Η «νεοφιλελεύθερη επέλαση» στο Δήμο της Νίκαιας με «όχημα» την απερχόμενη, «πράσινη» δημοτική αρχή, αν και δε διαφέρει στην κεντρική πολιτική επιλογή της από ανάλογες δημοτικές αρχές ανά την Ελλάδα, ωστόσο επέχει ειδικό συμβολικό βάρος, δεδομένης της αγωνιστικής και ματοβαμμένης ιστορίας της Κοκκινιάς.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα της πολιτικής της απερχόμενης δημοτικής αρχής, αλλά και του θετικού αποτελέσματος που μπορεί να έχει η λαϊκή επαγρύπνηση είναι η απόπειρα ολικής ιδιωτικοποίησης του Δήμου που πήγε να «περάσει» και μάλιστα δυο φορές. Την Ανοιξη του 2000 η δημαρχία Τράπαλη προσπάθησε να εκχωρήσει, εν κρυπτώ από το Δημοτικό Συμβούλιο, σε μια Ανώνυμη Εταιρία όλες τις δημοτικές υπηρεσίες, πλην του πρωτοκόλλου και του ληξιαρχείου. Φέτος, και με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες, επιχείρησε να συστήσει νέα δημοτική επιχείρηση με προοπτική το σταδιακό πέρασμα των υπηρεσιών στους ιδιώτες. Και τις δύο φορές, η «Δημοκρατική Ενότητα» κάλεσε το λαό να αντισταθεί, όπως κι έγινε, με αποτέλεσμα η δημοτική αρχή να «μαζευτεί».

Η οικονομική κακοδιαχείριση και κατασπατάληση του δημοτικού προϋπολογισμού είναι όροι που απέκτησαν... νέα διάσταση στη Νίκαια. Το ότι τα χρέη του Δήμου ξεπερνούν τα 10 δισ. δραχμές δεν εμπόδισε τη δημοτική αρχή να ανοίξει το Δημαρχείο σε «γκαλά» και πλούσιους μπουφέδες. Μόνο το 2001, τα ποτά και τα λουλούδια που συνόδευαν τις «ευχές» του δημάρχου, στοίχισαν στο δήμο 100 εκατομμύρια δραχμές. Ανάλογα «επιτεύγματα» επιδεικνύει η διοίκηση του Δήμου και στη διασπάθιση του δημοτικού χρήματος.

Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το έργο με την επωνυμία «Κατεδαφίσεις επικίνδυνων και ετοιμόρροπων στη σεισμόπληκτη περιοχή του Δήμου Νίκαιας». Ο ίδιος ο διευθυντής Επιθεώρησης και Ελέγχου Εργων του Δήμου διαπίστωσε εγγράφως, ότι «το πραγματικό κόστος του έργου αυτού είναι το 1/5 περίπου της σύμβασης που έχει υπογραφεί, ήτοι 90.000.000 δρχ., έχει γίνει δηλαδή υπερτιμολόγηση στο έργο αυτό της τάξης των 345.000.000 δρχ»! Ακόμα χειρότερα, η «Δημοκρατική Ενότητα» αποκάλυψε στο Δημοτικό Συμβούλιο, ότι τα 23 από τα 62 σπίτια που προβλέπονταν στη σύμβαση για κατεδάφιση... είχαν ήδη κατεδαφιστεί από τη Νομαρχία...

Η αντίληψη, περί «ανάπλασης», της δημοτικής αρχής είναι εξίσου αξιοπρόσεκτη. Στην πλατεία Κουμπάκη π.χ. η «ανάπλαση» θα σήμαινε το κόψιμο πάνω από 100 δέντρων. Το έργο δόθηκε από το Δήμο με τη μορφή «μελέτη - κατασκευή» (διαδικασία που «φωτογραφίζει» επιλεγμένες εργολαβίες) με προϋπολογισμό 600 εκατομμύρια. «Ψυλλιασμένη» η «Δημοκρατική Ενότητα» απαιτούσε επί πέντε μήνες από τη δημοτική αρχή να περάσει το έργο από την επιτροπή ελέγχου. Οταν τελικά πέρασε, η επιτροπή αποφάνθηκε ότι δε δικαιολογούνταν ούτε ένα κονδύλι της μελέτης!

Οι αποχαρακτηρισμοί ελεύθερων χώρων που είχαν προβλεφτεί για πράσινο ή για πολιτιστικές δραστηριότητες είναι μάλλον το «αγαπημένο σπορ» της διοίκησης του δήμου. Ο πρώην κινηματογράφος «ΑΣΤΥ» έγινε σούπερ μάρκετ. Το πρώην εργοστάσιο Μαλκότση «φιλοξενεί» σήμερα το πολυκατάστημα «Τζάμπο». Δύο περιοχές του λόφου του Αγ. Φίλιππα αποχαρακτηρίστηκαν από δασικές με απόφαση της πλειοψηφίας του ΔΣ. Οπως αποδεσμεύτηκαν από ελεύθεροι χώροι αρκετά οικόπεδα στην Ανω Νεάπολη. Το δε «Σπίτι της Αρσης Βαρών», αντί για 20 στρέμματα, όπως προβλεπόταν, θα «κατασπαράξει» 60!

Οσο για τους εργαζόμενους του δήμου, δουλεύουν με όλη την «γκάμα» των συμβάσεων, ενίοτε και απλήρωτοι. Οπως οι ωρομίσθιοι που περιμένουν λεφτά από ώρες που δούλεψαν πριν δύο χρόνια και εκείνοι με σύμβαση έργου που τους χρωστά από 3-5 μήνες.