Τα μαχαίρια της παραπληροφόρησης άστραψαν πάλι στο «γυαλί». Οι ίδιες φάτσες της καλοπληρωμένης πολιτικής και δημοσιογραφικής αλητείας διεκδικούν την εγκυρότητα των πληροφοριών τους όσο πιο βαθιά είναι χωμένοι στις μυστικές υπηρεσίες. Το θέμα «πουλάει», είναι πολλαπλά χρήσιμο κι υπόσχεται μακρόχρονη κατανάλωση. Πρόκειται για το γνωστό κι εν πολλοίς κατασκευασμένο μύθο της οργάνωσης «17η Νοέμβρη». Ομως, πέρα από τους σκοτεινούς σκοπούς της πολιτικής και δημοσιογραφικής ψυχοσωματικής εμπορίας, υπάρχει ο υπαρκτός ελληνικός κόσμος, το σώμα της Ελλάδας, που προσπαθούν να το αλλάξουν «κατ' εικόνα και ομοίωση». Μέσα στο παιχνίδι της «17ης Νοέμβρη», κρύβεται με διάφανο, είναι αλήθεια, πέπλο η προσπάθεια ατίμωσης της συνείδησης των Ελλήνων. Κρύβεται η ίδια η εθνική τους αυτοτελής ύπαρξη.

Στον πάτο του βούρκου, βρίσκεται πάντα η ίδια εκφυλισμένη παράφραση της καθόλα ορθής λέξης «διεθνοποίηση», ή «παγκοσμιοποίηση», λες και το κέντρο του σύμπαντος κόσμου είναι ο πλανήτης μας, δηλαδή η κυριαρχία του κεφαλαίου. Λέγεται ότι η κυριαρχία ενός έθνους στηρίζεται στους δυο πυλώνες οικονομίας και ασφάλειας κι ότι άμα τους χάσει χάνει την εθνική του αυτοτέλεια. Αυτό είναι τραγικά σωστό, ειδικά για την Ελλάδα που ο Ευρωστρατός, δηλαδή η απώλεια ουσιαστικού ελέγχου της εθνικής άμυνας από ένα θεσμοθετημένο όργανο της ιμπεριαλιστικής Δύσης, έρχεται να συμπληρώσει την απώλεια ελέγχου της οικονομίας από την Κεντρική Ευρωπαϊκή (βλέπε γερμανική) Τράπεζα.

Εάν στο μακάβριο παιχνίδι της απωλείας το σπάσιμο της οικονομίας σημαίνει συντριβή της εθνικής ραχοκοκαλιάς, η απώλεια ελέγχου της άμυνας σημαίνει απονέκρωση του εθνικού νευρικού συστήματος. Αυτό σημαίνει την απαρχή της άμβλυνσης της εθνικής συνείδησης και ευαισθησίας και τη διευκόλυνση στην εφαρμογή κάθε λογής μέτρων απώλειας, όπως, π.χ., «επί το δυτικότερον», «επί το νοτιότερον», «διάχυση συνόρων σε μία νεφελώδη επικράτεια» κλπ. Στη φλούδα του μύθου της «17ης Νοέμβρη», βρίσκεται το κουκούτσι μιας επιδιωκόμενης ιστορικής αλλαγής, της απώλειας της ελληνικής εθνικής συνείδησης.

Ο εθνικός στρατός σχεδιάζεται να πάρει εσωτερικό επεμβατικό χαρακτήρα, μέσα από τη δόλια διεθνοποίησή του. Η Δικαιοσύνη σχεδιάζεται να υπηρετεί τη διεθνή τρομοκρατία ιμπεριαλιστικών κρατών. Η βόρεια και ανατολική Ελλάδα μπαίνει στην τελευταία φάση διάχυσής της σε θολά σύνορα. Αυτή η μετάλλαξη υπηρετεί, είναι αλήθεια, τις εφικτές και ανέφικτες επιδιώξεις της υπερεθνικής ολιγαρχίας του ελληνικού κεφαλαίου. Μόνο που η μέχρι τώρα ιστορία διδάσκει ότι παρόμοιες επιδιώξεις οδήγησαν σε εθνικές προδοσίες και τους θιασώτες τους στο Γουδί.