκειμένου να δοθεί συγκεκριμένη και άμεση λύση.

Οπως υπογραμμίζουν στο κείμενο του υπομνήματος το ρεύμα της σχολής συνδέθηκε ένα χρόνο μετά την έναρξη της λειτουργίας της, ενώ οι ελλείψεις καθηγητών μουσικής είναι μεγάλες. Τα εργαστήρια, επισημαίνουν οι φοιτητές, δεν έχουν φτιαχτεί ακόμα, ενώ το ΤΕΙ δεν τους παρέχει τα απαραίτητα βιβλία για την εύρυθμη διεξαγωγή των μαθημάτων. Τόνισαν επίσης ότι δεν υπάρχει φοιτητική εστία και φοιτητική λέσχη, ενώ το κουπόνι που τους παρέχει η σχολή δεν επαρκεί ούτε για ένα γεύμα ημερησίως, αφού αντιστοιχεί στο ποσόν των 560 δρχ...

Η Αλ. Παπαρήγα ακούγοντας τα αιτήματα των φοιτητών, αλλά και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τους κάλεσε να προχωρήσουν τη δημοσιοποίηση αυτών, να αντιδράσουν δυναμικά, ενώ από την πλευρά της τους υποσχέθηκε ότι θα φέρει το θέμα στη Βουλή και θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να δοθεί λύση στο πρόβλημα αυτό.

Η πολιτική πρόταση, αλλά και το κάλεσμα του ΚΚΕ για συσπείρωση και κοινή δράση πάνω σε πέντε μεγάλα προβλήματα που ορθώνονται μπροστά στον ελληνικό λαό, ήχησαν χτες βράδυ σε μια κατάμεστη αίθουσα, στο Δημαρχείο Ληξουρίου, στην Κεφαλονιά, στη μεγάλη συγκέντρωση του Κόμματος, όπου μίλησε η Αλέκα Παπαρήγα.

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ άνοιξε την ομιλία της αναφερόμενη στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και τονίζοντας: «Διαφορές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ δεν υπάρχουν στη γενική γραμμή πλεύσης. Η αντιπαράθεσή τους δείχνει την αντιδικία, όχι όμως και ουσιαστική διαφωνία. Ο αγώνας για τα λαϊκά δικαιώματα πρέπει να είναι στραμμένος εξίσου κατά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, δηλαδή κατά της πολιτικής τους. Αν τα λαϊκά στρώματα δεν επιλέξουν τη χειραφέτηση και τον απεγκλωβισμό και από τα δύο κόμματα, τότε έρχονται πολύ χειρότερες μέρες, και κυρίως αύριο θα απαιτούνται πολύ περισσότερες και βαρύτερες θυσίες για να αναδειχτούν λύσεις».

«Είμαστε βέβαιοι - συνέχισε - ότι ένα μεγάλο μέρος του λαού δεν παραμένει στα δύο κόμματα επειδή συμφωνεί μαζί τους, επειδή πείστηκε από τα έργα τους, αλλά επειδή έχασε την αυτοπεποίθηση στη δύναμή του, ρυμουλκήθηκε, χειραγωγήθηκε, πειθαναγκάστηκε κάτω από το βάρος ψεύτικων κινδυνολογικών διλημμάτων, κάτω από το βάρος των μεγάλων ανατροπών που έγιναν, της προσωρινής οπισθοχώρησης του κινήματος.

Ο καθημερινός ανυποχώρητος αγώνας μπορεί να βάλει κάποιο φρένο, μπορεί να δώσει ορισμένα αποτελέσματα, αλλά δε θα έχει δυναμική, αν δεν οδηγήσει σε πιο ριζοσπαστικές επιλογές με προοπτική».

Αμέσως μετά συνέχισε καταθέτοντας την πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, τονίζοντας επ' αυτού: «Το ΚΚΕ προτείνει, απέναντι στο ενιαίο μέτωπο της εξουσίας των μονοπωλίων, να ορθώσουμε τα κατάλληλα μέσα και όπλα. Να κτίσουμε σε γερά θεμέλια το Μέτωπο του λαού, μια μεγάλη λαϊκή κοινωνική και πολιτική συμμαχία κινημάτων, κομμάτων και άλλων αγωνιστικών οργανώσεων, με τη συμμετοχή και καταξιωμένων αγωνιστών που δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένα κόμματα.

Μια συμμαχία που θα εμπνεύσει και θα οργανώσει τη λαϊκή αντεπίθεση, ώστε να αποσπά κατακτήσεις, να παρεμποδίζει τα σχέδια των κρατούντων, να αλλάζει το συσχετισμό δύναμης, να τον ανατρέψει, να αποσπάσει, στην πορεία, την εξουσία. Μια συμμαχία ικανή, όταν δημιουργηθούν, και θα δημιουργηθούν αναμφίβολα οι προϋποθέσεις, να έρθει σε ρήξη εφ' όλης της ύλης με τα συμφέροντα των μονοπωλίων, με τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Συμμαχία που θα παίρνει πρωτοβουλίες και θα συμμετέχει σε αντίστοιχες ή συναφείς πρωτοβουλίες σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο.

Το Μέτωπο θα περικλείει δυνάμεις που διατηρούν την αυτοτέλειά τους και συναντώνται σε έναν κοινό τόπο, στον αγώνα κατά του μονοπωλιακού κεφαλαίου, κατά του ιμπεριαλισμού. Στις γραμμές του θα δρουν από κοινού τα κινήματα της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, των μικροαστικών στρωμάτων που ασφυκτιούν από τη δράση των μονοπωλίων. Πολιτικά κόμματα και οργανώσεις, κινήσεις που συμφωνούν σε μια τέτοια κατεύθυνση αγώνα. Θα μετέχουν κινήματα που εκφράζουν τα αιτήματα της νεολαίας, των γυναικών, κατά της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων. Κινήματα για τη δημοκρατία, τον πολιτισμό, την παιδεία και την υγεία, το περιβάλλον, τον αθλητισμό, κατά των ναρκωτικών. Κάθε κίνημα ή κίνηση που θέλει να προσφέρει σ' αυτή την κατεύθυνση, μέσα από τα ιδιαίτερα προβλήματα που προβάλλει».

Αναφερόμενη στις συμμαχίες, η ομιλήτρια υπογράμμισε: «Γνωρίζουμε ότι το θέμα των συμμαχιών απασχολεί σήμερα όχι μόνο το λαό, αλλά και το σύνολο των κομμάτων. Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι αν χρειάζονται συμμαχίες, αλλά για ποιο σκοπό, με ποια προοπτική, σε ποια κατεύθυνση θα κινείται η συμμαχία.

Δε φέρνουν πρακτικά αποτελέσματα συμμαχίες που γίνονται κάτω από τη λογική "τα μικρά κόμματα να ενωθούν κατά των μεγάλων", στις εκλογικές αναμετρήσεις. Ετσι κουκουλώνονται σημαντικές διαφορές που υπάρχουν, αποσιωπάται ουσιαστικά η απάντηση στο μείζον ερώτημα "μετά τις εκλογές τι"; Αποσιωπάται τι θα κάνει η νέα διακυβέρνηση ή η νέα εξουσία απέναντι στα συγκεκριμένα προβλήματα και επιλογές που θα έχουν κληρονομήσει σαν διαρκείς δεσμεύσεις: Τι θα κάνει; Ο,τι έκανε το ΠΑΣΟΚ το 1981, όταν άρχισε, σταδιακά στην αρχή, να βάζει στο χρονοντούλαπο όλες τις διακηρύξεις του;».

«Είναι ποτέ δυνατό - σημείωσε ακολούθως η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ -να γίνει βιώσιμη, το κυριότερο ωφέλιμη, μια συνεργασία ανάμεσα σε δυνάμεις που έχουν διαφορές κατεύθυνσης στα θέματα της ΟΝΕ, του ΕΥΡΩ, στο κρίσιμο ζήτημα ποια στάση θα πρέπει να κρατήσει μια κυβέρνηση συνεργασίας, απέναντι στις πολύ συγκεκριμένες υποχρεώσεις που επιβάλλει το ΝΑΤΟ; Ολα τα παραπάνω είναι ζητήματα που καθορίζουν τα σύγχρονα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα.

Είναι δυνατό να έχει στέρεο φιλολαϊκό χαρακτήρα και πραγματική συνοχή μια συμμαχία, μέσα στην οποία κυρίαρχη ιδέα είναι το κυνήγι της απατηλής σύγκλισης της Ελλάδας με τις πιο αναπτυγμένες καπιταλιστικές χώρες της Ευρώπης; Που υποκρίνεται στα ταξικά συνθήματα της ανταγωνιστικότητας που προβάλλουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ;

Ανταγωνιστικότητα στα πλαίσια του καπιταλισμού σημαίνει μάχη μέχρις εσχάτων, ποιος θα έχει την πρωτοκαθεδρία, σημαίνει λοιπόν χάσμα, απόκλιση. Σημαίνει ανταγωνισμός κεφαλαίων σε βάρος των εργαζομένων. Ποιος πιστεύει στα σοβαρά ότι θα επιτρέψουν η Ελλάδα να είναι ισοδύναμη με τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Μεγάλη Βρετανία; Μπορεί κάποιοι Ελληνες επιχειρηματίες να περάσουν επιτυχώς την κούρσα του ανταγωνισμού, αλλά οι εργαζόμενοι θα πηγαίνουν όλο και πιο πίσω».

Εν συνεχεία η Αλ. Παπαρήγα αναφέρθηκε στους ισχυρισμούς όσων επιμένουν να υπεραμύνονται της δυνατότητας σύγκλισης, με διεύρυνση των λαϊκών δικαιωμάτων στις χώρες - μέλη της ΕΕ, όπως τόνισε: «Ορισμένοι ισχυρίζονται ότι "σύγκλιση" σημαίνει να ανέβουν τα εισοδήματα και τα κοινωνικά δικαιώματα με τα αντίστοιχα επίπεδα που ισχύουν, της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Μεγάλης Βρετανίας, ορισμένων χωρών της Βόρειας Ευρώπης. `Η λένε ψέματα συνειδητά, ή αγνοούν τραγικά.

Κάνουν πως δε βλέπουν ότι η φτώχεια, ακόμα και στις πιο ακραίες μορφές, εξαπλώνεται στις ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, ότι οι κυβερνήσεις τους ήταν οι πρώτες που λανσάρισαν την ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. Η μόνη σύγκλιση ως τάση που μπορεί να επιτευχθεί είναι να συναντηθούν οι Ελληνες εργαζόμενοι με τους Ευρωπαίους σε έναν κοινό κατήφορο.

Οσοι επιμένουν για τη σύγκλιση, προσπαθούν να δημιουργήσουν την ψεύτικη εικόνα ότι υπάρχει καλή ΟΝΕ, καλό ευρώ, μόνο που στην Ελλάδα συμβαίνει να έχουμε κακή διαχείριση. Στην ουσία ομολογούν ότι δε θέλουν να αλλάξει η γραμμή πλεύσης, αλλά η μορφή και η σύνθεση της κυβέρνησης».

Καταλήγοντας επ' αυτού υπογράμμισε: «Είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε το παν για τη δημιουργία του Λαϊκού Μετώπου που θα αποτελέσει το αντίπαλο δέος, το μοχλό για νίκες του λαού, ως την τελική του επιτυχία. Βιαζόμαστε, αλλά δεν είμαστε ανυπόμονοι, αν θέλουμε να βάλουμε ισχυρά θεμέλια για μια τέτοια συμμαχία.

Η πρότασή μας είναι ρεαλιστική, γιατί συμφέρει το λαό και τη διεθνή συνεργασία. Μπορεί να είναι δύσκολο άμεσα και μέσα σε μια νύχτα να αναδειχτεί το Μέτωπο συμμαχίας με τη συμμετοχή ευρύτερων πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων. Αυτό δε σημαίνει ότι καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια περιμένοντας το μάννα εξ ουρανού».

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έκλεισε την ομιλία της με ένα κάλεσμα προς όλους σε συσπείρωση και κοινή δράση, υπογραμμίζοντας: «Καλούμε σε συσπείρωση και κοινή δράση στα παρακάτω μεγάλα προβλήματα:

1. Για προβλήματα που ήδη έχουν γεννήσει οι αναδιαρθρώσεις στην οικονομία και στην κοινωνική πολιτική, στο όνομα της ΟΝΕ και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.

2. Κοινή δράση κατά του ΝΑΤΟ, του ιμπεριαλιστικού πολέμου και όπου αυτός ξεσπά, κατά των πυρηνικών όπλων, των δυνάμεων ταχείας επέμβασης και των μισθοφορικών στρατών. Καμία εμπλοκή της χώρας μας με οποιαδήποτε μορφή, με όποιο κόστος προσωρινό και αν έχει μια τέτοια επιλογή.

3. Κοινός αγώνας για την υπεράσπιση των δημοκρατικών ελευθεριών, του δικαιώματος στην απεργία και στους αγώνες. Το θέμα δεν είναι να περιοριστούμε σε αντίδραση, αλλά και να παλέψουμε συντονισμένα να ακυρωθούν στην πράξη. Να μην πειθαρχήσουμε στις δεσμεύσεις.

4. Να γίνουμε πιο δραστήριοι στο συντονισμό και τη διεθνοποίηση των αγώνων, στην αλληλεγγύη με τους εργαζόμενους, τους λαούς της Γης. Στον κοσμοπολιτισμό του κεφαλαίου αντιτάσσουμε τον πατριωτισμό, που πάει χέρι - χέρι με το διεθνισμό.

5. Στις επερχόμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, πρέπει να υπάρξει κατηγορηματική καταδίκη τόσο στον πρώτο όσο και στο δεύτερο γύρο και των δύο κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, με όποιο σχήμα και αν εμφανιστούν. Λέμε όχι στη συμβολική μάχη κατά του δικομματισμού, ότι τάχα η μάχη κρίνεται μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα και στις μεγάλες νομαρχίες. Αποτελεί υποκρισία ότι τάχα οι τοπικές κοινωνίες, πλην μεγάλων αστικών κέντρων, θα αναδείξουν τους συνδυασμούς, με κριτήριο ποιος είναι ικανός και ποιος όχι. Ο αγώνας είναι καθολικός και ενιαίος. Πίσω από αυτή τη θέση υπάρχει η διάθεση να κλαπούν ψήφοι. Το κυριότερο όμως είναι η προσπάθεια να μείνουν στη στρούγκα τα λαϊκά στρώματα».

«Θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας να γίνουν νέα βήματα στην αγωνιστική συνεργασία και συσπείρωση» κατέληξε. «Σήμερα όσο ποτέ έχουμε ανάγκη από τοπικές αρχές που δε θα ανέχονται το ρόλο του εκτελεστή και του γραφειοκράτη των κρατικών εντολών, των μηχανισμών της ΕΕ. Από τοπικές αρχές που ενισχύουν τη λαϊκή συσπείρωση και πάλη, που διεκδικούν δικαιώματα για το Δήμο, τη Νομαρχία, την πόλη και την περιοχή, για το λαό, χωρίς πρόσθετους φόρους, Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και συμφωνίες για το πώς θα μοιραστεί το Γ` ΚΠΣ στους τοπικούς μεγαλοεπιχειρηματίες».