Ηταν πολύ ωραίο για να είναι αληθινό. Αυτό θυμίζει η προσπάθεια της κυβέρνησης με τη βοήθεια της διοίκησης της ΓΣΕΕ και των μέσων ενημέρωσης, να πείσει την «κοινή γνώμη» ότι η πολιτική της για την αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος όχι μόνο δε στρέφεται κατά των εργαζομένων, αλλά αντιθέτως ενισχύει τις παροχές και τα δικαιώματά τους. Τα μεγάλα συλλαλητήρια της περασμένης βδομάδας που οργάνωσαν σ' όλη τη χώρα οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ, απέδειξαν ότι οι εργαζόμενοι αφ' ενός γνωρίζουν ότι τίποτα ουσιαστικό δεν έχει αλλάξει στην πολιτική της κυβέρνησης για την ισοπέδωση της Κοινωνικής Ασφάλισης, αφ' ετέρου δε νομιμοποιούν τις διαδικασίες του «κοινωνικού διαλόγου» - απάτη και τη συμμετοχή σ' αυτόν.

Τα πρώτα αποτελέσματα αυτών των εξελίξεων δεν άργησαν να έρθουν αφού υπό την πίεση των εργαζομένων τόσο η ηγεσία της ΑΔΕΔΥ, όσο και η ηγεσία της ΓΣΕΕ αναδιπλώθηκαν. Οχι γιατί άλλαξε η πολιτική τους, ή οι διαθέσεις τους, αλλά γιατί αντελήφθησαν ότι αν συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο του ενδοτισμού και του «κοινωνικού εταιρισμού», κινδυνεύουν να χάσουν και την επαφή τους με τους εργαζόμενους. Η αναδίπλωση εκφράστηκε με την άρνηση να πάρουν μέρος στη σύσκεψη του υπουργού Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκη για το πρόγραμμα χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος. Ωστόσο αυτό δε σημαίνει ότι εγκαταλείπουν την τακτική της συνενοχής στα αντιασφαλιστικά κυβερνητικά σχέδια.

Αν όμως οι παραπάνω εξελίξεις έχουν μια σημασία για τους εργαζόμενους, αυτή βρίσκεται στο ότι αποδεικνύεται πως από τους ίδιους εξαρτάται η τελική έκβαση αυτής της σύγκρουσης. Και από την άποψη αυτή η συμμετοχή στην απεργία της 3ης του Απρίλη αποκτά εξαιρετική βαρύτητα.

Ετοιμάζεται το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο για τη 2η Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του στις 6 του Απρίλη 2002, σε μια περίοδο που η αντεργατική επίθεση της κυβέρνησης και της πλουτοκρατίας ξεδιπλώνεται σε βάρος ολόκληρης της εργατικής τάξης της χώρας μας (σελίδα 10)

Διαμορφώνεται από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς το έδαφος για αντιμετώπιση των προβλημάτων στο Αιγαίο και στο Κυπριακό στα πλαίσια των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών, στηρίζοντας τις αξιώσεις της Τουρκίας, που επιδιώκει επίσης να προωθήσει τα συμφέροντά της και μέσω των διαδικασιών ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ενωση της Τουρκίας και της Κύπρου (σελίδες 12-13)

Ολόκληρη η έκκληση της συνάντησης των βαλκανικών κομμάτων και κινημάτων του ΑντιΝΑΤΟικού Κέντρου προς τους λαούς των Βαλκανίων, συνολικά στους λαούς του κόσμου, για την πλατύτερη δυνατή αντιιμπεριαλιστική συσπείρωση, ενάντια στο ΝΑΤΟ και στη διεύρυνσή του (σελίδα 14)

Αντιλαϊκή και φιλομονοπωλιακή η πολιτική της κυβέρνησης, που στο μεγάλο κεφάλαιο δίνει φορολογικές απαλλαγές, χρηματοδοτήσεις, ξεπουλάει σ' αυτό τις δημόσιες επιχειρήσεις, ενισχύει τις εισαγωγές των πολυεθνικών, ενώ προσθέτει νέα δεινά στους καταναλωτές αλλά και στον βιοτέχνη και μικρέμπορα (σελίδα 15)

Σύμφωνα με παρατηρητές, ένας νέος γύρος στη σύγκρουση Γεωργίας-Αμπχαζίας, που προκλήθηκε μετά την απαγωγή την περασμένη βδομάδα Ρώσων στρατιωτικών της ειρηνευτικής δύναμης στην Αμπχαζία, μπορεί να οδηγήσει σε μια νέα ένοπλη αντιπαράθεση στην περιοχή (σελίδες 26-27)

Παρά τη συνταύτιση της Ρωσίας με τις ΗΠΑ στο λεγόμενο μέτωπο κατά της διεθνούς τρομοκρατίας, παρά τις όποιες διευκολύνσεις της στον πόλεμο στο Αφγανιστάν, οι Αμερικανοί συγκαταλέγουν τη Ρωσία στις χώρες εναντίον των οποίων μπορούν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα (σελίδες 26-27)

Στον απόηχο της τεράστιας συγκέντρωσης της περασμένης βδομάδας στη Ρώμη, όπου το Σάββατο συγκεντρώθηκαν πάνω από 2,5 εκατομμύρια εργαζόμενοι απ' όλη την Ιταλία. Ηταν μια από τις μεγαλύτερες συγκεντρώσεις που έγιναν ποτέ στην Ιταλία και το βασικό αίτημα ήταν η απόκρουση των σχεδίων της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι για την ισοπέδωση του συστήματος της Κοινωνικής Ασφάλισης με αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, τη μείωση των συντάξιμων αποδοχών, τη μείωση των εισφορών των εργοδοτών, όπως και το σχέδιο για την κατάργηση των «εμποδίων» για τις ομαδικές απολύσεις εργαζομένων από τις επιχειρήσεις. Η συγκέντρωση ήταν και ένα «κατηγορώ» κατά της τρομοκρατίας και της δολοφονίας του κυβερνητικού συμβούλου Μπιάτζι από τις «Ερυθρές Ταξιαρχίες».

Ωστόσο, στελέχη της ιταλικής κυβέρνησης έσπευσαν να συσχετίσουν τις εργατικές κινητοποιήσεις με την τρομοκρατία, λέγοντας ότι οι κινητοποιήσεις δίνουν το πρότυπο στους τρομοκράτες. Πάντως, η συγκέντρωση της Ρώμης φαίνεται ότι θα βάλει τη σφραγίδα της στις εξελίξεις, όχι μόνο σ' αυτές που αφορούν στον μέλλον του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά και τις γενικότερες. θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η συγκέντρωση αυτή έρχεται να προστεθεί σε σειρά εργατικών κινητοποιήσεων μεγάλης κλίμακας σ' ολόκληρη την Ευρώπη.