Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, γιατί αναρωτιόμαστε σε τι αποσκοπεί όλη αυτή η φιλολογία. Δεν καταλαβαίνουμε τι ακριβώς ψάχνουν όλοι αυτοί οι προαναφερόμενοι φιλολογούντες. Αν η προκήρυξη είναι μια φάρσα και μόνον; Ενα - τουλάχιστον, πολύ κακόγουστο - αστείο κάποιου ανώνυμου, που, ίσως, απολαμβάνει τις ώρες αυτές τη φασαρία που προκάλεσε; Μάλλον όχι. Κανείς δεν τόλμησε να αναφέρει ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Αν αποκλείσουμε, όμως, το ενδεχόμενο αυτό, τότε όλα τα υπόλοιπα ερωτήματα είναι υπαρκτά μεν, αλλά η σημασία τους είναι δευτερεύουσα. Ο προβοκατόρικος χαρακτήρας της προκήρυξης είναι πέρα για πέρα γνήσιος. Προφανώς, «κάποιοι θέλουν ζωντανό το φάντασμα της "17Ν"», όπως λέει και ο χτεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της «Καθημερινής». Και είναι οι ίδιοι ακριβώς κύκλοι και μηχανισμοί, συμπληρώνουμε εμείς, που αξιοποιούν τη «17Ν», 27 ολόκληρα χρόνια τώρα, σε βάρος των λαϊκών ελευθεριών και της χώρας συνολικά.
«Στα ελληνικά δεν υπάρχει..."κοντή μνήμη"! Υπάρχει, όμως, στα αμερικάνικα (short memory). Μιλάμε για "αμερικανιά" ολκής, στην περιώνυμη προκήρυξη... Εκείνη η φράση, δε, που λέει ότι το γεγονός είναι "ακόμα πιο δυστυχές"(!), όχι μόνο δεν υπάρχει στην ελληνική γλώσσα, αλλά, όπερ και σπουδαιότερον, δεν το έχουν εκστομίσει ούτε ένιοι ανελλήνιστοι των διαύλων. Βρίσκεται, όμως, στην περιώνυμη προκήρυξη... Καλά, εκείνο το απίστευτο μπλέξιμο του (υποτιθέμενου) "γλαφυρού ύφους" και της... "απλής γλώσσας" δεν αποκαλύπτει απλώς βαθιά μεσάνυχτα, αλλά και πρόδηλη απολογητική αμηχανία για τη χαώδη διαφορά ύφους (και ουσίας) μεταξύ της εν λόγω προκηρύξεως και των παλαιών... Α, ναι: Εκείνο το "Νεοέλληνας Διαφωτιστής", σε ποιο "μαγαζί" το άκουσε ο ρέκτης συντάκτης της προκήρυξης; Οπως και το άλλο, περί "αμερικανικού ιμπεριαλισμού - εθνικισμού"(!), τον οποίο είχε στόχο η Οργάνωση. Ούτε τα ανεπίδεκτα νήπια της Αριστεράς δε χρησιμοποιούν τέτοιες εκφράσεις. Εν τέλει, η φρασεολογία, το ύφος, οι "αμερικανιές" και τα "μεταφρασμένα κομμάτια" κινούνται - εις ό,τι αφορά το ύφος, επομένως την ουσία - σε επίπεδο πρωινάδικου. Σα να μιλάει ο φίλος μου ο Θέμος με την Ελένη Μενεγάκη για τον λούτσο, το ψάρι». Από το χτεσινό «Τύπο των ήλων» του Γιάννη Τριάντη.
Την τακτική της υποβάθμισης και διάλυσης του ΕΟΤ μέσω και της αποψίλωσής του από μια σειρά αρμοδιότητες ήρθε να ενισχύσει και η χτεσινή ανακοίνωση από το γραφείο Τύπου του Οργανισμού. Σύμφωνα, λοιπόν, μ' αυτή, πέντε κοινοπραξίες υπέβαλαν προτάσεις στη διαδικασία επιλογής συμβούλου για την κατάταξη των ξενοδοχείων με το σύστημα των αστεριών. Δηλαδή, έπρεπε να βρεθεί κάποιος ακριβοπληρωμένος «σύμβουλος» εκτός ΕΟΤ για να προχωρήσει η κατάταξη με τα αστέρια; Μήπως ο Οργανισμός δεν έχει την απαραίτητη πείρα, τεχνογνωσία και αξιοπιστία να φέρει σε πέρας αυτή τη δουλιά; ΄Η μήπως και η συγκεκριμένη περίπτωση είναι μια ακόμη έκφραση της ασκούμενης πολιτικής του ξεπουλήματος συνολικά του δημόσιου τομέα, με ό,τι συνέπειες έχει αυτό για τους εργαζόμενους και τη χώρα συνολικά;
Πληθαίνουν, απ' ό,τι φαίνεται, οι προϋποθέσεις ενός ταξιδιού στις ΗΠΑ. Μέχρι τώρα, χρειαζόταν η συμπλήρωση ενός απαράδεκτου ερωτηματολογίου της πρεσβείας, ώστε να δοθεί η αναγκαία βίζα και, βέβαια, το απαραίτητο διαβατήριο. Τώρα, σύμφωνα με δημοσιεύματα αμερικανικών εφημερίδων, οι αμερικανικές αρχές σκέπτονται να προσθέσουν στα προηγούμενα την επιλεκτική λήψη φωτογραφιών και αποτυπωμάτων, κατά την είσοδο στις ΗΠΑ επισκεπτών από διάφορες χώρες και την αντιπαραβολή τους με τα αποτυπώματα και τις φωτογραφίες υπόπτων για τρομοκρατικές και άλλες εγκληματικές πράξεις. Πλήρες φακέλωμα, δηλαδή. Χώρια το ενδεχόμενο, να ξεκινήσεις για ένα ολιγοήμερο τουριστικό ταξίδι στις ΗΠΑ, ώστε να δεις από κοντά τη διαβόητη αυτή «γη της ελευθερίας» και να καταλήξεις στις φυλακές του Γκουαντανάμο, ως ύποπτος για τρομοκρατικές πράξεις, επειδή έτυχε να μοιάζεις καταπληκτικά με κάποιον, τον οποίο οι Αμερικανοί θεωρούν μέλος της «αλ Κάιντα»...