Κραυγή αγωνίας χιλιάδων ανθρώπων, που η βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού τους έσπρωξε να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς και της μετανάστευσης, μεταφέρει σήμερα ο «Ρ», που τις προηγούμενες μέρες πραγματοποίησε ένα οδοιπορικό στη Θράκη, στους νομούς Ροδόπης και Εβρου, όπου σε άσχημες συνθήκες κρατούνται πάνω από 2.500 μετανάστες. Οι άνθρωποι αυτοί ξεκίνησαν από το Ιράκ, το Ιράν, το Πακιστάν, το Αφγανιστάν, την Παλαιστίνη, έπεσαν θύματα εκμετάλλευσης από σύγχρονους δουλέμπορους, διέσχισαν την Τουρκία και πέρασαν τον Εβρο αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Με αφορμή την περιοδεία του βουλευτή του ΚΚΕ Αγγελου Τζέκη στην περιοχή, ο «Ρ» βρέθηκε κοντά τους, άκουσε τα αιτήματά τους, είδε και μεταφέρει τις συνθήκες ζωής τους, μέσα σε παλιές αποθήκες και εγκαταλειμμένα εργοστάσια. Κανείς δεν ξέρει για πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση, πόσο θα παραμείνουν αυτοί οι άνθρωποι εκεί, πόσοι ακόμα θα έρθουν και παρόλο που το πρόβλημα είναι εκρηκτικό, δε βρήκε θέση στα «αντικειμενικά» μας μέσα ενημέρωσης. Οι εικόνες σκληρές, μιλούν από μόνες τους και κάνουν επιτακτική την ανάγκη να δώσει η κυβέρνηση ουσιαστική λύση στο πρόβλημα, να δώσει τη δυνατότητα στους μετανάστες να ζήσουν σε ανθρώπινες συνθήκες, να εργαστούν και να παραμείνουν στη χώρα μας.

Μαντρωμένοι σε ένα παλιό εργοστάσιο στο Σουφλί εκατοντάδες άνθρωποι

Στις παλιές αποθήκες του αγροτικού συνεταιρισμού, δίπλα στο σταθμό του τρένου στο χωριό Βέννα της Ροδόπης, 391 ψυχές στοιβάζονται σε τρεις αίθουσες, χωρίς στρώματα, μόνο με λίγες κουβέρτες. Δυο πρόχειρες τουαλέτες και ένα ντους φτιάχτηκαν σε κάθε αίθουσα, αφού είχαν μεταφερθεί εκεί οι μετανάστες, ενώ εργάτες δουλεύουν εντατικά για να κάνουν το κτίριο πιο υποφερτό, να φτιάξουν τουαλέτες και στις υπόλοιπες αίθουσες. Στο έργο υπάρχει πρόβλεψη να δημιουργηθεί κι ένας περιφραγμένος προαύλιος χώρος, ώστε να μπορούν οι «κρατούμενοι» να βγαίνουν και λίγο στο φως του ήλιου! Ακόμα όμως και μετά την ολοκλήρωση αυτών των εργασιών θα μιλάμε για κρατητήρια.

Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι που στοιβάζονται και θα συνεχίζουν να στοιβάζονται στο μέλλον σ' αυτά τα κάπως πιο ...«ευρύχωρα» κρατητήρια; Στην πλειοψηφία τους οι περισσότεροι μετανάστες έρχονται από το Ιράκ. Ανάμεσά τους ήταν πολλοί απόφοιτοι πανεπιστημίου, καθηγητές, φοιτητές. Εφυγαν κυνηγημένοι από το καθεστώς της χώρας τους και περιπλανήθηκαν για ένα και δυο μήνες μέχρι να φτάσουν στη χώρα μας. Ενας νέος άνθρωπος, μιλώντας μας μέσα από το συρματόπλεγμα, μας ζήτησε να μεταφέρουμε στη Βουλή και την κυβέρνηση όσα βλέπουμε, να τους βοηθήσουμε. «Εχω τελειώσει το πανεπιστήμιο, αλλά στο Ιράκ δεν υπήρχε καμιά προοπτική για να δουλέψω και να ζήσω. Πίστευα ότι στην Ευρώπη μπορεί να είναι καλύτερα τα πράγματα. Βοηθήστε μας! Πείτε στον κόσμο, στην πολιτεία για μας»...

Στα Δίκαια Ορεστιάδας στοιβαγμένοι σε παλιές αποθήκες

Οι εικόνες της δυστυχίας, αλλά και της ντροπής συνεχίστηκαν. Στο εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο μετάξης στο Σουφλί κρατούνται άλλοι 242 μετανάστες. Μαζεύονται στο συρματόπλεγμα για να μας μιλήσουν: «Είμαστε ήδη ένα μήνα περίπου εδώ και μας είπαν ότι θα μείνουμε ακόμα δυο μήνες. Είναι αδύνατο να μείνουμε εδώ, σ' αυτή την κατάσταση. Το κτίριο μέσα μυρίζει άσχημα. Εχουμε αρρώστους, θέλουμε γιατρούς». Κάποιοι θέλουν να πάνε στη Γερμανία, άλλοι στον Καναδά, άλλοι πάλι θέλουν να μείνουν στη χώρα μας. Θέλουν να ανταμώσουν με τους συγγενείς και τους φίλους τους, να ξεκινήσουν μια νέα ζωή, ελπίζουν σε μια καλύτερη ζωή... Οι μάνες κρατούν στην αγκαλιά τα μωρά τους κι όλοι μαζί μας παρακαλούν, με τα λιγοστά αγγλικά τους, με τα μάτια τους, να τους βοηθήσουμε.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ Αγγ. Τζέκης με τη συντάκτρια του «Ρ» ακούνε το νέο άνδρα από το Ιράκ, που τους εξηγεί ότι είναι επιστήμονας και δεν μπορούσε να παραμείνει άλλο στην πατρίδα του

Στο χωριό Δίκαια, στο «Τριεθνές», πάνω από την Ορεστιάδα, παραμένουν άλλοι 600 μετανάστες σε κάποιες παλιές αποθήκες. Και εκεί ξεκίνησαν έργα διαμόρφωσης του χώρου, αφού μεταφέρθηκαν εκεί οι μετανάστες. Ανάμεσά τους και πάλι είναι ολόκληρες οικογένειες, παιδιά, άνθρωποι κάθε ηλικίας. Οι μαρτυρίες, ο πόνος, τα αιτήματα ίδια. «Ξεκίνησα από το Ιράν πριν τρεις μήνες και θέλω να καταφέρω να πάω στο Βέλγιο. Είμαστε συνολικά είκοσι από το Ιράν, οι περισσότεροι είναι από το Ιράκ, έχουμε όμως και Αφγανούς και Παλαιστίνιους», μας λέει ένας άντρας.

Οι πρόσφυγες δε χάνουν το κουράγιο τους. Το γέλιο των παιδιών τούς δίνει δύναμη και η προσδοκία ενός καλύτερου μέλλοντος

Σ' αυτό το κουβούκλιο από λαμαρίνες, έχει στηθεί το ...ντους στη Δίκαια Ορεστιάδας

Απέναντι σ' αυτές τις αντιλήψεις όμως, υπάρχουν και προτάσεις πέρα από τη λογική της φυλάκισης και της αντιμετώπισης των μεταναστών ως εγκληματιών, προτάσεις δημιουργίας της κατάλληλης υποδομής για να φιλοξενούνται αυτοί οι άνθρωποι για κάποιο διάστημα, μέχρι να ολοκληρώνονται οι απαραίτητες διαδικασίες και να τους επιτρέπεται η μόνιμη παραμονή στη χώρα μας. Πρόταση και θέση του ΚΚΕ, είναι να δημιουργηθούν κέντρα προσωρινής φιλοξενίας μεταναστών στη Θράκη.

Μια τέτοια υποδομή είναι απαραίτητη ιδιαίτερα για τους Νομούς του Εβρου και της Ροδόπης, γιατί, όπως έχουν επισημάνει όλοι οι αρμόδιοι φορείς, το πρόβλημα της «λαθρομετανάστευσης» θα ενταθεί στην περιοχή. Ομως, δεν μπορεί να δημιουργηθούν και να υποστηριχτούν αυτά τα κέντρα μόνον από τις τοπικές αρχές. Είναι ευθύνη της κυβέρνησης να πάρει την πολιτική απόφαση, να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια και να καλύψει όχι μόνον το κόστος δημιουργίας ενός τέτοιου κέντρου φιλοξενίας, αλλά και την πλήρη υγειονομική κάλυψη των μεταναστών.

Μια τέτοια πρόταση ήταν αυτή του δημάρχου Σαππών Ροδόπης, Χαριτόπουλου Κωνσταντίνου, που υπέδειξε ένα χώρο και πρότεινε τη δημιουργία ενός τέτοιου κέντρου στην περιοχή των Σαππών. Ομως, κάτι τέτοιο δεν έγινε δεκτό κι όπως φαίνεται από τον τρόπο που έχει χειριστεί η κυβέρνηση μέχρι τώρα την κατάσταση, σπρώχνει τις τοπικές αρχές να λειτουργήσουν στη λογική των κρατητηρίων και αντίστοιχοι είναι οι χώροι που δημιουργούνται.

Οσο για τη διάρκεια παραμονής τους σ' αυτούς τους χώρους, παραμένει άγνωστη. Σύμφωνα με το πιο πρόσφατο πρωτόκολλο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, που όριζε τις διαδικασίες επαναπροώθησης, πρέπει να ξεκινήσουν συνομιλίες μεταξύ των δυο χωρών και αν περάσουν τρεις μήνες χωρίς να ξεκινήσει η επαναπροώθηση, οι μετανάστες μένουν ελεύθεροι μέσα στη χώρα για να φύγουν σε μικρό χρονικό διάστημα με δική τους ευθύνη. Το τρίμηνο ξεκινάει να μετράει από τότε που θα ξεκινήσουν κι οι συνομιλίες με τη γείτονα χώρα περί επαναπροώθησης. Σ' αυτήν την περίπτωση όμως, η Τουρκία δε δέχεται ότι οι μετανάστες πέρασαν από το έδαφός της στη χώρα μας. Οπότε, κυβερνητικοί παράγοντες αναφέρουν ότι δεν μπορεί να ισχύσει η διάταξη για απελευθέρωσή τους μετά από την πάροδο τριμήνου κι είναι άγνωστο για πόσο θα κρατούνται σ' αυτήν την κατάσταση.

Την ανετοιμότητα της κυβέρνησης, απέναντι στο πρόβλημα της υπερσυσσώρευσης μεταναστών στη Θράκη, πλήρωσαν σε μεγάλο βαθμό οι αστυνομικοί και οι συνοροφύλακες, που επιφορτίστηκαν με ένα έργο που δεν ήταν καθόλου δική τους δουλιά. Οπως λέει και η σχετική ανακοίνωση της Συνδικαλιστικής Ενωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Εβρου, ασχολούνται με τη φύλαξη των μεταναστών «σε πρόχειρους χώρους που δεν τηρούν στοιχειώδεις όρους υγιεινής και ασφάλειας, τη σίτισή τους, την υγειονομική τους περίθαλψη, την καθαριότητα των χώρων, την εξεύρεση ιματισμού» κτλ. Αναφωνούν ότι αυτή η κατάσταση «δεν πάει άλλο» και ζητούν από την πολιτική ηγεσία να δώσει λύση.