Την πλήρη αδιαφορία της κυβέρνησης για την προώθηση του λίαν αναγκαίου προγράμματος για τη δημιουργία και λειτουργία βιβλιοθηκών σε όλα τα σχολειά της χώρας κατήγγειλε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο Συνδέσμου Εκδοτών Βιβλίου σχετικά με την κατάσταση των σχολικών βιβλιοθηκών.

Παρά τις αρχικές της υποσχέσεις περί δημιουργίας 2.500 βιβλιοθηκών μέχρι το 2006 (με τα Β' και Γ' ΚΠΣ) τώρα η κυβέρνηση μιλά για 1.000, ενώ όλα δείχνουν πως ζήτημα είναι αν θα λειτουργήσουν έστω οι 500 που προβλέφτηκαν με το Β' ΚΠΣ. Επισήμως, οι 100 από τις 500 βιβλιοθήκες δε λειτουργούν, είτε γιατί καθυστέρησε ο διαγωνισμός για την αγορά βιβλίων, είτε από έλλειψη προσωπικού, είτε επειδή έληξε η σύμβαση των βιβλιοθηκάριων και οι θέσεις έμειναν κενές. Ωστόσο, οι εκδότες εκτιμούν ότι αυτός ο αριθμός είναι μεγαλύτερος. Αλλά και όσες λειτουργούν αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, παρότι έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από μαθητές και δασκάλους, ενώ, στις λίγες περιπτώσεις που λειτούργησαν ομαλά, αποδείχτηκαν αναντικατάστατες για την εκπαιδευτική διαδικασία και την επαφή του παιδιού με το βιβλίο και τη γνώση.

Οι εκδότες εκτιμούν ότι το πρόβλημα βρίσκεται στη μεταφορά της αρμοδιότητας δημιουργίας σχολικών βιβλιοθηκών από το υπουργείο Παιδείας στις Περιφέρειες, γιατί οι Περιφέρειες δεν έχουν στις προτεραιότητές τους τις σχολικές βιβλιοθήκες. Δεδομένου, όμως, ότι οι περιφερειάρχες είναι διορισμένοι υπάλληλοι της κεντρικής διοίκησης, η ευθύνη της κυβέρνησης είναι ακόμη μεγαλύτερη. Ευθύνη που προκύπτει και από τους βασικότερους λόγους της κακής ή και μη λειτουργίας των πρώτων 500 βιβλιοθηκών. Δηλαδή, από το ότι δεν προβλέπονται κονδύλια για συνεχή εμπλουτισμό των βιβλιοθηκών, με αποτέλεσμα να μειώνεται η αναγνωστική ζήτηση και κυρίως δεν προβλέπονται οργανικές θέσεις βιβλιοθηκάριων. Στο νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για την οργάνωση περιφερειακών υπηρεσιών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης προβλέπονται μόλις 100 οργανικές θέσεις βιβλιοθηκονόμων για τις 500 υπάρχουσες βιβλιοθήκες και άλλες τόσες που προβλέπονται!

Το μέλλον είναι δυσοίωνο και ως προς το Γ' ΚΠΣ, αφού, από τις 13 Περιφέρειες, μόνον εννιά προβλέπουν στο Περιφερειακό Επιχειρησιακό Πρόγραμμα την ίδρυση σχολικών βιβλιοθηκών, ενώ τέσσερις Περιφέρειες δεν αναφέρονται καν σε βιβλιοθήκες! Στα ΠΕΠ των εννέα Περιφερειών προβλέπονται 77 βιβλιοθήκες μέχρι το 2003 και 335 μέχρι το 2006. Είναι φανερό, ότι με τους ρυθμούς και τα προβλήματα που περιγράφηκαν παραπάνω, τα υπάρχοντα χρήματα για τις βιβλιοθήκες μάλλον θα χαθούν. Σχετικά μ' αυτό, οι εκδότες προτείνουν τη δημιουργία ενός γραφείου στήριξης των Περιφερειών, με μέλη ανθρώπους έμπειρους στο στήσιμο των πρώτων βιβλιοθηκών.

Περισσότερα από διακόσια πρωτότυπα σχέδια του Δημήτρη Πικιώνη από τη μελέτη του για την αρχιτεκτονική της Χίου, παρουσιάζονται στην έκθεση «Δημήτρης Πικιώνης - Η αρχιτεκτονική της Χίου», που εγκαινιάστηκε χτες στο Μουσείο Μπενάκη (διάρκεια μέχρι 18/1). Η έκθεση είναι ένα «μικρό μέρος του οφειλόμενου φόρου τιμής στον μεγάλο οραματιστή και δημιουργό», τόνισε σε χτεσινή συνέντευξη Τύπου ο διευθυντής του Μουσείου, Αγγελος Δεληβοριάς.

Την έκθεση διοργανώνουν το Κέντρο Τεκμηρίωσης Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη (στο οποίο περιήλθε όλο το αρχιτεκτονικό αρχείο του Δ. Πικιώνη με δωρεά της κόρης του Αγνής), σε συνεργασία με τη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Χίου, «Κοραής», και τις εκδόσεις «Ινδικτος». Η έκθεση πραγματοποιείται με την ευκαιρία της έκδοσης του ομώνυμου λευκώματος.

Η μελέτη του Πικιώνη, που αποτελείται από 251 σχέδια βιβλιοδετημένα στο λεύκωμα της «Συλλογής Φιλίππου Αργέντη» και βρίσκεται στη βιβλιοθήκη «Κοραής» της Χίου, ξεκίνησε με πρωτοβουλία του Φίλιππου Αργέντη, ο οποίος ανέθεσε στο Δ. Πικιώνη το 1929 την εκπόνηση μελέτης για την αρχιτεκτονική της Χίου από τη μεταβυζαντινή μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Η μελέτη ολοκληρώθηκε το 1930 και παραδόθηκε το 1933. Ο Δ. Πικιώνης επικεντρώνει την προσοχή του στη δουλιά και τον καθοριστικό ρόλο των ντόπιων λαϊκών τεχνιτών στην απόδοση των στοιχείων της γενουατικής αρχιτεκτονικής. Αφιερώνει μεγάλο μέρος του έργου του στην αρχιτεκτονική των χωριών, εκτιμά το σημαντικό ρόλο των ντόπιων υλικών στην ιδιαιτερότητα της αρχιτεκτονικής της Χίου, προσπαθεί να πλησιάσει τη λαϊκή δημιουργία και να δει τη διαδικασία της υιοθεσίας και εκλαΐκευσης από τους μαστόρους μορφών της μεγάλης αρχιτεκτονικής.

Οπως ανέφερε ο καθηγητής Χ. Μπούρας, μαθητής και συνεργάτης του Δ. Πικιώνη, «τα έξοχα σχέδια του Πικιώνη ξεπερνούν κατά πολύ τον αρχικό σκοπό της τεκμηριώσεως της χιώτικης αρχιτεκτονικής. Είναι ζωγραφικά αριστουργήματα καθ' αυτά. Η ποικιλία ως προς την τεχνοτροπία και την τεχνική είναι πράγματι εκπληκτική και μαρτυρεί απόλυτο έλεγχο των εκφραστικών μέσων».

Τρεις Ελληνες της διασποράς, οι Λέανδρος, Παύλος και Αριστοτέλης και μία Γαλλίδα, η Ντομινίκ, συναντιούνται στο Σουδάν του 1917 και έρχονται αντιμέτωποι μ' ένα μυστικό. Πρόκειται για «Το Δάκρυ των Χεριών», το νέο θεατρικό έργο του Ακη Δήμου που ανεβαίνει σήμερα, στο θέατρο Καπνοκοπτηρίου 8, σε σκηνοθεσία Βαρβάρας Μαυρομάτη. Στην ταραγμένη Αφρική των αρχών του 20ού αιώνα, σε μια βίλα στο Χαρτούμ, τα πρόσωπα του έργου ζουν δύο συγκλονιστικά εικοσιτετράωρα που αλλάζουν τη ζωή τους. Τα σκηνικά είναι του Γιώργου Γαβαλά, τα κοστούμια του Γιώργου Ελευθεριάδη, η σύνθεση ήχων του Δημήτρη Ιατρόπουλου, οι φωτισμοί του Ανδρέα Σινάνου. Παίζουν: Αρης Λεμπεσόπουλος, Βίκυ Βολιώτη, Βασίλης Ευταξόπουλος και Δημήτρης Αλεξανδρής.