Και για μεν το μήνυμα, που περνάει πολύμορφα τις μέρες αυτές, έχει βασικά δίκιο ο κ. Πανούσης. Πολύ περισσότερο - όπως άλλωστε το σημειώνει - στους έχοντες ηλικία, έως περίπου 30 χρόνων, οι οποίοι δεν έχουν προσωπικές παραστάσεις και εμπειρίες από τη δικτατορία και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης. Δίκιο έχει, επίσης, ότι το διαχεόμενο αυτό μήνυμα ενισχύει αποκλειστικά και μόνο τη συντήρηση - είτε αυτή παρουσιάζεται με το πρόσωπο της κεντροδεξιάς είτε με αυτό της κεντροαριστεράς - τόσο στο «στενά» πολιτικά επίπεδο, όσο και στο επίπεδο του κοινωνικού κλίματος.

Δεν καταλαβαίνουμε, όμως, γιατί ζητά από «το ΠΑΣΟΚ να ξανασκεφθεί το θέμα». Δε βλέπει ότι - παρά τις υποκριτικές δηλώσεις του Κ. Σημίτη - το κυβερνών κόμμα ενισχύει πολύμορφα το προαναφερόμενο μήνυμα; ΄Η, μήπως, εξακολουθεί να τοποθετεί το ΠΑΣΟΚ έξω από το χώρο της συντήρησης;

«Ωστε έτσι λοιπόν; Στόχος σας δεν ήταν μόνον οι Απριλιανοί, αλλά και το καθεστώς. Εκεί στο Παρίσι σχεδιάζατε την ανατροπή μας. Ελεγε περίπου, τις προάλλες, ένας πομπώδης τηλεφελλός, επιχειρώντας ο ανόητος να ταυτίσει τις κοινωνικές επαναστάσεις με τις ρουκέτες του Ξηρού. Ναι, ρε φίλε, αυτό σχεδίαζαν. Γιατί αν είσαι νέος και αν δεν ψήνεσαι από τον πυρετό της αλλαγής, τότε δεν είσαι τίποτε άλλο από ένα γεροντομωρό, προορισμένο ν' αλλάζει παντόφλες σε ολόκληρη την άθλια και μίζερη ζωή του. Και γιατί, ανιστόρητε, ουδεμία αλλαγή που έγραψε έστω και μισή σελίδα Ιστορίας έγινε χωρίς βία. Επρεπε να σου κάνει φάλαγγα ο Ιωαννίδης με το υπόλοιπο ΕΣΑτζίδικο αδελφάτο, να σου πω εγώ. Ετσι και σου 'πεφτε στα χέρια κάνα 45άρι θα τους έκανες κιμά. Φαντάζεστε οι παιδοβούβαλοι να είχαν βάλει την... παντόφλα τους στην Ιστορία; Θα παριστάναμε την Τσίτα του Ταρζάν και θα κοπανάγαμε το δασύτριχο στέρνο μας ανακράζοντας α ου α!». Του Δημήτρη Δανίκα από τα χθεσινά «Νέα».

Πέρασαν κοντά στους 10 μήνες από την παράδοση του βαμβακιού στα εκκοκκιστήρια και οι παραγωγοί δεν πληρώθηκαν ακόμα τα χρήματα που δικαιούνται. Για το βαμβάκι που δικαιούνται επιδότησης πληρώθηκαν μόνο μια προκαταβολή - κατά μέσο όρο κυμαίνεται γύρω στις 230 δραχμές το κιλό, τη στιγμή που για την παραγωγή της προηγούμενης καλλιεργητικής περιόδου η τιμή του προϊόντος έφτασε στις 290 δραχμές το κιλό - ενώ για τις εκτός επιδότησης ποσότητες οι αγρότες δε γνωρίζουν ακόμα τι θα γίνει, καθώς αναβλήθηκε ξανά προχτές, για την ερχόμενη Τετάρτη, 24 του Ιούλη, η συνεδρίαση του Συμβουλίου των Κοινοτικών Επιτρόπων.

Κι ενώ οι βαμβακοπαραγωγοί περιμένουν δέκα μήνες να πληρωθούν, οι δικές τους υποχρεώσεις - καλλιεργητικά έξοδα, χρέη στην Τράπεζα κ.ά. - «τρέχουν», αυξάνοντας τα «βάσανά» τους. Θα έχουν, λοιπόν, άδικο οι αγρότες αν τον ερχόμενο χειμώνα ξαναρχίσουν τους αγώνες τους για τη λύση των προβλημάτων τους και για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης;