ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 8 Οχτώβρη 2002
Σελ. /40
Περί χρωμάτων...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η υπερνομαρχία δεν έχει την πολυτέλεια να παραμείνει στίβος αναμέτρησης», έλεγε τις προάλλες ο υποψήφιος υπερνομάρχης της ΝΔ Γ. Τζαννετάκος στο ραδιόφωνο του «ΣΚΑΪ» και συμπλήρωνε: «Υπάρχουν προβλήματα χωρίς χρώμα, τα οποία απαιτούν λύσεις χωρίς χρώμα».

Και σε ό,τι αφορά στο λαό, πράγματι, δεν έχουν χρώμα τα προβλήματά του. Δε συμβαίνει το ίδιο, όμως, και για τις πολιτικές, που είτε δημιουργούν τα λαϊκά προβλήματα, είτε ευαγγελίζονται την αντιμετώπιση και τη λύση τους. Η πολιτική της κυβέρνησης, για παράδειγμα, δεν είναι άχρωμη. Εχει το ίδιο, ουσιαστικά, χρώμα με την πολιτική της ΝΔ, που στηρίζει την υποψηφιότητα του Γ. Τζαννετάκου. Εχουν και οι δυο το αντιλαϊκό χρώμα των νεοφιλελεύθερων επιλογών και μέτρων. Το αντεργατικό χρώμα των «ευρω-μονόδρομων», στα πλαίσια των οποίων κινούνται και τα δυο αυτά κόμματα.

Αλλωστε, ας μην ξεχνά ο κ. Τζαννετάκος ότι η προσωπική του πορεία αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της χρωματικής σύμπτωσης των δύο «μονομάχων», όπως και των κεντροαριστερών ή κεντροδεξιών συμπληρωμάτων τους. Δε δυσκολεύτηκε, για παράδειγμα, να περάσει από το χώρο του «πράσινο-ροζ» φάσματος, στο χώρο του καθαρού «πράσινου» και τώρα στο «γαλάζιο». Οι μεταξύ τους ουσιαστικές διαφορές είναι αμελητέες...

Προτάσεις προς Κ. Λαλιώτη

Διαβάσαμε κάπου, ότι στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την αμερικανική Ενωση Βιομηχανιών Ασφαλείας, υπάρχουν σε λειτουργία δύο εκατομμύρια τηλεοπτικά συστήματα κλειστού κυκλώματος παρακολούθησης. Μάλιστα, μια αμερικανική εταιρία, που έχει ειδικευτεί στην παροχή υπηρεσιών παρακολούθησης, εκτιμά, ότι πέρυσι κάθε κάτοικος της Νέας Υόρκης (περισσότεροι από 13 εκατ.) βιντεοσκοπήθηκε κατά μέσο όρο 73 έως 75 φορές.

Θυμηθήκαμε τα παραπάνω, με αφορμή την πρόταση του Κ. Λαλιώτη, να προσλάβει η φετινή επέτειος του Πολυτεχνείου περιεχόμενο εναντίον της «εγχώριας τρομοκρατίας». Για να πάρει, λοιπόν, η ιδέα αυτή κάπως πιο συγκεκριμένο περιεχόμενο θα προτείναμε να συμπληρωθεί, με συνθήματα, όπως: «Κάθε γωνιά και βιντεοκάμερα, κάθε πλατεία και κλειστό κύκλωμα» ή «βάλε κι εσύ μια αντιτρομοκρατική βιντεοκάμερα, μπορείς»..! Ή, αν φιλοδοξεί ο Κ. Λαλιώτης, να βρεθούμε ως χώρα ένα βήμα μπροστά από τις ΗΠΑ και να μην τρέχουμε συνεχώς από πίσω τους, ας προτείνει συνθήματα, όπως: «Οι μισοί Ελληνες να παρακολουθούν τους άλλους μισούς» και «Οι πάντες είναι τρομοκράτες, μέχρις αποδείξεως του εναντίον»...

Ας τα σκεφθεί λίγο...

Ο ΣΥΝ και η Αριστερά...

Το είπε ο υποψήφιος δήμαρχος Καλλιθέας Β. Δημόπουλος, προχτές το Σάββατο, όταν ρωτήθηκε σε συνέντευξη Τύπου για το κατά πόσο αριστερή είναι η πολιτική και η πρακτική του ΣΥΝ. Εμείς απλώς το προσυπογράφουμε: «Ο Συνασπισμός -είπε ο Β. Δημόπουλος- υποστηρίζει τον Μ. Γλέζο για την υπερνομαρχία γιατί, όπως λέει, ενδιαφέρεται διακαώς για την ενότητα της Αριστεράς. Κι επειδή θεωρεί τον εαυτό του αριστερή δύναμη κατεβαίνει αυτόνομα στην Αθήνα με τον Φ. Κουβέλη, υπερασπιζόμενος, προφανώς, την αυτονομία της Αριστεράς και της πολιτικής της, κόντρα στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ που δεν είναι αριστερή. Στο Δήμο Καλλιθέας, όμως, κατεβαίνει με το ΠΑΣΟΚ. Φαίνεται πως για το Συνασπισμό τα σύνορα της Αριστεράς φτάνουν μέχρι το Κουκάκι».

Ο Μ. Γλέζος και η σημαία...

Στην ίδια συνέντευξη, ο έμπειρος αγωνιστής του κινήματος της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και υποψήφιος της «Νομαρχιακής Αγωνιστικής Συνεργασίας» Αρ. Αβραμίδης κλήθηκε να σχολιάσει το πόσο αριστερή πρόταση συνιστά το ψηφοδέλτιο του Μ. Γλέζου, δεδομένου ότι ο επικεφαλής του έχει μεγάλη ιστορία στο αριστερό κίνημα. «Μας λένε - είπε - ότι ο Μ. Γλέζος είναι γνήσια έκφραση της Αριστεράς, διότι υπήρξε χρόνια ηγετικό της στέλεχος και συμμετείχε στην ηρωική πράξη του κατεβάσματος της χιτλερικής σημαίας από την Ακρόπολη. Ομως ο Μ. Γλέζος, σ' αυτές τις εκλογές, δεν κρίνεται από το ποιες σημαίες κατέβασε, αλλά από το ποιες σημαίες ανεβάζει και κυματίζει. Τη σημαία της Ευρωπαϊκής Ενωσης ανεβάζει, κάτω απ' αυτή τη σημαία στέκεται και γι' αυτή τη σημαία θα τον κρίνουν οι αριστεροί. Οχι για κείνη που κατέβασε πριν από εξήντα τόσα χρόνια».

Τα ... λαλιώτικα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ε, ΦΥΣΙΚΟ ήταν. Ο Κ. Λαλιώτης (ποιος άλλος;) θα έκανε την πρόταση που έκανε, για τον ευνουχισμό της πορείας του Πολυτεχνείου και τη μετατροπή της σε ...«αντιτρομοκρατική εκδήλωση».

Χρειάζεται, άραγε, να θυμίσουμε στον γραμματέα του ΠΑΣΟΚ, ότι - ανεξάρτητα από το ποιο κάθε φορά επιλέγεται να είναι το «θέμα της μόδας» στην πολιτική ζωή της χώρας - ο αντιιμπεριαλιστικός και αντι-αμερικάνικος χαρακτήρας των εκδηλώσεων του Πολυτεχνείου είναι «καρφί στο μάτι» πολλών και διαφόρων;

Οχι, βέβαια. Το γνωρίζει πολύ καλά. Αλλωστε, το γεγονός πως έκανε την εν λόγω πρόταση, όχι μόνον επιβεβαιώνει το παραπάνω, αλλά και αποδείχνει, πόσο ευήκοον ους έχει στις απαιτήσεις εκείνων, που επιζητούν, τόσα χρόνια τώρα, την υπονόμευση αυτού του χαρακτήρα...

ΔΕΚΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ «βλέπει» μέχρι τα Χριστούγεννα ο υπουργός Οικονομίας Νίκος Χριστοδουλάκης, που χτες μπήκε στον κόπο να καταθέσει στη Βουλή το προσχέδιο του προϋπολογισμού. Καλές γιορτές για τους συνήθεις αγοραστές, δηλαδή...

Κατά τα άλλα, μας υπόσχεται αυξήσεις με διάφορα ...εναλλακτικά σενάρια στο ΑΕΠ, που μπορεί να φθάσουν (λέει) το 4,1%. Αραγε, πιστεύουν στ' αλήθεια ότι με την αναφορά ενός ποσοστού μπορούν να καλύψουν την ουσία των πολιτικών επιλογών τους;

«Ο ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ηγέτης του κόσμου» με «τα πιο επικίνδυνα όπλα του κόσμου»! Είναι ο χαρακτηρισμός που απέδωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους, στον Σαντάμ Χουσεΐν, προκειμένου να ζητήσει εκ νέου τη διεθνή συναίνεση για επέμβαση στο Ιράκ...

Μπορεί να έχει δίκιο, αλλά είναι βέβαιο πως αν (στην Ελλάδα τουλάχιστον) περιγράψεις έναν αρχηγό κράτους με αυτόν τον τρόπο, το μυαλό του οποιουδήποτε ακούει θα πάει ...στον ίδιο τον Τζορτζ Μπους. Δε νομίζετε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Οσο για τις περίφημες διαπραγματεύσεις των μελών του Συμβουλίου Ασφάλειας, είναι μάλλον ανατριχιαστικό να ακούς ότι διαπραγματεύονται φονικούς πολέμους, με οικονομικούς όρους. Τουλάχιστον ανατριχιαστικό...

Οταν η δεξιά δείχνει την ακροδεξιά

Για τον κίνδυνο της ακροδεξιάς, μιλά η κυβέρνηση, όταν τα βομβαρδιστικά του Μπους ανεφοδιάζονται στη Σούδα. Μιλά για ακροδεξιά, όταν μετατρέπει το στρατό σε μισθοφορικό - ικανό για επεμβάσεις σε γειτονικές χώρες. Μιλά για ακροδεξιά, έχοντας μετατρέψει τους δρόμους σε κατεχόμενους από διαρκή αστυνομικά μπλόκα, έχοντας δέσει τη χώρα στο άρμα της «αντιτρομοκρατικής» εκστρατείας των ΗΠΑ.

Δεν απευθύνεται σε ιθαγενείς η κυβέρνηση. Το 'χει ξανακάνει. Εχει ανάγκη τον μπαμπούλα της ακροδεξιάς για να μετατοπίσει εκεί τη συζήτηση, που αναγκαστικά γίνεται για την καρα-δεξιά πολιτική της. Μια πολιτική άκρως νεοφιλελεύθερη, που προσυπογράφεται από τη ΝΔ και στηρίζεται από το ΣΥΝ στην πράξη. Γιατί, τι άλλο από νεοφιλελευθερισμός είναι η επιβολή της μερικής απασχόλησης, οι ιδιωτικοποιήσεις, η φορομπηχτική πολιτική, τα τσεκουρεμένα μεροκάματα, η αναγωγή των οραμάτων του μεγάλου κεφαλαίου για νέα υπερκέρδη σε εθνικό όραμα, μέσα από μια διαρκή μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης;

Ομως, δε διστάζει. Ολα επιτρέπονται μπροστά στο στόχο, που είναι ο έγκαιρος εγκλωβισμός όσο περισσότερων δυνάμεων, τώρα, πριν το βάθεμα της καπιταλιστικής κρίσης ξεμπροστιάσει τόσο το ΠΑΣΟΚ, που να είναι και προσβλητική η όποια συσπείρωση γύρω του. Το διακύβευμα είναι πράγματι μεγάλο. Καθώς και οι απλοί άνθρωποι του μόχθου που στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ, παρά την αισχρή επιχείρηση εξαγοράς και εξανδραποδισμού τους, υφίστανται την αντεργατική - πριν απ' όλα - πολιτική του, και αυτοί καλούνται να ζήσουν με το 2,5% στους μισθούς, με την ιδιωτική ασφάλιση, που τους αρπάζουν τα αποθεματικά από τα Ταμεία, που στο όνομα της ασφάλειας τούς επιβάλλουν να κοιμούνται παρέα με τον ατομικό τους αστυνόμο και να πηγαίνουν την άλλη μέρα να σκοτωθούν «ασφαλείς» στο μεροκάματο του τρόμου.

Ξέρει η κυβέρνηση πως η πολιτική της δε θα μπορούσε να ήταν τίποτα άλλο, παρά αυτό που είναι: Μια δεξιά πολιτική. Γι' αυτό κουνάει το φάντασμα της ακροδεξιάς στα πρόσωπα των Καρατζαφέρη - Ψωμιάδη, λες κι ο Λάτσης με τον Βαρδινογιάννη είναι κεντρώοι. Η εκτίμηση Λαλιώτη για μέτωπο στην ακροδεξιά και η πρότασή του στην «αριστερά» δεν αφορά την αριστερά. Αφορά μόνον όσους έχουν ως κεντρικό πυρήνα της πολιτικής τους ύπαρξης την κεντροαριστερή κυβερνητική διαχείριση, όσους υπηρετούν και ανέχονται τη συγκεκριμένη πραγματικότητα, αναζητώντας δήθεν ελκυστικότερη μορφή διαχείρισης. Αφορά την ηγεσία του ΣΥΝ και την αξιοποιεί για να εγκλωβίσει όποιον διατηρεί ακόμα αυταπάτες ότι ο ΣΥΝ είναι αριστερά. Για κάθε εργάτη, κάθε αγρότη, κάθε μικρομεσαίο, για τους ανθρώπους που βιώνουν αυτήν την πολιτική στη γειτονιά, στη λαϊκή, στα σούπερ μάρκετ, στους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ, στους μισθούς της πείνας, στα εργασιακά γκέτο όπου η δημοκρατία είναι εξαφανισμένη και ως λέξη, για κάθε νέο παιδί που αυτή η πολιτική τού τσαλακώνει, όχι μόνο τα όνειρα, αλλά την ίδια την έτσι κι αλλιώς μισή ζωή, για όλους αυτούς, δεν μπορεί να υπάρχουν αυταπάτες. Οι δεξιοί δεν μπορούν πια να μεταμορφωθούν σε αντι-ακροδεξιούς.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ