ΤΖΕΝΙΝ - ΝΑΜΠΛΟΥΣ - ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.--

Ατελείωτος είναι ο κατάλογος των καταγγελιών των διεθνών και παλαιστινιακών ανθρωπιστικών οργανώσεων για τις παραβιάσεις κάθε είδους ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για παραβιάσεις, κατά συρροήν, των συνθηκών της Γενεύης περί ανεμπόδιστης εργασίας του νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, περί παροχής βοήθειας σε τραυματίες, περί περισυλλογής νεκρών και περί προστασίας των αμάχων. Οι καταγγελίες αφορούν όλη τη Δυτική Οχθη, όπου τελειωμό δεν έχει η παράθεση ξεχωριστών περιστατικών με τραυματίες που αιμορραγούν μέχρι θανάτου, παιδιά που πεθαίνουν από πείνα, νοσηλευτές, γιατρούς και ξένους φιλειρηνιστές που ξυλοκοπούνται και αρρώστους ανθρώπους που πεθαίνουν αβοήθητοι.

Τα μάτια όλων, όμως, γεμάτα φρίκη παραμένουν στραμμένα προς την Τζενίν. Το δύσκολο έργο της συλλογής ανθρώπινων μελών, θαμμένων πτωμάτων, απομειναριών ανθρώπινης σάρκας βαραίνει τα μέλη του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου, που καταγγέλλουν ότι ο ισραηλινός στρατός δεν τους επιτρέπει να σκάψουν κάτω από τα συντρίμμια αν και έχουν εντοπίσει ανθρώπινα οστά και δείγματα ομαδικών τάφων. Επίσης, τους απαγορεύτηκε να φέρουν εκσκαφείς για να τους διευκολύνουν, ενώ τους απαγορεύουν την πρόσβαση στο μεγαλύτερο μέρος του ισοπεδωμένου καταυλισμού με αποτέλεσμα να αργοπεθαίνει ανυπολόγιστος αριθμός τραυματιών, ανθρώπων θαμμένων κάτω από τα συντρίμμια που λιμοκτονούν λεπτό με το λεπτό. Τα μέλη των συνεργείων καταγγέλλουν ότι Ισραηλινοί στρατιώτες τους εκφοβίζουν ανοίγοντας πυρ εναντίον τους, ενώ υπογραμμίζουν ότι ο κίνδυνος επιδημιών είναι πλέον άμεσος αφού η πτωμαϊνή καλύπτει τα πάντα και δεν υπάρχει τροφή, νερό, φάρμακα.

Για διαρκή παραβίαση των συνθηκών της Γενεύης κατηγορεί τον ισραηλινό στρατό και η Επιτροπή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, που μάταια προσπαθεί να μεταφέρει ανθρωπιστική βοήθεια στους επιζώντες του καταυλισμού, μέσα και έξω από αυτόν. Γιατροί και νομικοί διεθνών οργανώσεων που κατάφεραν να προσεγγίσουν στο νοσοκομείο της πόλης αναφέρουν ότι έλεγξαν, τουλάχιστον, 27 πτώματα, που έφθασαν στο νοσοκομείο, και ότι έχουν, πλέον, αποδείξεις για δολοφονίες εξ επαφής και ομαδικές εκτελέσεις.

Το θέμα της Τζενίν συζητήθηκε, χτες, και στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ με τον ΓΓ του Αραβικού Συνδέσμου να καταγγέλλει «φρικώδη εγκλήματα πολέμου» και την επικεφαλής Μέρι Ρόμπινσον να ζητά άμεση αποστολή ομάδας έρευνας. Ανάλογο αίτημα διατύπωσε και ο Κρις Πάτεν, επίτροπος αρμόδιος για θέματα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, υποστηρίζοντας ότι «αν το Ισραήλ δεν έχει να κρύψει τίποτε, τότε ας επιτρέψει τη διεξαγωγή έρευνας».

Την ίδια στιγμή, στη Νάμπλους, νοσοκομειακές πηγές επιβεβαίωναν ότι, μέχρι στιγμής, έχουν καταφέρει να μεταφέρουν στο νοσοκομείο 71 νεκρούς Παλαιστινίους αλλά κατήγγειλαν ότι δεν τους επιτρέπονται οι μετακινήσεις. Μάλιστα, μια ομάδα ξένων φιλειρηνιστών, κυρίως Δανών, Βρετανών και Αμερικανών, που προσπάθησαν να προστατεύουν Παλαιστινίους νοσοκόμους για να προσεγγίσουν νεκρούς και τραυματίες, ξυλοκοπήθηκε σκληρά από τον ισραηλινό στρατό, που τους κατέστρεψε κάμερες και φωτογραφικές μηχανές. Οι φιλειρηνιστές μιλούν για «συμπεριφορά ζώων» από τους Ισραηλινούς στρατιώτες.

Ενώ στη Βηθλεέμ και στο Ναό της Γέννησης παραμένει το αδιέξοδο, ο ισραηλινός στρατός προχώρησε σε νέες εισβολές στα χωριά Σιλάτ α Χάρτια, βορειοδυτικά της Τζενίν, και Μπαλά' α, ανατολικά της Τουλκαρέμ, όπως και στο χωριό Μπέιτ Ιμρα, στη Χεβρώνα, όπου τα πρώτα στοιχεία αναφέρουν, συνολικά, 2 νεκρούς πολίτες, αδιευκρίνιστο αριθμό τραυματιών και δεκάδες συλλήψεις. Συλλήψεις και 18ωρη απαγόρευση κυκλοφορίας επιβλήθηκε και στις παλαιστινιακές περιοχές της Ιερουσαλήμ, όπου οι κάτοικοι υποχρεώθηκαν να περάσουν τη νύχτα σε αθλητικά γήπεδα και σχολεία, όπου τους περιόρισε «για λόγους ασφαλείας» ο ισραηλινός στρατός.

Στη Λωρίδα της Γάζας, όπου το φάσμα της πείνας, εξαιτίας του αυστηρού αποκλεισμού εδώ και εβδομάδες, απειλεί τα πάντα, έγινε, χτες, μεγάλη διαδήλωση υπέρ της άμεσης απελευθέρωσης του ηγέτη της «Φατάχ», ενώ ένας Παλαιστίνιος σκοτώθηκε και δύο τραυματίστηκαν έξω από τον εποικισμό Ντουγκίτ. Την ίδια ώρα, η ΕΕ, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός επιβεβαίωναν ότι ο ισραηλινός στρατός έχει προκαλέσει άμεσες καταστροφές 600 - 800 εκατομμυρίων δολαρίων στην παλαιστινιακή υποδομή, ενώ συνολικά οι καταστροφές στις επενδύσεις αποτιμούνται σε τουλάχιστον 5 δισ. δολάρια.

«Παταγώδης αποτυχία η περιοδεία Πάουελ» διατυμπάνιζαν, χτες, πολλά διεθνή ΜΜΕ, ενώ αναλυτές εξέφραζαν την απογοήτευσή τους. Βέβαια, ορισμένοι άλλοι - εκτός φυσικά από τον Αμερικανό Πρόεδρο - όπως παραδείγματος χάριν ο προεδρεύων ΥΠΕΞ της ΕΕ, Ζοζέ Πικέ, υποστήριζαν ότι «πρόκειται για μεγάλη επιτυχία». Ανάμεσα στη μία και στην άλλη εκτίμηση η διαφορά είναι τεράστια.

Τι θα σήμαινε επιτυχία της περιοδείας Πάουελ; Γιατί προφανώς με αυτό το κριτήριο συμπεραίνεται ότι απέτυχε. Για όλους όσοι αρέσκονταν στις ψευδαισθήσεις, προφανώς επιτυχία θα σήμαινε να εξασφαλιστεί κάποιου είδους επιφανειακή κατάπαυση του πυρός. Αυτό θα σηματοδοτούσε κάποια λύση; Οι οπαδοί αυτής της άποψης θα απαντήσουν θετικά.

Η αλήθεια, όμως, είναι ότι δε θα σηματοδοτούσε καμία λύση. Το εξελισσόμενο πρωτοφανές αιματοκύλισμα δεν είναι παρά το αποτέλεσμα της αμερικανο-εμπνευσμένης «ειρηνευτικής διαδικασίας». Της απροθυμίας, δηλαδή, της Ουάσιγκτον να εφαρμοστούν οι αποφάσεις του ΟΗΕ ως έχουν. Οι ΗΠΑ, που σε άλλες περιπτώσεις έχουν δείξει περισσή προθυμία να θέσουν σε εφαρμογή το άρθρο 7 της Χάρτας του ΟΗΕ, που προβλέπει άσκηση βίας προκειμένου να εφαρμοστούν αποφάσεις του Οργανισμού, υποστήριξαν τις ισραηλινές ηγεσίες στην τακτική της διαρκούς περιφρόνησης αυτών των αποφάσεων.

Οταν ο εθνικοαπελευθερωτικός νόμιμος αγώνας ενός λαού χαρακτηρίζεται τρομοκρατία, όταν καλείται η Παλαιστινιακή Αρχή, που πλέον όχι μόνο δεν έχει μηχανισμό, υποδομές, κτίρια, αστυνομικά τμήματα, αλλά ούτε καν τη δυνατότητα τηλεφωνικών επικοινωνιών, να «πατάξει την τρομοκρατία», και όλα αυτά αποτελούν τη βάση της «πρωτοβουλίας» Πάουελ και διατυπώνονται χωρίς αιδώ, τότε ούτε αφελής θα μπορούσε να πιστέψει ότι κάτι θα άλλαζε από την περιοδεία Πάουελ.

Η περιοδεία Πάουελ δεν απέτυχε. Αντίθετα, έκλεισε τα επικριτικά στόματα όσων κατηγορούσαν την Ουάσινγκτον ότι «δεν πράττει αρκετά» και νομιμοποίησε το δικαίωμα του Σαρόν να μακελεύει ανενόχλητος. Ακόμη και αν η αμερικανική ηγεσία δυσθυμεί με το μέγεθος της καταστροφής και τη χρονική συγκυρία της επέλασης Σαρόν, που της προκαλεί η αλήθεια είναι ορισμένες «επιπλοκές» στον αντιτρομοκρατικό της πόλεμο, πιθανώς η εκτίμηση του Πικέ -ότι πρόκειται «για μεγάλη επιτυχία»- να πλησιάζει περισσότερο την πραγματικότητα, τουλάχιστον όσον αφορά τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Αλλωστε, όπως δήλωνε ο Αμπού Μάζεν, Νο 2 της ΟΑΠ, «δύο είναι οι υποθέσεις: οι ΗΠΑ ή δεν μπορούν ή δε θέλουν να σταματήσουν το Ισραήλ. Πιστεύει πραγματικά κανείς ότι συμβαίνει το πρώτο;»...