Τεράστιες καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες στην περιοχή Φαρκαδόνας Τρικάλων προκάλεσαν οι νεροποντές των τελευταίων ημερών. Τα νερά της βροχής είχαν ως αποτέλεσμα την υπερχείλιση του Πηνειού και την καταστροφή χιλιάδων στρεμμάτων με καλαμπόκι, ζαχαρότευτλα, σιτηρά, αλλά και χωραφιών έτοιμα για σπορά, στα χωριά Ζάρκο, Πηνειάδα, Κεραμίδι, Γροιζάνο, Παναγίτσα κ.ά.

Οπως μας είπε ο Σπ. Τσιοτινός, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Αγροτικών Συλλόγων Νομού Τρικάλων «Η Ανοιξη», «αν συνεχιστεί για λίγο ακόμα η βροχόπτωση, η καταστροφή στις καλλιέργειες θα είναι από τις μεγαλύτερες των τελευταίων χρόνων, με αποτέλεσμα να υποστεί καίριο πλήγμα το εισόδημα των παραγωγών». Να σημειωθεί, δε, ότι οι πλημμύρες έρχονται να δώσουν ένα ακόμα πλήγμα στους αγρότες της περιοχής, μετά το «μεγάλο κακό» που έπαθαν φέτος, ιδιαίτερα οι βαμβακοπαραγωγοί, λόγω της γνωστής αντιαγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που εφαρμόζει η κυβέρνηση.

Ομως η περιοχή δεν υποφέρει μόνο από τις πλημμύρες, αλλά και από την ξηρασία. Ετσι, τη μια χρονιά μπορεί οι καλλιέργειες να υποστούν ζημιές λόγω έλλειψης νερού - η λειψυδρία, ως γνωστόν, ταλαιπωρεί αρκετά χρόνια τώρα τη Θεσσαλία - και την επομένη να καταστραφούν από τις πλημμύρες.

Και, βεβαίως, οι παραγωγοί «βρέχονται» από «πλημμύρες» υποσχέσεων της κυβέρνησης για κατασκευή αντιπλημμυρικών και άλλων εγγειοβελτιωτικών έργων, καθώς και για αποζημιώσεις, οι οποίες ποτέ δεν υλοποιούνται.

Οι κυβερνώντες δε λαμβάνουν κανένα μέτρο για την αντιμετώπιση του προβλήματος, εκτός των άλλων και γιατί αυτή η κατάσταση εξυπηρετεί την πολιτική ξεκληρίσματος των αγροτών, την οποία επιβάλει η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Είναι χαρακτηριστικό ότι για τις τεράστιες ζημιές που προκάλεσαν οι μεγάλες πλημμύρες του '94, όταν η Θεσσαλία ολόκληρη είχε μετατραπεί σε μια απέραντη λίμνη, οι αγρότες περιμένουν ακόμα την υλοποίηση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης. Ο τότε υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Κ. Λαλιώτης, είχε υποσχεθεί αντιπλημμυρικά και άλλα έργα, συνολικού ύψους 19 δισεκατομμυρίων δραχμών, καθώς και μέτρα αποκατάστασης και ενίσχυσης των πλημμμυροπαθών, τα οποία ουδέποτε ολοκληρώθηκαν.

Οι πληγέντες παραγωγοί των Τρικάλων ζητούν:

• Να γίνουν οι εκτιμήσεις των ζημιών και να δοθούν εγκαίρως δίκαιες αποζημιώσεις για τις καταστροφές που έγιναν, είτε στις καλλιέργειες, είτε στα χωράφια. Για τις ζημιές που δεν καλύπτει ο ΕΛΓΑ, να δοθεί αποζημίωση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
• Να γίνει τροποποίηση του κανονισμού του ΕΛΓΑ, ώστε να καλύπτονται και ν' αποζημιώνονται οι πληγέντες για ποσοστά ζημιάς από 1% - 100% και για όλες τις χρονικές περιόδους.
• Να αναγνωριστεί η περιοχή της Φαρκαδόνας ως πλημμυρόπληκτη.
• Να κατασκευαστούν αντιπλημμυρικά και αποστραγγιστικά έργα. Να κατασκευαστούν, επίσης, αρδευτικά κι άλλα εγγειοβελτιωτικά έργα, όπως μικρά φράγματα στον Πηνειό, μικροί και μεγαλύτεροι ταμιευτήρες για τη συγκράτηση των νερών που θα αξιοποιηθούν το καλοκαίρι κ.ά. Να γίνει, επιτέλους, η εκτροπή του Αχελώου.

Χωρίς τους ερευνητές «ξαναλογάριασε» η διοίκηση του Εθνικού Ιδρύματος Αγροτικών Ερευνών (ΕΘΙΑΓΕ), το... μέλλον του ιδρύματος. Μετά την ψήφιση πέρσι το Σεπτέμβρη του νόμου 2945/2001 και συγκεκριμένα του άρθρου 26, που οδηγεί σε πισωγύρισμα την κρατική αγροτική έρευνα, η συνέχεια δίνεται τώρα από τη διοίκηση του ΕΘΙΑΓΕ με την κατάρτιση σχεδίου για το νέο οργανόγραμμα, το οποίο προ λίγων εβδομάδων στάλθηκε προς έγκριση, στον υπουργό Γεωργίας.

Οι ερευνητές του ΕΘΙΑΓΕ με πρωτοβουλία της «Ενωσής» τους άρχισαν να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τις επερχόμενες αρνητικές επιπτώσεις στην αγροτική έρευνα, πολύ πριν την ψήφιση του νόμου 2945/2001, όπως για παράδειγμα στο ψήφισμα της γενικής τους συνέλευσης στις 26/1/2000. Λίγο μετά την ψήφιση του νόμου αυτού, το συνδικαλιστικό τους όργανο, η Ενωση Επιστημόνων Ερευνητών Υπουργείου Γεωργίας άρχισε να αποστέλλει διαδοχικές επιστολές - υπομνήματα προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας με βασικό αποδέκτη τον Γ. Δρυ. Αλλά μέχρι τώρα οι ανησυχίες τους και οι επισημάνσεις τους δε φαίνεται να συγκινούν, τους παραλήπτες... Κι ας τους επισημάνθηκαν οι κίνδυνοι για υποβάθμιση της αγροτικής έρευνας σε βάρος της αγροτικής ανάπτυξης και για τη δημιουργία επικίνδυνων σχέσεων διεξάρτησης.

Αξίζει να αναφερθεί ότι στις 5/3/2002 η Ενωση Ερευνητών διεξήγαγε «δημοψήφισμα» στο ΕΘΙΑΓΕ, όπου το 88,3% επί των ψηφισάντων ερευνητών (223 σε σύνολο 278) ζήτησε την κατάργηση του ισχύοντος νόμου και να μην εφαρμοστεί το νέο οργανόγραμμα. Τα αποτελέσματα της μυστικής αυτής ψηφοφορίας, όπου μόνο το 10,3% έδειξε να συμφωνεί με τις επιδιώξεις της διοίκησης του ΕΘΙΑΓΕ και των όσων ορίζονται στο άρθρο 26 του νόμου 2945/2001, στάλθηκαν στις 7/3/2002 στον υπουργό Γεωργίας, με την επισήμανση πως οι ισχυρισμοί της διοίκησης του ΕΘΙΑΓΕ περί συναίνεσης των ερευνητών, ήταν και είναι αναληθείς.

Μάλιστα, στη συγκεκριμένη επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας, όπου γνωστοποιούνται τα αποτελέσματα της προαναφερόμενης ψηφοφορίας τονίζονται ανάμεσα σε άλλα τα εξής: «Η αντίθεση αυτή εκφράζεται κυρίως στο γεγονός ότι με το άρθρο αυτό αλλοιώνεται αντί να βελτιωθεί ο ιδρυτικός νόμος του ΕΘΙΑΓΕ (1845/89), καταργείται η αυτοτέλεια των καταξιωμένων Ινστιτούτων τη στιγμή που τόσο ο τελευταίος Νόμος της ΓΓΕΤ (Ν. 2919/01) όσο και σχετικό προς ψήφιση Νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας προβλέπουν αυτοτελή ερευνητικά Ινστιτούτα και δημιουργούνται μηχανισμοί διεξάρτησης από τη διοίκηση των διαφόρων θεσμικών οργάνων. Η αδυναμία εφαρμογής του Νόμου διαφάνηκε και από την ίδια τη διοίκηση αλλά και από τα θεσμικά όργανα του Διοικητικού και Επιστημονικού Συμβουλίου του ΕΘΙΑΓΕ καθώς και τοπικούς φορείς.

Παρ' όλα αυτά η Διοίκηση του ΕΘΙΑΓΕ επιμένει να προχωρήσει με αδιαφανείς και πάλι και χωρίς συναίνεση διαδικασίες θυμίζοντας τη γνωστή ρήση "Το λιοντάρι το βλέπουμε και μεις ψάχνουμε τον ντορό του". Για του λόγου το αληθές μάλιστα προωθεί σε σας απόφαση για την κατάργηση των υφισταμένων Ινστιτούτων, Σταθμών και Κέντρων και μετεξέλιξή τους σε τμήματα, χωρίς τη διαδικασία του διαλόγου, ακολουθώντας και πάλι την πάγια τακτική της διάδοσης ψευδών εντυπώσεων για συναίνεση».