ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απειλή για την «ανάπτυξη»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Οταν οι εργαζόμενοι αναγορεύονται σε... απειλή(!) για την «ανάπτυξη», τότε πολύ εύκολα καταλαβαίνουμε για ποια ανάπτυξη γίνεται λόγος. Ο αρμόδιος, λοιπόν, για οικονομικά και νομισματικά θέματα επίτροπος της ΕΕ Πέδρο Σόλμπες, εκτίμησε ότι «οι απαιτήσεις των ευρωπαϊκών συνδικάτων για μισθολογικές αυξήσεις συνιστούν πλέον τη μείζονα απειλή για την οικονομική ανάπτυξη στη ζώνη του ευρώ»(!). Προέβλεψε ότι η ανάπτυξη θα επιταχυνθεί τους επόμενους μήνες, αλλά προειδοποίησε ότι ο κίνδυνος βρίσκεται στις υπέρογκες αυξήσεις που ζητούν τα ευρωπαϊκά συνδικάτα. (σ.σ. τα οποία είναι γνωστό πόσο «υπέρογκες» αυξήσεις ζητάνε...). Μάλιστα, απηύθυνε έκκληση στα συνδικάτα «να αποκλιμακώσουν τις πιέσεις προς τις κυβερνήσεις» και να «φροντίσουν ώστε να καρποφορήσουν οι υπεύθυνες πολιτικές που εφαρμόσατε τα τελευταία χρόνια»(!). Κι όμως κάποιοι «δικοί μας» συνδικαλιστές στη ΓΣΕΕ έχουν ουσιαστικά αποδεχτεί τη λογική της Κομισιόν και μάλιστα έχουν κάνει «σκληρούς αγώνες» για να υπάρξει «ανάπτυξη», εννοείται των κερδών των μονοπωλίων.

... οι εργαζόμενοι και οι συντάξεις τους!

Βέβαια, δεν είναι μόνον ο Κοινοτικός επίτροπος που έχει παρόμοιες λογικές. Τα ίδια είπε χτες και ο Κ. Σημίτης, μετά την κοινή συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ. «Τα ελλείμματα που προκαλούν τα συστήματα αυτά (σ.σ. τα ασφαλιστικά) λόγω της δημογραφικής γήρανσης αποτελούν τροχοπέδη για την οικονομική ανάπτυξη. Επηρεάζουν αρνητικά την απασχόληση, τα εισοδήματα των πολιτών και πρωτίστως την εμβάθυνση του κοινωνικού κράτους» δήλωσε συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός. Κι όπως καταλαβαίνετε, αν αφαιρέσουμε τις εκσυγχρονιστικές μπούρδες, περί εμβάθυνσης του κοινωνικού κράτους, μένει το εξής: `Η πρέπει να δουλεύουμε περισσότερα χρόνια και να μειωθούν, ταυτόχρονα, οι συντάξεις ή να πεθαίνουμε γρηγορότερα, αρκετά γρηγορότερα. Πάντως, έτσι κι αλλιώς, πρέπει να μειωθούν τα - κατά Σημίτη πάντα - ελλείμματα των ασφαλιστικών συστημάτων. Πάντα χάριν της οικονομικής ανάπτυξης. Με άλλα λόγια, της ανάπτυξης των κερδών της ολιγαρχίας.

Δυο φορές πείνας...

Είπε και άλλα αποκαλυπτικά, όμως, ο Κ. Σημίτης χτες. Ενα απ' αυτά ήταν και το εξής: «Στην απόφασή μας προβλέπεται μία μεταβατική περίοδος πέντε ετών. Αυτή η μεταβατική περίοδος αρχίζει το 2007 για να είναι η προσαρμογή στο σύστημα ομαλή και δίκαιη. Θέλω να διευκρινίσω ότι μέχρι το 2007 ισχύουν αυτές οι ρυθμίσεις που ισχύουν σήμερα. Δεν επέρχεται καμία αλλαγή για όσους είναι συνταξιούχοι ή για όσους πρόκειται να συνταξιοδοτηθούν μέχρι τότε».

Με άλλα λόγια, δηλαδή, μέχρι το 2007 θα δίνονται οι γνωστές και μέχρι σήμερα συντάξεις πείνας και ελεημοσύνης. Μετά το 2007 θα γίνουν δυο φορές πείνας και γι' αυτό δίνεται μια πενταετής περίοδος εφαρμογής του νέου συστήματος, ώστε να το... χωνέψουν καλύτερα οι εργαζόμενοι.

«Εγγυητές» του εμπαιγμού

«Εγγυώμαι τη χρηματοδότηση μιας βιώσιμης λύσης του ασφαλιστικού για μια γενιά, για 35 χρόνια». Ποιος είναι ο εγγυητής και «σωτήρας» της εργατικής τάξης; Ο... υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης (δήλωση στο χτεσινό «Εθνος»). Λάθος «απαντούν» τα «Νέα»: Ο Κ. Σημίτης είναι εγγυητής. Στο σχετικό ρεπορτάζ με τίτλο «Με γέφυρα Σημίτη» αναφέρεται ότι «χρειάστηκε να παρέμβει δύο φορές ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης προκειμένου να... πείσει τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών Ν. Χριστοδουλάκη περί αναγκαιότητας επίλυσης του ασφαλιστικού! Ο υπουργός εμφανιζόταν ως και χθες να αρνείται να χρηματοδοτήσει τη λύση που έχει προκρίνει η κυβέρνηση για το ασφαλιστικό»! Εντάξει, καταλάβαμε. Καλό το θέατρο, αλλά το έργο είναι χιλιοπαιγμένο. Αλλωστε, όπως έγινε ολοφάνερο και από τις χτεσινές υπουργικές ανακοινώσεις, ο λόγος γίνεται για τη χρηματοδότηση συντάξεων διπλής κοροϊδίας και εξευτελισμού.

Το Ασφαλιστικό θα λυθεί προς όφελος των εργαζομένων, μόνο όταν οι εργαζόμενοι δώσουν τις λύσεις. Οταν, δηλαδή, υπάρξει λαϊκή εξουσία και λαϊκή οικονομία. Και θα υπάρξει!

Τα συνταξιοδοτικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΜΑΛΛΟΝ δεν έχουν καταλάβει καλά τα πράγματα οι κυβερνώντες. Και 20 «μεταβατικές περιόδους» να προσθέσουν στις προτάσεις τους για την Κοινωνική Ασφάλιση, φιλολαϊκές δε γίνονται! Γιατί, απλούστατα, δεν είναι.

Αλλωστε, οι διεθνείς οργανισμοί με τους οποίους συναλλάσσονται έχουν αποσαφηνίσει τις προθέσεις τους: Σύνταξη τουλάχιστον στα 67, με συντάξεις στο 40% των αποδοχών. Σαφέστατος και ξεκάθαρος ο στόχος! Αλλωστε, δεν απέχουν και πολύ από τη σημερινή πραγματικότητα. Στο 44% των αποδοχών βρίσκονται σήμερα οι συντάξεις πείνας...

Οι διαψεύσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου, όπως καταλαβαίνετε, δεν πείθουν κανέναν. Αλλωστε, δεν είναι και η πρώτη φορά που τα ακούμε αυτά, πλείστες όσες οι εκθέσεις εμπειρογνωμόνων και «οίκων» με το ίδιο αποτέλεσμα στο παρελθόν.

ΑΥΤΑ, την ώρα που τα στοιχεία που δόθηκαν προχτές στη δημοσιότητα λένε ότι το 65% των συνταξιούχων «ζει» με συντάξεις κάτω των 130 χιλιάδων το μήνα (εκτός της ελεημοσύνης του ΕΚΑΣ) κι ελάχιστοι είναι αυτοί που λαμβάνουν στοιχειωδώς αξιοπρεπείς συντάξεις!

Οχι τίποτε άλλο, μα να «μαζευτούν» λιγουλάκι κάποιοι της κυβέρνησης, που τολμούν και μιλάνε για μεγαλοσυνταξιούχους και για υπερβολές, σχετικά με την κατάσταση των συνταξιούχων στη χώρα.

Προφανώς, θα τους άξιζε να ζήσουν ένα εξάμηνο ως συνταξιούχοι του ΙΚΑ, έτσι για να δουν τη γλύκα.

ΙΣΩΣ ΣΕ κάποιους προκάλεσε έκπληξη το χτεσινό αποκαλυπτικό δημοσίευμα του «Ρ» για τις προθέσεις της Τουρκίας, όπως περιγράφονται στην έκθεση της ελληνικής πρεσβείας στην Αγκυρα. Δε θα έπρεπε, όμως.

Βλέπετε, δεν αλλάζει κατ' ανάγκη η πραγματικότητα, όταν αλλάζει η οπτική και οι τακτικές της ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών και ούτε τα χαμόγελα του Τζεμ αρκούν για να αλλάξουν οι προθέσεις των στρατοκρατών της Αγκυρας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Πόσο, δε, μάλλον στη σημερινή διεθνή συγκυρία, που η Τουρκία επιδιώκει να είναι «προνομιακός σύμμαχος» των ΗΠΑ στη δήθεν αντιτρομοκρατική επιχείρησή τους.

Συνένοχοι ή βλάκες;

Αποκάλυψη τώρα», λοιπόν, καθώς αποδεικνύεται και από τα επίσημα στοιχεία που έρχονται στη δημοσιότητα, ότι η κυβέρνηση, ενεργώντας αυθαιρέτως και παρανόμως, βγάζει εκτός επιδότησης κοντά στους 200.000 τόνους βαμβακιού. Το πλήγμα στο εισόδημα χιλιάδων βαμβακοπαραγωγών είναι βαρύ, αφού σε αρκετούς από αυτούς δεν επιδοτείται μέχρι και το 10% της παραγωγής τους, με αποτέλεσμα η «μέση τιμή» του προϊόντος να πέφτει κάτω και από τις 240 δραχμές το κιλό, ενώ πέρσι ήταν 292. Το μέγιστο μέρος της δραστικής περικοπής των επιδοτούμενων ποσοτήτων αφορά στην «εντός Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Επιδοτήσεων (ΟΣΔΕ)» παραγωγή, που σημαίνει ότι δεν επιδοτούνται ποσότητες βαμβακιού που παρήχθησαν «νομίμως».

Τούτο έχει ιδιαίτερη σημασία να επισημανθεί, εκτός των άλλων, και γιατί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας έδινε συνεχώς «όρκους τιμής» ότι δε θα μείνει εκτός επιδότησης ούτε ένα κιλό βαμβακιού που παρήχθη από χωράφι το οποίο είχε δηλωθεί στο ΟΣΔΕ. Βεβαίως, η επισήμανση δε γίνεται για ν' αποδειχτεί η αφερεγγυότητα των κυβερνώντων έναντι του αγροτικού κόσμου - αυτή είναι εμφανής «διά γυμνού οφθαλμού» και πανθομολογούμενη - αλλά για να γίνει καθαρό σε όλους ότι, η κυβέρνηση, προκειμένου να εφαρμόσει επακριβώς και «κατά γράμμα» το νέο καταστροφικό κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το βαμβάκι, δε διστάζει να ξεστομίσει το μεγαλύτερο ψέμα και να λάβει τα πιο σκληρά μέτρα σε βάρος των αγροτικών συμφερόντων.

Στην κυβερνητική επιχείρηση εμπαιγμού και χειραγώγησης των αγροτών συμμετείχαν και ορισμένα αγροτικά στελέχη που πρόσκεινται στη ΝΔ. Είναι εκείνοι οι οποίοι διαβεβαίωναν τους βαμβακοπαραγωγούς ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας θα κρατούσε την υπόσχεσή της να επιδοτηθεί όλο το βαμβάκι που παρήχθη εντός ΟΣΔΕ και, ταυτόχρονα, «ψιθύριζαν στ' αυτί» τους πως ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα έπαιρναν 50 δραχμές και πλέον επιστροφή από το παρακρατηθέν πρόστιμο συνυπευθυνότητας. Είναι οι ίδιοι αγροτοσυνδικαλιστές που έχουν ιδιαίτερη και προσωπική ευθύνη για τη διάλυση των μπλόκων, που έγινε χωρίς η κυβέρνηση να ικανοποιήσει κανένα από τα βασικά αιτήματα της αγωνιζόμενης μικρομεσαίας αγροτιάς.

Καλούνται, λοιπόν, οι εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ ν' απαντήσουν στο εξής απλό και εύλογο ερώτημα: Γνώριζαν ότι η κυβέρνηση ήταν αποφασισμένη να βγάλει εκτός επιδότησης μεγάλες ποσότητες βαμβακιού από την εντός ΟΣΔΕ παραγωγή και εν γνώσει τους συμμετείχαν στην κυβερνητική επιχείρηση ψευτιάς και κοροϊδίας σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών, για να εξυπηρετήσουν πολιτικές σκοπιμότητες και προσωπικές επιδιώξεις, ή πίστεψαν, πράγματι, τις υποσχέσεις του Β. Αργύρη, πέφτοντας κι αυτοί θύματα ενός «ειδικού ψευδολόγου»; Με άλλα λόγια, είναι συνένοχοι ή βλάκες; Αλλά, όποιο εκ των δυο κι αν ισχύει, το βέβαιο είναι πως οι εν λόγω αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ «έπαιξαν το παιχνίδι» της κυβέρνησης. Και γι' αυτό πρέπει ν' απολογηθούν στους αγρότες...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ