ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μισθοί πείνας

Ακουσα τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, να λέει σε ραδιοφωνικό σταθμό, ότι η νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση είναι ικανοποιητική. Επειδή, εγώ αμείβομαι με αυτή και δεν μπορώ να βρω -όσο κι αν έχω στύψει το μυαλό μου- πώς να τα βγάλω πέρα με τις 166.981 δραχμές το μήνα, που η νέα σύμβαση προβλέπει, μπορεί να μου βρει ο κ. Πολυζωγόπουλος κάποιο συγκεκριμένο τρόπο;

Το ερώτημα τέθηκε από το τηλέφωνο και το μεταφέρουμε αυτούσιο. Σημειώνουμε, πάντως, ότι τόσο ο αναγνώστης που μας τηλεφώνησε, όσο και πολλοί άλλοι, που έχουν το ίδιο μ' αυτόν πιεστικό ερώτημα, ας μην περιμένουν απάντηση από τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ ή οποιονδήποτε άλλο. Οι 166.981 δραχμές ή μερικά δεκαχίλιαρα ακόμη, αν υπάρχουν επιδόματα (τριετίες, γάμου κλπ), δε φθάνουν ούτε καν για μια στοιχειώδη επιβίωση, όπως και να τα λογαριάσεις. Είναι μισθοί φτώχειας και πείνας και αυτό δεν αλλάζει, είτε είναι ικανοποιημένος ο κ. Πολυζωγόπουλος είτε όχι.

Δεν είχε τι να κάνει...

Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να συναντά τον μπαρμπα-Γιάννη, ν' ακούει το πρόβλημά του και να τον χτυπά μετά στην πλάτη. Εχει πολύ σπουδαιότερη δουλιά να κάνει. Αυτά έλεγε στην πρόσφατη διακαναλική συνέντευξή του ο Κ. Σημίτης. Και προκειμένου να... αποδείξει και στην πράξη τη συνέπεια των λόγων του, επισκέφθηκε ξαφνικά, προχτές, τη Νίκαια, όπου συναντήθηκε με δεκατέσσερα άτομα διαφόρων κοινωνικών τάξεων και επαγγελμάτων, άκουσε τα προβλήματά τους και τους χτύπησε στην πλάτη...

Προφανώς, προχτές, ο Κ. Σημίτης δεν είχε τίποτε σοβαρό να κάνει, ως πρωθυπουργός...

«Αδύνατη» μνήμη

Δε θέλουμε, οπωσδήποτε, να τους καταλογίσουμε κακή πρόθεση. Ισως, έπεσαν θύματα του «πες, πες, κάτι μένει στο τέλος». Για την «Αυγή» μιλάμε, η οποία χτες έγραφε: «"Σπάει" τη συνεργασία με τη ΝΔ στην Καρδίτσα το ΚΚΕ, κατεβάζοντας ως υποψήφιο νομάρχη τον πρώην βουλευτή Βαγγέλη Μπούτα». Και συμπλήρωνε, για όσους, ίσως, δε ...θυμούνται καλά: «Το 1998, το ΚΚΕ είχε υποστηρίξει για τη Νομαρχία το στέλεχος της ΝΔ Βασίλη Αναγνωστόπουλο και, αντιστοίχως, η ΝΔ το στέλεχος του ΚΚΕ Χρήστο Τέγο, για το Δήμο Καρδίτσας».

Τους θυμίζουμε, λοιπόν, ότι ο Βαγγέλης Μπούτας ήταν υποψήφιος νομάρχης και το 1998. Η υποψηφιότητά του υποστηρίχτηκε, βέβαια, από το ΚΚΕ και ο αντίστοιχος συνδυασμός απέσπασε το αξιόλογο ποσοστό του 17%. Εάν έχουν αμφιβολίες, ας ανατρέξουν στα αντίστοιχα φύλλα της «Αυγής»...

Γη και ύδωρ ενόψει 2004

Επιχειρησιακό Σχέδιο, με το οποίο ο Δήμος Αθηναίων παραχωρεί «γην και ύδωρ» στην «Αθήνα 2004», δηλαδή στους επιχειρηματικούς κύκλους που έχουν αγοράσει και εμπορεύονται τους Ολυμπιακούς Αγώνες, υπογράφουν τις επόμενες μέρες οι δύο πλευρές. Κοινόχρηστοι και ελεύθεροι χώροι, δημοτικά ιατρεία, υπαίθριοι χώροι, όλα, παραχωρούνται για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και την ανάπτυξη επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Το σχέδιο, βέβαια, δεν προβλέπει τι θα γίνουν όλα αυτά μετά τους αγώνες, αλλά μάλλον εδώ ισχύει ότι «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού». Αλλωστε οι χώροι που θα παραχωρηθούν, διεκδικούνται από τους επιχειρηματίες εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Ο μόνος τρόπος για να μην τους κερδίσουν οι τελευταίοι, είναι οι κάτοικοι της Αθήνας να διεκδικήσουν την πόλη τους, σύμφωνα και με το εύστοχο σύνθημα της «Συμπαράταξης για την Αθήνα».

Δε θα «λείψει»

Εντελώς δικαιολογημένα τα εγκωμιαστικά σχόλια του διεθνούς και εγχώριου Τύπου για την ομόφωνη εκλογή του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, Λ. Παπαδήμου, στην αντιπροεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ο Λ. Παπαδήμος έχει πείσει τους πάντες, πρώτα απ' όλους τους κεντρικοτραπεζίτες που τον ψήφισαν στην ΕΚΤ και τους υπουργούς στο ΕΚΟΦΙΝ, για τη συνέπεια και στοχοπροσήλωσή του στην υλοποίηση των επιταγών των πολυεθνικών. Μάλιστα, δεν είναι τυχαίο, ότι έχει δημιουργήσει την εικόνα ενός καλού «μονεταριστή». Στα καθ' ημάς, ας σημειωθεί ότι η ΝΔ πρώτη και καλύτερη εκτίμησε την «αθόρυβη» συνεισφορά του για την ένταξη στην ΟΝΕ. Δεν αμφιβάλλουμε, λοιπόν, για την «ευδόκιμη θητεία» στο νέο πόστο του στη Φρανκφούρτη, αλλά όχι και ότι «θα μας λείψει», όπως κλαίνε και οδύρονται ορισμένοι «αυλοκόλακες». Αλλωστε, υπάρχουν πάντοτε άξιοι τεχνοκράτες, με τις ίδιες απόψεις και αντιλήψεις, να τον αντικαταστήσουν και να «καλύψουν το κενό».

Τα δημόσια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ του δημόσιου είναι οι αλλαγές που προτείνονται στο σύστημα προσλήψεων. Ετσι λένε, δηλαδή... Εξαρτάται όμως πώς το εννοεί ο καθένας το «δημόσιο». Είναι γνωστό, ότι το ΠΑΣΟΚ ανέκαθεν συνδέει την έννοια του «δημόσιου καλού», πρώτον με την εξυπηρέτηση της ολιγαρχίας και δεύτερον με το κομματικό του μέλλον.

Αλλωστε, σύμφωνα και με τον Τύπο, ο προβληματισμός που αναπτύσσεται τελευταία στο κυβερνών κόμμα έχει αποκλειστικό ουσιαστικά αντικείμενο την επιβίωσή του στην εξουσία και τίποτε περισσότερο.

Βλέπετε, μόλις νιώσουν το αίσθημα της «απώλειας κουτάλας» πάει περίπατο ο «τσαμπουκάς» τους, για «θεσμικές αλλαγές», «εκσυγχρονισμούς» και «αναδιαρθρώσεις». Προσέξτε, όχι η ουσία, αλλά ο «τσαμπουκάς». Γιατί, βέβαια, δε θα κάνουν πίσω στις ιδιωτικοποιήσεις, στο ασφαλιστικό ή στη φορολογική μεταρρύθμιση. Αλλωστε, συμπεριλαμβάνονται κι αυτά στην επιβίωσή τους. Εχουν άμεση σχέση με τα συμφέροντα της ολιγαρχίας και, επομένως, με τα αναγκαία... χρίσματα.

ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΩΣ απολαυστικός ο Λαλιώτης που μιλάει για δεύτερη φορά τους τελευταίους μήνες για «δυσμενή πολιτική συγκυρία». Μάλλον αντιλαμβάνονται την κοινή γνώμη ως καιρικό φαινόμενο. Πότε κρύο, πότε ζέστη.

Το ενδεχόμενο να υπάρχει μόνιμη δυσαρέσκεια δεν τους περνάει καθόλου από το μυαλό; 'Η μήπως θεωρούν ότι τελευταίως έχει βελτιωθεί το κυβερνητικό έργο και ο κόσμος νιώθει καλύτερα;

ΟΧΙ ΤΙΠΟΤΕ άλλο, μα δηλώνουν και ικανοποιημένοι οι Αμερικανοί επισήμως, από την επίσκεψη Πάουελ στη Μέση Ανατολή! Αυτό που δε μας εξήγησαν είναι τι ακριβώς πέτυχε ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών.

Γιατί αν ήθελε να πετύχει αυτό που άφησε πίσω του ως πραγματικότητα, δηλαδή τη συνέχιση της σφαγής των Παλαιστινίων, δε χρειζόταν να κάνει τόσο κόπο. Τα κατάφερνε ο Σαρόν μια χαρά.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλά τι να πει κάνεις; Εδώ οι Αμερικανοί θεωρούσαν «επιτυχημένες» και τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, όταν η... 48ωρη δικτατορία βρισκόταν στα «πάνω» της. Οποτε είναι λίγο δύσκολο να συνεννοηθεί κάνεις μαζί τους. Είναι θέμα κριτηρίων...

Κακός σύμβουλος...

Κάθε φορά που ο πρόεδρος του ΣΥΝ παραχωρεί μια συνέντευξη, πάντα θυμάται το ΚΚΕ. Καλό θα ήταν βέβαια, πρωτίστως για την αξιοπιστία του, να προσέχει και να ζυγίζει καλά τα λεγόμενά του. Αλλά δεν το πράττει. Ετσι, ασκώντας πολεμική για την πολεμική, υπό το κράτος εμπάθειας, μοιραία διαπράττει σφάλματα. Στην τελευταία του συνέντευξη στην «Αυγή» προσάπτει στο ΚΚΕ «σεχταριστική πολιτική» και εμμονή «στο πιο δογματικό παρελθόν», άρνηση και υπονόμευση της συνεργασίας και κοινής δράσης των δυνάμεων της Αριστεράς και το εγκαλεί διότι - λέει - προσφέρει άλλοθι στο δικομματισμό!

Αν κατανοούμε καλά τα όσα ισχυρίζεται, τότε: Το ΚΚΕ με επιλογή, ακολουθεί μια πολιτική απομόνωσης και περιχαράκωσης («σεχταριστική»), με φυσικό επόμενο να αρνείται τη συνεργασία, το διάλογο, την κοινή δράση... Αίφνης η πραγματικότητα βρίσκεται αναποδογυρισμένη. Κατανοητό, μιας και ο ΣΥΝ κάπως έτσι, αναποδογυρισμένα, αντιλαμβάνεται τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη συνεργασία και την κοινή δράση. Οταν η συνεργασία θεωρείται ταυτόσημη δημοσίων σχέσεων κορυφής και η κοινή δράση εξαντλείται σε κάποιες κινήσεις κορυφών, τότε φυσικά όσοι διαφοροποιούνται από μια τέτοια αθροιστική, περιορισμένη αντίληψη του θέματος, κατηγορούνται ως «σεχταριστές». Είναι τυχαίο μήπως το ότι επέλεξε να δώσει συνέντευξη στην εφημερίδα του κόμματός του, παραμονές της μεγάλης απεργίας -στην οποία συμμετέχουν και οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΝ, αλλά και ευρύτατες δυνάμεις- που πραγματοποιείται με την αποφασιστική συμβολή του ΚΚΕ, εκτός των άλλων; Δεν αγνοεί καθόλου ότι το «σεχταριστικό» ΚΚΕ αγωνίζεται για τη συσπείρωση και την κοινή δράση των λαϊκών δυνάμεων, για την ανάπτυξη ενός ρωμαλέου λαϊκού κινήματος με στόχους προοπτικής που μπορούν να αφυπνίσουν, να ριζοσπαστικοποιήσουν συνειδήσεις. Προφανώς όμως αυτά ενοχλούν τον πρόεδρο του ΣΥΝ!

Ο κ. Κωνσταντόπουλος μιλώντας για «δογματικό παρελθόν» στο οποίο εμμένει το ΚΚΕ, αναδεικνύεται για μια ακόμα φορά, σε κατ' επάγγελμα συκοφάντη ενός «παρελθόντος» που ανύψωσε τον άνθρωπο, προσέφερε πολλά και μεγάλα στην ανθρωπότητα. Αυτό το παρελθόν το ΚΚΕ όχι μόνο δεν το αρνείται, αλλά το υπερασπίζεται εν πλήρει συνειδήσει. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ έχει δικαίωμα να το χαρακτηρίζει όπως θέλει, έρχεται όμως σε σύγκρουση με την ιστορική αλήθεια. Οχι, ότι μπορεί να πράξει διαφορετικά. Αν το έκανε θα ερχόταν σε σύγκρουση με τα όσα διακηρύττει, τα οποία στοχεύουν στον εξωραϊσμό της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Λέει ακόμα ο Ν. Κωνσταντόπουλος ότι το ΚΚΕ «προσφέρει άλλοθι στο δικομματισμό»! Καλά θα κάνει να μη μιλά για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου, γιατί επί σειρά ετών και σήμερα, το κόμμα του οποίου ηγείται, ειδικεύεται αποκλειστικά στην παροχή άλλοθι και στη νομιμοποίηση στρατηγικών επιλογών του δικομματισμού. Η ηγεσία του ΣΥΝ είναι που λειτουργεί ως πυξίδα λαϊκού αποπροσανατολισμού. Δε χρειάζεται να προσθέσουμε πολλά γιατί στην ίδια συνέντευξη ο Ν. Κωνσταντόπουλος φροντίζει να μας επιβεβαιώσει, παραπονούμενος γιατί το ΠΑΣΟΚ - το οποίο εντάσσει στις προοδευτικές δυνάμεις - δεν παίρνει στα σοβαρά την υπόθεση της Κεντροαριστεράς!

Σ' αυτόν τον τόπο και λίγοι είμαστε και καλά γνωριζόμαστε. Ας τα αφήσει αυτά ο πρόεδρος του ΣΥΝ και ας κάνει κριτική σε πολιτικές θέσεις. Το ερώτημα όμως είναι αν μπορεί...

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ