Ερώτηση:

-- Τι συμβαίνει με τα οικονομικά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ); Εξασφαλίζονται; Και από πού;

Απάντηση:

-- Η πολιτική όλων των κυβερνήσεων έχει οδηγήσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΤΑ) σε οικονομική καχεξία. Οι πόροι της μειώνονται συνεχώς με διάφορους τρόπους. Ενώ αυτή θα μπορούσε να λειτουργεί σαν αναδιανεμητικός μηχανισμός προς όφελος των εργαζομένων, σήμερα γίνεται ένας πρόσθετος φορομπήχτης σε βάρος τους.

Κύρια προσπάθεια της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της είναι η αποδέσμευση των όποιων εσόδων της ΤΑ από τον Κρατικό Προϋπολογισμό και η υποκατάστασή τους από πρόσθετη φορολογία των δημοτών που ήδη προωθήθηκε και συνταγματικά.

Τα έσοδα της α' βαθμού ΤΑ από τον κρατικό προϋπολογισμό διατηρούνται στα εξευτελιστικά επίπεδα του 2,5-3% και για τη ΝΑ στο 6%ο. Σε 1.500 περίπου δισεκατομμύρια δραχμές ανέρχονται τα αυθαιρέτως παρακρατηθέντα χρήματα από τα έσοδα της α' βαθμού ΤΑ, που προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό για τα χρόνια 1990 - 2001.

Η κυβέρνηση δεν αναγνωρίζει τα χρέη που έχει το κράτος προς την ΤΑ, δεν τα επιστρέφει. Συμβιβασμένες δημοτικές αρχές αντί να τα διεκδικήσουν, δανείζονται εκ μέρους των Δήμων, τα παρακρατημένα χρήματα (δηλαδή τα δικά τους) και μάλιστα με υψηλό τόκο.

Επιπλέον, προωθείται γοργά η χωρίς πόρους μεταβίβαση στους Δήμους εκείνων των αρμοδιοτήτων που είναι οικονομική ή και γενικότερη υποχρέωση του κράτους. Το αποτέλεσμα είναι να επιβάλλονται νέα τέλη και πρόσθετα βάρη στους εργαζόμενους, που έχουν ανάγκη αυτές τις υπηρεσίες. Ετσι, χρησιμοποιούνται χρήματα της ΤΑ για την ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών οικονομικής ευθύνης του κράτους. Π.χ. «φύλαξη στο σπίτι», αλλά και η ικανοποίηση αναγκών των Ολυμπιακών Αγώνων.

Ακόμα, σήμερα προωθείται γοργά - στο όνομα δήθεν της αυτοτέλειας της ΤΑ - η ανάθεση σ' αυτήν φορολογικής εξουσίας με σκοπό τη νέα επιβάρυνση των εργαζομένων και νέες απαλλαγές στο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η διαχείριση από την ΤΑ του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (ΤΑΠ), που αποτέλεσε ένα από τα βασικά σημεία του προγράμματος σύγκλισης που συνέταξε η ΝΔ και διατήρησε το ΠΑΣΟΚ. Με την εφαρμογή του χάθηκαν περίπου 2 τρισεκατομμύρια από την καταστρατήγηση του ΦΑΠ τη 10ετία 1982-1992. Απαλλάχτηκε ουσιαστικά το μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο, επιβαρύνοντας με πρόσθετους φόρους πλατιά στρώματα με την κατάργηση του ορίου απαλλαγής που προέβλεπε κι αυτή η αντιλαϊκή φορολογία. Τέλος, με τον τρόπο που γίνεται η είσπραξη και κατανομή των εσόδων, βαθαίνει και οξύνεται η οικονομική διαφοροποίηση υπέρ των Δήμων με υψηλές τιμές ακινήτων.

Πώς επιλύεται ουσιαστικά το οικονομικό πρόβλημα της ΤΑ; Η οικονομική επάρκεια της ΤΑ εξασφαλίζεται μόνο όταν αυτή θα έχει στη δικαιοδοσία της ποσά, που θα εκφράζονται σαν σημαντικό ποσοστό του συνόλου του κρατικού προϋπολογισμού, και θα αντιστοιχούν στη λειτουργία, στην υλοποίηση των αρμοδιοτήτων και των αναπτυξιακών στόχων, κάθε επιπέδου της.

Απόψεις που υποστηρίζουν ότι η ΤΑ αποκτά οικονομική αυτοτέλεια με την ανάληψη φορολογικής εξουσίας, προωθούν την αντιλαϊκή πολιτική της πρόσθετης φορολογίας που αναπτύσσεται και με τη μορφή των κεφαλικών φόρων με αντιλαϊκά κριτήρια. Συγκαλύπτουν τις αντιλαϊκές πολιτικές και μεταφέρουν τις ευθύνες των κυβερνήσεων στην ΤΑ, προωθούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σ' αυτήν.