Ολοκληρώθηκε το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής, με τις θετικές ψήφους των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, η συζήτηση για τον κρατικό προϋπολογισμός της επόμενης χρονιάς. Το ΚΚΕ, όπως είναι γνωστό κατάγγειλε την κυβερνητική πολιτική στο σύνολό της, παρουσιάζοντας συγκεκριμένα στοιχεία για τους μηχανισμούς μέσω των οποίων η κυβέρνηση επιχειρεί να εξασφαλίσει τα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου ρίχνοντας, όλο και περισσότερα βάρη, στα λαϊκά στρώματα.

Ειδικά για τα όσα προβλέπει ο προϋπολογισμός για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, ο ειδικός αγορητής του Κόμματος, ο Νίκος Γκατζής, σημείωσε:

«Σε ό,τι αφορά την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων, ο Προϋπολογισμός επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ, που εκφράστηκαν και κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του προηγούμενου έτους. Η όλη διαδικασία είναι ξένη προς τις λαϊκές ανάγκες για φυσική αγωγή, αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και υποστήριξη της Υγείας. Στο όνομα της εξυπηρέτησης τής, κατά την Κυβέρνηση, «εθνικής ιδέας» ο ελληνικός λαός καλείται να σηκώσει το οικονομικό βάρος της προετοιμασίας των, αναγκαίων και μη, υποδομών, το κόστος των οποίων συνεχώς διογκώνεται και, σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες εκτιμήσεις, θα αγγίξει εάν δεν ξεπεράσει τα 3 τρισεκατομμύρια δρχ.

Στον Προϋπολογισμό του 2002 γίνεται ξεκάθαρο αυτό, που το Κόμμα μας υπογράμμιζε ως δυνατότητα πριν ένα χρόνο: το Δημόσιο θα επωμιστεί το σύνολο της δαπάνης των κατασκευών.

Ο Τακτικός Προϋπολογισμός προβλέπει κονδύλι 44,02 εκ. ΕΥΡΩ (15 δισ. δρχ.) δαπανών του Τακτικού Προϋπολογισμού για τους Ολυμπιακούς Αγώνες σε σύνολο 156,47 εκ. ΕΥΡΩ, μέχρι το 2004, και το ΠΔΕ 1.408,66 εκ. ΕΥΡΩ (480 δισ. δρχ.) ποσό που αντιστοιχεί στο 15,7% του συνόλου του Προγράμματος. Σύμφωνα με την Εισηγητική Εκθεση, το σύνολο των δαπανών του ΠΔΕ για την ολυμπιακή προετοιμασία, μέχρι το 2004, θα ανέλθει στο αισιόδοξο ποσό των 4.383,6 εκ. ΕΥΡΩ (περίπου 1,5 τρισ. δρχ.).

Ερωτήματα προκαλεί η αναντιστοιχία των οικονομικών δεδομένων, που εμφανίζονται συγκεντρωτικά στην Εισηγητική Εκθεση και κατά φορέα υλοποίησης. Ετσι, ενώ η εκτίμηση των πραγματοποιήσεων του Τακτικού Προϋπολογισμού αναφέρει δαπάνες, κατά το 2001, 29,34 εκ. ΕΥΡΩ, η άθροιση των ολυμπιακών δαπανών κατά υπουργείο ανεβάζει το ποσό στα 38,46 εκ. ΕΥΡΩ. Αντίστοιχα, παρατηρείται διαφορά στα ποσά του ΠΔΕ (1.408,66 εκατ. ΕΥΡΩ στην Εκθεση, 1.393,98 εκατ. ΕΥΡΩ στον αντίστοιχο τόμο).

Θεωρούμε ότι οι ποσοτικοί δείκτες του Προϋπολογισμού εκφράζουν κεντρικές πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, επιλογές, που βρίσκονται μακριά από την εξυπηρέτηση των λαϊκών συμφερόντων. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αποτελούν εδώ και καιρό χρυσή ευκαιρία για το μεγάλο κεφάλαιο, που, σύμφωνα με τη μόνη λογική που το χαρακτηρίζει, επιζητά την αύξηση της κερδοφορίας και την επιτάχυνση της κυκλοφορίας του με κάθε τίμημα. Χαρακτηριστικότερα παραδείγματα: η καταστροφή των χώρων του Φαληρικού Ορμου και του Ελληνικού, το Κωπηλατοδρόμιο στον ιστορικό και ευαίσθητο περιβαλλοντικά χώρο του Σχοινιά, η Ομορφοκλησιά, το Ολυμπιακό Xωριό και άλλα.

Η αδιασάλευτη κερδοφορία του κεφαλαίου προϋποθέτει, με τη σειρά της, ενισχυμένους μηχανισμούς καταστολής. Καταγγέλλουμε την ανοιχτά εχθρική στάση της κυβέρνησης ενάντια στην όποια φωνή διαμαρτυρίας, για την οποία είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει, που προοιωνίζεται το «ολυμπιακό» κονδύλι των 234.776.200 ΕΥΡΩ του υπουργείου Δημόσιας Τάξης, που προορίζεται για την «προμήθεια μηχανικού και λοιπού εξοπλισμού», κατά το 2002.

Πέρα από τις λογιστικές αναφορές ισχύει ότι, στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων, επιταχύνονται οι διαδικασίες των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων στη χώρα μας και ιδιαίτερα στους τομείς των κατασκευών, των τηλεπικοινωνιών, των εργασιακών σχέσεων. Οι συνέπειες αφορούν τα δικαιώματα των λαϊκών στρωμάτων στις συνθήκες εργασίας, που γίνεται προσπάθεια να καταστρατηγηθούν, με τις ευλογίες της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, στο περιβάλλον, στην ελευθερία έκφρασης, στην κατοικία. Τα κονδύλια που θα δαπανηθούν δείχνουν, ίσως, μικρά συγκρινόμενα με άλλα μεγέθη, όπως του ΑΕΠ ή του ΚΠΣ. Είναι όμως τεράστια εάν αναλογιστούμε ποιες και τι είδους λαϊκές ανάγκες Παιδείας, Πολιτισμού, Υγείας, στέγης και Λαϊκού Αθλητισμού θα μπορούσαν να καλύψουν. Αυτήν την πλευρά οφείλει να αναδείξει ένα ευρύ λαϊκό κίνημα».

Ούτε το εξευτελιστικό τίμημα, ούτε οι αναθέσεις που φτάνουν περίπου το 1 τρισεκατομμύριο δραχμές, φαίνεται να αρκούν στους Γερμανούς της HDW/FS για να προχωρήσουν στην τελική υπογραφή τη σύμβαση πώλησης των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Βέβαιοι (οι Γερμανοί) ότι η κυβέρνηση θα τους παραχωρήσει ακόμα περισσότερα, μπήκαν στη διαδικασία των κωλυσιεργιών, διεκδικώντας και νέες αναθέσεις από το ελληνικό δημόσιο, αλλά, ακόμα και το... νομιμοφανές σπάσιμο των Ναυπηγείων σε τρία τουλάχιστον μέρη. Σύμφωνα με νεότερες πληροφορίες, στο προσύμφωνο που υπογράφτηκε τον περασμένο Οκτώβρη, προβλέπεται με έμμεσο πλην σαφή τρόπο, το σπάσιμο του Ναυπηγείου ακόμα και σε τρεις ανεξάρτητες ή διασυνδεμένες επιχειρήσεις. Το γεγονός αυτό, ενισχύεται και από τον όρο που περιέχεται στο προσύμφωνο και αφορά τις 1.400 θέσεις εργασίας, ότι αυτές, δεν είναι απαραίτητο να προέρχονται από το ναυπηγείο, αλλά και από άλλες επιχειρήσεις.

Οι νέες αυτές εξελίξεις, έχουν προκαλέσει αμηχανία στην κυβέρνηση, καθώς αποκαλύπτεται ότι η ολοκλήρωση τού - έτσι και αλλιώς - σκανδάλου, συνοδεύεται ακόμα και με παραβάσεις των αρχικών όρων του διαγωνισμού. Οι όροι αυτοί, υπαγορεύτηκαν από τους Γερμανούς και τους εν δυνάμει Ελληνες συνεταίρους, τη μέρα έναρξης του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ, οπότε υπογράφτηκε και το προσύμφωνο πώλησης. Αυτό (το προσύμφωνο) το επικαλέστηκε τότε ο τότε υπουργός Ανάπτυξης και σήμερα Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκης, προκειμένου να «αυξήσει» τους πόντους στο συνέδριο του κόμματός του.

Οι σκανδαλώδεις διεργασίες για την πώληση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, έδωσαν το περιθώριο ακόμα και στο Σύνδεσμο Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) να κατακρίνει την κυβέρνηση ότι λειτουργεί έξω από τα όρια της αγοράς και δημιουργεί σχήματα και επιχειρήσεις στο «μυαλό» που καμία σχέση δεν έχουν με την πραγματικότητα. Η επισήμανση αυτή των βιομηχάνων, μπορεί, βεβαίως να σχετίζεται με την καθυστέρηση της ιδιωτικοποίησης και τις σκανδαλώδεις προεκτάσεις που αυτή έχει, αλλά έχει και σχέση με το «ρίξιμο» του έτερου διεκδικητή του ναυπηγείου Ν. Ταβουλάρη, ο οποίος είναι και μέλος της διοίκησης του ΣΕΒ.

Κυβέρνηση και Γερμανοί προσανατολίζονται να σπάσουν τις εργασίες του ναυπηγείου με το τμήμα της ναυπήγησης των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού από τη HDW/FS, το βιομηχανικό τμήμα (βαγόνια) από το Ν. Κιολεϊδη και το τμήμα των επισκευών από σχήμα που θα προκύψει από το σημερινό μάνατζμεντ αλλά και μέλη της διοίκησης του Ναυπηγείου.

Βέβαια, τεράστιο πολιτικοοικονομικό σκάνδαλο ήταν η απόφαση της κυβέρνησης, να ιδιωτικοποιήσει το Σκαραμαγκά, το μεγαλύτερο Ναυπηγείο της Ανατολικής Μεσογείου και το τελευταίο υπό δημόσιο έλεγχο. Οι «καινιούριες» - πλην αναμενόμενες - πτυχές που ξεδιπλώνονται, δημιουργούν, τώρα, ίσως, όσο ποτέ άλλοτε, την αναγκαιότητα για την παραμονή του Σκαραμαγκά υπό δημόσιο έλεγχο.