Associated Press

Δυο πιτσιρικάδες στήνουν την παλαιστινιακή σημαία

Αλυσιδωτές είναι οι αντιδράσεις, εντός και εκτός Ισραήλ, από την έγκριση, με συντριπτική πλειοψηφία, από την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος Λικούντ, απόφασης που δεν αφήνει κανένα περιθώριο προοπτικής στην ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους. Το θέμα λαμβάνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις αν υπολογίσει κανείς ότι, μόλις λίγες ώρες πριν από τη συνεδρίαση του Λικούντ, στην ισραηλινή πρωτεύουσα πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη φιλειρηνική διαδήλωση από την έναρξη της δεύτερης Ιντιφάντα, με συνθήματα διαμετρικά αντίθετα από τις θέσεις του κόμματος του Αριέλ Σαρόν.

Περισσότερα από 100.000 άτομα συμμετείχαν, σύμφωνα με τις ισραηλινές φιλειρηνικές οργανώσεις, στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε, το Σάββατο το απόγευμα, στην πλατεία Ράμπιν, στο ίδιο μέρος που δολοφονήθηκε το 1995 ο Γιτζάκ Ράμπιν. Οι ισραηλινές αρχές μειώνουν αυτόν τον αριθμό σε 60.000, αν και ακόμη και έτσι πρόκειται για τη μεγαλύτερη φιλειρηνική διαδήλωση του τελευταίου 1,5 χρόνου. Οι διαδηλωτές τάχθηκαν υπέρ της άμεσης και άνευ όρων ισραηλινής στρατιωτικής αποχώρησης από τα παλαιστινιακά εδάφη, υπέρ της διάλυσης των εποικισμών και υπέρ της υιοθέτησης της σαουδαραβικής πρότασης, που προσφέρει διπλωματική αναγνώριση στο Ισραήλ εφόσον αποσυρθεί από όλα τα κατειλημμένα αραβικά εδάφη.

Associated Press

Παντού ερείπια

Λίγες, μόνο, ώρες αργότερα, το βράδυ της Κυριακής, σε μια θυελλώδη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του Λικούντ, που αριθμεί 2.500 μέλη, ο Αριέλ Σαρόν γιουχαΐστηκε και επικρίθηκε από την πλειοψηφία ως «ιδιαίτερα διαλλακτικός απέναντι στους Παλαιστινίους». Παρά τις εκκλήσεις του για «προάσπιση των ισραηλινών συμφερόντων», η πρόταση που κατέθεσαν υποστηρικτές του εσωκομματικού του αντιπάλου και πρώην πρωθυπουργού, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, όπου δεν αναγνωρίζεται η προοπτική ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους, εγκρίθηκε και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία.

Ο Σαρόν, αρχικώς, δήλωσε ότι θα τιμήσει τις αποφάσεις της ΚΕ του κόμματός του, μην κρύβοντας την απογοήτευσή του για το αποτέλεσμα, που από όλους τους αναλυτές χαρακτηρίζεται ως μεγάλη προσωπική του ήττα. Εντούτοις, χτες, μιλώντας στους βουλευτές του, ο Σαρόν υπογράμμιζε ότι εκλέχτηκε για «ειρήνη και ασφάλεια» και ότι «είναι ο μόνος υπεύθυνος για τη διαμόρφωση της διαπραγματευτικής πολιτικής και δεν πρόκειται να υποκύψει στους εσωκομματικούς και μικροπολιτικούς σχεδιασμούς ορισμένων». Το σχόλιο αναφερόταν, ξεκάθαρα, στον Μπ. Νετανιάχου, που, αν και ως πρωθυπουργός υπέγραψε ενδιάμεσες συμφωνίες με τους Παλαιστινίους, ως αντίπαλος του Σαρόν στο Λικούντ, τον κατηγορεί σταθερά για «διαλλακτικότητα και υποχωρήσεις». Ο Νετανιάχου, πάντως, δήλωσε ότι «ο Σαρόν είναι πάντα σεβάσμιος και είμαστε ενωμένοι».

Associated Press

Από την περιοδεία του Γ. Αραφάτ

Με γραπτή του δήλωση, ο ΥΠΕΞ Σιμόν Πέρες προειδοποιεί ότι η απόφαση του Λικούντ θέτει σε κίνδυνο την ύπαρξη του Ισραήλ: «ή θα έχουμε ένα δημοκρατικό εβραϊκό κράτος και δίπλα ένα ανεξάρτητο παλαιστινιακό, ή ένα ενιαίο κράτος με παλαιστινιακή πληθυσμιακή πλειοψηφία». Ο Παλαιστίνιος ηγέτης τόνισε ότι η απόφαση «καταστρέφει πλήρως τη συμφωνία του Οσλο», ενώ ο διαπραγματευτής Σάεμπ Ερακάτ υπογράμμισε ότι «αποδεικνύει τις πραγματικές προθέσεις του Σαρόν και της ισραηλινής ηγεσίας: Δε διεξάγουν αντιτρομοκρατικό πόλεμο, αλλά έναν πόλεμο για ανακατοχή των παλαιστινιακών εδαφών».

Ο Αμερικανός Πρόεδρος δεν έκανε σχόλιο, αλλά ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, Αρι Φλάισερ, επανέλαβε ότι «ο Πρόεδρος θεωρεί κομβικό το ζήτημα της ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους και δε θα υπαναχωρήσει από αυτό, λόγω εσωτερικών πολιτικών αντιθέσεων». Ο επικεφαλής της ευρωπαϊκής διπλωματίας, Χαβιέ Σολάνα, εξέφρασε τη λύπη του, «γιατί εσωκομματικές διαμάχες εμπλέκονται με τις προσπάθειες για ειρήνευση» επαναλαμβάνοντας ότι μοναδικός δρόμος είναι «η ίδρυση ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους». Ανάλογες δηλώσεις έκανε και ο Βρετανός ΥΠΕΞ.

«Δε θα αποφασίσει το Λικούντ, αλλά οι Παλαιστίνιοι για το μέλλον τους» υπογράμμισαν οι ΥΠΕΞ της Αιγύπτου και της Συρίας, ενώ ο ΓΓ του Αραβικού Συνδέσμου μίλησε για «αντιπαραγωγική και απαράδεκτη απόφαση». Το Σάββατο, μάλιστα, οι ηγέτες της Αιγύπτου, της Σ. Αραβίας και της Συρίας, σε συνάντησή τους στο Σαρμ ελ Σέικ, επαναλάμβαναν την αποφασιστικότητά τους να επιμείνουν στη σαουδαραβική πρόταση και καταδίκασαν κάθε μορφή βίας, με έμφαση στις ισραηλινές στρατιωτικές επιχειρήσεις.

ΡΑΜΑΛΑ - ΒΗΘΛΕΕΜ - ΤΖΕΝΙΝ - ΝΑΜΠΛΟΥΣ - ΠΟΛΗ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ.--

Ο Ναός της Γέννησης ήταν ο πρώτος σταθμός της μικρής περιοδείας που πραγματοποίησε ο Γιάσερ Αραφάτ, όπου έγινε δεκτός με επευφημίες από πλήθος Παλαιστινίων. Ο Αραφάτ συναντήθηκε με εκπροσώπους των χριστιανικών εκκλησιών, τον Ελληνορθόδοξο Πατριάρχη Ειρηναίο και εκπροσώπους της μουσουλμανικής κοινότητας και δήλωσε ότι «αυτό το μέρος θα μείνει πάντα στην καρδιά και στο μυαλό μας». Μία ημέρα νωρίτερα, οι χριστιανικές Εκκλησίες που μοιράζονται το Ναό, λειτούργησαν για πρώτη φορά μετά από 36 ημέρες, με τον καθολικό πατριάρχη, Μισέλ Σαμπάχ, να προειδοποιεί τους Ισραηλινούς:«Πιέζετε τους Παλαιστινίους στην αυτοκτονία και ουσιαστικά αυτοκτονείτε οι ίδιοι».

Η Τζενίν ήταν ο δεύτερος σταθμός του Αραφάτ, που, όμως, δεν επισκέφθηκε τελικά τον καταυλισμό της πόλης, όπου τον περίμεναν χιλιάδες Παλαιστίνιοι. Η κίνηση αυτή, για την οποία δε δόθηκε επίσημη αιτιολόγηση, αλλά φέρεται να οφείλεται σε λόγους ασφαλείας, προκάλεσε -σύμφωνα με τους ανταποκριτές- απογοήτευση και αγανάκτηση στους κατοίκους του καταυλισμού. Αρκετοί, όπως μεταδιδόταν, διαμαρτύρονταν ότι «ο Αραφάτ δε θέλησε να συναντηθεί με τους απλούς ανθρώπους, γι' αυτό και εμείς δεν ενδιαφερόμαστε να τον ακούσουμε». Ο Παλαιστίνιος ηγέτης επισκέφθηκε το νοσοκομείο και το νεκροταφείο της πόλης, ενώ μιλώντας σε αίθουσα εκδηλώσεων μίλησε για την «Τζένινγκραντ» (παραλληλίζοντας τη μάχη στον καταυλισμό με την αιματηρότατη μάχη του Στάλινγκραντ) τονίζοντας ότι «αυτή η μάχη άνοιξε το δρόμο στην απελευθέρωση των κατεχόμενων από το Ισραήλ εδαφών».

Εντελώς διαφορετικό ήταν το κλίμα στη Νάμπλους, στον τελευταίο σταθμό της περιοδείας, όπου έγινε δεκτός με επευφημίες και συνθήματα. Ο Αραφάτ επανέλαβε ότι «ο παλαιστινιακός λαός θα φθάσει στην Ιερουσαλήμ, θα την κάνει πρωτεύουσα του ανεξάρτητου κράτους του, είτε συμφωνούν κάποιοι είτε όχι». Ο Παλαιστίνιος ηγέτης, λίγο πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της συνεδρίασης της ΚΕ του Λικούντ, επαναλάμβανε ότι στόχος του είναι «η ίδρυση ενός ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δίπλα σε ένα ισραηλινό».

Μπορεί ο ισραηλινός στρατός να ανακοίνωσε την αναβολή των επιχειρήσεών του εναντίον της Λωρίδας της Γάζας και να αποδεσμεύει αρκετούς από τους εφέδρους που κάλεσε στα τέλη της περασμένης βδομάδας, ισραηλινά τανκς περικυκλώνουν πάντα την περιοχή. Οι κάτοικοι, με κομμένες τις τηλεφωνικές γραμμές, ενημερώνονται μόνο από τα ΜΜΕ και συνεχίζουν να συγκεντρώνουν προμήθειες.

Επισήμως, ο υπουργός Αμυνας, Μπένιαμιν Μπεν Ελιέζερ, δήλωνε ότι η απόφαση λήφθηκε επειδή διέρρευσαν τα επιχειρησιακά σχέδια και χάθηκε το στοιχείο του αιφνιδιασμού τονίζοντας, με έμφαση, ότι πρόκειται για μια στρατιωτική απόφαση που δε σχετίζεται με καμία εξωτερική πίεση. Τα ισραηλινά ΜΜΕ και το ισραηλινο - παλαιστινιακό Εναλλακτικό Κέντρο Πληροφόρησης υποστηρίζουν ότι το παρασκήνιο είναι διαφορετικό. Εκτιμούν ότι οι απώλειες του ισραηλινού στρατού στην Τζενίν, καθώς και ο θόρυβος που δημιουργήθηκε σχετικά με τις, εκεί, ισραηλινές επιχειρήσεις, ασχέτως αν το Ισραήλ, με τη στήριξη των ΗΠΑ, κατάφερε τελικά να μπλοκάρει την αποστολή διερευνητικής επιτροπής του ΟΗΕ, προκαλεί προβλήματα στην ισραηλινή ηγεσία.

Συγκεκριμένα, εκτιμούν, ο ισραηλινός στρατός είναι βέβαιος ότι μια επιχείρηση στη Γάζα θα συνοδευτεί από μεγάλες απώλειες, καθώς εκεί υπάρχουν οργανωμένες παλαιστινιακές δυνάμεις ασφαλείας, ο πληθυσμός είναι πολύ μεγαλύτερος, όπως και ο αριθμός και η ικανότητα των μαχητών. Με δεδομένη την αρνητική διεθνή εικόνα του Ισραήλ, μετά την Τζενίν, καθώς και την παράλληλη ενδυνάμωση του ισραηλινού φιλειρηνικού κινήματος, αναλυτές εκτιμούν ότι ένα λουτρό αίματος, τώρα, στη Γάζα θα προκαλούσε δυσάρεστες συνέπειες.

Παρ' όλα αυτά, Παλαιστίνιοι και πολλοί αναλυτές θεωρούν δεδομένη μια ισραηλινή επιδρομή για δύο λόγους: καταρχάς γιατί ο Σαρόν διεξάγει «αντι-τρομοκρατικό πόλεμο» οπότε είναι «καλυμμένος» και, κατά δεύτερο, γιατί ο ίδιος γνωρίζει πολύ κατά το έδαφος της περιοχής, αφού πριν από 20 χρόνια, ως στρατιωτικός, ηγήθηκε ανάλογης επιχείρησης. Το ζήτημα είναι, όπως εκτιμούν, ο χρόνος.

Στο μεταξύ, ο ισραηλινός στρατός επιχειρεί πάντα στη Δ. Οχθη. Αργά το Σάββατο, έγινε νέα εισβολή στην Τουλκαρέμ και κοντά στην Καλκίλια, ενώ χτες δύο Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν, σε διαφορετικά σημεία ελέγχου, έξω από τη Βηθλεέμ και τη Χεβρώνα.