Μεγάλη η «πατρογονική» κληρονομιά του Στέλιου Βαμβακάρη. Κλασικά, αθάνατα τραγούδια του γεννήτορά του, του μεγάλου Μάρκου, αλλά και δικά του ρεμπέτικα τραγούδησε ο Στέλιος, κλείνοντας αργά τη νύχτα το Λαϊκό Στέκι. Μαζί του στο τραγούδι η Εβελίνα Αγγέλου και οι οργανοπαίκτες Γ. Παπαβασιλείου και Δ. Αναγνωστόπουλος.

Ελληνικό τραγούδι, ροκ, μπαλάντες, έντεχνα λαϊκού ύφους τραγούδια, ερμήνευσαν παρέα, με θέρμη ψυχής, η Κατερίνα Παπακωνσταντίνου και ο τραγουδοποιός Δημήτρης Τσεκούρας.

Οι «Domenica» εγκαινίασαν την Τετάρτη την κεντρική εξέδρα. Καθαρός μουσικά ήχος, νεανικός, με ποιητικό αίσθημα, είναι το «στίγμα» της τραγουδοποιητικής δουλιάς του εξάχρονου συγκροτήματος. Δημήτρης Κανελλόπουλος, Νίκος Σπανός, Μάριος Βαρελίδης, Αδα Σεραϊδάρη, Σάκης Σταμούλης και Γιώργος Ντρες.

Ο «Οδηγητής», η εφημερίδα της ΚΝΕ και της νέας γενιάς, έχει φορέσει τα καλά του κι έχει ανοίξει μέσα από το Φεστιβάλ ένα δημιουργικό διάλογο με τους νέους, για να γίνει ακόμα καλύτερος, μάχιμος και πρωτοπόρος. Σ' αυτό αποσκοπεί το ερωτηματολόγιο που διακινείται στο περίπτερό του, για να δώσει ο καθένας τη γνώμη του για την εφημερίδα, αλλά και ο χώρος ζωντανής δημιουργίας, όπου οι νέοι επίδοξοι ...σκιτσογράφοι μπορούν να εμπνευστούν από το Φεστιβάλ και να καταθέσουν το δικό τους καταγγελτικό ή χιουμοριστικό έργο. Κι είναι αρκετοί αυτοί που ανταποκρίνονται στην πρόκληση της δημιουργίας, όπως φαίνεται από τα σκίτσα τους που εκτίθενται στο χώρο.

Στο περίπτερο του «Ο», προβάλλεται και διατίθεται ένα CD ROM, που παρουσιάζει την ιστορία και το ρόλο της εφημερίδας, από την ίδρυσή της, το 1968, τα φύλλα της παρανομίας, το πρώτο νόμιμο φύλλο και την προσπάθεια που κάνει μέχρι σήμερα να είναι παρόν, όπλο στους αγώνες της νεολαίας. Στο ίδιο ηλεκτρονικό αρχείο υπάρχουν όλα τα εξώφυλλα του «Ο» από το 1991 μέχρι σήμερα και ολόκληρα τα φύλλα, με το περιεχόμενό τους, από το 8ο Συνέδριο της ΚΝΕ μέχρι σήμερα.

Συνεχίστηκε και χθες το κέφι στη Νεανική Σκηνή, η οποία, όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, φιλοξενεί νέους δημιουργούς, νέα μουσικά σχήματα, δίνει «βήμα» στη ζωντάνια της ερασιτεχνικής δημιουργίας. Χθες, το πρόγραμμα άνοιξαν οι «Κιλιμάντζαρο» και τη σκυτάλη πήρε το σχήμα «Φτηνό ευέλικτο μουσικό δυναμικό». Ακολούθησαν οι «Blues Berger» με μελωδίες από την ιστορία του μπλουζ και της ροκ μπαλάντας και το πρόγραμμα έκλεισε ο Μιχάλης Κακέπης, με μελωδίες από το ελληνικό ρεπερτόριο.

Ποίηση σπουδαία, διαχρονική, «καθρέφτη» των αγώνων του λαού μας, των πόθων, των παθών, των ερώτων του ανώνυμου ανθρώπου, μελοποιημένη ποίηση μιας μεγάλης γκάμας ποιητών, λ.χ., σαν τον Ρίτσο και τον Γκάτσο και μιας μεγάλης γκάμας συνθετών, λ.χ., σαν τον Θεοδωράκη, τον Χατζιδάκι, τον Λοΐζο, ερμήνευσε στο Λαϊκό Στέκι ο Τάκης Κωνσταντακόπουλος.

Στις 7.45 χτες το απόγευμα το «κουδούνι» χτύπησε για ακόμη μια φορά, στο Στέκι της Παιδείας για να ξεκινήσει το δεύτερο κατά σειρά μάθημα «εκτός έδρας» ή αντιμάθημα. Το χτεσινό θέμα «Το δίκαιο και η δημοκρατία» και στο ρόλο του εκπαιδευτικού ο νομικός Δημήτρης Καλτσώνης. Μέσα από μια σειρά παραδείγματα από το Σύνταγμα της Ελλάδας και πώς αυτό εφαρμόζεται, απέδειξε ότι η δημοκρατία που διδάσκεται στα σχολεία στο αντίστοιχο μάθημα του Δικαίου δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που βιώνουμε. Αναφέρθηκε στην ειδυλλιακή εικόνα που παρουσιάζεται μέσα από τα σχολικά βιβλία για τη Δημοκρατία και ανάγλυφα παρουσίασε τη σκληρή πραγματικότητα που επικρατεί.

Για να υπάρχει δημοκρατία - σημείωσε ο «καθηγητής» Δ. Καλτσώνης - θα πρέπει ο ελληνικός λαός να μπορεί στοιχειωδώς να ασκεί μερικές λειτουργίες, να εξουσιάζει κάποια πράγματα στον τόπο του. Κάτι όμως που δε γίνεται, αφού υπάρχουν μηχανισμοί τυπικοί ή άτυποι που δεν επιτρέπουν στους λαούς να πάρουν πρωτοβουλίες. Ανέφερε ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τις επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών κρατών ενάντια σε ολόκληρους λαούς, βομβαρδίζοντας ανελέητα τις χώρες τους, προκειμένου να... έρθουν στον ίσιο δρόμο.

Σε ό,τι αφορά τις εκλογές και κατά πόσο ελεύθερα ένας πολίτης ψηφίζει, επισήμανε ότι πολύπλοκοι μηχανισμοί δραστηριοποιούνται καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής - και ένας από αυτούς είναι και το σχολείο - που καθορίζουν, αναπαράγοντας την κυρίαρχη ιδεολογία, απόψεις και αντιλήψεις, μέσα σε ποια όρια θα κινηθεί η ψήφος μας.

Εμπνευσμένη από τον περίφημο «Χορό των επτά πέπλων» της Σαλώμης, είναι η επωνυμία του ομώνυμου συγκροτήματος των Σωτήρη Μαρκούτη, Γιώργου Τσακαράκα, Κώστα Μήτσιου, Σωτήρη Μαργώνη, Ντίνου Χατζηϊορδάνου, Δημήτρη Σκαμνάκη, Τόλη Μαρόπουλου. Το επταμελές συγκρότημα ερμήνευσε τραγούδια - λαϊκών χρωμάτων - από τους δύο δίσκους του και άλλων έντεχνων λαϊκών συνθετών.