ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Οι τεχνητές διαχωριστικές γραμμές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το γεγονός δε μας ξαφνιάζει. Το γνωρίζουμε και ποτέ δεν το υποτιμήσαμε. Μιλάμε, για τη μεγάλη δύναμη του υπάρχοντος για πολλές δεκαετίες τώρα δικομματισμού να χειραγωγεί τις συνειδήσεις, να δημιουργεί πλαστές εικόνες και τεχνητά διλήμματα και να στρεβλώνει το πολιτικό σύστημα της χώρας. Χαρακτηριστική απόδειξη αποτελεί το γεγονός πως, αν όχι οι πάντες, η μεγάλη πλειοψηφία, πάντως, των πολιτικών αναλυτών, των αρθρογράφων, κλπ., κλπ., αλλά και των απλών εργαζομένων, παραδέχονται σήμερα ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ υποστηρίζουν και προωθούν τις ίδιες ουσιαστικά πολιτικές. Οι όποιες διαφορές τους είναι πλέον ελάχιστες και επουσιώδεις. Και όμως, οι εποχές και οι διαμάχες τύπου «φως και σκότος» ζωντανεύουν ξανά και ξανά, καλλιεργώντας ψεύτικες ελπίδες και προσδοκίες, συνδαυλίζοντας και διατηρώντας τις τεχνητές διαχωριστικές γραμμές μέσα στους εργαζόμενους και το λαό.

Τη χρόνια αυτή κατάσταση καυτηρίασε προχτές ο Χαρίλαος Φλωράκης, μιλώντας για το δικομματισμό και την ανάγκη να «λήξει αυτή η υπόθεση». Αλλά οι περισσότεροι δημοσιογράφοι -είτε δεν ήθελαν να τον καταλάβουν, είτε το μυαλό τους δεν μπορεί να δει πέρα από τα δικομματικά τείχη - «ανακάλυψαν» πως ο Χαρίλαος προσβλέπει σε κυβερνήσεις συνεργασίας - συνασπισμού. «Μια φτερούγα από δω μια φτερούγα από κει» είπε χαρακτηριστικά ο Χ. Φλωράκης και αυτοί κατάλαβαν το ΚΚΕ, με το ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ ή και τους δύο μαζί ή ό,τι τέλος πάντων... φαντάστηκαν!

Βέβαια, το γεγονός είναι εξηγήσιμο. Μπορούσε ο δικομματισμός να έχει την προαναφερόμενη δύναμη, αν δεν πήγαινε χέρι χέρι και με τα μεγάλα ΜΜΕ;

Παλιά τους τέχνη κόσκινο...

Εχουν την «τιμητική» τους, τις μέρες αυτές, ο Γρυλάκης, ο Μαυρίκης και διάφοροι άλλοι πράκτορες και πρακτορίσκοι. Κι από κοντά, υποκλοπές, παρακολουθήσεις, μυστικές επιχειρήσεις, ΣΙΑ, άλλες ντόπιες και ξένες μυστικές υπηρεσίες και δε συμμαζεύεται. Κι οι δυο εταίροι του δικομματισμού κάνουν πως πέφτουν από τα σύννεφα, πετώντας ο ένας στον άλλον το ανάθεμα. Λες και πρώτη φορά αποκαλύπτεται ότι αλωνίζουν οι ξένες μυστικές υπηρεσίες και οι κάθε λογής επεμβάσεις και παρεμβάσεις καθορίζουν τις εξελίξεις.

Εύστοχος, όπως πάντα, ο Χ. Φλωράκης σημείωσε σχετικά, προχτές, απαντώντας στους δημοσιογράφους: Γιατί, έχετε εσείς κανένα ερώτημα σ' αυτό; Αλίμονό σας, άμα δεν έχετε συνειδητοποιήσει τι γίνεται. Τώρα είναι η ΣΙΑ; Χρόνια τώρα... Πότε η Ιντέλιντζενς Σέρβις, πότε η ΣΙΑ, πότε άλλες ξένες μυστικές υπηρεσίες να ρυθμίζουν την πολιτική ζωή του τόπου. Δηλαδή, τι καινούριο υπάρχει;

Δημοσιογράφος: Είναι για το σχέδιο να βγει η ΝΔ στην εξουσία.

Χ. Φ.: Ακούστε. Σχέδια κάνουν πολλά. Σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με τα συμφέροντά τους, οργανώνουν και το αντίστοιχο σχέδιο και χρησιμοποιούν υπηρεσίες. Οι υπηρεσίες είναι αυτές που τα προωθούν μέσω των ΜΜΕ, μέσω των επιχειρηματικών μέσων, μιας σειράς παραγόντων.

Υποτέλεια με αρχές

«Για όνομα του Θεού όχι βέτο για τον ευρωστρατό»! Με αυτή την κραυγή οι εγχώριοι εκσυγχρονιστές «κατευόδωσαν» τον Κ. Σημίτη για το Λάακεν. Δεν είναι καιροί για παλικαρισμούς, είπε η Μ. Δαμανάκη στον υπουργό Εξωτερικών, «παλικάρι» ατρόμητο του εκσυγχρονισμού. Στο ίδιο μήκος κύματος ο εκ των αρχισυντακτών του «Βήματος» Αγγ. Στάγκος γράφει: «Τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας όντως αμφισβητούνται. Ωστόσο οι καιροί δεν επιτρέπουν λεονταρισμούς, όπως και απαιτούν πολλοί βουλευτές, συμπολιτευόμενοι και αντιπολιτευόμενοι. Η κυβέρνηση θα πρέπει να αποφύγει, όσο μπορεί, την άσκηση βέτο και αν είναι δυνατόν την αναβολή, εφόσον πάρει κάποιες διαβεβαιώσεις από τους εταίρους». Με άλλα λόγια, ας πάει και το παλιάμπελο (δηλαδή τα κυριαρχικά δικαιώματα) αλλά θα μείνουμε με την ικανοποίηση ότι δε βάλαμε βέτο! Πάνω απ' όλα η υποτέλεια, αλλά με... αρχές.

Δικός μας ο αγώνας των Παλαιστινίων

Οταν οι ιμπεριαλιστές μιλούν για «ειρήνη» προετοιμάζονται για πόλεμο... Οσο κοινότοπο και να ακούγεται τόσο αληθινό είναι, γιατί έτσι και αλλιώς η «ειρήνη» των ιμπεριαλιστών έχει μέσα στα σπλάχνα της τον πόλεμο, αφού πρόκειται πάντα ή για «ειρήνη» κομμένη στα πολύ στενά ιμπεριαλιστικά μέτρα που δε γίνεται να χωρέσουν μέσα οι λαοί ή πρόκειται για «ειρήνη» που βγάζει αργά ή γρήγορα τις εσωτερικές ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις ή και τα δύο μαζί.

Ετσι, όταν οι Αμερικανοί επίσημοι, ο ένας μετά τον άλλο, με πρώτο τον ίδιο τον Πρόεδρό τους έβγαιναν και έταζαν αριστερά και δεξιά «ειρήνη» στη Μέση Ανατολή και Ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος ήταν ολοφάνερο πως αυτό που είχαν υπόψη τους ήταν το έγκλημα που γίνεται τώρα σε βάρος του παλαιστινιακού λαού. Ηταν ολοφάνερο ότι είχαν σκοπό να εκβιάσουν τους Παλαιστινίους, με όρους που δεν ήταν δυνατόν να δεχτούν, ή να εφαρμόσουν και άρα να ξαμολήσουν πλέον τον ισραηλινό στρατό να ολοκληρώσει το έγκλημα.

Οσο ξετυλιγόταν αυτό το σχέδιο σκηνοθετούσαν συζητήσεις για «εκεχειρίες», για «περιόδους ειρήνης», για «συνεργασίες ασφαλείας» και άλλα διπλωματικά κόλπα. Να θυμηθούμε πως τέτοιες αποστολές σκηνοθετημένου ενδιαφέροντος ανατέθηκαν και στην ελληνική κυβέρνηση που ασφαλώς τις έφερε εις πέρας με το παραπάνω, δείχνοντας και με αυτό τον τρόπο πως έχει κάνει οριστικά τις επιλογές της και δεν έχει σκοπό να χαλάσει χατίρι στο ιμπεριαλιστικό σύστημα, όπου και ανήκει. Αρα είναι και συνένοχοι για ό,τι ακολούθησε, που το ήξεραν εκ των προτέρων και παρίσταναν τις αθώες περιστερές. Ταυτόχρονα, οι ιμπεριαλιστές έκλειναν τα μάτια στις λεγόμενες επιλεκτικές δολοφονίες που έκανε ο ισραηλινός στρατός σε στελέχη των Παλαιστινίων, ή τις λεγόμενες διεισδύσεις στα παλαιστινιακά εδάφη, όπου αδίστακτα δολοφονούσαν ή ξεσπίτωναν ολόκληρες οικογένειες και ισοπέδωναν με μπουλντόζες τα σπίτια τους. Εφ' όσον είχαν διαμορφώσει τέτοιο κλίμα ζητούσαν και τα ρέστα από πάνω από το δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης, βάζοντάς τον κάθε τόσο να απολογείται στην καρέκλα του κατηγορουμένου...

Αντικειμενικά φάνηκε, για πολλοστή φορά, πως αυτό που είχαν πραγματικά στο μυαλό τους ήταν ή «ειρήνη» με τον παλαιστινιακό λαό υποταγμένο στα σχέδιά τους ή πόλεμο. Μοιάζει, δηλαδή, έτσι και αλλιώς με το δίλημμα που βάζουν οι ΗΠΑ σε όλους τους λαούς του κόσμου «μαζί μας ή εναντίον μας...». Να γιατί ο αγώνας του παλαιστινιακού λαού μάς αφορά. Να γιατί, όσο αυτοί αντιστέκονται, υπάρχει ελπίδα και για τους λαούς όλου του κόσμου. Ο αγώνας των Παλαιστινίων δεν είναι μόνο δικός τους. Αφορά την επιθυμία του κάθε ελεύθερου αγωνιζόμενου ανθρώπου στον πλανήτη να μη γίνεται το ιμπεριαλιστικό χατίρι, να τους χαλάνε τα σχέδια συνεχώς, μέχρι την τελική ανατροπή του άδικου συστήματος.

Νέος όλεθρος

Κούρσα τρελή

εξοπλισμών

η Αμερική αρχίζει

για να μπορεί

περσότερο

κοσμάκη να θερίζει,

για να μπορεί

καλύτερα

τον τρόμο

να επιβάλλει

σ' όσους λαούς