ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Η... επιτυχία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δεν τολμούν, βέβαια, να το πουν ανοιχτά. Τουλάχιστον, οι περισσότεροι. Ούτε πολύ περισσότερο να πανηγυρίσουν. Βλέπετε, δεν είναι και εντελώς έξω από τα πράγματα οι άνθρωποι. Εχουν και κάποια συναίσθηση της πραγματικότητας. Πάντως, ανάμεσά τους, το σημειώνουν και το υπογραμμίζουν.

Για την πλειοψηφία της ΓΣΕΕ μιλάμε, η οποία θεωρεί ως μεγαλύτερη... επιτυχία της, στον μέχρι σήμερα «διάλογο» με την κυβέρνηση για το Ασφαλιστικό, ποιο λέτε; Μα, την καθιέρωση των κατώτερων ορίων των συντάξεων, για τους μετά την 1.1.1993 ασφαλισμένους, στο 70% του κατώτατου μισθού, που προβλέπει η εκάστοτε Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Το γεγονός, δηλαδή, πως το μέχρι σήμερα προκλητικά εξευτελιστικό επίδομα των 70.000 δραχμών, που ονόμαζαν σύνταξη, γίνεται 120.000 δραχμές, με τα σημερινά δεδομένα. Γίνεται, δηλαδή, κάτι λιγότερο εξευτελιστικό!

Αλήθεια, έχει δοκιμάσει ο Χρ. Πολυζωγόπουλος ή ο Δ. Ρέππας να ζήσουν με 120.000 δραχμές ή και μερικά πεντοχίλιαρα ακόμη (αν συνυπολογιστεί και η επικουρική); Για να μην αναφερθούμε σε διάφορες άλλες παραμέτρους του ζητήματος. Μα δεν ντρέπονται..;

... και τι κρύβει από πίσω της

Στην πραγματικότητα, βέβαια, μόνο κατάκτηση και επιτυχία δεν μπορεί να θεωρηθεί το προαναφερόμενο. Και αυτό, όχι μόνο γιατί καθιερώνει - και, μάλιστα, με τη σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ - απαράδεκτα χαμηλά όρια πείνας και εξευτελισμού για τις συντάξεις, που θα δοθούν μετά 15, 20 και 30 χρόνια, στους «νέους» ασφαλισμένους (μετά την 1.1.1993). Αλλά και γιατί γίνεται το φύλλο συκής, για να χειροτερεύσουν ακόμη περισσότερο οι συντάξεις όλων όσοι έχουν ασφαλιστεί μέχρι τις 31.12.1992. Και μπορεί, η κυβέρνηση, να μη βάζει σήμερα θέμα για τους ασφαλισμένους αυτούς, του ιδιωτικού τομέα, αλλά το κάνει σ' αυτούς του δημοσίου, των ΔΕΚΟ και των τραπεζών (ασφαλισμένοι μετά την 31.12.1982), όπου μειώνει πολλαπλά τις συντάξεις που θα πάρουν. Και γιατί θα υπολογίζονται με βάση το 70% και όχι το 80%, όπως ίσχυε μέχρι σήμερα και γιατί θα παίρνεται υπόψη ο μέσος μισθός της τελευταίας πενταετίας και όχι αυτός του τελευταίου χρόνου.

Και, βέβαια, μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία ότι θα έρθει η σειρά και των υπολοίπων εργαζομένων. Αλλωστε, ο Δ. Ρέππας ήταν σαφής, όταν έλεγε ότι μέχρι το 2008 θα δημιουργηθεί ένα Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Μισθωτών, με ενιαίους κανόνες και όρους. Απλώς, δεν τα φέρνει όλα μαζεμένα, για να μη μας... ζαλίσει ο άνθρωπος...

Βαθιά αντεργατικά τα μέτρα

Η ουσία των βαθιά αντιασφαλιστικών και αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης - ακόμη κι αν δεν πάρουμε υπόψη μας την υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, την επέλαση του ιδιωτικού κεφαλαίου κλπ. - γίνεται ολοφάνερη και από το εξής: Απολύτως κανένας, είτε κυβερνητικός αρμόδιος, είτε μέλος της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ και της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, είτε οποιοσδήποτε άλλος, δεν τολμά να ισχυριστεί ότι τα κυβερνητικά μέτρα συνιστούν το παραμικρό έστω βήμα βελτίωσης της κατάστασης, που ίσχυε μέχρι την ψήφιση των νόμων του 1992, επί κυβέρνησης ΝΔ (των λεγομένων νόμων Σιούφα). Των νόμων, δηλαδή, σύμφωνα με τους οποίους έχει συνταξιοδοτηθεί η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία - αν όχι η ολότητα - των σημερινών συνταξιούχων του ΙΚΑ. Των νόμων, για παράδειγμα, που πρόβλεπαν 80% και όχι 60 ή 70%.

Ορίστε, λοιπόν, ποια είναι η σημερινή κατάσταση των συνταξιούχων του ΙΚΑ: Σύνολο συνταξιούχων 820.000 άτομα. Απ' αυτούς οι 670.000 περίπου (ποσοστό 82%) παίρνουν συντάξεις πείνας από 50.000 έως 150.000 δραχμές το μήνα. Αν λογαριάσουμε με 170.000 δραχμές το μήνα, τότε το ποσοστό αυτό ξεπερνά το 90%. Μπορείτε, επομένως, να φανταστείτε με σιγουριά σε ποια κατάσταση οδηγούν τα μέτρα της κυβέρνησης τους μελλοντικούς συνταξιούχους.

Συντάξεις

Σαράντα χρόνια

στη δουλιά

σαν είλωτες

σαν δούλοι

να μας ρουφάν

τ' αφεντικά

αισχρά

και το μεδούλι

κι όταν το σώμα

απ' τη δουλιά

θα γίνεται

κουρέλι

«ψοφήστε τώρα

θα μας λεν

σαν τα σκυλιά

στ' αμπέλι»!

* * *

Σαράντα χρόνια

στη δουλιά

και λίγα θα 'ναι

πάλι,

«τι, από τώρα

σύνταξη

θέλεις, θα λεν,

χαμάλη;

δούλεψε κι άλλο

είλωτα

ως τη στερνή σου

ανάσα,

σύνταξη

θα σου δώσουμε

λίγο πριν μπεις

στην κάσα»!

Ο οίστρος

Το πλιάτσικο των Βαλκανίων

Προχτές, η κυβερνητική πλειοψηφία, μαζί με τη ΝΔ και τον ΣΥΝ, επικύρωσε στη Βουλή το «σχέδιο οικονομικής ανασυγκρότησης των Βαλκανίων», με το οποίο «προικοδοτείται» η επέλαση Ελλήνων επιχειρηματιών σε βαλκανικές χώρες με 550 εκατομμύρια ευρώ (!!!), χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων. Ωρα, λοιπόν, η «μικρή» Ελλάδα να συμβάλει στην οικονομική ανασυγκρότηση των βαλκανικών χωρών (η ίδια διαδικασία ισχύει για όλες τις πρώην σοσιαλιστικές χώρες), των χωρών που ο διεθνής ιμπεριαλισμός φρόντισε πρώτα να τσακίσει στην κυριολεξία, να γονατίσει τους λαούς τους, όπου χρειαζόταν και με την «πειθώ» της δολοφονικής βίας, την προσφυγή στην οποία ενέκρινε και η κυβέρνηση Σημίτη.

Τι ψήφισαν από κοινού ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ; Εν ολίγοις την οικοδόμηση στις χώρες αυτές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής τάξης πραγμάτων του ιμπεριαλισμού, την πρόσδεσή τους στο άρμα του, την άλωσή τους από επιχειρηματικά συμφέροντα και την καταλήστευση των πλουτοπαραγωγικών τους πηγών. Αυτό επικύρωσαν στη Βουλή. Την πλήρη εδραίωση του καπιταλισμού που σε αυτές ειδικά τις χώρες δείχνει το πιο άγριο πρόσωπό του, που η παλινόρθωσή του έγινε με τους πιο επαχθείς όρους για τους λαούς τους.

Συναποφάσισαν, μάλιστα, να πριμοδοτήσουν όσους επιχειρηματίες αναλάβουν το «ρίσκο» να επενδύσουν στα Βαλκάνια. Διαμηνύοντάς τους εκ των προτέρων πως, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι η απόδοση της επένδυσης, τα κέρδη τους είναι ήδη διασφαλισμένα. Ιδού πεδίον δόξης λαμπρόν να «ασελγήσουν» πάνω στα ρημαγμένα «κορμιά» των βαλκανικών χωρών, από κοινού με τους ομοίους τους άλλων χωρών, ακόμη κι αυτών των ίδιων που θα «ανασυγκροτηθούν».

Η ελληνική κυβέρνηση, η αστική τάξη της Ελλάδας, δεν παίζει μόνη της σ' αυτό το παιχνίδι. Οι αγορές και οι πηγές πλούτου των πρώην σοσιαλιστικών χωρών αποτελούν πεδίο άγριας σύγκρουσης καταρχήν μεταξύ των δύο ιμπεριαλιστικών κέντρων, της ΕΕ και των ΗΠΑ, για το ποια θα καρπωθεί περισσότερα. Η Ελλάδα, χώρα - μέλος της ΕΕ, με την απόφασή της να συμμετάσχει στο «παιχνίδι» αναλαμβάνει εξαρχής το ρίσκο της «χασούρας». Πόσο μάλλον που για τα Βαλκάνια έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον κι άλλες χώρες, όπως η Τουρκία, αλλά και η Ιταλία. Η «μάχη» θα είναι ανελέητη, αλλά σε κάθε περίπτωση, όπως πάντα, στη θέση του χαμένου θα βρίσκονται οι λαοί.

Το κόστος που θα πληρώσει ο ελληνικός λαός, τα 550 εκατομμύρια ευρώ, είναι ίσως το μικρότερο, μπροστά στον κίνδυνο το άγριο φαγοπότι, η καταλήστευση χωρών και λαών, τα τεράστια κοινωνικά προβλήματα που δημιούργησε και εντείνει η καπιταλιστική παλινόρθωση, να πυροδοτήσουν εντάσεις, να υποδαυλίσουν εθνικιστικά ρεύματα, σε μια περιοχή πραγματική «πυριτιδαποθήκη». Οι κίνδυνοι δεν πρέπει να υποτιμηθούν, όπως δεν πρέπει να παραγραφούν οι ευθύνες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΝ. Οι λαοί των Βαλκανίων μπορούν να χαράξουν τη δική τους προοπτική, επαγρυπνώντας και παλεύοντας για ένα μέλλον αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας και ανάπτυξης. Σ' αυτή την κατεύθυνση απαιτείται η ένταση της αντιιμπεριαλιστικής πάλης στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, παντού.